Γιῶργος Ἀποσκίτης: Τζό­ι Οὐ­ί­λιαμς: ἀν­τὶ προ­λό­γου

 Γιῶργος Ἀποσκίτης: Τζό­ι Οὐ­ί­λιαμς: ἀν­τὶ προ­λό­γου

Posted on 2 Νοέμβριος 2021 by planodion

Γιῶργος Ἀποσκίτης

Τζό­ι Οὐ­ί­λιαμς: ἀν­τὶ προ­λό­γου

«ΕΛΑΒΑ πρό­σφα­τα ἕ­να –τυ­πι­κὸ– γράμ­μα ἀ­πὸ κά­ποι­ον ἀ­πό­φοι­το τοῦ ἐρ­γα­στη­ρί­ου τῆς Ἀ­ϊ­ό­βα ποὺ μοῦ ζη­τοῦ­σε νὰ συμ­με­τά­σχω σὲ μιὰ “συλ­λο­γι­κὴ” συ­νέν­τευ­ξη. Τὸ ἐ­ρώ­τη­μα ἦ­ταν για­τί τὰ δι­η­γή­μα­τα ἔ­χουν ση­μα­σί­α καὶ για­τί ὀ­φεί­λου­με ν’ ἀ­να­γνω­ρί­ζου­με τὴν ἀ­ξί­α τους. Τί ρε­τρὸ ἐ­ρώ­τη­ση. Ἀ­κού­στη­κε σὰν κά­τι βγαλ­μέ­νο ἀ­π’ τὴ δε­κα­ε­τί­α τοῦ 1940. Δὲν εἶ­χα κα­μί­α ὄ­ρε­ξη ν’ ἀ­παν­τή­σω, ἐν­τού­τοις πι­στεύ­ω πὼς δὲν ἔ­χουν καὶ τό­ση ση­μα­σί­α. Ἕ­να κο­πά­δι ἄ­γριοι ἐ­λέ­φαν­τες ἀ­ξί­ζει πε­ρισ­σό­τε­ρο. Καὶ γιὰ ποι­ά ἀ­κρι­βῶς δι­η­γή­μα­τα μι­λᾶ­με ἄ­ρα­γε; Εἶ­ναι τό­σο πολ­λά.»[1]

       Τὰ πα­ρα­πά­νω λό­για —ἀ­πάν­τη­ση τῆς Τζό­ι Οὐ­ί­λιαμς στὴν ἐ­ρώ­τη­ση τί ση­μαί­νει γι’ αὐ­τὴν τὸ δι­ή­γη­μα κι ἂν εἶ­ναι κά­ποι­ου εἴ­δους μυ­στι­κὸ— εἶ­ναι ἐν­δει­κτι­κὰ τοῦ πῶς βλέ­πει ἡ ἴ­δια τὸν κό­σμο τῆς λο­γο­τε­χνί­ας ἀλ­λὰ καὶ τὸν κό­σμο γε­νι­κῶς. Ὁ συγ­γρα­φέ­ας, γρά­φει κά­που, στὸ ξε­κί­νη­μά του ἔ­χει κα­τὰ νοῦ νὰ δρά­σει ὡς πα­ρά­γον­τας με­τα­μορ­φω­τι­κὸς γιὰ νὰ φτά­σει τε­λι­κῶς —κι αὐ­τὸ ὄ­χι πάν­τα— μέ­σ’ ἀ­π’ τὶς ἱ­στο­ρί­ες του —σκι­ὲς ἱ­στο­ρι­ῶν στὴν        πραγ­μα­τι­κό­τη­τα— νὰ κα­τορ­θώ­σει ἁ­πλῶς νὰ ’ρ­θεῖ σ’ ἐ­πα­φὴ μὲ λί­γους ἀ­κό­μη ἀν­θρώ­πους – κι αὐ­τὸ ἀ­σφα­λῶς καὶ δὲν εἶ­ναι ἀρ­κε­τό, ὅ­πως δὲν εἶ­ναι ἀρ­κε­τὸ καὶ τί­πο­τε ἀ­π’ ὅ­σα περ­νᾶ­νε ἀ­π’ τὸ χέ­ρι του.

       Μὲ τὴ δη­μο­σί­ευ­ση τῶν πρώ­των της δι­η­γη­μά­των σὲ δι­ά­φο­ρα πε­ρι­ο­δι­κὰ τὴ δε­κα­ε­τί­α τοῦ 1970 (τὸ πρῶ­το της δη­μο­σι­ευ­μέ­νο δι­ή­γη­μα τοῦ 1966 τὸ θε­ω­ρεῖ πρω­τό­λει­ο) καὶ τοῦ μυ­θι­στο­ρή­μα­τος State of Grace τὸ 1973, ἡ Οὐ­ί­λιαμς κά­νει εὐ­θὺς ἐ­ξαρ­χῆς ξε­κά­θα­ρες τὶς προ­θέ­σεις της καὶ τα­ρά­ζει τὰ —ὡς ἐ­πὶ τὸ πλεῖ­στον— λι­μνά­ζον­τα νε­ρὰ τῆς ἀ­με­ρι­κα­νι­κῆς (καὶ ὄ­χι μό­νο) λο­γο­τε­χνί­ας. Βα­σι­κὲς πτυ­χὲς τῆς προ­σω­πι­κό­τη­τάς της ἀλ­λὰ καὶ τῆς πο­λυ­ε­τοῦς δι­α­δρο­μῆς της (ἔ­χει ἐ­πα­νει­λημ­μέ­νως χα­ρα­κτη­ρι­στεῖ συγ­γρα­φέ­ας στριφ­νῆ, δύ­σκο­λη κι ἐκ­κεν­τρι­κή, ἐ­νῶ ἡ ἴ­δια θε­ω­ρεῖ ἀ­κό­μη καὶ τὸν χα­ρα­κτη­ρι­σμὸ «συγ­γρα­φέ­ας τῶν συγ­γρα­φέ­ων» ἄ­κρως ὑ­πο­τι­μη­τι­κὸ) φω­τί­ζον­ται πο­λὺ ὄ­μορ­φα στὸ κεί­με­νο τοῦ Ντὰν Κό­ις μὲ τὸ ὁ­ποῖ­ο κλεί­νει τὸ ἀ­φι­έ­ρω­μά μας.

