Το Ανθρώπινο Είδος Ισως Κατάγεται Από Τον Πλανήτη Άρη

Το Ανθρώπινο Είδος Ισως Κατάγεται Από Τον Πλανήτη Άρη

Lab of Datum

Πώς βρέθηκαν 100.000 Έλληνες ομογενείς στην Ουκρανία;

Πώς βρέθηκαν 100.000 Έλληνες ομογενείς στην Ουκρανία;

Ιστορικοί Περίπατοι

✔Πώς βρέθηκαν 100.000 Έλληνες ομογενείς στην Ουκρανία; Info: ▶91.500 Έλληνες ομογενείς έδειξε η απογραφή του 2001. Υπολογίζεται όμως πως σε όλη την Ουκρανία βρίσκονται σχεδόν 150.000 άνθρωποι ελληνικής καταγωγής. ▶Παρά τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας δεν παρατηρείται μεγάλο ποσοστό ομογενών να φεύγουν από τις πόλεις και τα χωριά τους. ▶Το ελληνικό χωριό Σαρτανάς δέχτηκε πλήγματα τις πρώτες μέρες του πολέμου με τις πληροφορίες να κάνουν λόγο για 12 τουλάχιστον νεκρούς. ▶Το όνομα της Μαριούπολης αρχικά ήταν "Μαριανόπολη" και οι Ρωσικές αρχές υποστηρίζουν πως δόθηκε προς τιμήν της αυτοκράτειρας Μαρία Φεοντόροβνα. Είναι όμως πλέον γενικώς αποδεκτό πως το όνομα το έδωσαν οι Έλληνες προς τιμήν της Παναγίας.

https://www.youtube.com/channel/UCh1a...

Νομίζεις ότι ζεις στη χειρότερη στιγμή της ανθρωπότητας?

Νομίζεις ότι ζεις στη χειρότερη στιγμή της ανθρωπότητας?

Lab of Datum

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ααν ζείτε στη χειρότερη στιγμή της ιστορίας;Αν νιώθουμε ζωρισμένοι στα χρόνια που περνάμε για κάποιους άλλους το τώρα θα ήταν διακοπές!Ένα ξέφρενο πανηγύρι ελευθεριών και χαράς!Είναι όμως πράγματι έτσι;

Δεν πάμε καλά! Περίπου 28 ρωσικά πάνοπλα βομβαρδιστικά Tu-160 και Tu-95 στην Ν. Ρωσία-Μετακίνηση πυρηνικών κεφαλών στην Γλασκώβη

 Δεν πάμε καλά! Περίπου 28 ρωσικά πάνοπλα βομβαρδιστικά Tu-160 και Tu-95 στην Ν. Ρωσία-Μετακίνηση πυρηνικών κεφαλών στην Γλασκώβη

Η κόντρα ΝΑΤΟ-ΗΠΑ και Ρωσίας με αφορμή την δυστυχισμένη Ουκρανία έχει περιέλθει πλέον σε πολύ επικίνδυνο επίπεδο και διαφαίνεται πρόθεση για "ξεκαθάρισμα λογαριασμών" σε πολλά επίπεδα

Κάτι δεν πάει καλά με αφορμή την ρωσική εισβολή και τις τρομερές καταστροφές σε ουκρανικές πόλεις, αφού διαπιστώνουμε από ενδείξεις, ότι ΝΑΤΟ και Ρωσία επιδίδονται σε μια πρωτοφανούς τύπου επίδειξη πυρηνικής ισχύος με άγνωστο στόχο , ειδικά μετά την εκτόξευση του ρωσικού υπερηχητικού πυραύλου χθες.  

Συγκεκριμένα, 28 ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά Tu-160 και Tu-95, μεταστάθμευσαν στην αεροπορική βάση Ένγκελς, πολύ κοντά στην Ουκρανία.

Η δορυφορική εικόνα, σύμφωνα με το ImageSat International, δημοσιεύτηκε στις 12 Μαρτίου 2022, ενώ μέχρι τώρα δεν υπάρχουν άλλες πληροφορίες για το αν μεταστάθμευσαν αλλού τα αεροσκάφη ή παραμένουν εκεί.

Βάσει της εικόνας διαπιστώνουμε ότι ένας πολύ μεγάλος αριθμός ρωσικών στρατηγικών βομβαρδιστικών, σταθμεύει στην συγκεκριμένη αεροπορική βάση, πιθανότατα έτοιμα για επιχειρήσεις,...το για πού όμως δεν κατανοούμε λόγω του τρομερού φορτίου που μπορούν να μεταφέρουν.

Μιλάμε για την παρουσία τουλάχιστον 9 στρατηγικών υπερηχητικών βομβαρδιστικών Tu-160 και τουλάχιστον 19 βομβαρδιστικών Tu-95, που αποτελούν σχεδόν το ένα τρίτο όλων των ρωσικών στρατηγικών δυνάμεων.

Την ίδια στιγμή, οι λόγοι για την παρουσία τόσο μεγάλου αριθμού στρατηγικών αεροπορικών μέσων των ρωσικών αεροπορικών δυνάμεων παραμένουν άγνωστοι.

Έχουν γίνει ορισμένες υποθέσεις ότι η ρωσική στρατηγική αεροπορία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να χτυπήσει στρατιωτικές εγκαταστάσεις των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, ωστόσο, αυτές οι πληροφορίες δεν επιβεβαιώνονται,  έλλειψη σχετικών δηλώσεων από το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας.

Η κόντρα ΗΠΑ και Ρωσίας μαζί με το πακέτο κυρώσεων και το γενικότερο κλίμα εχθρότητας Ουάσιγκτον και Μόσχας, στο οποίο προστέθηκε και το Πεκίνο, αποτελεί ένα τρομερά επικίνδυνο μίγμα για την παγκόσμια ασφάλεια.

Μετακίνηση πυρηνικών κεφαλών σε βάση στην Σκωτία προκαλεί συναγερμό στους πολίτες στην Βρετανία

Στρατιωτική αυτοκινητοπομπή χωρίς στρατιωτική σήμανση μετέφερε «έως και έξι» πυρηνικές κεφαλές στην Βρετανία, χωρίς να έχει επιβεβαιωθεί ή διαψευστεί ακόμη από καμία επίσημη πηγή, ενώ το γεγονός καταγράφεται μαζικά από βρετανικές δημοσιογραφικές πηγές.

Η φάλαγγα εντοπίστηκε καθώς κινούνταν στους αυτοκινητόδρομους M74 και M8 προς την βάση Royal Naval Armaments Depot Coulport στο Loch Long Walesonline.

