Ο προσανατολισμός αφορά κυρίως τη θέση του ήλιου ανάλογα με την ώρα της ημέρας και την εποχή. Όσον αφορά τον εσωτερικό χώρο, ο ήλιος δεν είναι πάντα επιθυμητός. Άλλες φορές είναι θεμιτό να εισέρχεται στον εσωτερικό χώρο (για παράδειγμα το χειμώνα) και άλλες φορές να αποτρέπεται (γα παράδειγμα το καλοκαίρι).
Οι ηλιακές ακτίνες που εισέρχονται σε ένα δωμάτιο από την ανατολή ή τη δύση δεν έχουν μεγάλη διάρκεια σε σχέση με τις ακτίνες που εισέρχονται από το νότο. Επιπλέον, στην ανατολή και τη δύση ο ήλιος είναι χαμηλά στον ορίζοντα και έτσι οι ακτίνες εισχωρούν βαθιά μέσα στην κατοικία.
Ο ανατολικός προσανατολισμός είναι κατάλληλος για τη χωροθέτηση των υπνοδωματίων. Προσφέρει φωτισμό και ηλιασμό κατά τις πρωινές ώρες, διαρκεί λίγο και έτσι αναζωογονεί τα υπνοδωμάτια χωρίς να τα υπερθερμαίνει. Ειδικά το καλοκαίρι, ο ανατολικός προσανατολισμός επιτρέπει το δροσισμό ενός χώρου από το μεσημέρι και μετά. Γενικά θεωρείται πολύ καλός προσανατολισμός στις περιοχές με θερμό κλίμα.
Ο δυτικός προσανατολισμός είναι ανεπιθύμητος καθώς το καλοκαίρι και κατά τις απογευματινές ώρες θερμαίνει υπερβολικά τον εσωτερικό χώρο. Στα δυτικά δωμάτια θα πρέπει να λαμβάνονται μέτρα προστασίας από το ήλιο, όπως τοποθέτηση τεντών, σκιάστρων, κουρτινών, κλπ. Ωστόσο, το χειμώνα ένα δυτικό δωμάτιο παραμένει ζεστό. Συνεπώς, ο δυτικός προσανατολισμός θα μπορούσε να θεωρηθεί πλεονεκτικός για τη χωροθέτηση κάποιου δωματίου που χρησιμοποιείται το χειμώνα (για παράδειγμα κάποιου καθιστικού).
Ο βορινός προσανατολισμός προσφέρει σταθερό φωτισμό καθόλη τη διάρκεια της ημέρας. Ως εκ τούτου θεωρείται κατάλληλος για τη χωροθέτηση εργαστηρίων ή χώρων εργασίας. Ωστόσο, η βορινή πλευρά πλήττεται από ισχυρό κρύο και έτσι η τοιχοποιία πρέπει να διαθέτει θερμομόνωση. Τα ανοίγματα (παράθυρα και πόρτες) πρέπει να έχουν μικρές διαστάσεις και να είναι καλά μονωμένα, για παράδειγμα με διπλά τζάμια και θερμοδιακοπή. Ωστόσο, κατά τους θερινούς μήνες τα δωμάτια με βορινό προσανατολισμό παραμένουν δροσερά.
Ο νότιος ή μεσημβρινός προσανατολισμός θεωρείται ο ιδανικότερος προσανατολισμός (ειδικά για τη γεωγραφική θέση της Ελλάδας). Στο νότο ενδείκνυται η χωροθέτηση των σημαντικότερων λειτουργιών και εκείνων των δωματίων μέσα στα όποια οι ένοικοι περνούν το περισσότερο χρόνο τους (για παράδειγμα ενδείκνυται η χωροθέτηση του καθημερινού καθιστικού). Κατά τους χειμερινούς μήνες οι ακτίνες του ήλιου βρίσκονται χαμηλά στον ορίζοντα και έτσι εισέρχονται βαθιά μέσα στον εσωτερικό χώρο θερμαίνοντας και φωτίζοντας τα δωμάτια. Αντίθετα το καλοκαίρι, οι ακτίνες είναι ψηλά και έτσι μπορούν να εμποδιστούν με ένα απλό στέγαστρο.
