ON ΟΤΑΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ, Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!

Όταν επιθυμούμε κάτι πολύ, ο εγκέφαλος το κάνει πραγματικότητα!

Η Βρετανίδα επταθλήτρια Τζέσικα Ένις κάθεται αναπαυτικά στον καναπέ της και φαντάζεται με κάθε λεπτομέρεια την επικείμενη εμφάνισή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Δημιουργεί στο νου της ολόκληρη τη σκηνή: την είσοδό της στο στάδιο, τη στιγμή που ξεκινά να αγωνίζεται, την επίδοσή της, τα δευτερόλεπτα που ανεβαίνει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου.

Έπειτα από μήνες η παραπάνω ονειρική εικόνα γίνεται πραγματικότητα: η ίδια κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο σημαντικότερο αθλητικό γεγονός παγκοσμίως και κερδίζει παράλληλα τον τίτλο της καλύτερης αθλήτριας στην Ευρώπη για το 2012. Η Ένις είναι μία μόνο από τους πολλούς κορυφαίους αθλητές οι οποίοι γνωρίζουν καλά ότι δεν είναι απαραίτητη μόνο η εκγύμναση του σώματος για να ξεχωρίσουν αλλά και του πνεύματος. Τι κάνουν για αυτό; Λίγο πριν μπουν στο στάδιο κλείνουν τα μάτια, συγκεντρώνονται, αδειάζουν το κεφάλι τους από τις άχρηστες σκέψεις και επικεντρώνονται σε αυτό που πρόκειται να συμβεί. Με το νου τους προετοιμάζουν σταδιακά το έδαφος για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Χωρίς στρες, δίχως λάθη.

Αυτό που στην αρχή μοιάζει μόνο με πιθανότητα με την επανάληψη γίνεται σιγά σιγά πίστη. Και όταν η πίστη μετατραπεί σε βαθιά πεποίθηση, τότε μαγικά πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν… Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Η νίκη έρχεται. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται «δημιουργικός οραματισμός» ή «νοερή απεικόνιση». Πρόκειται για μια μέθοδο επιστημονικά τεκμηριωμένη, που θέτει τον εγκέφαλο στην υπηρεσία των μελλοντικών μας στόχων.

Πώς; Τον τροφοδοτεί με την πληροφορία, το όνειρό μας δηλαδή, και έπειτα αυτός βρίσκει τον τρόπο να το κάνει πράξη. Για να συμβεί όμως αυτό, πρέπει να ξέρουμε τι θέλουμε να πετύχουμε, να βρούμε δηλαδή το στόχο μας.

Υπόθεση… νευρώνων

Αρκεί άραγε μόνο η φαντασία για τη μετάβαση από τη νοερή σύλληψη στην υλοποίηση; Σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεν είναι απαραίτητο να ξέρουμε πώς θα φτάσουμε σε ένα στόχο. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τον έχουμε ορίσει με σαφήνεια. Μετά πιάνει δουλειά ο εγκέφαλος. Σύμφωνα μάλιστα με την ερευνήτρια και συγγραφέα πολλών μπεστ σέλερ βιβλίων Λιν ΜακΤάγκαρτ, ο εγκέφαλος δεν κάνει διάκριση μεταξύ της σκέψης που αφορά μια πράξη από την ίδια την πράξη.

Σε πείραμα που διεξήγαγε με τη συμμετοχή μιας ομάδας σκιέρ ανακάλυψε ότι, όταν οι αθλητές επιχειρούσαν νοερά να κάνουν κατάβαση στην πίστα, ο εγκέφαλος έστελνε σήματα στους μυς αντίστοιχα με αυτά που θα μετέδιδε εάν έκαναν όντως σκι εκείνη την ώρα. Για να οδηγηθούμε λοιπόν με ακρίβεια στο στόχο μας, το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να προγραμματίσουμε τον εγκέφαλο σωστά τροφοδοτώντας τον με την κατάλληλη πληροφορία.

Σύμφωνα με έρευνες, το υποσυνείδητό μας έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί αφαιρετικά, δηλαδή να συνθέτει την τελική εικόνα ενός παζλ ακόμα και χωρίς να έχει στη διάθεσή του εξαρχής όλα τα κομμάτια. Στην ουσία μπορούμε να του δώσουμε οδηγίες για το αποτέλεσμα (το σπίτι κοντά στη θάλασσα που θέλουμε να αποκτήσουμε, τις ιδανικές αναλογίες που ονειρευόμαστε, τη δουλειά που θα μας κάνει ευτυχισμένες κ.ά.) και αυτό να μας βοηθήσει να κάνουμε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να τα καταφέρουμε.

Με ποιον τρόπο όμως δίνουμε την κατάλληλη εντολή στο υποσυνείδητο; Μέσα από τη ζωηρή απεικόνιση του επιθυμητού αποτελέσματος στη σκέψη μας. «Ουσιαστικά χρησιμοποιούμε όλες μας τις αισθήσεις για να δημιουργήσουμε στο μυαλό μας την εμπειρία που θέλουμε να ζήσουμε» εξηγεί η κ. Έφη Κεραμιδά, ψυχολόγος MSc, θεραπεύτρια γνωσιακής συμπεριφορικής προσέγγισης. Σκεφτόμαστε το σπίτι δίπλα στη θάλασσα και μπορούμε να μυρίσουμε την αρμύρα, να νιώσουμε με την αφή μας την ακατέργαστη επιφάνεια του τραπεζιού στη βεράντα, να δούμε τον ήλιο να το λούζει. Και η ειδικός συνεχίζει: «Η νοερή απεικόνιση δημιουργεί μια εμπειρία που μπορούμε να αντιληφθούμε με τις αισθήσεις μας, χωρίς να έχουμε στη διάθεσή μας χειροπιαστά ερεθίσματα». Το τραπέζι αντίκα δεν βρίσκεται μπροστά μας, όμως εμείς μπορούμε να το αγγίξουμε…