       Οἱ κοι­νοὶ τό­ποι μὲ ὁ­μό­τε­χνούς της προ­ερ­χό­με­νους ἀ­πὸ τὴν ἴ­δια πα­ρά­δο­ση δὲν εἶ­ναι δι­ό­λου ἀ­με­λη­τέ­οι· θρη­σκευ­τι­κό­τη­τα καὶ το­πί­α ποὺ μᾶς θυ­μί­ζουν τὴ Φλά­νε­ρι Ὀ’Κόνορ, στι­χο­μυ­θί­ες καὶ ἀ­τμό­σφαι­ρα ποὺ συ­νο­ρεύ­ουν μὲ τὸν κό­σμο τοῦ Ντέ­νις Τζόν­σον, κο­φτὲς προ­τά­σεις πα­ρα­πλή­σι­ες μ’ αὐ­τὲς τοῦ Ρέ­ι­μοντ Κάρ­βερ. Τὸ ἔρ­γο της, ὡ­στό­σο, ἀ­κτι­νο­βο­λεῖ λό­γῳ ἀ­κρι­βῶς τῆς γνη­σι­ό­τη­τάς του καὶ φέρ­νει —ἀ­σκών­τας μιὰ ὑ­πό­γεια γο­η­τεί­α— μὲ τρό­πο ὁρ­μη­τι­κὸ στὸ λο­γο­τε­χνι­κὸ προ­σκή­νιο μεί­ζο­να ζη­τή­μα­τα ποὺ εἴ­τε ἔ­χουν ἐκ­πέ­σει, εἴ­τε ἔ­χουν «ξε­χα­στεῖ» στὸν βω­μὸ μιᾶς ὧ­ρες-ὧ­ρες ἀ­πο­καρ­δι­ω­τι­κῆς εὐ­κο­λί­ας, εἴ­τε ἡ γε­νι­κευ­μέ­νη ἰ­σο­πε­δω­τι­κὴ ὀρ­θο­πο­λι­τι­κὴ τά ’­χει ἐν­τε­λῶς ἀ­πο­δυ­να­μώ­σει ἐν­τάσ­σον­τάς τα ἀ­κρω­τη­ρι­α­σμέ­να κα­τ’ οὐ­σί­αν σὲ μιὰ λο­γο­τε­χνί­α ἐ­πι­τη­δευ­μέ­νη κι ἀ­ναι­μι­κή, μιὰ λο­γο­τε­χνί­α δί­χως δόν­τια.

       «Δὲν ἀρ­κεῖ ν’ αὐ­το­χα­ρα­κτη­ρι­στοῦ­με ἁ­πλῶς ἀ­πρό­σε­κτοι, ἀ­στό­χα­στοι ἢ μύ­ω­πες. Κα­τα­να­λώ­νου­με, σπα­τα­λᾶ­με, ἀ­να­πα­ρα­γό­μα­στε καὶ χτί­ζου­με μέ­σα σ’ ἕ­να στεῖ­ρο ντε­λί­ριο. Στὴν ἔ­κτα­ση ποὺ συμ­βαί­νει ὅ­λο αὐ­τό, δὲν μπο­ρεῖ πα­ρὰ νὰ θε­ω­ρη­θεῖ, ἐ­πὶ τῆς οὐ­σί­ας, ψυ­χο­πά­θεια.»[2]

Ἡ αὐ­θεν­τι­κό­τη­τα αὐ­τὴ γί­νε­ται ἀ­μέ­σως ἀν­τι­λη­πτὴ ἤ­δη ἀ­πὸ τὶς πρῶ­τες ἀ­ρά­δες τῶν πιὸ δυ­να­τῶν κει­μέ­νων της, κι εἶ­ναι ἀ­πόρ­ροι­α ὄ­χι μό­νον τῶν ἀ­συ­νή­θι­στων χα­ρα­κτή­ρων καὶ τῆς προ­βλη­μα­τι­κῆς της, ποὺ χτί­ζε­ται σω­ρευ­τι­κά, ἀλ­λὰ καὶ τῆς ἴ­διας τῆς ἀ­να­τρε­πτι­κῆς γρα­φῆς της. Τὸ ὕ­φος της εἶ­ναι κρυ­πτι­κό, συ­χνὰ εἰ­ρω­νι­κὸ καὶ βρί­θει ἀ­πὸ με­τα­φο­ρές, οἱ χα­ρα­κτῆ­ρες της ξε­στο­μί­ζουν κου­βέν­τες ποὺ σὲ μιὰ πρώ­τη ἀ­νά­γνω­ση ἐ­κτὸς ἀ­πὸ σκλη­ρὲς ἴ­σως φα­νοῦν καὶ ἀ­σύν­δε­τες, οἱ ἀλ­λα­γὲς με­τα­ξὺ τῶν σκη­νῶν εἶ­ναι, ὄ­χι σπά­νια, ἀ­πό­το­μες καὶ ἡ ἰ­δι­ό­μορ­φα θελ­κτι­κὴ πα­ραι­σθη­σι­ο­γό­να ἀ­τμό­σφαι­ρα ἐν­δέ­χε­ται νὰ θο­λώ­νει —γιὰ ὁ­ρι­σμέ­νους— τὰ νε­ρά. Τὸ ἐ­ξαι­ρε­τι­κὸ δι­ή­γη­μα μὲ τί­τλο «Κόλ­πα» («Tricks»), τὸ ὁ­ποῖ­ο θὰ συ­ναν­τή­σει ὁ ἀ­να­γνώ­στης κα­θὼς τὸ ἀ­φι­έ­ρω­μα προ­χω­ρᾶ, συγ­κεν­τρώ­νει ὅ­λα ἀ­νε­ξαι­ρέ­τως τὰ προ­α­να­φερ­θέν­τα γνω­ρί­σμα­τα· μέ­σῳ μιᾶς πο­λὺ ζων­τα­νῆς ἀ­φή­γη­σης ποὺ κρύ­βει ἐκ­πλή­ξεις μέ­χρι τέ­λους, οἱ πα­ρά­ξε­νοι —ἐκ πρώ­της ὄ­ψε­ως— χα­ρα­κτῆ­ρες του μοιά­ζουν πο­λὺ γρή­γο­ρα πο­λὺ οἰ­κεῖ­οι, κα­θὼς πα­ρα­κο­λου­θοῦ­με τὰ παι­διὰ νὰ πη­γαί­νουν ἀ­πὸ πόρ­τα σὲ πόρ­τα καὶ τὸν κά­θε οἰ­κο­δε­σπό­τη, καὶ μα­ζὶ τὸ κά­θε σπί­τι, νὰ λέ­ει τὴν ἱ­στο­ρί­α του καὶ νὰ μᾶς εἰ­σά­γει σ’ ἕ­ναν νέ­ο κά­θε φο­ρὰ μι­κρό­κο­σμο.

       Τὰ δι­η­γή­μα­τα τῆς Τζό­ι Οὐ­ί­λιαμς εἶ­ναι δι­η­γή­μα­τα πλή­ρη νο­η­μά­των, ἐ­ξαί­σια δείγ­μα­τα μιᾶς ἄ­γριας, πυ­κνῆς καὶ ἀ­συ­νή­θι­στα πο­λυ­ε­πί­πε­δης γρα­φῆς καὶ συ­νά­μα μιᾶς εἰ­κο­νο­ποι­ΐ­ας σα­γη­νευ­τι­κὰ ἀλ­λό­κο­της, ποὺ σκο­πὸ ἔ­χουν ὄ­χι νὰ κα­τευ­νά­σουν ἀλ­λὰ νὰ τα­ρα­κου­νή­σουν, νὰ ξε­βο­λέ­ψουν, καὶ τὸ τράν­ταγ­μα αὐ­τὸ νὰ φυ­τέ­ψει —τὶς φο­ρὲς ποὺ πε­τυ­χαί­νει τὸν σκο­πό του— τοὺς σπό­ρους γιὰ εὐ­ρύ­τε­ρο καὶ βα­θύ­τε­ρο προ­βλη­μα­τι­σμό.