Χωροθέτηση δωματίων ανάλογα με τον προσανατολισμό
Νότιος προσανατολισμός:
Κατάλληλος για δωμάτια όπου χρησιμοποιούνται πολλές ώρες την ημέρα όπως για το καθημερινό καθιστικό.
Τα δωμάτια με νότιο προσανατολισμό:
Έχουν καλό φωτισμό πολλές ώρες την ημέρα.
Θερμαίνονται από τον ήλιο κατά τη διάρκεια του χειμώνα
Το καλοκαίρι και ανάλογα με τη γεωγραφική περιοχή οι ηλιακές ακτίνες θα πρέπει να εμποδίζονται με σκίαστρα.
Ανατολικός προσανατολισμός:
Κατάλληλος για δωμάτια όπου απαιτείται πρωινός ηλιασμός όπως για τα υπνοδωμάτια άλλα και για την κουζίνα.
Τα δωμάτια με ανατολικό προσανατολισμό:
Απολαμβάνουν πρωινό ηλιασμό
Θερμαίνονται το πρωί και δροσίζονται κατά τι μεσημβρινές και απογευματινές ώρες.
Δυτικός προσανατολισμός:
Κατάλληλος για χώρους που χρησιμοποιούνται πολύ το χειμώνα, όπως για το καθιστικό. Στο δυτικό προσανατολισμό θα πρέπει να αποφεύγεται η χωροθέτηση της κουζίνας καθώς η θερμότητα που παράγεται από το μαγείρεμα προστίθεται στη θερμότητα του ήλιου και έτσι ο εσωτερικός χώρος υπερθερμαίνεται.
Τα δωμάτια με δυτικό προσανατολισμό:
Θερμαίνονται κατά τις απογευματινές ώρες
Απαιτούν σκίαση (ιδανικότερα εξωτερική σκίαση)
Πλήττονται από υπερθέρμανση κατά τους θερινούς μήνες
Όσον αφορά το φωτισμό, ενδεχόμενα να εμφανιστούν φαινόμενα θάμβωσης.
Βόρειος προσανατολισμός:
Κατάλληλος για δευτερεύοντες χώρους όπως μπάνια, αποθήκες, κλιμακοστάσια, παρκινγκ και γενικά για χώρους όπου οι ένοικοι δεν παραμένουν πολλές ώρες σε αυτά.
Liberation from what? Liberation from walking around in a dream…
******************
Απελευθέρωση από τι; Απελευθέρωση από την περιπλάνηση μέσα σε ένα όνειρο…
.
.
Liberation from what? Liberation from walking around in a dream like a zombie looking for contentment outside your immediate and precious life. If only you could recognize and receive what was actually here in front of you, rather than what you wish were here instead.
**********************
Απελευθέρωση από τι; Απελευθέρωση από την περιπλάνηση μέσα σε ένα όνειρο όπως ένα ζόμπι που ψάχνει για ικανοποίηση έξω από την άμεση και πολύτιμη ζωή σου.
Μόνο αν μπορούσες να αναγνωρίσεις και να δεχτείς ότι βρισκόταν στη πραγματικότητα μπροστά σου, παρά αυτό που θα ευχόσουν να ήταν εκεί στη θέση του.
.
.
Why is that so hard? I don’t know, but I do know that I certainly have a tendency to want to adjust my environment to myself, not the other way round. Instead is it possible for us to constantly give thanks for whatever our life gives us?
Γιατί αυτό είναι τόσο δύσκολο; Δεν ξέρω, αλλά όντος ξέρω πως σίγουρα έχω την τάση να θέλω να προσαρμόσω το περιβάλλον μου, στον εαυτό μου και όχι το αντίθετο. Αντι’ αυτού, είναι δυνατό για μας, να δίνουμε συνεχώς ευχαριστίες για οτιδήποτε μας δίνει η ζωή;
Κόσιν Πάλευ Έλλισον Με όλη την καρδιά: Ηρεμώ, Βοηθώ, Ξυπνώ
Συγγραφέας, Ζεν δάσκαλος, ψυχοθεραπευτής Γιουνγκ και σε νοσοκομεία στο Ισραήλ όπως και στην Αμερική. .