Στην τελική ευθεία

Υπάρχουν άνθρωποι που εφαρμόζουν τις αρχές του δημιουργικού οραματισμού χωρίς καν να το συνειδητοποιούν. Ατομα που αντιμετωπίζουν θετικά τη ζωή και τα οποία, ακόμη και όταν συναντούν δυσκολίες και εμπόδια, έχουν αυτοπεποίθηση και ξέρουν πως κάποια στιγμή θα τα υπερνικήσουν. Το βλέπουν μπροστά τους, το αισθάνονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης Τομ Χούπερ, δημιουργός μεταξύ άλλων της ταινίας Οι Αθλιοι.

Ο ίδιος σε πρόσφατη συνέντευξή του δήλωσε: «Από παιδί, κάθε φορά που πήγαινα στον κινηματογράφο, οραματιζόμουν τη δική μου παραγωγή. Καθόμουν στην είσοδο του σινεμά και σκεφτόμουν ότι κάποια μέρα το δικό μου φιλμ θα φιλοξενούνταν σε αυτόν το χώρο». Ο ίδιος μπορεί να μην το ήξερε τότε, αλλά κατΆ ουσίαν έκανε πρακτική στο δημιουργικό οραματισμό.

Πώς θα μπορούσαμε άραγε να εφαρμόσουμε και εμείς αυτή τη μέθοδο προκειμένου να ξεπεράσουμε εμπόδια και να δούμε τα όνειρά μας να πραγματοποιούνται; Υπάρχουν πολλοί τρόποι. Το… μελλοντικό ημερολόγιο είναι ένας από αυτούς. Οι ειδικοί προτείνουν και τους εξής: να επαναλαμβάνουμε συχνά μια λέξη που μας φτιάχνει τη διάθεση ή να κολλήσουμε στο ψυγείο ένα σημείωμα με τη φράση που μας βοηθά να βγάλουμε στην επιφάνεια τη θετική μας πλευρά. Εναλλακτικά, μπορούμε απλώς να κλείσουμε τα μάτια και με όχημα τη φαντασία μας να δημιουργήσουμε νοερές εικόνες. Να προβάλουμε στο μυαλό μας ένα φιλμ με πρωταγωνιστές εμάς τους ίδιους έπειτα από χρόνια. Σε αυτό θα δούμε το νέο μας, ιδανικό εαυτό να χαμογελά και να κάνει όλα όσα θέλει. Η επανάληψη αυτών των εικόνων θα οδηγήσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Στην αρχή δεν θα είναι εύκολο, ωστόσο με εξάσκηση θα έρθουμε ένα βήμα πιο κοντά στο στόχο μας. Σε αυτό το σημείο ο διαλογισμός μπορεί να βοηθήσει, αφού θα μας χαλαρώσει και έτσι θα μπορέσουμε ευκολότερα να εστιάσουμε στο όραμά μας. Το μυστικό είναι να έχουμε κάνει εικόνα και την παραμικρή λεπτομέρεια.

Κατά τη διάρκεια του δημιουργικού οραματισμού συντελούνται πολλές και θαυμαστές διεργασίες. «Οι ανώτερες γνωστικές λειτουργίες μας, όπως και η νοερή απεικόνιση, συνδέονται με τη συνείδηση. Στη διαδικασία εμπλέκονται ο προμετωπιαίος φλοιός (περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με γνωστικές λειτουργίες, όπως ο σχεδιασμός και η λήψη αποφάσεων). Σε έρευνες παρατηρήθηκε επίσης αυξημένη δραστηριότητα στο βρεγματικό λοβό (υπεύθυνος, μεταξύ άλλων, για τη σύνθεση των πληροφοριών που προέρχονται από διάφορες αισθήσεις)» εξηγεί η κ. Κεραμιδά.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι, πριν ακόμα ολοκληρωθεί η διαδικασία της νοερής απεικόνισης, στα πρώτα κιόλας στάδια, θα έχουμε καταφέρει να αποβάλουμε το στρες και να δούμε το ποτήρι της ζωής μισογεμάτο. Ακόμα και αν έπειτα από πέντε χρόνια δεν καταφέρουμε να δούμε το σενάριο της ζωής μας να «παίζεται» μπροστά μας έτσι ακριβώς όπως το είχαμε οραματιστεί, θα έχουμε κερδίσει μικρές καθημερινές στιγμές ονείρου. Και αυτό είναι κάτι παραπάνω από σημαντικό. Είναι μαγικό!