       Ἡ ἴ­δια πα­ρο­μοιά­ζει τὸν συγ­γρα­φέ­α μὲ φυ­γὰ ποὺ κρα­τᾶ ἑ­πτα­σφρά­γι­στο μυ­στι­κό, δὲν εἶ­ναι δι­α­τε­θει­μέ­νος νὰ τὸ προ­δώ­σει καί, χω­ρὶς νὰ ξέ­ρει καὶ νὰ μπο­ρεῖ νὰ πεῖ ἐ­πα­κρι­βῶς ποι­ό εἶ­ναι τὸ μυ­στι­κὸ αὐ­τό, ἀ­να­τα­ράσ­σει τὸ ὑ­πάρ­χον, δη­μι­ουρ­γεῖ νέ­ες μορ­φές, ρί­χνε­ται μ’ ὅ­λες του κυ­ρι­ο­λε­κτι­κὰ τὶς δυ­νά­μεις σὲ μιὰ δί­χως τέ­λος προ­σπά­θεια «νὰ δρα­πε­τεύ­σει ἀ­π’ τὸν χρό­νο» ἀλ­λὰ καὶ νὰ ὑ­περ­βεῖ τὰ δε­σμά του μέ­σ’ ἀ­κρι­βῶς ἀ­π’ τὸ γρά­ψι­μο. Τὸ ὕ­φος, δέ, γρά­φει σὲ κά­ποι­ο δο­κί­μιό της, εἶ­ναι σω­σί­ας τοῦ συγ­γρα­φέ­α, δὲν πρέ­πει κα­νεὶς νὰ τοῦ ’­χει καὶ πολ­λὴ ἐμ­πι­στο­σύ­νη καὶ κα­λὸ εἶ­ναι ὅ­ταν νι­ώ­σει ὅ­τι τό ’­χει κα­τα­κτή­σει, νὰ τὸ ἐγ­κα­τα­λεί­πει καὶ νὰ προ­χω­ρᾶ πα­ρα­πέ­ρα, ἀ­πο­φεύ­γον­τας κα­τ’ αὐ­τὸν τὸν τρό­πο τὸν κίν­δυ­νο τῆς ἐκ­ζή­τη­σης, τοῦ μα­νιε­ρι­σμοῦ ποὺ ἀρ­γὰ ἡ γρή­γο­ρα θὰ τὸν ἀ­πο­μα­κρύ­νει ἀ­π’ τὴν ἀ­λή­θεια.

       Κά­πως ἔ­τσι, ἡ Τζό­ι Οὐ­ί­λιαμς φτά­νει τὸ 2016, ἔ­πει­τα ἀ­πὸ μι­σὸ αἰ­ώ­να στὰ γράμ­μα­τα, νὰ δο­κι­μα­στεῖ πρώ­τη φο­ρὰ στὴ μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­α καὶ ἐκ­δί­δει τὶς Ἐ­νε­νήν­τα ἐν­νιὰ ἱ­στο­ρί­ες τοῦ Θε­οῦ (Ninety-Νine Stories of God), μιὰ μι­κρὴ ἐ­κλο­γὴ ἀ­πὸ τὶς ὁ­ποῖ­ες πα­ρου­σι­ά­ζου­με στὸ ξε­κί­νη­μα τοῦ ἀ­φι­ε­ρώ­μα­τος αὐ­τοῦ. Βα­σι­κὲς πη­γὲς ἔμ­πνευ­σης, ὡς πρὸς τὴ μορ­φὴ κυ­ρί­ως τῶν κει­μέ­νων καὶ τὴ δο­μὴ τοῦ βι­βλί­ου, ἀ­πο­τέ­λε­σαν γιὰ τὴ συγ­γρα­φέ­α τὸ Der Stimmenimitator[3] τοῦ Τό­μας Μπέρ­νχαρντ καὶ τὸ Die Zürauer Aphorismen[4] τοῦ Φρὰν­τς Κάφ­κα, ἐ­νῶ τὰ κεί­με­να ξε­κι­νοῦν ἀ­πὸ λί­γες μό­νον ἀ­ρά­δες ἢ καὶ μία μό­νον πρό­τα­ση, ὅ­πως γιὰ πα­ρά­δειγ­μα τὸ #61 («Μου­σεῖ­ο»): Δὲν μᾶς φά­νη­κε ἐν­δι­α­φέ­ρον μὲ τὴν ἔν­νοι­α ποὺ νο­μί­ζα­με ὅ­τι θὰ μᾶς φα­νεῖ ἐν­δι­α­φέ­ρον —ποὺ φέρ­νει στὸν νοῦ τὴ Λίν­τια Ντέ­ι­βις καὶ τὴν ἀ­κα­ρια­ία γρα­φή της— καὶ φτά­νουν, σὲ λι­γο­στὲς πε­ρι­πτώ­σεις, ἴ­σα­με δυ­ὸ-τρεῖς σε­λί­δες τὸ πο­λύ. Ὁ Θε­ὸς εἶ­ναι παν­τα­χοῦ πα­ρὼν —ὅ­πως ἄλ­λω­στε προ­τεί­νει καὶ ὁ τί­τλος— στὶς μι­κρο­σκο­πι­κὲς αὐ­τὲς βι­νι­έ­τες, ποὺ συ­χνὰ θυ­μί­ζουν πα­ρα­βο­λές, εἴ­τε κα­τε­βαί­νον­τας στὴ γῆ καὶ πι­ά­νον­τας κου­βέν­τα μὲ τοὺς ἀν­θρώ­πους (σ’ ἕ­ναν τό­νο ἰ­δι­όρ­ρυθ­μα κω­μι­κό, ποὺ μᾶς φα­νε­ρώ­νει καὶ αὐ­τὴ τὴν ἀ­ρε­τὴ τῆς πο­λύ­πτυ­χης γρα­φῆς της), εἴ­τε σὰν ὑ­πόρ­ρη­τη πα­ρου­σί­α (στὴ φύ­ση, στὸν θά­να­το, στὰ ζῶ­α, στοὺς ἀν­θρώ­πους, στὴν κά­θε μέ­ρα, σὲ κά­τι ποὺ συμ­βαί­νει ξαφ­νι­κὰ καὶ δὲν χω­ρᾶ μ’ εὐ­κο­λί­α στὸ κα­λού­πι τοῦ ὀρ­θοῦ λό­γου – πιὸ χα­μη­λό­φω­να ἐ­δῶ) ἢ καὶ διὰ τῆς ἀ­προσ­δό­κη­της ἢ καὶ ἀ­νέλ­πι­στης ἀ­που­σί­ας του.

