Αμερικανικά ΜΜΕ: Αυτά είναι τα τέσσερα σενάρια για την έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΑΣΤΟΣ
Αρχικά αναμένεται να οδηγηθούμε σε σταθεροποίηση του μετώπου μεταξύ των εμπολέμων το επόμενο χρονικό διάστημα, χωρίς μείζονας κλίμακας στρατιωτικές επιχειρήσεις να πραγματοποιούνται
"Το τέλος των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία. Τρία σενάρια για την κατάρευση της Ρωσίας και ένα για την νίκη της", είναι ο τίτλος άρθρου Ρωσικού ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Το αμερικανικό περιοδικό Nation Interest κατονόμασε τέσσερα σενάρια για την έκβαση της ειδικής ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία. Τρία από αυτά υποδηλώνουν την ήττα της χώρας μας και μόνο μια η νίκη της.
Το πρώτο σενάριο -Η κατάρρευση της Ρωσίας
Όπως σημειώνουν Αμερικανοί συγγραφείς, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας πιστεύει ότι το Κίεβο θα μπορέσει να εκδιώξει πλήρως τα στρατεύματά μας από τις περιοχές Ντονμπάς, Κριμαία, καθώς και από τις περιοχές Zaporozhye και Kherson.
Σε αυτή την περίπτωση, η Μόσχα μπορεί να χρησιμοποιήσει το κύριο ατού της σε οποιαδήποτε σύγκρουση, τα πυρηνικά όπλα.
Είναι αλήθεια ότι οι συγγραφείς από τις ΗΠΑ ξεχνούν να αναφέρουν ότι μια τέτοια τροπή των γεγονότων θα σήμαινε την κατάρρευση όλου του κόσμου.
Άρα ένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν θα συμφέρει όχι μόνο στη Ρωσία, αλλά και στη Δύση.
Το ΝΑΤΟ δείχνει ξεκάθαρα απροθυμία να συμμετάσχει άμεσα στη σύγκρουση κατά της χώρας μας, προτιμώντας να πολεμήσει «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό».
Το δεύτερο σενάριο - Σταθεροποίηση του μετώπου-αδιέξοδο
Ένα άλλο σενάριο για την ολοκλήρωση της στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία, το οποίο προτείνει το Nation Interest, είναι ένα παρατεταμένο αδιέξοδο.
Οι πρώτες γραμμές μπορούν να σταθεροποιηθούν χωρίς σχεδόν καμία εδαφική ανταλλαγή.
Σε αυτή την περίπτωση, σύμφωνα με Αμερικανούς συγγραφείς, η Μόσχα και το Κίεβο θα καταλάβουν ότι η διπλωματία είναι ο καλύτερος τρόπος επίλυσης της σύγκρουσης.
Φυσικά, στη Ρωσία υπάρχουν και οπαδοί μιας τέτοιας εξέλιξης γεγονότων από το λεγόμενο «πάρτι της ειρήνης».
Η διευθύντρια του Ινστιτούτου Διεθνών Πολιτικών και Οικονομικών Στρατηγικών,RUSSTRAT, Έλενα Πανίνα μίλησε σχετικά.
"Γεγονός είναι ότι οι ολιγάρχες της Ρωσίας καταλαβαίνουν ότι κάθε μέρα της ειδικής επιχείρησης τους φέρνει πιο κοντά στην εθνικοποίηση των επιχειρήσεών τους, ενώ ο στόχος τους είναι τελείως διαφορετικός από τη νίκη της Ρωσίας. Η ολιγαρχία στοχεύει στη διατήρηση του κεφαλαίου της", είπε η Έλενα Πανίνα.
Ο Ρώσος φιλόσοφος Alexander Dugin σημειώνει ότι οι ολιγάρχες έγιναν η συνέπεια του γεγονότος ότι μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η Ρωσία έγινε στην πραγματικότητα μια επαρχία της Δύσης.
Τώρα αυτοί οι άνθρωποι, που στρατολογήθηκαν τη δεκαετία του 1990, που έχουν διεισδύσει στην εξουσία, έχουν γίνει πιο ενεργοί.
Τρίτο σενάριο - Πραξικόπημα
Μεταξύ των προβλέψεων της αμερικανικής έκδοσης, υπάρχει ένα ειλικρινά ζοφερό σενάριο για την εξέλιξη των γεγονότων.
Μιλούν για δυσαρέσκεια στο εσωτερικό της χώρας, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε πραξικόπημα στη Μόσχα.
Είναι αλήθεια ότι οι συγγραφείς από τις Ηνωμένες Πολιτείες γνωρίζουν καλά ότι μια τέτοια στροφή της ιστορίας θα οδηγήσει σε αστάθεια στη μεγαλύτερη σήμερα πυρηνική δύναμη στον κόσμο.
Ένα πραξικόπημα είναι το κρυφό όνειρο της περιφερειακής επιτροπής της Ουάσιγκτον. Κάτω από αυτό αναπτύσσουν εδώ και χρόνια κάθε λογής αντιπολιτευόμενους, συνεργάτες και άλλα αντιρωσικά στοιχεία.
Τέταρτο σενάριο - Νίκη της Ρωσίας
Το μόνο σενάριο που προϋποθέτει τη νίκη της Ρωσίας συνδέεται με την ιστορία της χώρας μας.
Παρά τα πισωγυρίσματα, η χώρα μας πάντα μπόρεσε να ανατρέψει το ρεύμα των γεγονότων προς όφελός της, να κάνει ένα βήμα πίσω για να πάει μπροστά αργότερα.