ΠΗΓΗ: www.awakengr.com  , psyhealth.gr  ,  www.govastileto.gr

27 ΙΟΥΝΙΟΥ, 2021     GEOPELA

https://georgepelagia.wordpress.com/

Υπερηφαίστειο ικανό να σκοτώσει 100 εκατ. ανθρώπους

Υπερηφαίστειο ικανό να σκοτώσει 100 εκατ. ανθρώπους

Το Yellpw stone είναι μια παραδείσια περιοχή ,αλλά στην πραγματικότητα  μια κρυμμένη κόλαση. Θύλακες μάγματος που κάθε .600,000 χρόνια εκρύγνηται, και δυστυχώς τα χρόνια αυτά έφτασαν.!!! Αν τη βάψαμe ή όχι μας εξηγεί το Lab of Datum

Δολοφόνησε συγκρατούμενό του ο άνδρας που σκότωσε τον Νίκο Σεργιανόπουλο

 Δολοφόνησε συγκρατούμενό του ο άνδρας που σκότωσε τον Νίκο Σεργιανόπουλο

Το βίαιο περιστατικό συνέβη στις φυλακές της Αγιάς στα Χανιά, δύο μόλις χρόνια πριν την αποφυλάκισή του

Τραγική κατάληξη είχε η συμπλοκή δύο κρατουμένων, με καταγωγή από τη Γεωργία, στις φυλακές της Αγιάς στα Χανιά, με τον ένα να τραυματίζει θανάσιμα τον άλλον με αιχμηρό αντικείμενο. 

Σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΝΤ1, ο δράστης του εγκλήματος είναι ο δράστης της δολοφονίας του ηθοποιού Νίκου Σεργιανόπουλου, το 2008.

Μάλιστα ο δράστης και του νέου εγκλήματος θα συμπλήρωνε σε δύο χρόνια τα 15 έτη κράτησης και θα αναμενόταν η αποφυλάκιση του.

Η συμπλοκή μεταξύ των δύο ομοεθνών κρατουμένων έγινε χθες Σάββατο (26/6), με τους διασώστες του ΕΚΑΒ να φτάνουν άμεσα στο σημείο για να προσπαθήσουν να επαναφέρουν τον άτυχο άνδρα  κάνοντάς του ανάνηψη δυστυχώς όμως για τον κρατούμενο ήταν ήδη αργά καθώς το τραύμα που είχε δεχτεί ήταν μοιραίο.

Ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ μετέφερε τον κρατούμενο στο νοσοκομείο Χανίων, όπου και επιβεβαιώθηκε ο θάνατός του.

https://www.koutipandoras.gr/

Οπλικά συστήματα 27.06.2021 - 10:18 Το δυνατό ''χαρτί'' των ΕΔ: Έτσι ''βυθίζουμε'' τα τουρκικά σχέδια

Οπλικά συστήματα

 

Το δυνατό ''χαρτί'' των ΕΔ: Έτσι ''βυθίζουμε'' τα τουρκικά σχέδια      

Το δυνατό ''χαρτί'' των ΕΔ: Έτσι ''βυθίζουμε'' τα τουρκικά σχέδια

Ειδική ανάλυση

Το μακρινό 2010 είχε κάνει την πρώτη του επίσημη εμφάνιση στα πλαίσια της Defensys στην Θεσσαλονίκη, το πρώτο μη επανδρωμένο ελικόπτερο του Ε.Σ.

Το όλο σχέδιο αφορούσε σχετικό πρόγραμμα του ΓΕΣ, που εκμεταλλεύονταν την υπάρχουσα τεχνογνωσία του προσωπικού του Στρατού Ξηράς.

Το μη Επανδρωμένο Ελικόπτερο, είχε την δυνατότητα παρακολούθησης εδαφικού χώρου από απόσταση, αναγνώρισης στόχων και συλλογής πληροφοριών.

Τεχνικές Προδιαγραφές

1. Μέση ταχύτητα πτήσεως (με χρήση αυτομάτου πιλότου) 25-30 km ανά ώρα.

2. Μέγιστη εμβέλεια συστήματος αυτομάτου πλοηγήσεως 15 km και αυτονομία καυσίμου για 90 λεπτά πτήσης.

3. Δυνατότητα 2-3 ωρών αυτόνομης τροφοδοσίας του συνόλου του εξοπλισμού του ελικοπτέρου από συσσωρευτή πολυμερίου – λιθίου, με χρόνο επαναφόρτισης για ανάληψη νέας αποστολής περίπου 1,5 ώρα.

4.Ύψος πτήσεως 3.000 πόδια μέγιστο και 1000 πόδια ελάχιστο.

Δυνατότητες συλλογής πληροφοριών, ανίχνευσης ατόμων σε απόσταση 300 μέτρων, και οχήματος σε 900 μέτρα, με την χρήση της θερμικής κάμερας που διαθέτει. Επιπλέον, με τη διαδικτυακή κάμερα ημέρας που φέρει, είχε  τη δυνατότητα οπτικού zoom 12Χ και ψηφιακού 4Χ.

Επιπλέον είχε την δυνατότητα:

Μετάδοσης δεδομένων πτήσεως και πληροφοριακού υλικού στο σταθμό βάσης σε πραγματικό χρόνο.

Ανίχνευσης καπνού και Ραδιοβιοχημικών ουσιών με χρήση κατάλληλων αισθητήρων.

Η αντίδραση του ελληνικού υπουργείου άμυνας τον Φεβρουάριο του 2021 για την «Κατασκευή και παραγωγή μη επανδρωμένων ελικοπτέρων για το ΓΕΣ» ήταν η εξής:

"Με μέριμνα του Γενικού Επιτελείου Στρατού, έχει σχεδιαστεί η επαύξηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων με βάση τις καταγεγραμμένες επιχειρησιακές απαιτήσεις.

Εν προκειμένω, υφίσταται επιχειρησιακή αναγκαιότητα, για προμήθεια ή και ανάπτυξη Συστημάτων μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων (ΣμηΕΑ), τόσο αεροσκαφών (Α/Φ)όσο και ελικοπτέρων (Ε/Π). Σε αυτό το πλαίσιο, εξετάζεται και αξιολογείται διεξοδικά οποιαδήποτε λύση εξυπηρετεί τον εν λόγω σχεδιασμό.