.
Τhis is how to practice being truly content with what we have – even when that seems impossible.
***********************
Με αυτό τον τρόπο εφαρμόζουμε το να είμαστε πραγματικά ευχαριστημένοι με ότι έχουμε – ακόμα και όταν αυτό φαίνεται αδύνατο.
.
.
«When time is running out, caring is the only thing that matters or makes sense between beings now in the world, soon out — this giving and receiving, this intimate sharing of our inherent fragility and limited time.»
**********************
«Όταν ο χρόνος τρέχει, η φροντίδα είναι το μόνο πράγμα που έχει σημασία ή έχει νόημα τώρα ανάμεσα στα πλάσματα στο κόσμο, σύντομα έρχεται – αυτό το δίνω και παίρνω, αυτό το στενό μοίρασμα της έμφυτης ευαισθησίας και του περιορισμένου χρόνου.»
Η νέα θεματική έκθεση για τον κόσμο της εργασίας στο Μουσείο Ακρόπολης με την Κόρη του Αντήνορα, τους γραφείς και τα αγγεία
Γράφει η Μαρία Θερμού
Με τρία πήλινα αγγεία που ήρθαν στην Αθήνα από το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστόνης αλλά και ήδη υπάρχοντα έργα στο Μουσείο Ακρόπολης αναδεικνύεται ο κόσμος της εργασίας στην αρχαιότητα σε μια νέα θεματική ενότητα του μουσείου, που οργανώθηκε από τον διευθυντή του Νίκο Σταμπολίδη.
Η έκθεση στην Αίθουσα της αρχαϊκής Ακρόπολης περιλαμβάνει έργα, που αφηγούνται ιστορίες για τα επαγγέλματα που ασκούνταν αλλά και τα εργαλεία των τεχνιτών, ακόμη και για τη θέση τους στην κοινωνία αλλά και για τις κοινωνικές και πολιτικές ζυμώσεις στις οποίες συνέβαλαν επηρεάζοντας τις εξελίξεις στην εποχή τους.
Ανάμεσα στα εκθέματα έτσι, κυρίαρχη είναι η Κόρη του Αντήνορα, που ήταν θαυμαστός γλύπτης της Αρχαϊκής εποχής ενώ επίσης εκτίθενται οι περίφημοι Γραφείς αλλά και στήλες με ονόματα άλλων τεχνιτών. Τα εξαιρετικής διατήρησης αγγεία εξάλλου, από τη Βοστόνη φέρουν παραστάσεις ξυλουργών, σιδηρουργών, κρεοπωλών, υποδηματοποιών και άλλων. Η μελέτη μάλιστα αυτών και άλλων σχετικών παραστάσεων δίνει ακριβείς πληροφορίες για τα διάφορα επαγγέλματα και τον τρόπο της άσκησής τους, καθώς η απεικόνισή τους από τους ζωγράφους είναι ιδιαίτερα ρεαλιστική.
Όσο για την ανταπόδοση του δανείου των τριών αγγείων, το Μουσείο Ακρόπολης αποστέλλει στη Βοστόνη μία από την Κόρες (με τον αριθμό 670).
Το άγαλμα του Γραφέα (510-500 π.Χ.)
Επαγγέλματα και ανεργία
Πολλά από τα επαγγέλματα της αρχαίας Αθήνας ήταν όμοια με τα σημερινά, ενώ πολλά ήταν και τα αφιερώματα των διαφόρων τεχνιτών και συντεχνιών προς την θεά Αθηνά, όπως μαρτυρούν οι επιγραφές, που έχουν διασωθεί, οι ανάγλυφες παραστάσεις, ακόμη και γλυπτά.
Οι διάφοροι επαγγελματίες ήταν εκείνοι, που κατέθεταν στον ναό της Αθηνάς την δεκάτη των εισοδημάτων τους, ποσό υψηλό σε πολλές περιπτώσεις, αποδεικνύοντας την ευρωστία της «επιχείρησής» τους.