Από αυτή την άποψη, η δημοσίευση θυμίζει τη Νίκη της ΕΣΣΔ στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, όταν οι Ρώσοι κατάφεραν να σταματήσουν τους Ναζί κοντά στη Μόσχα, μετά την οποία όχι μόνο εκδίωξαν τον εχθρό, αλλά τον κατέστρεψαν στη φωλιά του.
Αυτό το σενάριο είναι το μόνο αποδεκτό για τη χώρα μας. Μόνο έτσι μπορεί η χώρα μας να οικοδομήσει τον ρωσικό κόσμο."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, με τους Ουκρανούς να πετυχαίνουν την ανακατάληψη του Χερσώνα, πόλη εξαιρετικής στρατηγικής σημασίας για την συνέχιση των επιχειρήσεων στο νότιο μέτωπο του πολέμου πρόσφατα, την ώρα που ο Χειμώνας κάνει την εμφάνισή του, όπου αναμένουμε ναπαίξει καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξή του πολέμου.
Εκτίμησή μας είναι ότι παρόλα τα σύγχρονα οπλικά συστήματα και μέσα, θα υπάρξει σημαντικός επηρεασμός της τακτικής χρησιμοποίησης των στρατευμάτων των δύο αντιπάλων στις ακραίες καιρικές συνθήκες που αναμένεται να επικρατήσουν το επόμενο χρονικό διάστημα.
Ακόμη και αν δεχθούμε τελικά ότι τα προβλήματα χειμερινού εξοπλισμού των Ουκρανών μέσω ΝΑΤΟ επιλυθούν, οι κακές καιρικές συνθήκες σε συγκερασμό με τον όγκο των Ρωσικών δυνάμεων που θα ενισχύσουν μετά την μερική επιστράτευση τον ήδη υπάρχοντα Ρωσικό στρατό στην Ουκρανία, θα συντελέσουν στην τελμάτωση ουσιαστικά των επιχειρήσεων.
Ήδη βλέπουμε δύο ειδών προετοιμασίες να λαμβάνουν χώρα που κατατείνουν σε αυτό.
Η πρώτη αφορά την δημιουργία αμυντικών γραμμών από τους Ρώσους σε Ουκρανικά εδάφη που κατέκτησαν και η δεύτερη αφορά την προσπάθεια ανεύρεσης χειμερινού εξοπλισμού από τους Ουκρανούς για το σύνολο του στρατού τους.
Συνεπώς, εκτίμησή μας αναφορικά με τα 4 σενάρια που παρατίθενται στο άρθρο που παραθέσαμε είναι πως αρχικά θα οδηγηθούμε σε σταθεροποίηση του μετώπου μεταξύ των εμπολέμων το επόμενο χρονικό διάστημα, χωρίς μείζονας κλίμακας στρατιωτικές επιχειρήσεις να πραγματοποιούνται.
Το αν αυτό θα οδηγήσει σε διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας-Ουκρανίας για τερματισμό του πολέμου, θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο ο σκληρά ενεργειακά χειμώνας για την Ευρώπη θα διασπάσει το αραγές του μετώπου συμπαράστασης προς την Ουκρανία από ΗΠΑ-Μ.Βρετανία-ΕΕ, κάτι που αναμένει ο Πούτιν.
Ωστόσο σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο μας, επισημάναμε τις παραδοξότητες από στρατιωτικής άποψης της διαδικασίας κατάληψης του Χερσώνα από τους Ουκρανούς σε συνδυασμό με τον τρόπο διεξαγωγής της ρωσικής υποχώρησης από την πόλη, προβαίνοντας στην εκτίμησή μας ότι αυτή η ενέργεια μοιάζει σαν να ήταν προσυμφωνημένη, μεταξύ ΗΠΑ-Ουκρανίας και Ρωσίας.
Με βάση αυτό αναμένουμε να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία σε εύλογο χρονικό διάστημα από την έλευση του Χειμώνα και μετά.
Ένα φαρδύ και ψηλό δοχείο (προτίμησε γυάλινο ή μεταλλικό και όχι πλαστικό)
Πώς θα φτιάξεις παστό σκουμπρί ή κολιό
Καθάρισε καλά τα ψάρια σου αφαιρώντας όλα τα εντόσθια. Κάποιοι, αφαιρούν και τα κεφάλια αλλά αυτό είναι θέμα προτίμησης.
Πλύνε καλά τα ψάρια σου αλλάποτέ κάτω από τρεχούμενο νερό. Καλύτερα βύθισέ τα σε καθαρό νεράκι και μάλιστα όχι ζεστό.
Άπλωσε πολλές στρώσεις χαρτί κουζίνας και τοποθέτησε επάνω του τα ψάρια σου να στραγγίσουν καλά. Μετά από λίγο γύρισέ τα σε στεγνό χαρτί.
Άπλωσε μία στρώση ψάρια και σκέπασέ τα με χοντρό αλάτι (ίσα να σκεπαστούν, μην το παρακάνεις γιατί το πολύ αλάτι θα στα κάψει).
Αν έχεις περισσότερα ψάρια, άπλωσέ τα από πάνω και φτιάξε στρώσεις με ψάρια και αλάτι.
Βάλε το δοχείο σε σκιερό μέρος αλλά να αερίζεται όπως π.χ. στο μπαλκόνι ή σε κελάρι.
Κάθε μέρα, για 10 ημέρες, πρέπει να αδειάζεις κάθε ίχνος υγρού από το δοχείο σου και να ρίχνεις από πάνω αλάτι για να τα σκεπάζεις.
Επιπλέον συμβουλές
Προσπάθησε τα ψάρια που θα αγοράσεις να είναι ολόφρεσκα και όχι από ιχθυοτροφείο.
Κάθε αλάτι κάνει για πάστωμα αλλά προτίμησε χοντρό θαλασσινό αλάτι για πιο σωστό αποτέλεσμα.