Οι πυρηνικές κεφαλές διήλθαν από τη Γλασκώβη στη διαδρομή της από το Burghfield στο Coulport.

Η μεταφορά των πυρηνικών κεφαλών εντοπίστηκε το βράδυ της Παρασκευής (18 Μαρτίου) εν μέσω αυξημένης έντασης για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αναφέρουν βρετανικά ΜΜΕ.

Η πορεία της στον αυτοκινητόδρομο M74 στη Lesmahagow περίπου 25 μίλια νότια της Γλασκώβης πριν από την άφιξή της στο Royal Naval Armaments Depot Coulport (RNAD) στο Loch Long περίπου στις 23:30, προκάλεσε ποικίλα σχόλια σε ολόκληρη την Βρετανία.

Γιατί λοιπόν έχουμε μετακινήσεις φορτίων με πυρηνικές κεφαλές σε αεροπορική βάση στην Γλασκώβη παράλληλα με την παρουσία ρωσικών στρατηγικών βομβαρδιστικών δίπλα στην Ουκρανία;

Τι συμβαίνει πραγματικά μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, και γιατί οι Ρώσοι χθες έκαναν ουσιαστικά επίδειξη δύναμης στο ΝΑΤΟ με τον πύραυλο Knizal, κατά ασήμαντου στρατιωτικά στόχου ( σε σχέση με το όπλο) στην Ουκρανία;

Η Κίνα για τι ακριβώς ετοιμάζεται εδώ και ημέρες με μετακίνηση δυνάμεων στα νότια με φόντο την Ταιβάν;

Αυτά και άλλα ερωτήματα ταλανίζουν την παγκόσμια κοινή γνώμη εν μέσω πανδημίας, οικονομικής και ενεργειακής κρίσης, ενώ είμαστε κυριολεκτικά στα πρόθυρα μιας ακόμα τρομερής κρίσης, επισιτιστικού χαρακτήρα, αφού Ρωσία και Ουκρανία προμηθεύουν με το 30-40% του σιταριού τον πλανήτη.    

https://www.pentapostagma.gr/

Δυο «ιστορίες με αλάτι» (δυο διηγήματα του gpointofview)

 ΔΥΟ "ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΑΛΑΤΙ" 

(ΔΥΟ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ gpointofview)

Από το ιστολόγιο του Ν. Σαραντάκου "Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία"

Σήμερα θα δούμε δυο διηγήματα που ανήκουν στη σειρά «Ιστορίες με αλάτι». Όπως λέει ο Τζι είναι «μικρές στιγμές από την ζωή κανονικών, καθημερινών ανθρώπων που δεν μπήκαν ποτέ στο κάδρο της επικαιρότητας. Κατά την γνώμη μου δικαιούνται κι αυτοί τα 15 λεπτά τους στη διασημότητα, όπως έλεγε ο Αντυ Γουόρχολ».

Όπως και άλλα διηγήματα του Τζι, έτσι κι αυτά συνδέονται με τραγούδι, και συγκεκριμένα το Sapore di sale (Γεύση από αλάτι) του Τζίνο Πάολι. Το βάζω ανάμεσα στα δυο διηγήματα.

Το αλάτι, ο μπάρμπα-Αντρέας και οι αστακοί

Δεν του άρεσαν οι ρηχές παραλίες, εκεί που το κύμα σβήνει γλυκά στην αμμουδιά. Ηθελε βράχια χαμηλά νάναι το σύνορο ανάμεσα από την ξηρά και το υγρό στοιχείο και μόνο το παιχνιδιάρικο το κύμα να καταργεί το σύνορο με τις μικρές σταγόνες. Τότε, σαν οι σταγόνες βρίσκανε λακούβα πλατειά και χαμηλή, με τον καιρό και με τον ήλιο το αλάτι γίνονταν, πιο αλμυρό και γευστικό απ’ τα συνηθισμένα κι αλλιώτικα κρυσταλλωμένο. Το μάζευε πιτσιρικάς τα καλοκαίρια και τόγλειφε τις κρύες μέρες του χειμώνα, τότε που δεν περπάταγε στ’ αγαπημένα βράχια, τόχε πολύτιμο για να το χαραμίσει στο φαΐ.

Μεγάλος τώρα, με πίεση αρτηριακή και συμφραζόμενα δεν έβαζε αλάτι στο φαΐ του μα κάθε φορά που τόβρισκε ανάμεσα στα βράχια, μάζευε λίγο με τον δείκτη ή με τον δάκτυλο τον μέσο και τόγλειφε να θυμηθεί τη γεύση του. Ετσι και τώρα έβγαλε ένα κομματάκι…

Sapore di sale….
un gusto un po amaro di cose perdute
( μια γεύση από αλάτι…μια επίγευση λίγο πικρή για όσα χάθηκαν )

Σ’αυτά που χάθηκαν κι ο Μπαρμπαντρέας, ο ψαράς, Σμυρνιός την καταγωγή και πολλά μορφωμένος περί την ψαρική την τέχνη, ήρθε με την μικρασιατική καταστροφή και ρίζωσε στον τόπο. Εμενε λίγα σπίτια παραπέρα από το δικό του κι ήταν ο πρώτος που τον πήρε στην βάρκα του να τον μυήσει στης θάλασσας τα κόλπα, θάταν δεν θάταν έξη χρονών. Βαρκάκι εξάπηχο χωρίς μηχανή, μόνο λατίνι και κουπί είχεν ο Μπαρμπαντρέας και μ’ αυτό όργωνε τις ψαροτοπιές του κόλπου εκτελώντας τις παραγγελιές της γιαγιάς του :

«Τι θέλεις κυρά-Λένη ; Συναγρίδα θέλεις ή κάνα ροφό ; Μην πάλε πεθύμησες αστακό ; Πες μου εσύ τι θες κι αύριο θα τόχεις «.