       Ἀ­φή­σα­με γιὰ τὸ τέ­λος τὴ λί­στα —ποὺ τῆς ζη­τή­θη­κε ἀρ­χι­κὰ ἀ­πὸ τὸ βι­βλι­ο­πω­λεῖ­ο Powell’s καὶ ἐν συ­νε­χεί­ᾳ ἀ­να­δη­μο­σι­εύ­τη­κε (ὅ­πως ἀ­κρι­βῶς βγῆ­κε ἀ­π’ τὴ γρα­φο­μη­χα­νή της) στὴν πη­γὴ στὴν ὁ­ποί­α πα­ρα­πέμ­που­με— μὲ τὰ ὀ­χτὼ βα­σι­κὰ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὰ γνω­ρί­σμα­τα τοῦ δι­η­γή­μα­τος καὶ τὴ βα­σι­κὴ δι­α­φο­ρά του ἀ­π’ τὸ μυ­θι­στό­ρη­μα, ὑ­πο­ση­μει­ώ­νον­τας ὅ­τι ὁ ἀρ­κε­τὰ ἀ­φη­ρη­μέ­νος τό­νος τῶν πε­ρισ­σό­τε­ρων συμ­βου­λῶν της εἶ­ναι σκό­πι­μος καὶ πη­γά­ζει ἀ­π’ τὴν ἄ­πο­ψή της ὅ­τι δὲν μα­θαί­νει κα­νεὶς νὰ γρά­φει με­λε­τών­τας με­θό­δους οὔ­τε δι­α­βά­ζον­τας… τε­χνι­κὲς ὁ­δη­γί­ες κι ἡ οὐ­σί­α ὅ­λη βρί­σκε­ται στὴν ἀ­σί­γα­στη ἐ­πι­θυ­μί­α, στὴ συγ­κί­νη­ση, στὴν ἰ­δι­ό­τυ­πη νη­στεί­α, καὶ σ’ αὐ­τὸ τὸ ἀ­προσ­δι­ό­ρι­στο κά­τι (ποὺ ἀγ­κα­λιά­ζει τὸ με­γά­λο τί­πο­τα) ποὺ συμ­βαί­νει —ὅ­ταν συμ­βαί­νει— τὶς μι­κρὲς ὧ­ρες (πάν­τα, γρά­φει κά­που ἡ Τζό­ι Οὐ­ί­λιαμς, ὅ­ταν κά­ποι­ος γρά­φει εἶ­ναι στὸ κε­φά­λι του τρεῖς καὶ τέσ­σε­ρις καὶ πέν­τε ἡ ὥ­ρα τὸ πρω­ῒ) στοὺς «ἐ­ρη­μί­τες καὶ τοὺς στυ­λί­τες ποὺ δὲν ξέ­ρουν πῶς ἀ­νέ­βη­καν στὸν στύ­λο, πῶς χώ­θη­καν μέ­σα στὴ σπη­λιά», στὴν ἴ­δια τὴν ἐ­κρη­κτι­κὴ λει­τουρ­γί­α τῆς γρα­φῆς.

8 βα­σι­κὰ γνω­ρί­σμα­τα τοῦ δι­η­γή­μα­τος

(καὶ μιὰ δι­α­φο­ρὰ ἀ­νά­με­σα στὸ δι­ή­γη­μα καὶ στὸ μυ­θι­στό­ρη­μα)

            1) Θὰ πρέ­πει νὰ ὑ­πάρ­χει μιὰ δια­υγής, κα­θα­ρὴ ἐ­πι­φά­νεια κι ἀ­πο­κά­τω της σφο­δρὸς ἀ­να­τα­ραγ­μός.

            2) Ἕ­να κά­ποι­ο ἀ­να­γω­γι­κὸ ἐ­πί­πε­δο.

            3) Προ­τά­σεις ποὺ μπο­ροῦν νὰ στα­θοῦν θαυ­μά­σια καὶ μό­νες τους.

            4) Ἕ­να ζῶ­ο σὲ κά­ποι­ο ση­μεῖ­ο τοῦ κει­μέ­νου νὰ δί­νει τὴν εὐ­λο­γί­α του.

            5) Ἐν­δό­μυ­χες φω­νὲς ποὺ ἐ­ξω­τε­ρι­κεύ­ον­ται μὲ τρό­πο ἐν­τε­λῶς ἀ­συ­νή­θι­στο.

            6) Ὁ ἐν­δε­λε­χὴς ἔ­λεγ­χος εἶ­ναι ἀ­πο­λύ­τως ἀ­πα­ραί­τη­τος.

            7) Ἡ ἐν­τύ­πω­ση ποὺ προ­ξε­νεῖ ἡ ἱ­στο­ρί­α θὰ πρέ­πει νὰ ὑ­περ­βαί­νει τὴ φυ­σι­κό­τη­τα καὶ τὴ δυ­να­τό­τη­τα προ­σέγ­γι­σης ποὺ προ­κύ­πτουν ἀ­π’ τὴν ὑ­πό­θε­ση καὶ τὴ γλώσ­σα.

            8) Κα­τὰ τὴν ἐ­κτέ­λε­ση ἀ­παι­τεῖ­ται ὁ­πωσ­δή­πο­τε ψυ­χρό­τη­τα. Δὲν πρό­κει­ται γιὰ κα­τε­ξο­χὴν πα­ρα­μυ­θη­τι­κὴ φόρ­μα· ἂν ὡ­στό­σο τὸ δι­ή­γη­μα πα­ρη­γο­ρεῖ, ἡ πα­ρα­μυ­θί­α θὰ πρέ­πει νά ’ρ­χε­ται ἀ­να­πάν­τε­χα.

             Ἕ­να μυ­θι­στό­ρη­μα θέ­λει νὰ σοῦ κρα­τή­σει συν­τρο­φιά, τὸ δι­ή­γη­μα κα­τὰ κα­νό­να ὄ­χι.[5]

[1] https://www.theparisreview.org/interviews/6303/the-art-of-fiction-no-223-joy-williams

[2] https://www.abc.es/cultura/libros/abci-williams-solo-autores-best-sellers-piensan-lectores-escribir-201707100111_noticia.html

[3] Στὰ ἑλληνικὰ τὸ βιβλίο κυκλο­φορεῖ ἀπὸ τὶς ἐκδό­σεις Ἄγρα μὲ τίτλο Ὁ μί­μος τῶν φωνῶν (Tho­mas Bern­hard, Ὁ μί­μος τῶν φωνῶν, μτφρ. Ἀλέξανδρος Ἴσαρης, Ἀθήνα, Ἄγρα, 2000). Βλ. ἐπίσης τὸ ἀφιέρωμα ποὺ ἐπιμε­λήθηκε γιὰ τὸ ἱστο­λό­γιο ἡ Ἕλενα Στα­γκου­ρά­κη:

https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/category/%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%B9%CF%83/2-2-%CF%83%CE%B5-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CF%83-%CE%B3%CE%BB%CF%89%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%83/bernhard-thomas/

[4] Στὰ ἑλληνικὰ τὸ βιβλίο κυκλο­φορεῖ ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Στιγ­μή μαζὶ μὲ τὸ Er (Αὐτός) στὴ σειρὰ τῶν Στο­χα­σμῶν (Φρὰντς Κά­φκα, Ἀφο­ρι­σμοί, εἰσαγ. σημ. – μτφρ.: Σπῦρος Δοντᾶς, σειρά: Στο­χα­σμοί, Ἀ­θή­να, Στιγ­μή, 2012).

5 https://www.vice.com/en/article/avav9b/joy-williams-ninety-nine-stories-of-god-how-to-write-a-short-story

Πηγή: Πρώτη δημοσίευση.