Αναφορικά με τις προσπάθειες που γίνονται για την εγχώρια ανάπτυξη και παραγωγή ΣμηΕΑ,τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) έχουν τη δυνατότητα να τις υποστηρίξουν στο τομέα που αφορά το αντικείμενο της δραστηριότητας τους και προς την κατεύθυνση αυτή, βρίσκονται ήδη σε συνεργασία με έτερες ελληνικές εταιρίες, με στόχο την δημιουργία σχετικών προϊόντων για τις ΕΔτης χώρας.

Συνακόλουθα, η ΕΑΒ ΑΕ, έχοντας ολοκληρώσει τη συμμετοχή της στο διακρατικό πρόγραμμα συνεργασίας nEUROnγια την επίδειξη state-of-the-art τεχνολογιών στον αεροναυπηγικό τομέα, συνεχίζει να παρακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις στη σχεδίαση και ανάπτυξη ΣμηΕΑ.

Στο πλαίσιο αυτό, ενημερώνεται διαρκώς για τις εξελίξεις των ευρωπαϊκών προγραμμάτων διακρατικών συνεργασιών, προκειμένου να συμμετέχει σε εθνικές ή/και διεθνείς κοινοπραξίες υλοποίησης συστημάτων που θα εξυπηρετήσουν τις επιχειρησιακές ανάγκες των ελληνικών ΕΔ”.

Εκτιμάται ότι οφείλουμε να επισπεύσουμε ως ελληνικές ένοπλες δυνάμεις το ταχύτερο δυνατό την αξιολόγηση των σχεδίων και των απαιτούμενων εργασιών, του προγράμματος μη επανδρωμένου ελικοπτέρου μαζί με το πρόγραμμα drone LOTUS, λόγω των ραγδαίων εξελίξεων στο Αιγαίο από την Τουρκία η οποία ετοιμάζει πυρετωδώς στόλο μη επανδρωμένων εναερίων οχημάτων εξοπλισμένα με πυρομαχικά.

Σε πρόσφατη σχετικά συνεδρίαση στην βουλή για τα εξοπλιστικά, ο  κ. Κουμουτσάκος μίλησε και για το φλέγον ζήτημα των drone, ζητώντας από το ΥΠΑΜ να ‘τρέξει” το ζήτημα όσο γίνεται ταχύτερα.

Η απάντηση του ΥΠΑΜ κ. Παναγιωτόπουλου σε δευτερολογία, ήταν ότι το πρώτο πρότυπο drone θα είναι έτοιμο το καλοκαίρι, σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο, ιδιωτικές εταιρείες και την ΕΑΒ.

Σχετικά με την παραγωγή drones, ο ΥΠΑΜ σημείωσε ότι «τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα έχουν τη δυνατότητα να υποστηρίξουν προσπάθειες στον τομέα που αφορά το αντικείμενο της δραστηριότητάς τους και προς την κατεύθυνση αυτή βρίσκονται ήδη σε συνεργασία με έτερες ελληνικές εταιρείες, με στόχο τη δημιουργία σχετικών προϊόντων για τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας». 

Παράλληλα εκτιμάται ότι θα έχουμε ταχύτατα νέα και για το μη επανδρωμένα ελικόπτερα τα οποία θα δώσουν τεράστια ανάσα στις μονάδες επιφανείας μας στο Αιγαίο, δίνοντας πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο για τις κινήσεις των αντίστοιχων τουρκικών μονάδων.  
 
Το ότι τα UAV μπορούν να παίξουν τόσο ορατό ρόλο στους σύγχρονους πολέμους αποτελεί μεγάλο μέρος της ελκυστικότητάς τους.

Ένας πιθανός πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο για παράδειγμα, θα ξεκινήσει σαφέστατα με την αναμέτρηση  των drones όλων των τύπων, τα οποία θα  διαθέτουν και οι δύο χώρες, και πρέπει να είμαστε πανέτοιμοι στην κυριολεξία για όλα.

Η Ελλάδα, αντιλαμβανόμενη ότι δεν μπορεί να μείνει πίσω στον εν εξελίξει υβριδικό πόλεμο, εξοπλίζεται με drones τελευταίας τεχνολογίας, αλλά και με συστήματα εδάφους που θα  «τυφλώσουν» τα τουρκικά μη επανδρωμένα οχήματα όλων των τύπων, τρέχοντας αγώνα ταχύτητας με τις πιθανές επερχόμενες εξελίξεις .

(Η κεντρική φωτογραφία είναι από το αρχείο)

https://www.pentapostagma.gr/

Αποκαλυπτικά στοιχεία: Όλο και πιο νωρίς ξεκινούν οι καύσωνες στην Ελλάδα

 Αποκαλυπτικά στοιχεία: Όλο και πιο νωρίς ξεκινούν οι καύσωνες στην Ελλάδα

Παλιότερα, οι καύσωνες συνήθως ξεκινούσαν από τον Ιούλιο και μετά.

ΤοΒΗΜΑ Team

26.06.2021,

ΗΕλλάδα άρχισε να πλήττεται από το πρώτο κύμα παρατεταμένου καύσωνα αμέσως μετά το θερινό ηλιοστάσιο στις 21 Ιουνίου, που σηματοδότησε την ‘επίσημη’ (αστρονομική) έναρξη του καλοκαιριού.

Αν και οι καύσωνες δεν είναι ασυνήθιστοι στη χώρα μας, παραδοσιακά εμφανίζονται τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.