Τα χρόνια του πενήντα, τα νερά ήσαντε ατρύγητα κι αν ήξερες μέρη κι εποχές πήγαινες για στείρες και ροφούς με τη συρτή ή για σαργούς και λεθρίνια με το παραγάδι ή και για χανόπερκες μεγάλες με την καθετή. Αυτό το ψάρεμα έκανε με τα πιτσιρίκια όποτε τάπαιρνε μαζί του, ήταν το πιο εύκολο και το πιο κοντινό. Πρώτα πλάνευε κανένα μικρό χταποδάκι μέσα στο λιμάνι, τόκοβε κομματάκια για δόλωμα και μετά έλαμνε μέχρι τον τόπο κι αμόλαγε τις καθετές. Σκληρό δόλωμα το χταπόδι, το τσιμπάγανε τα γύλια μα δεν έφευγε απ’ τ’ αγκίστρι μέχρι νάρθει η πέρκα  ή ο χάνος με το μεγάλο στόμα και να το καταπιεί. Καμιά φορά πιανότανε και καμιά τσιπούρα μεγάλη κι ήθελε τέχνη να την βγάλεις επάνω με την λεπτή την μεσηνέζα και το μικρό τ’ αγκίστρι. Τον είχε δει να παλεύει κοντά μια ώρα με μια, ίσαμε δυο οκάδες πράμα, μέχρι να την σκάσει και να την βγάλει φούσκα στον αφρό απ’ όπου την εμάζεψε με την απόχη.

Σαν τέλειωνε το ψάρεμα, έβαζε τα ψάρια στο καλάθι και πέρναγε πρώτα απ’ την γιαγιά του να διαλέξει ποιά ήθελε και μετά πήγαινε στον μανάβη για πούλημα. Δεν ήταν μόνο η εκτίμηση που είχε στην γιαγιά του αλλά και η ανάγκη : άνυδρο το μέρος και τα πηγάδια γλυφά, μόνο όσοι είχανε στέρνα πίνανε γλυκό νερό και διατηρούσανε τις γλάστρες με τις ορτανσίες και τις μπιγκόνιες, το γλυφό νερό τις ξέραινε. Ο Μπαρμπαντρέας έστελνε τη γυναίκα του τη θειά Βιολέττα με τον κουβά όποτε είχε ανάγκη από γλυκό νερό κι η υποχρέωση ήταν μεγάλη. Η στέρνα ήταν στο υπόγειο του σπιτιού, βαθειά μέσα στο χώμα, μ’ ένα μικρό χέλι μέσα και πλάκες από μέταλλο για την υγεία του νερού. Δροσερό έβγαινε το βρόχινο νερό που μάζευαν τα κεραμίδια του σπιτιού κι ακούγονταν ήχοι απόκοσμοι από την ηχώ του χώρου, σαν χτύπαγε  το χαρανί στα πέτρινα τοιχώματα κατά την διαδρομή του.

Σαν έφτασε η δεκαετία του εξήντα, τα βαρκάκια απόκτησαν μηχανή και οι ψαράδες πληθύνανε. Επιασε κι ο κόσμος λεφτά κι άρχισε να ζητάει ψάρι σαν πιο υγιεινή τροφή. Γέμισε ο τόπος δίκτυα και παράνομους «ευκόλου αλιείας» όπως λέγανε οι λιμενικοί όσους ψαρεύανε με δυναμίτη ή φλόμο. Ηρθε κι η τράτα κι έσκαψε το βυθό του κόλπου χαλνώντας προαιώνιες ψαροφωλιές και τόπους όπου γένναγαν τα καλαμάρια. Το ψάρι λιγόστεψε κι ο Μπαρμπαντρέας βάρυνε κι έβαλε συνεταίρο και γραμμάτια σε βάρκα μεγαλύτερη, με ντήζελ μηχανή. Ξανοίγονταν τώρα σε τόπους πιο μακρινούς γιατί στα κοντινά τα μέρη ήσαντε πολλά τα εργαλεία και το ψάρι λιγοστό. Τα μάτια δεν τον βοηθάγανε πολύ πιά, ούτε τ’ αφτιά του, άρχισε νάχει περισσότερη εμπιστοσύνη σε όνειρα κι οράματα παρά σ’ αυτά που έβλεπε μεσ’ στην θολούρα του καταρράκτη του ή άκουγε στο βουητό των  αφτιών του.

Ενα πρωΐ σαν ξύπνησε, νωπή είχε ακόμα την μνήμη απ’ τ΄όραμά του, μια μαυροντυμένη άγια γυναίκα τούπε να ρίξει τα δίχτυα του στα βαθειά νερά, σε μέρος πούχε βούρκο. Ο Μπαρμπαντρέας ήτανε σίγουρος πως η Αγία Παρασκευή είχε έρθει στ’ όνειρό του. Ο συνεταίρος του ούτε ν’ ακούσει δεν ήθελε, θα πάει χαμένη η μέρα κι ο κόπος, έλεγε. Ιδρωσε να τον πείσει ο Μπαρμπαντρέας αν κι αυτός ήξερε πως στον βούρκο ψάρι δεν πολυπερπατάει αλλά είχε εμπιστοσύνη στ’ όνειρο. Βαρειά ερχόντουσαν τα δίκτυα και τα συνεταιράκια απορούσαν τι ψάρια νάχανε πιάσει στην βουρκάδα, μέχρι να τα βγάλουν στην επιφάνεια. Ούτε στα πιο τρελλά ονειρά τους δεν τόχαν φανταστεί ! Καμμιά διακοσαριά αστακοί ήταν μπλεγμένοι στα μανά τους. Δεν ήταν δυνατόν να γυρίσουν στο χωριό με τέτοια ψαριά, ξανάριξαν τα δίχτυα τους στον τόπο και τράβηξαν για την μεγάλη πολιτεία, τρείς ώρες με την βάρκα, να ξεπουλήσουν. Γύρισαν πτώμα και γεμάτοι λεφτά. Την επόμενη μέρα τα ίδια. Αλλοι διακόσιοι αστακοί περίμεναν να τους ξεψαρίσουν από τα δίχτυα, ξαναπήγαν στην πολιτεία για πούλημα και τα γραμμάτια ξεπληρώθηκαν. Την τρίτη μερα μια δυσάρεστη έκπληξη τους περίμενε : όλος ο τόπος ήταν ζωσμένος με δίχτυα, οι άλλοι ψαράδες κάτι μυρίστηκαν. Για λίγες μέρες ακόμα η περιοχή έβγαζε ακόμα αστακούς, όχι διακόσιους την φορά αλλά πολύ λιγότερους, μετά σταμάτησε. Ηταν μια κάποια πληθυσμιακή έκρηξη στην περιοχή που δεν επαναλήφθηκε ποτέ ξανά, όσο ο Μπαρμπαντρέας έριχνε τα δίχτυα του, μέχρι να τον πάρει ο Χάρος. Ούτε από άλλους ψαράδες ξανακούστηκε τέτοιο περιστατικό.