Γι­ῶρ­γος Ἀ­πο­σκί­τη­ς (1984). Γεν­νή­θη­κε καὶ ζεῖ στὴν Ἀ­θή­να. Πραγ­μα­το­ποί­η­σε σπου­δὲς στὴν Ἀ­θή­να καὶ στὸ Ἐ­διμ­βοῦρ­γο. Ἔ­χει ἀ­σχο­λη­θεῖ, με­τα­ξὺ ἄλ­λων, μὲ τὴ λε­ξι­κο­γρα­φί­α καὶ μὲ τὰ κι­νού­με­να σχέ­δια. Δου­λειά του ἔ­χει δη­μο­σι­ευ­τεῖ στὸ πε­ρι­ο­δι­κὸ Ση­μει­ώ­σει­ς καὶ ἀλ­λοῦ. Τα­κτι­κὸς συ­νερ­γά­της, μὲ πρω­τό­τυ­πα κεί­με­να καὶ με­τα­φρά­σεις, τοῦ ἱ­στο­λο­γί­ου μα­ς Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι. Πρῶ­το του βι­βλί­ο ἡ συλ­λο­γὴ μὲ μι­κρὰ πε­ζὰ Στιγ­μό­με­τρο (Σμί­λη, 2021).

https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/

Κοκαϊνη: Αστυνομικοί - “ντελιβεράδες” πήγαν το δέμα στον έμπορο

 Κοκαϊνη: Αστυνομικοί - “ντελιβεράδες” πήγαν το δέμα στον έμπορο

Με άδεια από τον Εισαγγελέα στήθηκε η αστυνομική επιχείρηση για την σύλληψη του άνδρα, που παρέλαβε δέμα με κοκαΐνη

Αστυνομικοί συνέλαβαν έναν αλλοδαπό που περίμενε την παραλαβή δέματος με κοκαΐνη από την Γαλλία.

Το δέμα έφτασε στο «Ελ. Βενιζέλος», όπου οι αστυνομικοί κατάλαβαν ότι είχε ναρκωτικά. Ζήτησαν την άδεια Εισαγγελέα και έκαναν τους διανομείς.

Στο πρώτο ραντεβού ο παραλήπτης δεν έφτασε, πήγε όμως στο δεύτερο και εκεί συνελήφθη.

Το πακέτο περιείχε 415 γραμμάρια κοκαΐνης.

Τα καρτέλ βλέποντας ότι λόγω κορονοϊού δεν γίνονται απευθείας πτήσεις από Λατινική Αμερική στην Ελλάδα και προκειμένου να αποφύγουν την πιθανότητα να συλληφθεί ο διακινητής σε ενδιάμεσο σταθμό επιλέγουν να στέλνουν την κοκαΐνη με δέματα.

Η ανακοίνωση της Αστυνομίας

Σε ανακοίνωση της Ελληνικής Αστυνομίας αναφέρεται «Συνελήφθη, μεσημβρινές ώρες της 22-10-2021 στην Αθήνα, από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Δίωξης Ναρκωτικών της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, 24χρονος αλλοδαπός, για εισαγωγή στην Ελληνική Επικράτεια ναρκωτικών ουσιών, με σκοπό την περαιτέρω διακίνηση.

Ειδικότερα, μετά από αξιοποίηση πληροφοριών σχετικά με εισαγωγή, με αποστολή ταχυδρομικού δέματος, ποσότητας ναρκωτικών ουσιών στη Χώρα μας, εντοπίσθηκε το ύποπτο δέμα, προερχόμενο από την Γαλλική Γουιάνα.

Εντός του δέματος είχαν τοποθετηθεί 3 αυτοσχέδιες συσκευασίες, με περιεχόμενο κοκαΐνη, συνολικού βάρους -415- γραμμαρίων.

Ο 24χρονος συνελήφθη τη στιγμή που παραλάμβανε το ανωτέρω δέμα.

Ο συλληφθείς οδηγήθηκε στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών, ενώ η έρευνα για τον εντοπισμό πιθανών συνεργών του συνεχίζεται».΄

https://www.ant1news.gr/

Οι ελιές που δεν καρποφόρησαν ποτέ…

 Οι ελιές που δεν καρποφόρησαν ποτέ…

Η ιδέα ενός Eλληνογάλλου για την πληγείσα από τις φωτιές του 2007 Αρχαία Ολυμπία και η σιωπή των ελληνικών φορέων

Σταύρος Τζίμας  01.11.2021 Τη νύχτα της 27ης προς 28η Αυγούστου του 2007, ο Ελληνογάλλος αρχιτέκτονας Νίκος Παπαμιλτιάδης ξενυχτούσε στο σπίτι του στο νότιο Πήλιο παρακολουθώντας, όπως όλη η Ελλάδα, το δράμα με τις καταστροφικές πυρκαγιές να αφανίζουν δάση και ανθρώπινες ζωές στην Ηλεία. Εκείνες τις ώρες, και τα βλέμματα της ανθρωπότητας ήταν επίσης στραμμένα στη φλεγόμενη περιοχή. Οι φλόγες είχαν ζώσει την Αρχαία Ολυμπία. Απειλείτο με αφανισμό το σύμβολο του παγκόσμιου ολυμπισμού.  «Γύρω στη μία μετά τα μεσάνυχτα έβαλα ραδιόφωνο να ακούσω τι γινόταν με τις φωτιές και ψάχνοντας έπεσα πάνω στην ΕΡΑ. Ανάμεσα στα άλλα τηλεφωνήματα, στην εκπομπή του Μάνου Τσιλιμίδη, μίλησε και μια πολύ γλυκιά και ήρεμη κοπέλα. Πολύ ψύχραιμα, μας είπε ότι έχασε σπίτι, θείο και θεία και ότι εκείνη τη στιγμή που μιλούσε μπορεί να καιγόταν και μια άλλη θεία της σε διπλανό χωριό από το δικό της. Είπε και άλλα αγανακτισμένη, αλλά πάντα ήρεμη, όμως το πού κατέληξε ήταν συγκλονιστικό. Ξεκίνησε με ένα “Ευχαριστώ τον Θεό”. Φαντάστηκα ότι θα τον ευχαριστούσε που ήταν ακόμα ζωντανή ή κάτι τέτοιο. Οχι! Τι είπε; “Ευχαριστώ τον Θεό που και οι δύο γονείς μου έχουν Αλτσχάιμερ και δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται γύρω τους και που εγώ είμαι τυφλή και δεν βλέπω. Τι να δω;” Πού καταντήσαμε, σκέφτηκα. Μια τυφλή να μακαρίζει τον εαυτό της που δεν μπορεί να δει την καταστροφή και τους γονείς της γιατί δεν καταλαβαίνουν και δεν πονάνε για όλα αυτά!»

Συγκλονισμένος από τα λόγια της άγνωστής του γυναίκας και αντικρίζοντας καθώς πετούσε, λίγες μέρες μετά, για το Παρίσι, όπου εργαζόταν, την πνιγμένη στους καπνούς Αρχαία Ολυμπία, ο Νίκος Παπαμιλτιάδης αισθάνθηκε, όπως λέει στην «Κ», ότι είχε χρέος ως Ελληνας, ως άνθρωπος, να κάνει κάτι, στο μέτρο των δυνατοτήτων ενός απλού πολίτη, για να βοηθήσει στην αποκατάσταση των ζημιών και της εικόνας της «μήτρας» του ολυμπισμού.