Οι 10 μέρες φροντίδας των ψαριών σου και το άδειασμα των υγρών τους πρέπει να τηρηθούν με ευλάβεια.
Αν τα ψάρια σου είναι πολύ μικρά ή τα έχεις κόψει σε κομμάτια, τότε πιθανόν οι 8 ημέρες να είναι αρκετές. Δοκίμασέ τα!
Αν έχεις λίγα ψάρια και θέλεις να τα παστώσεις σε μόνο 24 ώρες:
Τότε ακολούθησε τα παρακάτω βήματα: 1. βάλε τα φιλεταρισμένα ψάρια σε ένα πιάτο 2. σκέπασέ τα εντελώς με αλάτι 3. άσε τα στο ψυγείο για 24 ώρες 4. πλύνε τα καλά και μετά ρίξε τα σε μπόλικο ξύδι να τα σκεπάζει 5. κλείσε το μπολ και βάλε το 3-4 ώρες στο ψυγείο
Τέλος, διατηρείς τα παστά σκουμπριά ή κολιούς σε ένα βάζο που θα περιέχει μισό ελαιόλαδο, μισό σπορέλαιο, λίγα φύλλα δάφνης και τα μπαχαρικά που προτιμάς:
Να, δες πώς:
Τα παστά σου είναι πανέτοιμα. Τώρα;
Τώρα, μπορείς να τα κλείσεις σε ένα γυάλινο βάζο που θα γεμίσεις με ελαιόλαδο. Αν θες για μυρωδιά, ρίξε μια φέτα λεμόνι ή μια πιπεριά.
Γενικά όμως, πειραματίσου με τα αρώματα και τις γεύσεις.
Τα παστά σου τα σερβίρεις με ό,τι πιάτο επιθυμείς αρκεί να προσθέσεις στο πιάτο λάδι και λεμόνι.
Συνοδεύουν μοναδικά τα όσπρια και τραβάνε κρασάκι, τσίπουρο ή ούζο!
Μετά την επίσκεψη του Σουηδού πρωθυπουργού στην Τουρκία, ο Ερντογάν αφήνει να εννοηθεί ότι συμφωνεί με την είσοδο της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Ποιανού τα συμφέροντα υπερασπίζεται η Τουρκία; Τα δικά της ή του ΝΑΤΟ. Τι άλλο;
Μάλλον το πρώτο, τόσο αυτονόητα, όσο και στη διαφήμιση του Νεσπρέσο !!!
Ειδικά εφόσον η καταρχήν απόφαση να γίνουν δεκτές οι χώρες αυτές έχει ήδη ληφθεί, είναι μόνο θέμα «τιμολόγησης».
Η Τουρκία, η οποία αναμφίβολα θα συμφωνήσει στην είσοδο της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, αφού το ΝΑΤΟ το έχει ήδη αποφασίσει, παίζει προς το παρόν το δικό της παιχνίδι για να αυξήσει το τίμημα της εισόδου των εν λόγω χωρών στη συμμαχία. Ο Ερντογάν θέλει να χρησιμοποιήσει αυτό το χαρτί για να σκληρύνει την στάση των αντλαντικών απέναντι σε αυτό που εκείνος χαρακτηρίζει τρομοκρατία, κυρίως στους Κούρδους, αλλά και στους οπαδούς του Γκιουλέν, που κατηγορούνται ότι συμμετείχαν στο αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του το 2016. Παράλληλα επιχειρεί να αποσπάσει όσα περισσότερα οφέλη μπορεί από αυτή το «παζάρι», που κατάφερε να επιβάλει να παίζεται με ανατολίτικους όρους.
Η Τουρκία ανάγκασε τη Σουηδία και τη Φινλανδία να υπογράψουν μνημόνιο στη Μαδρίτη τον Ιούνιο, το οποίο δέσμευε τις χώρες αυτές σε συγκεκριμένα μέτρα: εκτός από τη μεταρρύθμιση της νομοθεσίας τους για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, έπρεπε επίσης να εκδώσουν ορισμένα άτομα που καταζητούνταν από την Τουρκία. Αλλά και σε αυτό το σημείο, όπως και αλλού, πρόκειται πάνω απ’ όλα για έναν αγώνα ισχύος, ή μάλλον για την αποδοχή της υποταγής.
Η δήλωση του Ερντογάν:
«Δεν είναι τόσο θέμα αριθμών όσο «στάσης» της Σουηδίας», δήλωσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: «Τριάντα, εβδομήντα, εκατό άτομα… όλα αυτά είναι θέματα που μπορούν να συζητηθούν (…) Από τη στιγμή που το μνημόνιο θα έχει εφαρμοστεί πλήρως, είναι ειλικρινής η επιθυμία μας, στο να αποτελέσει πραγματικότητα η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ».
Και η απάντηση της Σουηδίας ήταν η εξής:
Ο Ulf Kristersson τόνισε την πρόθεση της Στοκχόλμης να συνεργαστεί περισσότερο με την Τουρκία στον «αγώνα κατά της τρομοκρατίας»: «Η Σουηδία θα εκπληρώσει όλες τις δεσμεύσεις της έναντι της Τουρκίας (…) Έχουμε ήδη εφαρμόσει ένα μεγάλο μέρος του μνημονίου, βρισκόμαστε στη διαδικασία ανταπόκρισης και σε άλλα σημεία… Η Σουηδία θα κάνει μεγάλα βήματα μέχρι το τέλος του έτους και τις αρχές του επόμενου έτους, τα οποία θα δώσουν στις δικαστικές αρχές μεγαλύτερη δύναμη για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στο σουηδικό έδαφος, ανεξάρτητα από το αν οι τρομοκρατικές αυτές δραστηριότητες έχουν στόχο τη Σουηδία ή την Τουρκία».