Το θαλασσινό αλάτι έλιωσε μέσα στο στόμα του. Η θάλασσα είχε πάρει το σκούρο χρώμα της, αυτό που ταίριαζε με τις αναμνήσεις του και με την επίγευση τ’ αλατιού. Πήρε τον δρόμο του γυρισμού.

 

Η κυρά Μαρία

Η κυρά-Μαρία ήταν μια ψηλή – 1,65 μ.- και όμορφη γυναίκα που γεννήθηκε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Σε εποχές που ο μέσος όρος του ύψους δεν ξεπερνούσε το ενάμισυ μέτρο, το δικό της καθόριζε και την μοίρα της καθότι οι προτιμήσεις της έπρεπε να περιοριστούν στους διαθέτοντες ανάλογο ύψος άνδρες και να ευοδωθούν γιατί η τσαχπινιά της και οι σχετικά ανοιχτόμυαλοι γονείς της έδιναν μια ευκαιρία να διαλέξει σύζυγο, αλλά όχι δεύτερη. Μετά ακολουθούσε το προξενιό κι η γονική βούληση. Η Μαρία έκανε βόλτες στα βραχάκια της παραλίας του χωριού της πηδώντας σαν ζαρκάδι από το ένα στο άλλο και ψάχνοντας για λακκούβες ταϊσμένες με θαλασσινό νερό που άφηναν  το ίχνος τους σαν κρυσταλλικό αλάτι όταν το νερό εξατμιζότανε. Η γεύση του τρέλλαινε την Μαρία που κάπως έτσι φανταζότανε την γεύση του συντρόφου της.

Η εκλογή της Μαρίας ήταν σύντομη κι αποφασιστική. Οντας ελαφρώς ρομαντική και έχοντας όλες τις νεανικές ευαισθησίες διψασμένες, συγκινήθηκε σφόδρα από τις λογοτεχνικές ικανότητες ενός νέου που είχε όμορφο το πρόσωπο και κατάλληλο ύψος. Μοναδικό του ελάττωμα ήταν πως δεν είχε δημιουργηθεί επαγγελματικά ακόμη, τα λογοτεχνικά ενδιαφέροντά του δεν τον άφηναν να επιλέξει μια σίγουρη δουλειά.

Οπως γινότανε την εποχή εκείνη, η προτίμηση της Μαρίας ήταν μια λύση στα επαγγελματικά του σχέδια. Στην κουβέντα με τον προσεχώς πεθερό του απαίτησε -και πήρε- για προίκα έναν επαγγελματικό χώρο και την επίπλωσή του, ένα χώρο που προοριζότανε για το καφενείο της αριστοκρατίας του χωριού, όπως και έγινε.  Αριστοκρατία βέβαια στο χωριό ήταν οι καραβοκύρηδες και οι καπετανέοι, η ναυτουριά περιορίστηκε στα υπόλοιπα καφενεία μαζί με τους άλλους εργαζόμενους.

Το κτίριο ήταν ψηλοτάβανο, εντυπωσιακό. Με καθρέπτες γύρω-γύρω ενώ τα τραπέζια περιμετρικά στους τοίχους άφηναν χώρο στο κέντρο για χορό ή και για άλλες εκδηλώσεις. Η Μαρία φανταζότανε τον άντρα της να απαγγέλλει κι αυτή γεμάτη περηφάνεια να κάθεται στην πρώτη γραμμή των επισήμων. Η πραγματικότητα έμελλε να την διαψεύσει οικτρά. Οι καπετανέοι πολύ λίγο καιρό ήταν στην στεριά κι όταν και εάν έβγαιναν εκεί σαν απόμαχοι, προτιμούσαν ν’ ατενίζουν από το σπίτι τους  την θάλασσα αναλογιζόμενοι τα παλιά, παρά την παρουσία τους στο καφενείο- πλην εορτών και εκδηλώσεων βεβαίως. Η υπόλοιπη αριστοκρατία δεν επαρκούσε να καλύψει τα λειτουργικά έξοδα του μαγαζιού. Ετσι το υπηρετικόν προσωπικό απελύθη και η Μαρία ανέλαβε την δουλειά των τριών υπαλλήλων, το σκούπισμα, την προετοιμασία της παραγγελίας και την λάντζα. Ο σύζυγος ανέλαβε τον ρόλο του γκαρσονιού και διορίσθηκε άμισθος ανταποκριτής σε τοπικές εφημερίδες περιμένοντας μια αναγνώριση του ταλέντου του που ποτέ δεν ήρθε. Στο καφενείο ήταν το αφεντικό αλλά και το μοναδικό γκαρσόνι, μη έχοντας ούτε Κυριακή ούτε σχόλη.

Η καθημερινότητα στο καφενείο ήταν αρκετά σκληρή.  Νερό τρεχούμενο δεν υπήρχε κι ερχόταν με το χαρανί είτε από την στέρνα, το πόσιμο, είτε από το πηγάδι, το προοριζόμενο για την καθαριότητα. Το ψυγείο λειτουργούσε με πάγο αφού ρεύμα μόνο κάποιες ώρες του εικοσιτετραώρου υπήρχε. Καμινέτο ετοίμαζε τους καφέδες και τα γλυκά ψήνονταν στον φούρνο του χωριού, το πήγαινέλα ήταν στα καθήκοντα του συζύγου. Μόνο το υποβρύχιο, όπως έλεγαν ένα κουταλάκι βανίλια σερβιρισμένο σ’ ένα ποτήρι με κρύο νερό δεν απαιτούσε κόπο στην προετοιμασία.

Η ζωή της Μαρίας περιορίστηκε στο κουζινάκι πίσω από τον μπάγκο του καφενείου και στα δωμάτια ακόμα πιο πίσω ακόμα που ήταν η κατοικία τους. Μόνο το πρωΐ κατά τις δέκα που έκοβε η δουλειά είχε την ευκαιρία να κάνει μια βόλτα στα βραχάκια της θάλασσας, να ξεκουράσει  το βλέμμα της κοιτώντας μακριά, να μυρίσει το ιώδιο και να γευθεί το αγαπημένο της αλάτι από του βράχου τις σχισμάδες. Σαν ήρθαν τα παιδιά και η ελάχιστη αυτή απόδραση από την καθημερινότητα σταμάτησε.