Σκέφτηκε να χτυπήσει την πόρτα των ολυμπιακών επιτροπών 214 κρατών του πλανήτη, «για να μοιραστώ μαζί τους αυτό που είχα μέσα μου» και να τους ζητήσει να δουν τι μπορούν να κάνουν ώστε να βοηθήσουν την Αρχαία Ολυμπία, δίνοντάς τους να καταλάβουν ότι «δεν είναι μόνο δικό μας, της Ελλάδας, το πρόβλημα, αλλά του παγκόσμιου ολυμπισμού».

«Εφτιαξα μαζί με τη σύζυγό μου και την αδελφή μου έναν πολιτιστικό σύλλογο φίλων της Αρχαίας Ολυμπίας, ώστε να μην απευθύνομαι ως πρόσωπο, και έστειλα στις επιτροπές των κρατών μέσα σ’ ένα μήνα μια επιστολή, για να δω αν ενδιαφερθεί να βοηθήσει κάποιος. Δεν ζητούσα λεφτά, αλλά οποιασδήποτε μορφής βοήθεια, τονίζοντάς τους ότι “χρωστάτε κάτι στον ολυμπισμό, η Ελλάδα τον έδωσε και τώρα που έχουμε ανάγκη πρέπει να κάνετε κάτι”».

Η ανταπόκριση ήταν αναπάντεχη και συγκινητική. «Επειτα από λίγο καιρό άρχισαν να έρχονται η μια μετά την άλλη απαντήσεις, ήταν 54 τα κράτη που δήλωσαν “παρών”. Με ρωτούσαν τι ακριβώς θα μπορούσαν να κάνουν δηλώνοντας προθυμία. Κανένας δεν είπε ότι δεν θέλει να προσφέρει. Τους απάντησα ότι το ελάχιστο που μπορούν να κάνουν είναι η κάθε χώρα, με την επιτροπή της, να φυτέψει μια ελιά απ’ αυτές που κάηκαν στην Αρχαία Ολυμπία σε χώρο που θα βρούμε, ώστε να έχουμε 214 ελαιόδεντρα σε μια πλατεία ή ένα δρόμο με το όνομα του κάθε κράτους που συμμετέχει σε αυτή τη συμβολική βοήθεια».

Πρότεινε όλα τα κράτη του κόσμου να φυτέψουν μια ελιά στον ιερό τόπο, σε μια συμβολική κίνηση συμπαράστασης.

Μερικές από τις απαντήσεις ανέφεραν: «Συμμεριζόμαστε πλήρως την τρομερή καταστροφή στην Ολυμπία και είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε μαζί σας». (Μογγολία)

«Εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας σε ολόκληρο τον λαό της Ελλάδας και μοιραζόμαστε τα δάκρυα και τα βάσανά τους. Παρακαλείστε να μας ενημερώσετε την κατάλληλη στιγμή για να μας επιτρέψετε να συμμετάσχουμε στο πρόγραμμα». (Γκάνα)

«Συγκλονιστήκαμε και λυπηθήκαμε από την καταστροφή που προκλήθηκε στον αρχαίο χώρο της Ολυμπίας κατά τη διάρκεια των περυσινών πυρκαγιών. Θα θέλαμε να βοηθήσουμε στο έργο της αναφύτευσης των ελαιόδεντρων της Ολυμπίας». (Αυστραλία)

«Εκτιμούμε πραγματικά αυτή την πρωτοβουλία και είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε». (Αφγανιστάν)

«Σας προτείνουμε να φυτευτεί ελαιόδεντρο από την αποστολή της χώρας μας που θα συμμετάσχει στα μαθήματα της ΔΟΑ το 2008. Για την Ολυμπία, η Συριακή Ολυμπιακή Επιτροπή θα κάνει καμπάνια για να φυτευτούν ελαιόδεντρα σε όλα τα αθλητικά κέντρα στη Συρία και ένα δέντρο τουλάχιστον σε κάθε κέντρο θα ονομάζεται συμβολικά “Ολυμπία”». (Συρία)

«Τα πράγματα πήγαιναν καλά. Από την αρχή πίστευα ότι δεν έπρεπε να δώσω την ιδέα σε κάποιους φορείς και οργανισμούς στην Ελλάδα, αλλά να δω πρώτα εάν “περπατάει” και στη συνέχεια να πάρουν τη σκυτάλη για να την προωθήσουν επί του πεδίου». Αρχισε λοιπόν να στέλνει επιστολές στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, στη Διεθνή Ολυμπιακή Ακαδημία, στο υπουργείο Πολιτισμού, στον Δήμο Αρχαίας Ολυμπίας, στην Ελληνική Αντιπροσωπεία στην ΟΥΝΕΣΚΟ, στην πρεσβεία της Ελλάδας στη Γαλλία, που όμως παρέμεναν σιωπηλές.

Φωνή βοώντος

«Σας στείλαμε διάφορες ενημερωτικές επιστολές, δυστυχώς παρέμειναν αναπάντητες. Οπως μπορείτε να φανταστείτε, δεν είμαι σε θέση να οργανώσω μια τέτοια εκδήλωση. Θα ήθελα να ζητήσω τη βοήθειά σας για να γίνει αυτό το έργο πραγματικότητα. Οπως επισημαίνουμε, αυτό το έργο δεν είναι δικό μου, αλλά δικό σας, του ολυμπιακού κόσμου ολόκληρου», έγραφε σε μια από αυτές – φωνή βοώντος. «Κάπου εδώ η ιστορία τελείωσε. Εκανα μια ύστατη προσπάθεια στέλνοντας γράμμα στον πρόεδρο της Ολυμπιακής Επιτροπής στην Ελλάδα και στον δήμαρχο Αρχαίας Ολυμπίας. Τους έλεγα πως απ’ ό,τι κατάλαβα δεν σας ενδιαφέρει, και θα στείλω ένα γράμμα σε όλα τα κράτη που ενδιαφέρθηκαν και θα τους γράψω ότι δεν ενδιαφέρθηκαν οι δικοί μας. Δεν το έκανα όμως, το πήρα πάνω μου. Δεν ήθελα να εκθέσω τη χώρα μου, προτίμησα να εκτεθώ εγώ. Σίγησα. Αυτό το καλοκαίρι, ευρισκόμενος και εργαζόμενος στο σπίτι μου στο νότιο Πήλιο, έβλεπα να καίγεται η Βόρεια Εύβοια. Συμπτωματικά κινδύνευε από τις φλόγες και πάλι η Αρχαία Ολυμπία. Ανοιξα το συρτάρι μου και είδα τις επιστολές. Πικράθηκα. Είπα ότι αυτό δεν μπορώ να το κρατήσω άλλο. Το κράτος είναι καλό, είναι εργαλείο μιας κοινωνίας, αλλά πολλές φορές κουφό και ανάλγητο. Πρέπει να καταλαβαίνουμε ότι ο πολίτης δεν είναι εχθρός του κράτους, είναι συνεργάτης του».

https://www.kathimerini.gr/

Απίστευτες ελλείψεις σε microchip

Ένα χρόνο μετά την κρίση, η παγκόσμια έλλειψη τσιπ επιδεινώνεται,  το 2024 οι Ημερομηνίες παράδοσης

"Δεν μιλάμε για τρίμηνα. Μιλάμε για χρόνια".