Πρόκειται για πλήρη υποχώρηση στις τουρκικές απαιτήσεις.
Στο τέλος του μήνα, η Τουρκία, η Φινλανδία και η Σουηδία θα συναντηθούν στη Στοκχόλμη για να οριστικοποιήσουν την ένταξη των δύο αυτών χωρών στο ΝΑΤΟ. Και αυτό θα σηματοδοτήσει ένα νέο στάδιο στις σχέσεις μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας, ειδικά αν συμφωνήσουν στην εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων με πυρηνικά όπλα.
Ως εκ τούτου, η κυρίαρχη σύγκρουση, με γεωπολιτικό και πολιτισμικό χαρακτήρα, συνεχίζει να κλιμακώνεται.
Το «δώρο» της ESO για τα 60 χρόνια της - Ένας κόσμος δημιουργίας, γέννησης και ζωής, εξίσου εντυπωσιακός με τις ιδιότητές του
Θα μπορούσε να είναι η... σκιά του Νταρθ Βέιντερ από τον Πόλεμο των Άστρων, ή ένα στοιχειό του Διαστήματος. Το νεφέλωμα του Κώνου (Cone nebula) είναι εξίσουν εντυπωσιακό στην όψη, με τις ιδιότητες που παρουσιάζει και τις οποίες μελετά η επιστημονική κοινότητα. Μόλις 2.500 έτη φωτός απόσταση από τη Γη, είναι ένας κόσμος δημιουργίας, γέννησης και ζωής. Τα νεφελώματα είναι οι «μήτρες» των μετέπειτα κόσμων, με όλες τις ιδιότητες που μπορεί να συνεπάγεται κάτι τέτοιο.
Η φωτογραφία που βλέπουμε τραβήχτηκε νωρίτερα το 2022, δόθηκε στη δημοσιότητα από την ESO με αφορμή τη συμπλήρωση 60 χρόνων λειτουργίας της. Στις 5 Οκτωβρίου 1962, πέντε χώρες υπέγραψαν τη σύμβαση για τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας. Τώρα, έξι δεκαετίες αργότερα και με την υποστήριξη 16 κρατών μελών και στρατηγικών εταίρων, η ESO συγκεντρώνει επιστήμονες και μηχανικούς από όλο τον κόσμο για να αναπτύξουν και να λειτουργήσουν προηγμένα επίγεια παρατηρητήρια στη Χιλή και να παρουσιάζουν καινοτόμες αστρονομικές ανακαλύψεις.
Σε αυτή τη νέα εικόνα, βλέπουμε στο κέντρο του Νεφελώματος του Κώνου, το οποίο είναι μέρος της μεγαλύτερης περιοχής σχηματισμού άστρων NGC 2264 και ανακαλύφθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα από τον αστρονόμο William Herschel. Στον ουρανό, βρίσκουμε αυτό το νεφέλωμα σε σχήμα κέρατος στον αστερισμό Μονόκερος.
Τοποθετημένο σε απόσταση μικρότερη από 2500 έτη φωτός, το Νεφέλωμα του Κώνου βρίσκεται σχετικά κοντά στη Γη, καθιστώντας το ένα καλά μελετημένο αντικείμενο. Αλλά αυτή η εικόνα είναι πιο δραματική από οποιαδήποτε άλλη στο παρελθόν, καθώς δείχνει τη σκοτεινή και αδιαπέραστη θολή εμφάνιση του νεφελώματος με τρόπο που το κάνει να μοιάζει με μυθολογικό πλάσμα.
Το Νεφέλωμα του Κώνου είναι ένα τέλειο παράδειγμα των μορφών που μοιάζουν με πυλώνες που αναπτύσσονται στα γιγάντια σύννεφα ψυχρού μοριακού αερίου και σκόνης, γνωστά για τη δημιουργία νέων αστεριών. Αυτός ο τύπος πυλώνα προκύπτει όταν ογκώδη, πρόσφατα σχηματισμένα φωτεινά μπλε αστέρια εκπέμπουν αστρικούς ανέμους και έντονη υπεριώδη ακτινοβολία που απομακρύνει το υλικό από τη γύρω περιοχή. Καθώς αυτό το υλικό απομακρύνεται από τα νεαρά αστέρια, το αέριο και η σκόνη συμπιέζονται σε πυκνά, σκοτεινά και ψηλά σχήματα που μοιάζουν με πυλώνες. Αυτή η διαδικασία βοηθά στη δημιουργία του σκοτεινού νεφελώματος του κώνου.
Σε αυτήν την εικόνα, που λήφθηκε με το FOcal Reducer και το Φασματογράφο 2 χαμηλής διασποράς (FORS2) στο VLT του ESO στη Χιλή, το αέριο υδρογόνο αναπαρίσταται με μπλε και το αέριο θείο με κόκκινο. Η χρήση αυτών των φίλτρων κάνει τα κατά τα άλλα φωτεινά μπλε αστέρια, που υποδηλώνουν τον πρόσφατο σχηματισμό αστεριών, να φαίνονται σχεδόν χρυσά, σε αντίθεση με τον σκούρο κώνο σαν βεγγαλικά.
Αυτή η εικόνα είναι μόνο ένα παράδειγμα από τις πολλές εκπληκτικές και εντυπωσιακές παρατηρήσεις που έχουν κάνει τα τηλεσκόπια της ESO τα τελευταία 60 χρόνια. Αν και αυτό λήφθηκε για λόγους προβολής, η συντριπτική πλειονότητα του χρόνου του τηλεσκοπίου του ESO είναι αφιερωμένη σε επιστημονικές παρατηρήσεις που μας επέτρεψαν να τραβήξουμε την πρώτη εικόνα ενός εξωπλανήτη, να μελετήσουμε τη μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας και να βρούμε απόδειξη ότι η διαστολή του Σύμπαντος μας επιταχύνεται.