Η οποιαδήποτε πνευματικότητά της τρίφτηκε μαζί με τα φλυτζάνια και τα νεροπότηρα στα βρωμόνερα της λάντζας κι εξαφανίσθηκε. Το βλέμμα της απέκτησε την παγωμένη αδιαφορία του ισοβίτη, αφού δεν ήθελε πια να βγει από το κουζινάκι της ούτε στην  αίθουσα του καφενείου. Από την αίθουσα φαίνονταν μόνο δυο χέρια που έβγαιναν από το κουζινάκι και άφηναν στον μπάγκο την παραγγελιά για να την βάλει στο δίσκο το γκαρσόνι- αφεντικό ή να πάρουν τα χρησιμοποιημένα πιατάκια και ποτήρια. Οποιος γνωστός ή συγγενής ήθελε να την δει, έπρεπε να μπει στο στενόχωρο κουζινάκι και να της μιλήσει ανάμεσα σε γκαζιέρες, ταψιά με γλυκά και την βούτα του νεροχύτη. Ακουγε τον επισκέπτη κουνόντας καταφατικά ή αρνητικά το κεφάλι της, την φωνή της την άκουγαν μόνο τα παιδιά της όπως τα φρόντιζε. Ισως είχε προσαρμοσθεί στις νέες συνήθειες του συζύγου της που είχε απωλέσει παντελώς την ακοή του κι είχε μάθει να διαβάζει τα χείλια του συνομιλητού του. Η συμβολή της Μαρίας σ’ αυτό πρέπει να ήταν μεγάλη και μια ακόμα απόδειξη πως στήριξε την επιλογή της κι ας αποδείχθηκε άτυχη.

Οταν τα παιδιά της μεγάλωσαν η Μαρία άφησε τον εαυτόν της να αρρωστήσει βαριά, μέχρι τότε απαγορευότανε. Εφυγε ήσυχα και δεν έλειψε σε κανέναν που δεν ήξερε τι υπήρχε μέσα στο μισοσκότεινο κουζινάκι του καφενείου.

Το καφενείο έκλεισε κι αυτό.

Από το ιστολόγιο του Ν. Σαραντάκου "Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία"

Το απίστευτα «βίαιο» διαστημικό ταξίδι ενός μετεωρίτη – To «μυστικό» για την επιβίωσή του

 Ένας αστεροειδής ή μετεωροειδές εισέρχεται στην ατμόσφαιρα της Γης με πολύ μεγάλη ταχύτητα, που μπορεί να «αγγίζει» ή και να ξεπερνά αυτή των 15-20 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο. Ποια είναι, όμως, η μοίρα ενός τέτοιου σώματος από τη στιγμή που θα μπει στην ατμόσφαιρα μέχρι και τη στιγμή που θα φθάσει και θα ακουμπήσει την επιφάνεια της Γης; Πάντα φθάνει στην επιφάνεια δημιουργώντας κάποιο κρατήρα;

Όπως εξηγεί, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ, «Πρακτορείο 104,9 FM» ο επίκουρος καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΓΠΑ) Δρ. Ιωάννης Μπαζιώτης, το «μυστικό» για την επιβίωση ενός τέτοιου αντικειμένου είναι στη σύστασή του, αφού «η επίδραση της χημικής – ορυκτολογικής σύστασης και η δομή ενός τέτοιου σώματος παίζει αποφασιστικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο θα συμπεριφερθεί σε αυτό το – βίαιο, ακραίων συνθηκών – σύντομο ταξίδι προς την επιφάνεια της Γης μας».

Μεταφέροντας την επιστημονική οπτική της σπάνιας, προ ημερών, ανακάλυψης του Ούγγρου αστρονόμου Κριστιάν Σασνέζκι, ο οποίος εντόπισε έναν αστεροειδή διαμέτρου περίπου τριών μέτρων να πλησιάζει τη Γη, που δύο ώρες αργότερα έπεσε στον Αρκτικό Ωκεανό και χάθηκε, ο κ. Μπαζιώτης αναφέρει πως για «να επιβιώσει του “άγριου” ταξιδιού του» ένας αστεροειδής ή ένα μετεωροειδές πρέπει να έχει και την κατάλληλη σύσταση.Σημαντικό «να κοιτάμε ψηλά» για παρατηρήσεις

«Ένα σώμα που είναι πολύ πλούσιο σε σίδηρο και νικέλιο και προσομοιώνει την ορυκτολογία που επικρατεί στο πυρήνα(!) της Γης μας, εν πολλοίς έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να διασωθεί σε αυτό το ταχύτατο και συνάμα σύντομο ταξίδι εισόδου στην ατμόσφαιρα μέχρι και την άφιξή του στην επιφάνεια της Γης», επισημαίνει χαρακτηριστικά.Γιατί συμβαίνει αυτό; Υπάρχουν επιπρόσθετοι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τη συμπεριφορά ενός αστεροειδούς/μετεωροειδούς και την πιθανότητα ακόμα και της ολικής του καταστροφής στην ατμόσφαιρα πριν καν αγγίξει την επιφάνεια του πλανήτη μας; «Φυσικά. Μια πλειάδα παραγόντων, όπως η ταχύτητα και η γωνία εισόδου, αλλά και φυσικών ιδιοτήτων όπως η πυκνότητα, η συναρμογή των ορυκτών και το πορώδες του σώματος συμβάλλουν αποφασιστικά στον τρόπο με τον οποίο θα συμπεριφερθεί ένα τέτοιο σώμα, διαπερνώντας την ατμόσφαιρα της Γης. Αποτέλεσμα αυτού είναι, για την ίδια γωνία και ταχύτητα εισόδου ενός συγκεκριμένου μεγέθους σώματος, οι σιδηροπλούσιοι αστεροειδείς/μετεωροειδή να έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες διάσωσης μέχρι την επιφάνεια από τους αντίστοιχους λίθινους που δεν… προλαβαίνουμε να ακουμπήσουμε», εξηγεί ο κ. Μπαζιώτης.

Η ταλαιπωρία του αντικειμένου στο διαστημικό του ταξίδι και η… τηγανίτα

Επιπρόσθετα, ο αυξημένος αριθμός ρωγμών ανά μονάδα όγκου και το πορώδες, πριν καν εισέλθει στην ατμόσφαιρα της Γης ο αστεροειδής/μετεωροειδές, είναι χαρακτηριστικές ιδιότητες που θα βοηθήσουν τελικά στη μερική ή και ολοκληρωτική καταστροφή του στην ατμόσφαιρα, σημειώνει ο ειδικός επιστήμονας. «Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει η ασκούμενη πίεση – πυκνότητα του αέρα πολλαπλασιαζόμενη με το τετράγωνο της ταχύτητας του μετεώρου -στο μέτωπο, την μπροστινή δηλαδή πλευρά κατά τη φορά κίνησης του σώματος- σε σχέση με την αντοχή του. Όταν η πρώτη είναι μεγαλύτερη, τότε το ουράνιο σώμα οδηγείται σε κατακερματισμό. Όταν συμβεί αυτό, η μπροστινή επιφάνεια υφίσταται συμπίεση λόγω σταθερής πίεσης, ενώ η οπίσθια επιφάνεια έχει μηδενική πίεση. Είναι μια συμπεριφορά να προσομοιώνουμε επαρκώς με το μοντέλο «pancake», ναι, με έμπνευση το σχήμα της γνωστής μας… τηγανίτας», συμπληρώνει ο κ. Μπαζιώτης.