Παγκόσμια έλλειψη τσιπ

Η WSJ αναφέρει ότι η παγκόσμια έλλειψη τσιπ "απέχει πολύ από το να τελειώσει !!!

Ο Manuel Schoenfeld έκανε τον Μάιο μια παραγγελία για τσιπ μετάδοσης για τις συσκευές παρακολούθησης κοινής ωφέλειας που κατασκευάζει η εταιρεία PowerX με έδρα τη Νέα Υόρκη. Του είπαν ότι τα τσιπ θα έφταναν μέχρι το καλοκαίρι, μετά το φθινόπωρο, μετά το χειμώνα και τώρα δεν περιμένει να τα παραλάβει μέχρι το Μάιο του 2022. "Αυτό απέχει πολύ από το να τελειώσει", δήλωσε ο κ. Schoenfeld.

Η παγκόσμια έλλειψη ημιαγωγών επιδεινώνεται, με τους χρόνους αναμονής να παρατείνονται, τους αγοραστές να συσσωρεύουν προϊόντα και το πιθανό τέλος να φαίνεται λιγότερο πιθανό να υλοποιηθεί μέχρι το επόμενο έτος. Η ζήτηση δεν μετριάστηκε όπως αναμενόταν. Οι οδοί εφοδιασμού έχουν ουσιαστικά μπλοκάρει. Οι απρόβλεπτες διακυμάνσεις στην παραγωγή έπληξαν τα εργοστάσια που ήδη λειτουργούσαν με πλήρη δυναμικότητα.

Αυτό που έχει απομείνει είναι μια εκτεταμένη σύγχυση τόσο για τους κατασκευαστές όσο και για τους αγοραστές. Ορισμένοι αγοραστές που προσπαθούν να δώσουν νέες παραγγελίες λαμβάνουν ημερομηνίες παράδοσης το 2024, δήλωσε ο Ian Walker, διευθυντής επιχειρήσεων στο διανομέα ηλεκτρονικών εξαρτημάτων Princeps Electronics Ltd., ο οποίος βοηθά τις εταιρείες να βρουν τσιπ.

Οι χρόνοι αναμονής για τις παραδόσεις τσιπ συνέχισαν να ανεβαίνουν πάνω από το υγιές όριο των 9-12 εβδομάδων. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η αναμονή έφτασε κατά μέσο όρο τις 19 εβδομάδες, σύμφωνα με την Susquehanna Financial Group.

Από τον Οκτώβριο, όμως, η αναμονή έχει φτάσει στις 22 εβδομάδες. Είναι μεγαλύτερη για τα πιο σπάνια εξαρτήματα: 25 εβδομάδες για τα εξαρτήματα διαχείρισης ενέργειας και 38 εβδομάδες για τους μικροελεγκτές που χρειάζεται η αυτοκινητοβιομηχανία, ανέφερε η εταιρεία.

 

Η Apple έχασε 6 δισεκατομμύρια δολάρια λόγω έλλειψης τσιπ

Το The Verge αναφέρει ότι η Apple έχασε $6 δισεκατομμύρια από την έλλειψη τσιπ

Ο διευθύνων σύμβουλος Tim Cook δήλωσε στο CNBC ότι οι περιορισμοί στην αλυσίδα εφοδιασμού είχαν σαφή αντίκτυπο στα οικονομικά αποτελέσματα αυτού του τριμήνου. "Είχαμε πολύ ισχυρές επιδόσεις παρά τους μεγαλύτερους από τους αναμενόμενους περιορισμούς στον εφοδιασμό, τους οποίους εκτιμούμε ότι είναι περίπου 6 δισεκατομμύρια δολάρια", δήλωσε ο Cook, αποδίδοντας τα προβλήματα εφοδιασμού στις "ελλείψεις τσιπ σε ολόκληρη τη βιομηχανία που έχουν συζητηθεί πολύ και στις διαταραχές της παραγωγής που σχετίζονται με το COVID στη Νοτιοανατολική Ασία". Η Apple αναμένει ακόμη μεγαλύτερες απώλειες από τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας στο τρίμηνο του Δεκεμβρίου, δήλωσε κατά τη διάρκεια της συζήτησης.

Χωρίς τέλος στον ορίζοντα

To Ars Technica αναφέρει Δεν διαφαίνεται τέλος για την έλλειψη τσιπ, καθώς τα προβλήματα της αλυσίδας εφοδιασμού συσσωρεύονται.

Νωρίτερα φέτος, η έλλειψη τσιπ φαινόταν ότι θα μπορούσε να μειωθεί κάποια στιγμή το 2022. Τώρα, αυτή η πρόβλεψη φαίνεται να ήταν αισιόδοξη.

"Οι ελλείψεις θα συνεχιστούν επ' αόριστον", δήλωσε στο Ars ο Brandon Kulik, επικεφαλής της Deloitte για τη βιομηχανία ημιαγωγών. "Ίσως αυτό να μην σημαίνει 10 χρόνια, αλλά σίγουρα δεν μιλάμε για τρίμηνα. Μιλάμε για χρόνια".

Γίνεται σαφές ότι τα προβλήματα στην αλυσίδα εφοδιασμού ημιαγωγών επιβαρύνουν την οικονομική ανάπτυξη. Χθες, τόσο η GM όσο και η Ford δήλωσαν ότι οι ελλείψεις σε τσιπ οδήγησαν σε μείωση των κερδών για το τρίτο τρίμηνο και η Apple φημολογείται ότι θα μειώσει τους φετινούς στόχους παραγωγής για τη σειρά iPhone, την "αγελάδα" της εταιρείας.

 

 Τα προβλήματα με τα τσιπ έχουν γίνει τόσο διαδεδομένα που ένα τμήμα της Wells Fargo εκτιμά ότι οι πιέσεις θα περιορίσουν την ανάπτυξη του αμερικανικού ΑΕΠ κατά 0,7%.

https://www.macroskopio.gr/

Η Παράξενη Ουσία Που Κανείς Δεν Ξέρει Από Που Ήρθε

Η Παράξενη Ουσία Που Κανείς Δεν Ξέρει Από Που Ήρθε

Lab of Thought

"Αυτός είναι ο άνθρωπος που θα ενώσει ΗΠΑ Ρωσία και θα κάψει την Τουρκία στη Συρία"

 "Αυτός είναι ο άνθρωπος που θα ενώσει ΗΠΑ Ρωσία και θα κάψει την Τουρκία στη Συρία"