Το Ευρωπαϊκό Νότιο Παρατηρητήριο (ESO) δίνει τη δυνατότητα σε επιστήμονες σε όλο τον κόσμο να ανακαλύψουν τα μυστικά του Σύμπαντος προς όφελος όλων. Σχεδιάζουμε, κατασκευάζουμε και λειτουργούμε στο έδαφος παρατηρητήρια παγκόσμιας κλάσης — τα οποία χρησιμοποιούν οι αστρονόμοι για να αντιμετωπίσουν συναρπαστικά ερωτήματα και να διαδώσουν τη γοητεία της αστρονομίας — και προωθούμε τη διεθνή συνεργασία στην αστρονομία. Ιδρύθηκε ως διακυβερνητικός οργανισμός το 1962, σήμερα η ESO υποστηρίζεται από 16 κράτη μέλη (Αυστρία, Βέλγιο, Τσεχική Δημοκρατία, Δανία, Γαλλία, Φινλανδία, Γερμανία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ολλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία και το Ηνωμένο Βασίλειο), μαζί με τη χώρα υποδοχής της Χιλής και με την Αυστραλία ως στρατηγικό εταίρο.
Οι 10 εκπληκτικές αρχαιολογικές ανακαλύψεις που έφεραν στο φως νέα δεδομένα και μας έκαναν να ξαναδιαβάσουμε την Ιστορία
Εχετε σκεφτεί ποτέ τις ανακαλύψεις που μας άνοιξαν δρόμο στην μελέτη της Ιστορίας; Οι 10 εκπληκτικές αρχαιολογικές ανακαλύψεις που έφεραν στο φως νέα δεδομένα, θα σας
Παρόλο που πλέον η προηγμένη τεχνολογία και η επισταμένη έρευνα έχουν καταστήσει το αρχαίο παρελθόν στις μέρες μας πιο προσιτό από ποτέ, δεν έχουν γίνει ακόμη και τόσες πολλές πρωτοποριακές ανακαλύψεις.
Οι πιο κάτω 10 αρχαιολογικές ανακαλύψεις, όχι μόνο άλλαξαν τον τρόπο που «ξαναδιαβάσαμε» την Ιστορία, αλλά μας αποκάλυψαν έναν θησαυρό μυστικών που είχαν χαθεί στα βαθιά σκοτάδια του παρελθόντος.
1. Το Παλάτι της Κνωσού
Το αρχαίο μινωικό ανάκτορο της Κνωσούστην Κρήτη, θεωρείται η αρχαιότερη πόλη της Ευρώπης. Πιθανώς χτισμένη μεταξύ 1600 και 1400 π.Χ., η Κνωσός ήταν το πολυτελές κέντρο της πόλης κατά την Εποχή του Χαλκού. Σήμερα, η αναστηλωμένη πόλη εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με τις εκπληκτικές τοιχογραφίες της και την εκπληκτική αρχιτεκτονική.
Το παλάτι ανακαλύφθηκε το 1900 από τον αρχαιολόγο σερ Άρθουρ Έβανς. Παρόλο που ανακαλύφθηκε πριν από περισσότερο από έναν αιώνα, πολλά ερωτήματα παραμένουν ακόμα αναπάντητα. Οι ιστορικοί δεν έχουν ακόμη ξεκαθαρίσει πότε χτίστηκε το παλάτι, καθώς ορισμένα κτίρια προϋπήρχαν της κύριας δομής του παλατιού.
2. H Πομπηία Μέσα από τις στάχτες
Ο διαβόητος και τραγικός χαμός της πόλης της Πομπηίαςβοήθησε τους αρχαιολόγους και τους ιστορικούς να κατανοήσουν τη ζωή στην αρχαία Ρώμηχάρη στην απίστευτη διατήρηση κτιρίων, τεχνουργημάτων, φαγητού, ακόμη και ανθρώπινων υπολειμμάτων, που παρέμειναν ανέγγιχτα κάτω από την ηφαιστειακή τέφρα. Η παλαιότερη αναφορά της πόλης καταγράφηκε το 310 π.Χ. Το 62 μ.Χ. έγινε ένας σφοδρότατος σεισμός, που συντάραξε την ωραία και πλούσια πόλη, αλλά ο σεισμός αυτός δεν ήταν παρά το προμήνυμα για την ολοσχερή καταστροφή της. Λίγα χρόνια αργότερα, στις 24 Αυγούστου του 79 μ.Χ., έπειτα από εκκωφαντική έκρηξη του Βεζούβιου, ένα τεράστιο κύμα στάχτης έθαψε, μέσα σε λίγες ώρες, την εύθυμη, σπάταλη και πανέμορφη ρωμαϊκή πόλη.
Την επόμενη μέρα, ένα κύμα τοξικών αερίων σάρωσε την πόλη, σκοτώνοντας όσους επέζησαν. Η πόλη θάφτηκε κάτω από 3 μέτρα στάχτης, ηφαιστειακών αναβλημάτων και κίσσηρι (ελαφρόπετρα) και έμεινε ανέγγιχτη επί αιώνες. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από 2.000 άτομα τάφηκαν ζωντανά και πέθαναν έτσι από ασφυξία. Πρώτη ανακάλυψη τμήματος της Πομπηίας έγινε το 1592, τυχαία, κατά τις εργασίες για την κατασκευή του υπόγειου υδραγωγείου της πόλης Τόρε Ανουντσιάτα που βρίσκεται εκεί κοντά.