Τα αφιερώματα ωστόσο εξαρτώνταν από την οικονομική κατάσταση καθενός. Είναι προφανές, ότι οι πλουσιότεροι είτε αριστοκράτες είτε βιοτέχνες με μεγάλα κέρδη αφιέρωναν γλυπτά και ανάγλυφα, μαρμάρινα ή χάλκινα αλλά και πολυτελή αγγεία ενώ οι ασθενέστεροι οικονομικά αρκούνταν σε ειδώλια και γενικά τα αντικείμενα από πηλό.
Είναι γνωστό πάντως, ότι σε περιπτώσεις μεγάλης ανεργίας οι άρχοντες της πόλης αποφάσιζαν την κατασκευή μεγάλων έργων, προκειμένου να την αντιμετωπίσουν. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο εξάλλου, ένας από τους λόγους, που ο Περικλής άρχισε το μεγάλο οικοδομικό πρόγραμμα της Ακρόπολης μετά την ολοσχερή καταστροφή των ναών από τους Πέρσες ήταν και η κάλυψη της ανεργίας.
Αυτή τη σημασία του κόσμου της εργασίας στην αρχαία Αθήνα επιδιώκει και η έκθεση αναδεικνύοντας τον σπουδαίο ρόλο, που διαδραμάτιζαν στην Αθηναίων Πολιτεία όλοι αυτοί οι τεχνίτες, που αν και δεν ήταν σε μεγάλη υπόληψη από την αριστοκρατική τάξη, καθώς η χειρωνακτική εργασία θεωρούνταν υποτιμητική, εν τούτοις η ευημερία τους αντικατόπτριζε και την καλή λειτουργία της Δημοκρατίας.
Πληροφορίες εξάλλου, για όλα αυτά, τον κόσμο της εργασίας στην αρχαία Αθήνα αλλά και τα πρόσωπα πίσω από τις αριστουργηματικές δημιουργίες που επιβίωσαν έως τις μέρες μας δίνουν στους επισκέπτες οι αρχαιολόγοι του Μουσείου Ακρόπολης.
Η έναρξη έγινε την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου. Ελληνικά: κάθε Κυριακή στις 13.00.Αγγλικά: κάθε Κυριακή στις 11.00. Η διάρκεια είναι 60 λεπτά. Απαραίτητη προϋπόθεση η έκδοση εισιτηρίου ημέρας για τους ενηλίκους και μηδενικού εισιτηρίου για τα παιδιά. Εγγραφές γίνονται την ημέρα της παρουσίασης στο Γραφείο Πληροφοριών του Μουσείου. Έως 30 επισκέπτες ανά παρουσίαση. Τηρείται σειρά προτεραιότητας.
Ξόρκια για να προσελκύσουν αυτόν τον πιο άπιαστο θησαυρό, την αληθινή αγάπη, έχουν σημειωθεί σε διαφορετικούς πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο από τα πρώτα χρόνια. Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι στη Βρετάνη του χθες, τα ξόρκια και οι γοητείες για να εμπνεύσουν τη ρομαντική επιθυμία ήταν επίσης αρκετά διαδεδομένα κάποτε.
Καταναλώνονταν με σκληρή δουλειά από την αυγή έως το σούρουπο, οι ευκαιρίες για τους νέους να συναντηθούν και να αναμειχθούν με τους ανθρώπους έξω από τη γειτονιά τους περιορίζονταν σε μεγάλο βαθμό σε κοινές εκδηλώσεις όπως γάμους, πανηγύρια, χάρη αγίων και εκκλησιαστικές λειτουργίες. Αν κάποιος ήταν αρκετά τυχερός να βρει κάποιον που του έδωσε ζωντάνια, τότε η πρόκληση ήταν να εμπιστευτεί την ειλικρίνειά του και το βάθος της αφοσίωσής του.
.