Ένας αστεροειδής που θα επιζήσει και μια μοναδική ανακάλυψη

Ακόμη και ο κατακερματισμός ενός αστεροειδούς/μετεωροειδούς, όμως, μπορεί να δώσει ένα μοναδικό «εύρημα» στους σχετικούς επιστήμονες. Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Δρ. Μπαζιώτης, ο βαθμός μεταμόρφωσης λόγω σοκ που θα υποστεί ο αστεροειδής, όντας ακόμα στο μητρικό σώμα από το οποίο προέρχεται, θα μας δώσει απαντήσεις για το βαθμό κατακερματισμού του, κάτι που θα επηρεάσει και τη πιθανή διάσωσή του μέχρι την επιφάνεια της Γης.

«Στο εργαστήριο Ορυκτολογίας – Γεωλογίας του Τμήματος Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων και Γεωργικής Μηχανικής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, τα τελευταία περίπου 10 έτη, μελετώνται τα χαρακτηριστικά της μεταμόρφωσης λόγω σοκ σε μετεωρίτες. Μπορεί λοιπόν να βρεθεί κάτι εντελώς νέο; Η απάντηση είναι θετική, αφού στο πλαίσιο μελέτης τέτοιων μετεωριτών, έχουμε τη τύχη να ανακαλύπτουμε μοναδικά ορυκτά που μπορούν και σχηματίζονται σε ακραίες συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας. Μιλάμε για τέτοιες συνθήκες που για να τις βρούμε στη Γη θα πρέπει να κάνουμε κάτι… αδύνατο: να φθάσουμε σε όσα βρίσκονται βάθος τουλάχιστον εκατοντάδων χιλιομέτρων από την επιφάνεια», εξηγεί ο επίκουρος καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

«Μέσα από αυτή τη “μεταμόρφωση λόγω σοκ” έχουμε βρει και εμείς στο εργαστήριο μας νέα ορυκτά που δεν θα μπορούσαμε να βρούμε στη Γη παρά μόνο σε τέτοια -αδύνατα στην προσέγγιση- βάθη στο εσωτερικό του πλανήτη. Ήδη, την προηγούμενη εβδομάδα μέσα από ειδικό συνέδριο της NASA, παρουσιάσαμε αποτελέσματα της έρευνας μας σε έναν μετεωρίτη με προέλευση την Ανταρκτική, όπου βρήκαμε για πρώτη φορά ένα ορυκτό το οποίο δεν έχει βρεθεί σε άλλον μετεωρίτη από την Ανταρκτική, και μελετώντας το γνωρίζουμε ότι έχει σχηματιστεί σε πάρα πολύ υψηλές πιέσεις και θερμοκρασίες, τέτοιες που αν το βρίσκαμε στη Γη θα έπρεπε να φτάσουμε σε βάθος 410 χιλιομέτρων στο εσωτερικό της, κάτι ανέφικτο!», καταλήγει ο κ. Μπαζιώτης.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Σωτήρης Κυριακίδης

https://hania.news/

Το Facebook κλειδώνει κόσμο!

 Το Facebook κλειδώνει κόσμο!

Στις αρχές Μαρτίου, πλήθος χρηστών Facebook έλαβαν μια μυστηριώδη ειδοποίηση από το Facebook που η αλήθεια είναι ότι έμοιαζε αρκετά σαν spam που τους ειδοποιούσε να ενεργοποιήσουν το Facebook Protect feature κάνοντας κλικ σε έναν σύνδεσμο που τους ήρθε στο email μέχρι μια συγκεκριμένη ημερομηνία, σε διαφορετική περίπτωση ο λογαριασμό τους στην υπηρεσία θα κλειδωθεί.

Το πρόγραμμα σύμφωνα με το Facebook, αποτελεί ένα πρόγραμμα ασφαλείας για ανθρώπους με αυξημένο κίνδυνο παραβίασης του λογαριασμού τους. Έχει σαν σκοπό να διασφαλίσει ότι αυτοί οι λογαριασμοί θα παρακολουθούνται για απειλές hacking και ότι θα προστατεύονται με το two-factor authentication σύστημα. Δυστυχώς το email που το Facebook έστελνε, αν και προερχόταν από το security@facebookmail.com, έμοιαζε με κοινό spam, επομένως πολλοί το αγνόησαν.

Στη πράξη δεν ήταν spam αλλά πλήρως αληθινό. Και όσοι δεν το ενεργοποίησαν αρχίζουν να λαμβάνουν μηνύματα που τους ειδοποιούν ότι δεν μπορούν να εισέλθουν στο λογαριασμό τους και τους προσφέρει βοήθεια για το πως να το ενεργοποιήσουν. Ωστόσο δεν λειτουργεί πάντα.

Υπάρχουν επίσης πλήθος αναφορών στο Twitter και σε άλλα social media ότι κόσμος κλειδώνεται εκτός των λογαριασμών τους ακόμη και αν έχουν τις εν λόγω δικλείδες ασφαλείας ενεργοποιημένες.

Άλλοι πάλι αναφέρουν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν τη διαδικασία ενεργοποίησης ακόμη και πριν το deadline με αποτέλεσμα ο λογαριασμός να έχει κλειδωθεί. Προς το παρόν το Facebook δεν έχει σχολιάσει τις πληροφορίες.