Τα ερείπια της Πομπηίας ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά το 1709, αλλά οι μεγάλες ανασκαφές άρχισαν μόνο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέχρι τη δεκαετία του 1990, τα δύο τρίτα της πόλης είχαν επιστρέψει στο φως. Η Πομπηία είναι ένας θησαυρός πληροφοριών χάρη στη στάχτη που διατήρησε σχεδόν ανέπαφο ό,τι είχε καλύψει.
Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει πλούσιες επαύλεις με τις πολυάριθμες τοιχογραφίες τους, την αγορά, πολυάριθμους ναούς, το μικρό και το μεγάλο θέατρο, αψίδες, κρήνες, καταστήματα, ιδιωτικές κατοικίες. Διασώθηκαν και λεπτομέρειες που μας δείχνουν τον ξαφνικό θάνατο της πόλης. Άνθρωποι που έτρωγαν ξαπλωμένοι στα ανάκλιντρα, άνθρωποι που πνίγηκαν απ' τις αναθυμιάσεις προσπαθώντας να ξεφύγουν απ' το φριχτό θάνατο.. Αρτοποιεία με μηχανήματα ζύμωσης, που περιέχουν καρβέλια ψωμιού που ψήθηκαν την ημέρα της έκρηξης. Διατηρήθηκαν επίσης επιγραφές, οι οποίες έδειχναν στους αρχαιολόγους ακριβώς τι δουλειά είχε κάθε κτίριο.
Έχουν επίσης ανακαλυφθεί υπολείμματα ανθρώπων και ζώων. Από τους 2.000 γνωστούς θανάτους που σημειώθηκαν στην Πομπηία κατά τη διάρκεια της έκρηξης, 1.150 πτώματα βρέθηκαν αιώνες αργότερα. Πολλά από τα πτώματα διατηρήθηκαν από τα ασβεστοποιημένα στρώματα στάχτης που κάλυψαν την πόλη.
3. Ένας ολόκληρος Πολιτισμός στο Ακρωτήρι
Αν η Πομπηία είναι η μεγάλη θαμμένη πόλη της Αρχαίας Ρώμης, τότε το Ακρωτήρι της Σαντορίνηςείναι το αντίστοιχο της Αρχαίας Ελλάδας. Η μινωική πόλη καταστράφηκε μετά την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας – μια ηφαιστειακή έκρηξη στο Αιγαίο Πέλαγος που κατέστρεψε το νησί της Σαντορίνης και οικισμούς όπως το Ακρωτήρι. Ολόκληρος ο οικισμός θάφτηκε μετά την έκρηξη που προκάλεσε τεράστιο τσουνάμι.
Η πόλη ανακαλύφθηκε τυχαία όταν λόγω της χρησιμοποίησης θηραϊκής γης για τη μόνωση των τοιχωμάτων της διώρυγας του Σουέζ από τον γάλλο μηχανικό Φερντινάν ντε Λεσσέψ το 1866 αποκαλύφθηκαν προϊστορικές αρχαιότητες. Μικρή ανασκαφική έρευνα επιχειρήθηκε το 1870 από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή. Εκτεταμένες ανασκαφές ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1960 από τον καθηγητή Σπύρο Μαρινάτο, με τις υποδείξεις του ντόπιου Νίκου Πελέκη και στο ίδιο σημείο που έκαναν τις ανασκαφές τους οι Γάλλοι. Από τα ευρήματα των ανασκαφών είναι πλέον γνωστό ότι η περιοχή του Ακρωτηρίου κατοικήθηκε για πρώτη φορά κατά την Ύστερη Νεολιθική περίοδο (γύρω στο 4500 π.Χ. Το μεγάλο πλήθος από τοιχογραφίες που βρέθηκε κατά τη διάρκεια των ανασκαφών αποτελεί πολύτιμη πηγή πληροφοριών για την καθημερινή ζωή στο Ακρωτήρι, τη θρησκεία και τη φύση του νησιού.
4. Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων
Θαμμένος στη θάλασσα για 2.000 χρόνια, ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων ανακαλύφθηκε από μια ομάδα δυτών το 1900. Το παράξενο αντικείμενο παρέμεινε άγνωστο μέχρι τη δεκαετία του 1970, όταν αποκαλύφθηκε ότι η συσκευή πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε για να μετράει τις κινήσεις των αστεριών, καθιστώντας τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων ως τον παλαιότερο υπολογιστής στον κόσμο. Ο μηχανισμός ανακαλύφθηκε σε ένα αρχαίου ναυάγιο στα ανοικτά των ακτών των Αντικυθήρων. Το ναυάγιο χρονολογείται από τον 1ο αιώνα π.Χ. Η συσκευή είναι κατασκευασμένη από μπρούντζο και χρησιμοποιεί μια σειρά από τροχούς, γρανάζια και δείκτες για να παρακολουθεί την κίνηση του ήλιου, της σελήνης και των αστεριών.
5. Ο τάφος του Τουταγχαμών
Παρόλο που είναι ένας από τους πιο γνωστούς Αιγύπτιουςόλων των εποχών, ο Τουταγχαμώνήταν ένας σχετικά βραχύβιος Φαραώ που πέθανε όταν ήταν μόλις 18 χρονών. Ενταφιάστηκε σε ένα πλούσιο μνημείο γεμάτο θησαυρούς, συμπεριλαμβανομένης της εμβληματικής χρυσής ταφικής μάσκας. Τα αίτια θανάτου του Τουταγχαμών δεν είναι ξεκάθαρα. Μία κρανιοεγκεφαλική κάκωση, που εντοπίστηκε κατά την εξέταση της μούμιας με Ακτίνες Χ, μαρτυρά ότι ο θάνατός του ήταν βίαιος, αλλά ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα αν επρόκειτο για συνωμοσία ή ατύχημα ή ακόμα και αρρώστια.