Στη Βρετάνη, καρφίτσες, νομίσματα, ψωμί και ακόμη και σπασμένα αγγεία χρησιμοποιούνταν κάποτε ευρέως στις ιερές πηγές στην αναζήτηση της αληθινής αγάπης. Διαφορετικές τοποθεσίες είχαν τις δικές τους τελετουργίες, αλλά οι άνθρωποι παραδοσιακά έπαιρναν έναν οιωνό από τη συμπεριφορά του χυτού αντικειμένου που έπεφτε μέσα στο νερό ή επέπλεε στο νερό. Οι δεισιδαιμονικές τελετουργίες που πιστεύεται ότι αποκαλύπτουν την ταυτότητα ενός μελλοντικού συζύγου ή για να επιβεβαιώνουν το χρονικό διάστημα που χώριζε κάποιον από έναν κατάλληλο γάμο αφθονούν εδώ.
Η μαγεία και η θρησκεία καλούνταν τόσο από τους δεισιδαίμονες όσο και από τους πιστούς να βοηθήσουν να επηρεάσουν τις βασικές στιγμές της ζωής και η εξασφάλιση μιας διαρκούς αγάπης, ή τουλάχιστον μιας συνεργασίας που άντεξε, ήταν μια από τις πιο σημαντικές ανησυχίες για τους Βρετόνους των προηγούμενων αιώνων. Ενώ μερικά αισιόδοξα ζευγάρια μπορεί να επισκεφτούν την τοπική μάγισσα για να λάβουν τις απόψεις τους σχετικά με την καταλληλότητα οποιουδήποτε προτεινόμενου ταιριάσματος και της σχετικής προίκας, πολλοί νέοι άνδρες και γυναίκες ήταν ευτυχείς να εμπιστευτούν την παράδοση και την ικανότητά τους να κάνουν το ξόρκι που μάζεψε την αληθινή αγάπη.
.
Στα νοτιοανατολικά της περιοχής, συνιστούσαν να πιάσουν έναν πράσινο βάτραχο και να τον τοποθετήσουν σε ένα μικρό κουτί τρυπημένο με λίγες τρύπες. Φαίνεται απίθανο αυτές οι τρύπες να επιτρέπουν λίγο αερισμό γιατί τότε ήταν απαραίτητο να θάψουμε το κουτί μέσα σε μια μυρμηγκοφωλιά. Ανακτώντας το κουτί μετά το πέρασμα τριών νυχτών, ό,τι είχε απομείνει από τον βάτραχο έπρεπε να στεγνώσει κάτω από τον ήλιο πριν αλεσθεί προσεκτικά σε σκόνη. Τότε ήταν απαραίτητο μόνο αυτή η σκόνη να πεταχτεί πάνω από το αντικείμενο της αγάπης κάποιου για να γίνει το ξόρκι.
Ένα άλλο γούρι από την ανατολική Βρετάνη, σχεδιασμένο για να κάνει την καρδιά του αγαπημένου σας πιο διατεθειμένη να ανταποδίδει τα συναισθήματά σας, ζητούσε από τον έναν να επινοήσει για να κάνει το άλλο άτομο να αγγίξει ένα Plantain Ribwort. Αυτό το φυτό χρειάστηκε στη συνέχεια να διπλωθεί σε ένα μικρό λινό πουγκί που στη συνέχεια φορέθηκε γύρω από το λαιμό του ξόρκι προσδοκώντας μια αρκετά γρήγορη επιστροφή στοργής. Ομοίως, η στάχτη ενός καμένου κλαδιού γκι, που ήταν αποθηκευμένη σε μια θήκη που φοριέται κοντά στο δέρμα κάποιου πιστεύεται ότι προσελκύει μια αληθινή αγάπη στον χρήστη.
.
Άλλα φυτά θα μπορούσαν να κληθούν να βοηθήσουν στην ανάφλεξη των πυρκαγιών της επιθυμίας, όπως το λιακάδα. ένα ασυνήθιστο σαρκοφάγο φυτό συχνά γνωστό ως πρωινή δροσιά. Αυτό το φυτό λέγεται ότι έχει την ικανότητα να θεραπεύει σχεδόν όλες τις ασθένειες, ενώ το άτομο που το κατείχε πιστεύεται ότι ασκεί μια ακαταμάχητη έλξη σε εκείνους του αντίθετου φύλου.