ΠΗΓΗtheverge


https://techmaniacs.gr/

Κίνα: Η πρώτη κρεμαστή γέφυρα στον κόσμο στην Γιουνάν σπάει όλα τα ρεκόρ

 Κίνα: Η πρώτη κρεμαστή γέφυρα στον κόσμο στην Γιουνάν σπάει όλα τα ρεκόρ

cnn.com

Τα ταξίδια στη γραφική επαρχία Γιουνάν της Κίνας πρόκειται να γίνουν λίγο πιο εύκολα - και πιο συναρπαστικά - με την πρώτη κρεμαστή γέφυρα στον κόσμο, η οποία πρόκειται να ανοίξει τον επόμενο μήνα. Εκτεινόμενη 798 μέτρα πάνω από μια κοιλάδα , το μήκος της γέφυρας Lvzhijiang μπορεί να μην ακούγεται τόσο ακραίο όταν συγκρίνεται με μερικές από τις μεγαλύτερες γέφυρες του κόσμου. Αλλά η πολυπλοκότητα του έργου κερδίζει την αναγνώρισή του ως θαύμα της μηχανικής.

Η γέφυρα κρέμεται πάνω από τον Lvzhijiang (που μεταφράζεται κυριολεκτικά ως «ποταμός πράσινος χυμός») και προεξέχει από σήραγγες που αναδύονται από απότομες βουνοπλαγιές σε κάθε πλευρά της κοιλάδας. Οι αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι η γέφυρα σπάει πολλά παγκόσμια ρεκόρ.

Χτισμένη σε μια ορεινή κοιλάδα σε σχήμα V, είναι η πρώτη κρεμαστή γέφυρα στον κόσμο με έναν πύργο και ένα άνοιγμα- συγκρατείται μόνο από έναν πύργο και στηρίζεται και στα δύο άκρα της από καλώδια. Δεν υπάρχουν πρόσθετες κολώνες, δίνοντάς της μια εντυπωσιακή εμφάνιση, αφού αψηφά τη βαρύτητα. Το μονό άνοιγμα της γέφυρας - η απόσταση μεταξύ δύο στηριγμάτων - είναι 780 μέτρα. 

Λόγω του δύσβατου τοπίου της περιοχής, όλα τα κύρια στοιχεία στήριξης - ο πύργος ύψους 156 μέτρων, η πλάκα προσέγγισης της γέφυρας στο ένα άκρο της κατασκευής και το αγκυροβόλιο της σήραγγας στο άλλο άκρο της κατασκευής - είναι χτισμένα σε απότομες πλαγιές. Ο διευθυντής του έργου δήλωσε στα κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης ότι «η διαφορά ύψους μεταξύ του καταστρώματος της γέφυρας και της αυλής συναρμολόγησης είναι 320 μέτρα ύψος ή περίπου 100 όροφοι ύψος ...  τόσο πολύπλοκο έργο σπάνια παρατηρείται στην Κίνα».

Η γέφυρα συνδέει τη γειτονική πόλη Yuxi και τον αυτόνομο νομό Chuxiong Yi του Yunnan και θα μειώσει σημαντικά το χρόνο ταξιδιού. Το μέγιστο όριο ταχύτητας στη γέφυρα είναι 100 χιλιόμετρα την ώρα. Με την κατασκευή να ξεκινά το 2019, το έργο χρειάστηκε περίπου τρία χρόνια για να ολοκληρωθεί. Αναμένεται να δοθεί στην κυκλοφορία στα τέλη Απριλίου 2022.

Συνδέοντας το Γιουνάν με την υπόλοιπη Κίνα

Παρόλο που τόσο η πόλη Yuxi (διάσημη για την παραγωγή καπνού) όσο και η Chuxiong -μια αυτόνομη περιοχή του εθνοτικού λαού Yi, διάσημη για το μουσείο δεινοσαύρων της- δεν θεωρούνται δημοφιλείς τουριστικοί προορισμοί, οι δύο περιοχές βρίσκονται ακριβώς στην καρδιά της επαρχίας Γιουνάν, μεταξύ μεγάλων πόλεων όπως το Κουνμίνγκ και το Νταλί. Η γέφυρα Lvzhijiang αποτελεί βασικό τμήμα του αυτοκινητοδρόμου Yuchu Expressway μήκους 190 χιλιομέτρων και του δικτύου αυτοκινητοδρόμων Yunnan μήκους 9.000 χιλιομέτρων.

Ο αυτοκινητόδρομος Yuchu συνδέει το Γιουνάν με άλλους σημαντικούς εθνικούς δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, όπως ο αυτοκινητόδρομος Hangzhou-Ruili (μια πόλη του δυτικού Γιουνάν που συνορεύει με τη Μιανμάρ) και ο αυτοκινητόδρομος Guangzhou-Kunming. Η κατασκευή υπερσύγχρονων αυτοκινητόδρομων δεν είναι το μόνο τεχνικό κατόρθωμα που έχει επιτύχει η δυτική επαρχία της Κίνας τους τελευταίους μήνες. Ένας νέος σιδηροδρομικός σιδηρόδρομος υψηλής ταχύτητας Κίνας-Λάος εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 2021.

https://www.ethnos.gr/

Τα 5 «οικόπεδα» προς αξιοποίηση

 Τα 5 «οικόπεδα» προς αξιοποίηση

ShutterstockShare

Αλλαγή του κλίματος για τον κλάδο έρευνας και ανάπτυξης κοιτασμάτων φυσικού αερίου

Από την έντυπη έκδοση

Της Λαλέλας Χρυσανθοπούλου
echrysanthopoulou@naftemporiki.gr

Σάββατο, 19 Μαρτίου 2022 

Η «επόμενη μέρα» για πέντε θαλάσσια οικόπεδα έρχεται με ένταση στο προσκήνιο, σε συνέχεια της αναφοράς του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη περί «αξιοποίησης των εθνικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου με οικονομικό ενδιαφέρον».

ΤΑ ΟΙΚΟΠΕΔΑ Δυτικά της Κρήτης, Νοτιοδυτικά της Κρήτης, «Ιόνιο», «μπλοκ 2», «μπλοκ 10» στον Κυπαρισσιακό κόλπο, τα οποία φέρονται ως περισσότερο «υποσχόμενα» αναφορικά με τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που πιθανόν να περιέχουν, είναι τα πέντε οικόπεδα που «φωτογράφισε» ο πρωθυπουργός, σημειώνουν μιλώντας προς τη «Ν» παράγοντες με καλή γνώση του θέματος, προσθέτοντας ότι η αναφορά του κ. Μητσοτάκη πιστοποιεί με επίσημο τρόπο την «αλλαγή κλίματος» στα πιο υψηλά κλιμάκια της κυβέρνησης για τον κλάδο έρευνας και ανάπτυξης κοιτασμάτων φυσικού αερίου, δίνοντας στις εταιρείες- παραχωρησιούχους των οικοπέδων ένα ισχυρό πολιτικό σήμα για να κάνουν το επόμενο βήμα. «Για το θέμα αυτό θα υπάρξουν σύντομα νέες ανακοινώσεις» είπε ο πρωθυπουργός, κάτι που σημαίνει -κατά πληροφορίες- ότι θα ζητήσει την επίσπευση των ερευνών στα θαλάσσια οικόπεδα υψηλού ενδιαφέροντος.