Οι καύσωνες του Ιουνίου, σύμφωνα με τους επιστήμονες του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΙΕΠΒΑ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ), είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστοι – τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα – και μπορούν να χαρακτηρισθούν ως ‘πρώιμοι’.

Από το 2007 μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι καύσωνες του Ιουνίου στην Ελλάδα επαναλαμβάνονται συχνότερα, όπως το 2010 (ο πιο πρώιμος καύσωνας, στις 15-18/6), το 2016, το 2017 και ο φετινός, γεγονός που δείχνει ότι οι ‘πρώιμοι’ καύσωνες τείνουν να γίνουν πλέον ‘κανονικότητα’.

Ο φοβερός και τρομερός καύσωνας του 1916

Όπως αναφέρουν σε σχετική ανάλυση τους στο περιοδικό «Κόσμος» του ΕΑΑ οι Δρ. Δήμητρα Φουντά (Διευθύντρια Ερευνών ΙΕΠΒΑ/ΕΑΑ), Δρ. Γιώργος Καταβούτας (επιστημονικός συνεργάτης ΙΕΠΒΑ/ΕΑΑ), Φραγκίσκος Πιέρρος (MSc ΙΕΠΒΑ/ΕΑΑ) και ο καθηγητής Ν. Μιχαλόπουλος (Διευθυντής του ΙΕΠΒΑ/ΕΑΑ), ανατρέχοντας στο ιστορικό κλιματικό αρχείο ΕΑΑ, περίπου έναν αιώνα πριν, κατά το διάστημα 19-23 Ιουνίου 1916, διάφορες περιοχές της χώρας και κυρίως η Στερεά Ελλάδα και η Πελοπόννησος βρέθηκαν αντιμέτωπες με ένα πρωτοφανές επεισόδιο καύσωνα, με τις θερμοκρασίες να φτάνουν μέχρι και τους 43 βαθμούς Κελσίου (Αθήνα, Λαμία, Λάρισα, Μεσολόγγι κ.α.), ακόμη και τους 45 (Καλαμάτα).

Το φαινόμενο υπήρξε πρωτοφανές για τη σφοδρότητά του, αλλά και για ότι εμφανίστηκε τον μήνα Ιούνιο.

Η θερμοκρασία των 43 βαθμών που σημειώθηκε στις 21/6/1916, αποτέλεσε το απόλυτο ρεκόρ μέγιστης θερμοκρασίας στον κλιματικό σταθμό του ΕΑΑ στο Θησείο για περίπου ένα αιώνα, όταν καταρρίφθηκε κατά τη διάρκεια του ισχυρού καύσωνα που έπληξε τα Βαλκάνια τον Ιούνιο του 2007.

 Οι πρώιμοι καύσωνες του Ιουνίου γίνονται ολοένα συχνότεροι στην Ελλάδα

Ο σταθμός του Θησείου κατέγραψε 44,8 βαθμούς στις 26/6/2007, θερμοκρασία που αποτελεί πλέον το ρεκόρ όλων των εποχών στο συγκεκριμένο σταθμό (τουλάχιστον από τα τέλη του 19ου αιώνα που υπάρχουν σχετικές καταγραφές).

Οι μεταβολές στην εποχικότητα των καυσώνων, συγκεκριμένα η πρόωρη έναρξη και η καθυστερημένη λήξη της εποχής τους, έχουν παρατηρηθεί σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Επιδημιολογικές έρευνες δείχνουν ότι οι πρόωροι καύσωνες συσχετίζονται με μεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας/νοσηρότητας, κυρίως λόγω της έλλειψης εγκλιματισμού του πληθυσμού.

Επίσης, οι όψιμοι καύσωνες προς το τέλος του καλοκαιριού αυξάνουν τον κίνδυνο πρόκλησης δασικών πυρκαγιών, λόγω της παρατεταμένης ξηρασίας που έχει προηγηθεί. 

Πρόσφατη μελέτη ερευνητών του ΕΑΑ έδειξε σταδιακή αύξηση της διάρκειας της εποχής των καυσώνων στην Αθήνα από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα, με ρυθμό 3-5 ημερών/δεκαετία, ανάλογα με τους διαφορετικούς δείκτες (ορισμούς καυσώνων) που χρησιμοποιήθηκαν.

Σε πολλές χώρες οι καύσωνες θεωρούνται ως τα πλέον καταστροφικά φυσικά φαινόμενα, όσον αφορά στις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία, τα οικοσυστήματα και το περιβάλλον.

Οι μελλοντικές εκτιμήσεις από τα κλιματικά μοντέλα δεν είναι ιδιαίτερα ευοίωνες, καθώς προβλέπουν περαιτέρω αύξηση στη συχνότητα, στη διάρκεια και στην ένταση των καυσώνων στο πλαίσιο της παγκόσμιας θέρμανσης, με την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας) να συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πλέον ευαίσθητες περιοχές του πλανήτη στο μελλοντικό θερμικό κίνδυνο.

https://www.tovima.gr/

Εγκληματική ροπή: έμφυτη ή αποκτηθείσα τάση;

 

Εγκληματική ροπή: 

έμφυτη ή αποκτηθείσα τάση;

26/06/2021positivus

Ένα από τα συνήθη θέματα συζήτησης μετά τη δημοσιοποίηση της δράσης εγκληματιών που συγκλονίζουν την κοινή γνώμη, είναι η διαμάχη ανάμεσα στο έμφυτο ή όχι της τάσης προς την εγκληματικότητα. Η διαμάχη αυτή απασχολεί διαρκώς τόσο την επιστημονική κοινότητα, αστυνομία, δικαιοσύνη, όσο και τους καθημερινούς ανθρώπους, ως παρατηρητές, αλλά και ως θύματα εγκληματικών ενεργειών. Είναι γεγονός ότι τα αποτρόπαια εγκλήματα που συχνά συμβαίνουν γύρω μας, μας ανησυχούν όλους.