Ένα από τα απλούστερα παραδοσιακά ξόρκια που χρησιμοποιήθηκαν για να προσελκύσουν την αγάπη εδώ συνίστατο στο ζέσταμα ενός κόκκινου μήλου τρίβοντάς το ζωηρά ανάμεσα στα χέρια του, κόβοντας το φρούτο στα δύο και μοιράζοντας το ένα μισό με το αντικείμενο της αγάπης του. Αν και μια γυναίκα ήθελε να εξασφαλίσει ότι ο μνηστήρας της την αγαπούσε ειλικρινά, της συνιστούσαν να βάλει ένα φύλλο καρυδιάς, που είχε μαζέψει την Παραμονή του Μεσοκαλόκαιρου, στο αριστερό της σαμποτ ενώ το κουδούνι του Nones χτυπούσε περίπου στις τρεις το μεσημέρι.
.
Ένα παλιό τελετουργικό, που κάποτε σημειώθηκε σε όλη την περιοχή, συμβούλευε τη γυναίκα της οποίας η αγάπη για έναν άντρα παρέμενε ανεκπλήρωτη να τον κάνει με κάποιο τρόπο να φάει μια μπουκιά ψωμί που είχε ψήσει η ίδια με λίγο από το αίμα της περιόδου της. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κοπριά κότας θεωρήθηκε το καλύτερο αντίδοτο σε ένα τέτοιο φίλτρο.
Ένα άλλο γούρι που προτείνεται για εκείνους των οποίων η αγάπη δεν ανταποκρίθηκε τους απαιτούσε να μαζέψουν λίγη ελεκαμπάνη πριν την ανατολή του ηλίου την Ημέρα του καλοκαιριού και να στεγνώσουν καλά τα φύλλα του φυτού. Μόλις θρυμματιστούν, τα κονιοποιημένα φύλλα έπρεπε να αναμειχθούν με λίγο άμβρα και να φορεθούν σε φυλαχτό γύρω από το λαιμό για εννέα ημέρες. Το μόνο που έμενε τότε ήταν να πείσει ο ξόρκις το αντικείμενο της επιθυμίας του να φάει, χωρίς να το συνειδητοποιήσει, λίγη από αυτή τη σύνθεση τρεις φορές.
.
Μερικά ξόρκια αγάπης σημειώθηκαν ειδικά για τους άνδρες που αναζητούσαν την αγάπη μιας γυναίκας. Ένα γνωστό τελετουργικό για να κερδίσει την αγάπη μιας γυναίκας οποιασδήποτε κοινωνικής θέσης, απαιτούσε από τον ξόρκι να σημειώσει πότε μια φοράδα γεννήθηκε από ένα πουλάρι και να προετοιμαστεί να κόψει αμέσως ένα κομμάτι σάρκας από το μέτωπό της και να το στεγνώσει, από το μεσημέρι. ακριβώς, κάτω από τον ήλιο την ημέρα του Δία (Πέμπτη). Αφού μάζεψε την αποξηραμένη σάρκα κατά τον θάνατο του ήλιου, ο ξόρκι έπρεπε μόνο να την αλέσει σε σκόνη και να την ταΐσει στο αντικείμενο της αγάπης του για να είναι σίγουρος για την επιτυχία.
Ένα άλλο ξόρκι για να κερδίσει τον έρωτα μιας γυναίκας απαιτούσε από τον κάστρο να μαζέψει τις οικείες εκκρίσεις μιας φοράδας στη ζέστη και να πείσει με κάποιο τρόπο την κυρία των ονείρων του να πιει αυτό το υγρό. Έχοντας καταπιεί αυτό το υπέροχο ποτό, η κυρία λέγεται ότι ήθελε αμέσως να συμμετάσχει στον ξόρκι. Αυτό το γούρι θεωρήθηκε ότι είναι αποτελεσματικό οποιαδήποτε ημέρα της εβδομάδας, εκτός από την Παρασκευή.
.