Ποιος είναι ο Brett McGurk που τόσο φοβούνται οι Τούρκοι- Υπέρ των Κούρδων ο νέος Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας ΗΠΑ - Σε "αναμμένα κάρβουνα" η Άγκυρα ---------------------------- Σίγουρα το 2021 μάλλον δεν ξεκίνησε και δεν θα φύγει με θετικούς οιωνούς για την Τουρκία, μετά το άκουσμα του ονόματος του αξιωματούχου που θα αναλάβει την θέση του υπευθύνου για την Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική, στο αμερικανικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας: πρόκειται για τον Μπρετ Μακ Γκουργκ, τον θεωρούμενο ως τον αμερικανικό “εγκέφαλο” της στρατιωτικής υποστήριξης των Κούρδων της Συρίας. Εν μέσω των οικονομικών κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στην Τουρκία για την προμήθεια των S-400, με ευρεία μάλιστα διακομματική υποστήριξη στο Κογκρέσο και στην Γερουσία, ο διορισμός του συγκεκριμένου αξιωματούχου ήρθε να επιβεβαιώσει τις τουρκικές ανησυχίες σχετικά με την πολιτική της νέας κυβέρνησης Μπάιντεν σε ζητήματα καίρια για το καθεστώς Ερντογάν, όπως στο Συριακό. Ο Μακ Γκουργκ ήταν ο ειδικός απεσταλμένος της Ουάσιγκτον, στον διεθνή συνασπισμό που είχε συγκροτήσει η κυβέρνηση Ομπάμα κατά του Ισλαμικού Κράτους, θέση την οποία κράτησε και όταν ανέλαβε ο Τραμπ, μέχρι τον Δεκέμβριο του 2019. Τότε είχε επιλέξει να παραιτηθεί διαμαρτυρόμενος για την τουρκική εισβολή στη Βόρεια Συρία, εισβολή η οποία είχε σχεδόν γίνει σε συνεννόηση με τον Τραμπ, κατά την τηλεφωνική επικοινωνία που είχε στον Λευκό Οίκο ο Τούρκος πρόεδρος, υπό άκρα μυστικότητα. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε πως η Τουρκία είχε πανηγυρίσει την παραίτηση του, καθώς ο Μακ Γκουργκ ήταν “κόκκινο πανί” για την Άγκυρα, με τους Τούρκους αξιωματούχους να τον χαρακτηρίζουν «εμπόδιο» για τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Γενικά δεν μασούσε καθόλου τα λόγια του για τον ρόλο της Τουρκίας στην βόρεια Συρία. Όταν, κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις του 2019 είχε πληγεί από τουρκικά πυρά μέχρι και αμερικανική βάση, είχε δηλώσει δηκτικά «αυτό δεν ήταν λάθος». Λίγους μήνες μετά, όταν έγινε γνωστή η εξόντωση του ηγέτη του Ισλαμικού Κράτους από τους Αμερικανούς, ο παραιτηθείς πλέον Αμερικανός αξιωματούχος σε άρθρο του ζητούσε «εξηγήσεις» από την Άγκυρα, κάνοντας ξεκάθαρη υπόνοια στις διασυνδέσεις της με τους τζιχαντιστές. Ξεκάθαρος υποστηρικτής των Κούρδων Η εσπευσμένη αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων τον Οκτώβρη του 2019, είχε δώσει το έναυσμα για να ξεκινήσει η τουρκική επίθεση, αν και η πολιτική της κυβέρνησης Τραμπ παρέμεινε συγκεχυμένη και ομιχλώδης στο ζήτημα. Επισήμως, η απερχόμενη κυβέρνηση αναφέρονταν πως η αμερικανική στρατιωτική παρουσία είχε περιοριστεί σε 600 στρατιώτες και αξιωματικούς, υπήρχαν όμως πολλές ενδείξεις πως ο πραγματικός αριθμός ήταν μεγαλύτερος. Στην πραγματικότητα ο απερχόμενος Αμερικανός πρόεδρος, είχε επιλέξει να εξισορροπήσει μεταξύ της βασικής προεκλογικής του θέσης να δώσει ένα τέλος στους «άχρηστους πολέμους στην Μέση Ανατολή», αλλά και στην ανάγκη προάσπισης των στοιχειωδών αμερικανικών συμφερόντων, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον έλεγχο των συριακών πετρελαϊκών εγκαταστάσεων, δηλώνοντας: «αφήσαμε στρατιώτες για να κρατήσουμε το πετρέλαιο, επειδή μου αρέσει»! Όμως αυτό ακριβώς το παιχνίδι εξισορρόπησης του Τραμπ ήταν που επέτρεψε, έστω και μερικώς, τους τουρκικούς σχεδιασμούς. Ο Μακ Γκουργκ όμως, δεν εμφανίζεται διατεθειμένος να παίξει πολιτικά παιχνίδια και αυτό είναι που ανησυχεί δεόντως την Τουρκία. Δεν είναι μόνο, ότι είναι υπέρμαχος της ισχυρής αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Συρία και της στρατιωτικής υποστήριξης του YPG, θεωρώντας τους Κούρδους ως αυτούς «που έχουν κάνει τα περισσότερα για την αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους». Εξάλλου, η αμερικανική στρατιωτική υποστήριξη στο YPG συνεχίστηκε και μετά την παραίτηση του. Τι φοβάται η Τουρκία Η Τουρκία φοβάται κυρίως...

Pentapostagma TV

https://www.pentapostagma.gr/kosmos/i...

Κρεατική λιχουδιά από ένα κότσι για μια δεκάρα. Πιο νόστιμο από κάθε λου...

Κρεατική λιχουδιά από ένα κότσι για μια δεκάρα. Πιο νόστιμο από κάθε λουκάνικο!

Ετοιμάζω μια πραγματική λιχουδιά που θα αντικαταστήσει το λουκάνικο σε σάντουιτς. Χρειάζομαι μόνο το φθηνότερο κομμάτι κρέατος και τον τέλειο χρόνο μαγειρέματος. Παίρνω δύο χοιρινές αρθρώσεις και τις μετατρέπω στην καλύτερη λιχουδιά. Το νόστιμο χοιρινό κότσι δεν θα αφήσει κανέναν αδιάφορο. Το λουκάνικο είναι πιο νόστιμο και φθηνότερο. Κρεατική λιχουδιά από ένα κότσι για μια δεκάρα. Νόστιμο, χορταστικό και αρωματικό! ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΜΕ: - χοιρινό κότσι - 2 τεμ. - αλάτι - για γεύση (έχω μια κουταλιά της σούπας) - λυκίσκος -σουνέλι - 1 - 1,5 κουτ - αλεσμένος κόλιανδρος - 0,5 - 1 κουτ - αλεσμένο μαύρο πιπέρι - 0,5 - 1 κουτ - σκόρδο - 4 σκελίδες μανίκι ψησίματος, μεμβράνη τροφίμων, σπάγκος ********************************************** ********************* Καλή όρεξη! Μαγειρέψτε με την oulυχή και θα τα καταφέρετε!

Απλά Κουζίνα

Οι Περιπέτειες Του Νεαρού Μόμπι Ντίκ

Ένα από τα ωραιότερα λογοτεχνικά αριστουργήματα του κόσμου ο Μόμπι Ντίκ σε κινούμενα σχεδία στον Εναλλακτικό Κύκλο για τους μικρούς μας φίλους.Μάθετε την ιστορία της μικρής ακόμα λευκής φάλαινας, τις περιπέτειες και τα καμώματα της.

------------------------------------------------------------------------------------------------------ Εναλλακτικός Κύκλος Channel for Kids

Εναλλακτικός Κύκλος

------------------------------------------------------------------------------------------------------ ► Subscribe to Εναλλακτικός Κύκλος: https://bit.ly/34wrKmA