Που αποσκοπεί όμως η διαμάχη αυτή; Για την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, το όφελος στην απάντηση του ερωτήματος δεν είναι πάρα η απόδοση ευθυνών στον θύτη ή η απαλλαγή από αυτές. Στην έρευνα, όμως, γύρω από μια εγκληματική πράξη, η σκιαγράφηση του προφίλ του δράστη είναι σημαντική για την πρόβλεψη πιθανών μελλοντικών ενεργειών ενός ασύλληπτου, αποφυλακισμένου ή ελεύθερου με περιοριστικούς όρους δράστη. Αν η τάση αυτή είναι έμφυτη, τότε υπάρχει μια ισχυρότερη πιθανότητα το άτομο αυτό να υποτροπιάσει, να επαναλάβει τα ίδια ή παρόμοια εγκλήματα διαφοροποιώντας ελάχιστα τις τακτικές του. Αν η τάση αυτή δημιουργήθηκε στην μετέπειτα πορεία της ζωής του ατόμου, η πιθανότητα υποτροπής μειώνεται. Πλήθος μελετών έχουν καταδείξει πως όσο νωρίτερα στη ζωή ενός ατόμου γίνεται το πέρασμα στην εγκληματική πράξη, τόσο πιθανότερη είναι η διατήρηση της εγκληματικής τάσης με το πέρασμα των χρόνων.

Πότε γίνεται όμως η έναρξη της εγκληματικής δράσης; Έρευνες σε πληθυσμούς έγκλειστων σε φυλακές ατόμων έχουν δείξει πως για το 75% εξ αυτών η παραβατικότητα είναι αποτυπωμένη στην προσωπικότητά τους. Μόνο 25% πρόκειται για άτομα που δεν είχαν τέτοια τάση αλλά μάλλον παραβίασαν το νόμο λόγω συγκυριών (π.χ. ανθρωποκτονίες εν βρασμώ ψυχής, από ανάγκη, ατυχία, εγκλήματα τιμής). Για τη μεγάλη μάζα των εγκληματιών η δημιουργία της τάσης για παραβατικότητα μπορεί να εντοπιστεί σε νεαρή ηλικία, έως το 14ο – 15ο έτος. Μικροπαραβατικότητα, συστηματική καταπάτηση των δικαιωμάτων των άλλων, έλλειψη τύψεων για τις ενέργειες αυτές και συνειδητή καταπάτηση του ηθικού κώδικα στα πρώτα χρόνια της ζωής φανερώνουν μια πορεία προς την εγκληματικότητα στην ενήλικη ζωή, η οποία διαφοροποιείται ως προς τη φύση, την ένταση και τη διάρκειά της με βάση τα πρώιμα αυτά βήματα.

Υπάρχει όμως έμφυτη τάση προς το έγκλημα; Πράγματι, ο εντοπισμός της έναρξης της παραβατικότητας στην παιδική ηλικία συνδέεται με οικογενειακά και κοινωνικά περιβάλλοντα που προάγουν τη βία ως μέθοδο διευθέτησης των δύο ατομικών διαφορών. Για μια πολύ μικρή όμως ομάδα εγκληματιών, η τάση αυτή είναι έμφυτη. Το παραπάνω έχει καταγραφεί μέσα από ανθρωπολογικές μελέτες μεταξύ ειρηνόφιλων και μη ειρηνόφιλων πληθυσμών ιθαγενών της κεντρικής Αμερικής. Ακόμα και στις κοινωνίες τον ειρηνόφιλων, όπου απουσιάζει η χρήση βίας ώστε να αποκλειστεί ο παράγοντας της επιρροής στη γέννηση της τάσης για έγκλημα, υπήρχε έστω και ένα πολύ μικρό ποσοστό ατόμων που συστηματικά στρεφόταν προς τη διάπραξη παραβατικών πράξεων.

Πώς ωφελούν όμως όλα αυτά μια έρευνα; Η γνώση του λεπτομερούς προφίλ των εγκληματιών βοηθά στον εντοπισμό πιθανών επόμενων βημάτων τους. Για παράδειγμα, το προφίλ των ατόμων τους διαφοροποιεί ως προς τα στάδια του περάσματος στην εγκληματική πράξη, φωτογραφίζοντας με σχετική ακρίβεια το χρονικό διάστημα για την μέθοδο μιας μελλοντικής εγκληματικής ενέργειας.

Σε κάθε περίπτωση και σε αντίθεση με την κοινή τάση περί απόδοσης η όχι ευθυνών, η μελέτη του προφίλ ενός παραβάτη δεν εμπλέκεται στην απόδοση δικαιοσύνης αλλά στον καλύτερο σχεδιασμό τακτικών για την επιτυχέστερη έκδοση μιας έρευνας και την προστασία των μελλοντικών θυμάτων μέσα από τη διαλεύκανση υποθέσεων.

Εγκληματική ροπή: έμφυτη ή αποκτηθείσα τάση; Μία συνέντευξη του ντετέκτιβ Πελεκάση Νίκου στην εφημερίδα «Ποντιακή Γνώμη».