Ο τάφος του Φαραώ ανακαλύφθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1922 από τον Βρετανό αρχαιολόγο Χάουαρντ Κάρτερ και η σαρκοφάγος ανοίχτηκε στις 16 Φεβρουαρίου του 1923. Ήταν ο μοναδικός ασύλητος βασιλικός τάφος στην Κοιλάδα των Βασιλέων, κάτι που πιθανόν αποδίδεται στο μικρό μέγεθος του. Ο Τουταγχαμών είχε γυναικείους γοφούς, πεταχτά δόντια, ενώ σύμφωνα με την «εικονική αυτοψία» που τού έγινε, στα δάκτυλα των ποδιών του φάνηκε απόκλιση. Ένα ακόμη στοιχείο του ότι ο Τουταγχαμών είχε προβλήματα κινητικότητας είναι άλλωστε και οι 130 βακτηρίες που ευρέθηκαν θαμμένες στον τάφο του. Η ανακάλυψη ήταν ένα από τα πρώτα ευρέως αναφερόμενα αρχαιολογικά θαύματα της εποχής του και έκτοτε έχει σηματοδοτήσει έναν αιώνα έρευνας στη διάσημη Κοιλάδα των Βασιλέων της Αιγύπτου.
6. Η στήλη της Ροζέτας
Η Στήλη της Ροζέτας δεν είναι απλώς ένα υπέροχο αρχαίο τεχνούργημα, αλλά ήταν επίσης και το κλειδί για την κατανόηση αρχαίων γλωσσών. είναι μια πέτρινη πλάκα από γρανοδιορίτη - και όχι από βασάλτη ή γρανίτη όπως συχνά αναφέρεται λανθασμένα - που προέρχεται από ναό και εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο. Η Στήλη ήταν το αντίγραφο ενός επίσημου διατάγματος από τον βασιλιά της Αιγύπτου Πτολεμαίο Ε' τον Επιφανή, ο οποίος κυβέρνησε από το 204 έως το 181 π.Χ. Χάρη στην Στήλη, οι ιστορικοί μπόρεσαν επιτέλους να αποκρυπτογραφήσουν τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά για πρώτη φορά χρησιμοποιώντας τα αρχαία ελληνικά ως σημείο εκκίνησης. Η Στήλη ανακαλύφθηκε τυχαία τον Ιούλιο του 1799 από τα στρατεύματα του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, κατά τη διάρκεια εργασιών σε ένα μεσαιωνικό οχυρό στις εκβολές του Νείλου. Ο υπολοχαγός Πιέρ Φρανσουά Μπουσάρ μετέφερε τον περίπου 1,5 μέτρου λίθοστο στρατόπεδο του, κοντά στην πόλη Ροζέτας και έκτοτε ο λίθος θα έμεινε γνωστός στην ιστορία με το όνομα της πόλης.
Λίγο μετά την ανακάλυψη της Στήλης, οι μελετητές άρχισαν να δουλεύουν προσπαθώντας να σπάσουν τον κώδικα. Ο σπουδαίος Γάλλος μελετητής Ζαν Φρανσουά Σαμπολιόν, από τους πιο διακεκριμένους γλωσσολόγους της εποχής, κατάφερε, με βάση τα ονόματα των βασιλέων Πτολεμαίου και Αρσινόης που αναφέρονται στην στήλη, να βρει το «κλειδί» για να αποκρυπτογραφήσει τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά. Μέχρι το 1822, η επιγραφή μεταφράστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου.
7. Το νησί του Πάσχα
Το νησί του Πάσχα, γνωστό αρχικά ως Ράπα Νούι από τους πρώτους του κατοίκους, ανακαλύφθηκε από ολλανδούς θαλασσοπόρους - εξερευνητές την Κυριακή του Πάσχα του 1722. Ο Jacob Roggeveen ήταν ο άνθρωπος που ονομάτισε το νησί. Το νησί του Πάσχα βρίσκεται 2.200 μίλια από τις ακτές της Χιλής και έγινε διάσημο για τα περίπου 1.000 γιγάντια πέτρινα αγάλματα που βρίσκονται διάσπαρτοι βιγλάτορες σε όλο το άγονο τοπίο. Οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού του Πάσχα ήταν οι Ράπα Νούι, μια πολυνησιακή φυλή που έφτασε για πρώτη φορά στο νησί μεταξύ 700-800 μ.Χ. Κάθε άγαλμα Μοάι έχει κατά μέσο όρο 4 μέτρα ύψος και βάρος 13 τόνους, αλλά ουδείς γνωρίζει γιατί κατασκευάστηκαν ή πώς μεταφέρθηκαν αυτοί οι τεράστιοι βράχοι στις σημερινές τους τοποθεσίες. Η έντονη αντίθεση των αγαλμάτων Μοάι με τον άνυδρο γυμνό τόπο του νησιού αποκάλυψε τη σκοτεινή μοίρα των Ράπα Νούι: μέχρι το 1600, οι κάτοικοι του νησιού είχαν εξαντλήσει δραστικά τους πόρους τους. Ωστόσο, η αποψίλωση της γης για καλλιέργεια και ο πολυνησιακός αρουραίος οδήγησαν σε σταδιακη ερήμωση . Χωρίς να μείνει ένα δένδρο ή ενεργές πηγές τροφής, πιστεύεται ότι οι εναπομείναντες νησιώτες στράφηκαν στον κανιβαλισμό για να επιβιώσουν στο σκληρό περιβάλλον της πέτρας και του ήλιου, σε έναν τόπο που τον μαστιγώνουν οι καταιγίδες και όλα τα στοιχεία της φύσης. Σήμερα αρκετοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των απογόνων των Ράπα Νούι, εξακολουθούν να ζουν στο νησί (Η απογραφή της Χιλής του 2017 κατέγραψε 7.750 κατοίκους στο νησί, εκ των οποίων 3.512 (45%) θεωρούσαν τους εαυτούς τους Ράπα Νούι). Το 1995, η UNESCO ονόμασε το νησί του Πάσχα Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς , με μεγάλο μέρος του νησιού να προστατεύεται εντός του Εθνικού Πάρκου Ράπα Νούι.