Ένα πιο υγιεινό γούρι συνέστησε στον πιθανό μνηστήρα να επισκέπτεται τη γυναίκα που αγαπούσε για τρεις συνεχόμενες ημέρες. κάθε φορά, πιάνοντάς της το χέρι δηλώνοντας: «Σε ικετεύω Χ , να με αγαπάς και κανέναν άλλον, και να μου δίνεις την ίδια φιλία που είχε η Παναγία στον Κύριό μας Ιησού Χριστό». Οι θρησκευτικές αντιλήψεις τέθηκαν επίσης σε εφαρμογή σε ένα άλλο, φαινομενικά αθώο ξόρκι που ξεκίνησε με τον ξόρκι να σκίζει μια τρίχα από το μπροστινό μέρος του κεφαλιού της αγαπημένης του. Αυτό το έπαθλο που πέτυχε, ήταν τότε απαραίτητο να το κόμπει με τα μαλλιά του μεταξύ των δύο υψωμάτων που εκτελούνταν κατά τη διάρκεια μιας Λειτουργίας της Παρασκευής επικαλούμενος τη γοητεία: « Deus dixit quae ligatum » (ο Θεός έχει δηλώσει τι ήταν δεμένο).
Εναλλακτικά, ένα ξόρκι για μια ερωτευμένη γυναίκα την καλούσε να πάρει μια τούφα από τα μαλλιά του επιθυμητού άνδρα και να την προσφέρει τρεις φορές στο βωμό ενός συγκεκριμένου παρεκκλησίου με ένα αναμμένο κερί και στη συνέχεια να την κοτσώσει με μια τούφα από τα δικά της μαλλιά.
.
Πολλά από τα παλιά ξόρκια και τις παραδοσιακές λαϊκές θεραπείες της Βρετάνης απέδιδαν κάποτε μια μυστηριώδη, μαγική δύναμη σε κόμπους από μαλλιά και κοψίματα νυχιών. Στην κεντρική Βρετάνη, τα μοσχεύματα νυχιών που απορροφώνται σε νερό πίστευαν κάποτε ότι θεραπεύουν τον πυρετό, αλλά ένα βιβλίο με ξόρκια της Βρετάνης μας διαβεβαιώνει ότι μια κυρία θα επιστρέψει τη στοργή του μνηστή της αν καταναλώσει ένα ποτό που περιέχει τα κοψίματα των νυχιών του.
Ωστόσο, το πιο δυνατό φίλτρο αγάπης θεωρήθηκε ότι παρασκευαζόταν από μια ένωση μαντζουράνας, μυρτιάς, θυμαριού και λουίζας. Τα αποξηραμένα φύλλα αλέθονταν σε λεπτή σκόνη και χορηγήθηκαν ως ταμπάκος. Το φίλτρο πίστευαν ότι ήταν πιο αποτελεσματικό αν τα συστατικά φυτά είχαν συλλεχθεί από τον ίδιο τον ξόρκι κατά τη διάρκεια μιας και μόνο Ημέρας του Μεσοκαλόκαιρου. Μια άλλη ένωση που κάποτε λέγεται ότι ήταν εξίσου αποτελεσματική ήταν ένα φίλτρο αγάπης αποτελούμενο από νερό ή μηλίτη εμποτισμένο με τη σκόνη ενός οστού που ελήφθη από έναν φρέσκο τάφο ή, εάν ήταν δυνατόν, από αλεσμένα κανθαρίδια.
.
Υπήρχαν, φυσικά, μυριάδες άλλες τελετουργίες που χρησιμοποιήθηκαν για να διατηρήσουν την αγάπη του συζύγου ή για να διασφαλίσουν τη συζυγική πίστη και ακόμη και να γνωρίζουν αν κάποιος ήταν πραγματικά αγαπητός από τον σύντροφό του. Όπως τα περισσότερα από τα προαναφερθέντα ξόρκια, για να είναι αποτελεσματική η μαγεία, ήταν απαραίτητο τα τελετουργικά να μην τα βλέπει κανένας άλλος και να κρατούνται μυστικά. Όπως ίσως γνωρίζουν κάποιοι, το να εμπιστευτεί κανείς τα μυστικά της καρδιάς του σε έναν άλλον μπορεί να οδηγήσει σε μια απαίσια μεγάλη περιπέτεια!