Όπως έχει επανειλημμένα τονίσει ο επικεφαλής της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) Αριστοφάνης Στεφάτος, «στόχος μας είναι να ενθαρρύνουμε με κάθε τρόπο τους επενδυτές να προχωρήσουν γρήγορα στις απαραίτητες σεισμικές και γεωλογικές έρευνες για να υπάρξει σαφήνεια για την ύπαρξη, το μέγεθος και τη δυνητική αξία των κοιτασμάτων αυτών».

Επιτάχυνση εξελίξεων

Η αναθέρμανση του ενδιαφέροντος για τον κλάδο υδρογονανθράκων ήρθε σε συνέχεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και των τεκτονικών αλλαγών που αυτή επιφέρει στην ενεργειακή πολιτική Ελλάδας και Ευρώπης, με δεδομένη την απόφαση για ταχεία απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Απόφαση που καθιστά επιτακτική την ανάγκη για διασφάλιση της ενεργειακής αυτονομίας, με εκμετάλλευση όλων των εθνικών πόρων. Είχε ωστόσο προηγηθεί μια εξέλιξη-ορόσημο για τον κλάδο, που δημιουργεί θετικό υπόβαθρο για τις εξελίξεις: Ο λόγος για τη διενέργεια των σεισμικών ερευνών από τον όμιλο των Ελληνικών Πετρελαίων στα θαλάσσια οικόπεδα «Ιόνιο» και «μπλοκ 10», που αποτελεί το πρώτο απτό δείγμα προόδου στο ερευνητικό πρόγραμμα υδρογονανθράκων εδώ και πολλά χρόνια.

«Οι σεισμικές έρευνες στα δύο μπλοκ σηματοδοτούν μια πολύ ενδιαφέρουσα στροφή αναφορικά με τους χρόνους αδειοδοτήσεων και εκτέλεσης των ερευνών», σχολιάζει παράγοντας του κλάδου. «Ίσως οι τοποθετήσεις της ΕΔΕΥ πως θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για να ξεκολλήσουν οι διαδικασίες να επιβεβαιώνονται στην πράξη». Ο ίδιος σημειώνει ότι «ενώ η ισπανική Repsol αποχώρησε από το μπλοκ "Ιόνιο" μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο, μέσα σε 2 μήνες τα ΕΛΠΕ εκτέλεσαν τις σεισμικές έρευνες». Πράγμα που σημαίνει ότι όταν υπάρχει βούληση, οι διαδικασίες μπορούν να κινηθούν γρήγορα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, θα απαιτηθούν περί τους έξι μήνες προκειμένου η εταιρεία Shearwater, που εκτέλεσε τις σεισμικές έρευνες για λογαριασμό των ΕΛΠΕ, να επεξεργαστεί τα δεδομένα που συνέλεξε και να τα παραδώσει στην ανάδοχο εταιρεία για αξιοποίηση. Επομένως, εντός του 2023 τα ΕΛΠΕ θα είναι σε θέση να «ωριμάσουν» στόχους και να εισέλθουν στην επόμενη φάση, που περιλαμβάνει χαρτογράφηση με σεισμικές έρευνες τριών διαστάσεων (3D) και τελικά γεώτρηση των καλύτερων στόχων. «Αν δεν χαθεί χρόνος, θα μπορούσαν ακόμα και το 2025-2026 να εκτελούν γεωτρήσεις», τονίζει παράγοντας της αγοράς, προσθέτοντας ότι τα ΕΛΠΕ πιθανότερα να χρειαστούν συνέταιρο για την τελευταία και πιο κρίσιμη αυτή φάση.

https://www.naftemporiki.gr/

Azovstal: Η πόλη μέσα στην πόλη των μαχητών του Τάγματος Αζοφ-Συνελήφθη μεγαλοστέλεχος που πήγε να ξεγλιστρήσει σαν πρόσφυγας

  Azovstal: Η πόλη μέσα στην πόλη των μαχητών του Τάγματος Αζοφ-Συνελήφθη μεγαλοστέλεχος που πήγε να ξεγλιστρήσει σαν πρόσφυγας 

Το εργοστάσιο Azovstal είναι το τελευταίο καταφύγιο για τη νεοναζιστική ομάδα 'Azov', η οποία έχει μεταφέρει όλο τον εναπομείναντα εξοπλισμό εκεί και οργανώνει την τελευταία άμυνα

Το Azovstal είναι μια πόλη μέσα στην πόλη. Αποτελεί το άντρο για την ομάδα "Αζόφ" ..

Γράφαμε νωρίτερα πως στο εργοστάσιο Azovstal οι Ρώσοι “εκτελούν” μέχρι ενός τους μαχητές του Αζόφ που αρνήθηκαν να παραδοθούν.
Συγκεκριμένα το εργοστάσιο Azovstal είναι το τελευταίο καταφύγιο για τη νεοναζιστική ομάδα 'Azov', η οποία έχει μεταφέρει όλο τον εναπομείναντα εξοπλισμό εκεί και οργανώνει την τελευταία άμυνα. Το εργοστάσιο δέχεται πολύ σκληρό, ασταμάτητο χτύπημα...

Στο μεταξύ η επικεφαλής της ιατρικής υπηρεσίας του "Τάγματος Αζοφ" συνελήφθη ενώ προσπαθούσε να φύγει από την Μαριούπολη κατά μήκος του ανθρωπιστικού διαδρόμου.
Η Yulia Paevskaya,επικεφαλής ιατρός του ναζιστικού τάγματος Azov,συνελήφθη ζωντανή ενώ προσπαθούσε να ξεγλιστρήσει από την πολύπαθη πόλη προσποιούμενη την πρόσφυγα.  

Την ίδια στιγμή ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι απένειμε τον τίτλο "Ήρωας της Ουκρανίας" σε δύο διοικητές που υπερασπίστηκαν την Μαριούπολη. συγκεκριμένα: 
- Συνταγματάρχης Μπερανιούκ, διοικητής της 36ης ταξιαρχίας πεζοναυτών
- Ταγματάρχης Denys Prokopenko, διοικητής του Τάγματος Azov

 https://www.pentapostagma.gr/