---

Στην σύγχρονη εγκληματολογία που απηχεί τις απόψεις που επικρατούν στις κοινωνιολογικές  θεωρίες του εγκλήματος, η τέλεση των εγκλημάτων είναι συνήθως αποτέλεσμα της επέλευσης πολλαπλών  αιτιών που εξελίσσονται βαθμιαία και το άθροισμά τους έχει καταστροφικές συνέπειες.

Υπάρχει μία θεωρία (αναλύονται κυρίως στις μαρξιστικές θεωρίες), αναφορικά με την ερμηνεία του εγκλήματος.  Σε μία μερίδα εγκληματολόγων,  οι επιθέσεις κατά των πλουσίων είναι ένα είδος επιβολής της «λαϊκής δικαιοσύνης»-νομιμότητας και επιθέσεις των φτωχών εναντίον του κεφαλαίου. Όμως στις μέρες μας αποδεικνύεται ότι οι αυξητικές τάσεις του εγκλήματος δεν απορρέουν από την συντελεσθείσα ανισότητα, στους κόλπους μιας κοινωνίας. Επίσης, οι απόψεις που συνδέουν την ανεργία και την οικονομική ύφεση ως σημαντικού παράγοντα αύξησης της εγκληματικότητα, δεν επαληθεύονται[. Εκείνο που επισυμβαίνει συνήθως είναι η αλλαγή των αντιλήψεων και των σχέσεων του ατόμου με την κοινωνία. Συνεπώς η επίκληση της συγκεκριμένης θεωρίας ως βάσης για την ερμηνεία της εγκληματικής συμπεριφοράς, δεν φαίνεται να ευδοκιμεί.

Η επόμενη θεωρία, είναι η θεωρία της συνήθους δραστηριότητας (Routine Activity Approach), ως παρακλάδι της θεωρίας των ευκαιριών της εγκληματικότητας ( Routine Activity Theory). Η εν λόγω θεωρία, μελετά το έγκλημα ως γεγονός, και το συνδέει στενά με το περιβάλλον του, αποτρέποντας την επιστημονική προσοχή από τους απλούς παρεκκλίνοντες. Η θεωρία της συνήθους δραστηριότητας έχει τις βάσεις της στην ανθρώπινη οικολογία και στη θεωρία της ορθολογικής επιλογής. Η προϋπόθεση της θεωρίας αυτής είναι ότι, το έγκλημα μένει σχετικά ανεπηρέαστο από κοινωνικά αίτια όπως η φτώχεια , η ανισότητα και η ανεργία, γεγονός που   υποδηλώνει ότι πολλά εγκλήματα συμβαίνουν πολύ απλά, λόγω της σύμπτωσης τριών στοιχείων: (α) των πιθανών παραβατών, (β) ενός κατάλληλου στόχου και (γ) της έλλειψης κηδεμονίας στο χώρο και χρόνο.

Η εν λόγω θεωρία περιγράφει πόσο πιθανό είναι ένας μελλοντικός δράστης να διαπράξει ένα έγκλημα που βασίζεται εν μέρει στις καθημερινές του δραστηριότητες. Οι συνήθεις διαδρομές του δράστη μπορούν να τον φέρουν σε επαφή με το αντικείμενο του εγκλήματος, όπως είναι για παράδειγμα τα αφύλακτα σπίτια, η έλλειψη αστυνόμευσης σε μια γειτονία που ευνοεί το έγκλημα της κλοπής ή της ληστείας, η έλλειψη φωταγώγησης σε μια περιοχή που διευκολύνει τη διάπραξη ενός βιασμού ή μίας ανθρωποκτονίας. Άρα, η ταυτόχρονη σύμπτωση των τριών στοιχείων αποτελούν την ισχυρές ενδείξεις πιθανής εμφάνισης ενός εγκλήματος.

Το τρίτο κατά σειρά σύνολο θεωριών που αποπειράται να ερμηνεύσει την εγκληματική συμπεριφορά του δράστη, σχετίζεται με την ανατομία της ψυχής του. Εδώ αναβιώνουν οι βιολογικές και ψυχολογικές απόψεις.

• Οι βιολογικές θεωρίες αποδίδουν το έγκλημα –εν προκειμένω την ανθρωποκτονία- σε λόγους σωματικής κατασκευής ή κληρονομικής επιβάρυνσης.
• Οι ψυχολογικές θεωρίες, με προεξάρχουσα τη θεωρία του Freud, προσεγγίζουν το εγκληματικό φαινόμενο μέσα από την ανάλυση της ψυχικής λειτουργίας του υποκειμένου, η οποία συνίσταται στις νευρώσεις, τις ψυχώσεις και τις ψυχονευρώσεις. Για παράδειγμα αν υπέστη συστηματική κακοποίηση ως παιδί, γεγονός που του προκαλεί βαθύ ψυχικό τραύμα.  Οι δράστες μπορεί να είναι μια μελαγχολική ψυχοπαθητική προσωπικότητα, που υποφέρει από ένα διαρκές αίσθημα καταπίεσης. Κυριαρχούνται δε, από έμμονες δυσάρεστες σκέψεις που δεν τους αφήνουν να ησυχάσουν.

Πολλοί αντιδρούν συναισθηματικά και παρορμητικά χωρίς να έχουν προσχεδιάσει το έγκλημά τους (δόλο), όπως συμβαίνει τόσο σε φυσιολογικά άτομα, όσο και σε εκείνα που υποφέρουν από ορισμένες διαταραχές της προσωπικότητας. Κατά τον Bρετανό νευροεγκληματολόγο Αndrian Raine η σχέση μεταξύ των προβλημάτων ψυχικής υγείας και βίας είναι αμφιλεγόμενη.