8. Τα λείψανα του βασιλιά Ριχάρδου Γ'
Το 2012, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν έναν σκελετό κάτω από ένα πάρκινγκ του Λέστερ. Ο σκελετός είχε εμφανή σημάδια από βίαια χτυπήματα και παρουσίαζε μια έντονη καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης. Ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα δεν θα πίστευαν ότι είχαν πέσει πάνω στα χαμένα λείψανα ενός από τους πιο διαβόητους ηγεμόνες της Βρετανίας: του Βασιλιά Ριχάρδου Γ'. Τα λείψανα ανακαλύφθηκαν στην πρώην τοποθεσία της εκκλησίας Greyfriars Friary, όπου ο Ριχάρδος θάφτηκε βιαστικά όταν σκοτώθηκε στη μάχη του Bosworth το 1485. Το 2015, έπειτα από χρόνια αντιπαράθεσης μεταξύ ιστορικών, των απογόνων του Ριχάρδου Γ' και τοπικών παραγόντων, τα λείψανα του Βασιλιά, που έκανε διάσημο ο Σαίξπηρ(...το βασίλειό μου για ένα άλογο) θάφτηκαν τελικά στον καθεδρικό ναό του Λέστερ. Ο Ριχάρδος αναπαύθηκε πάνω από 500 χρόνια μετά τον θάνατό του.
9. Ο θησαυρός του Staffordshire
Ο θησαυρός του Staffordshire είναι ο μεγαλύτερος αγγλοσαξονικός θησαυρός που έχει βρεθεί ποτέ και η ανακάλυψή του έχει επίσης αποφέρει πληθώρα νέων πληροφοριών για την αρχαία κοινωνία σε μια εποχή έντονων αλλαγών. Η ιστορία του Θησαυρού του Στάφορντσαιρ, αναζωπύρωσε ο ενδιαφέρον των Βρετανών για την αρχαιολογία της χώρας τους, υπενθυμίζοντας ότι η γη τους κρύβει εντυπωσιακά αντικείμενα. Ο θησαυρός βρέθηκε θαμμένος στο χωράφι ενός αγρότη στο Staffordshire της Αγγλίας το 2009.
Η συλλογή με περισσότερα από 4.000 αντικείμενα περιλαμβάνει αγγλοσαξονικά χρυσά και αργυρά λεπτά τεχνουργήματα και πολεμικό εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων εξαρτημάτων σπαθιού. Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο θησαυρός θάφτηκε τον 7ο αιώνα σε αυτό που αρχικά ήταν το Βασίλειο της Mercia - το σημερινό Στάφορντσαιρ. Πολλά από τα αντικείμενα είναι λυγισμένα ή παραμορφωμένα, με αποτέλεσμα οι ερευνητές να πιστεύουν ότι πάρθηκαν από σκοτωμένους εχθρούς ως πολεμικά τρόπαια και στη συνέχεια θάφτηκαν για να τα φυλάξουν. Γεμάτος συμβολισμό για τους Αγγλοσάξωνες στρατιώτες ο θησαυρός. Ποιος όμως τον έθαψε και γιατί; Εδώ, κι ενώ η ιστορική μαρτυρία λείπει, έρχεται ένα παραδοσιακό ουαλικό τραγούδι που ανακαλεί μια μάχη που συνέβη κοντά στο Λίτσφιλντ του Στάφορντσαιρ, μεταξύ Ουαλών και Αγγλοσαξώνων της Μέρσια, περίπου το 650 μ.Χ..
10. Γκεμπεκλί Τεπέ, Τουρκία
Το 1994, ο γερμανός αρχαιολόγος Κλάους Σμιντ έκανε μια από τις πιο απίστευτες ανακαλύψεις της εποχής μας έξω από την αρχαία πόλη Ούρφα της Τουρκίας. Ο Σμιντ ανακάλυψε τεράστιες λαξευμένες πέτρες 11.000 ετών που είχαν τοποθετηθεί κυκλικά. Οι όρθιοι βράχοι είναι 6.000 χρόνια παλαιότεροι από το Στόουνχεντζ και το γεγονός ότι οι προϊστορικοί άνθρωποι που το έχτισαν πιθανότατα δεν είχαν καν μεταλλικά εργαλεία για χρήση, κάνει την τοποθεσία ιδιαίτερα σπάνια. Πιστεύεται ότι το Γκεμπεκλί Τεπέ είναι ο παλαιότερος ναός του κόσμου. Ο ναός χτίστηκε στην κορυφή ενός τεχνητού λόφου και αποτελείται από πολλές ανεξάρτητες ασβεστολιθικές πλάκες που χρονολογούνται από τη Λίθινη Εποχή.
Όσο έσκαβε ο γερμανός αρχαιολόγος, τόσο περισσότερους στύλους έβρισκε, αποκαλύπτοντας ότι αυτός ο ιερός τόπος ήταν ο τόπος πολλών ναών κατά τη διάρκεια περιόδων, όλοι στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο. Θραύσματα ανθρώπινων οστών έχουν επίσης ανακαλυφθεί, γεγονός που οδηγεί τους ιστορικούς να πιστεύουν ότι αυτό θα μπορούσε να ήταν τόπος ταφής ή ακόμη και τόπος ανθρωποθυσίας. Ο χώρος βρίσκεται ακόμα υπό ανασκαφή. Το 2018 ανακηρύχθηκε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.