Συνακόλουθα, από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι οποιαδήποτε μορφή ψυχικής παρέκκλισης δεν συνδέεται συνήθως με τη βία και κατ’ επέκταση με την εγκληματικότητα.  Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι διαμορφώνονται από μια σειρά παραγόντων.

Γεννάται λοιπόν το ερώτημα αν μόνο με το χαρακτηρισμό τους ως «ψυχοπαθητικές προσωπικότητες», αυτές θεωρούνται και επικίνδυνες να προβούν στο έγκλημα; Η απάντηση είναι αρνητική και ο στιγματισμός τους ως «προεγκληματικά επικίνδυνες» απορριπτέος.

Οι κρατούσες στη «θεωρία του περάσματος στην πράξη» αντιλήψεις» σχετικά με την προεγκληματική επικινδυνότητα των ατόμων, στηρίζονται στην εξέταση της προσωπικότητας του ατόμου.

Υποστηρίζεται ότι οι στατικές ενδείξεις (ιατρικές, ψυχολογικές, κοινωνικές, ιδεοπολιτικές) αποτελούν ενδεικτικά σημεία που πιστοποιούν την ύπαρξη επικίνδυνων καταστάσεων σε ένα άτομο. Σημειώνεται δε ότι για τη δυναμική πορεία προς το έγκλημα, στις ειδικά επικίνδυνες καταστάσεις- όπως οι ανθρωποκτονίες- θα πρέπει να υπάρχει ένας δυναμικός παράγοντας (που λογίζεται ως συνισταμένη των ατομικών, ψυχονευρωτικών στοιχείων και των περιστάσεων που ανήκουν στο εξωτερικό περιβάλλον) σε συνδυασμό με ένα ευνοϊκό πλαίσιο διάπραξης του εγκλήματος.

http://anthologion.gr/

Ένα ινδικό κορίτσι Ποιός είμαι? Μια καταχώριση για τον νεότερο εαυτό μου.

 Ένα ινδικό κορίτσι

Μόνο ένα κορίτσι που μεγαλώνει φτερά.

• Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ.
• ΣΠΙΤΙ
• ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ποιός είμαι? Μια καταχώριση για τον νεότερο εαυτό μου.

αναρτήθηκε απόΣάφα26 Απριλίου 2021Δημοσιεύτηκε στιςΧωρίς κατηγορίαΕτικέτες:#ανησυχία,blogging,Κολλέγιο,μέρα ονειρεύεται,κατάθλιψη,ημερολόγιο,αγκαλιάζει,ΕΡΩΤΙΚΗ απογοητευση,Ελπίζω,Ινδός,ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ,μυαλό,νοσταλγία,υπερβολική σκέψη,μόνος φροντίδα,στρες,έφηβο κορίτσι,νεαρός,Γραφή

Διάβολος στη μεταμφίεση.

Κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη… Με βλέπω. Μοιάζω το ίδιο. Φοράω τα ίδια γυαλιά που έχω φορά τα τελευταία τρία χρόνια. Τα σγουρά μαλλιά που μισούσα τόσο πολύ πέφτουν στο πρόσωπό μου, μόλις μεγάλωσα για να λατρεύω τα μαλλιά μου.

Ωστόσο, δεν νιώθω ότι είμαι εγώ. Δεν νιώθω το ίδιο.

Ειλικρινά νόμιζα ότι γινόμουν καλύτερα. Νόμιζα ότι ήξερα τον εαυτό μου. Αλλά δεν το κάνω.

Ποιός είμαι?

Πολλοί άνθρωποι κάνουν αυτές τις ερωτήσεις στον εαυτό τους. Ποιος είσαι? Ποιός είμαι?

Δεν γνωρίζω. Μακάρι να το έκανα. Εννοώ, είναι τόσο απογοητευτικό που δεν καταλαβαίνω γιατί κάνω ό, τι στο διάολο κάνω!

Νηστεύω. Ξέρω ότι δεν πιστεύω στο Big Guy. Αλλά τουλάχιστον πρέπει να σεβαστώ τη θρησκεία και τις παραδόσεις της. Απλώς με τρελαίνει !!!

Νιώθω σαν να επιστρέφω στο τετράγωνο. Νιώθω ότι αρχίζω να μισώ τον εαυτό μου. Όχι φυσικά… όχι. Ψυχικά και συναισθηματικά μισώ τον εαυτό μου.

Ξέρω ότι είμαι κάπως μπερδεμένος με τα χωριστά και τα οικογενειακά ζητήματα. Αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για να ενεργήσω με τρόπο που ο νεότερος εαυτός μου θα απογοητευόταν!

Στο παρελθόν ήμουν ένα αθώο κορίτσι που μου άρεσε να διαβάζω τα ημερολόγια του Ντόρκ και έχω έναν φανταστικό φίλο (που δεν με πληγώνει) Συνήθιζα να γράφω σε ημερολόγια και να μιλάω στον εαυτό μου για να καταλάβω τι νιώθω και να λύσω το πρόβλημά μου. Ποτέ δεν φιλάω ανθρώπους που έχουν φίλη! Ή ποτέ δεν σέβασα τον εαυτό μου για να δώσω φυσικές απολαύσεις…

Κανείς δεν με ανάγκασε σε τίποτα. Ήταν η απόφασή μου και φταίω.

Νιώθω ότι είμαι τόσο χαμένος.

Δεν ξέρω τι κάνω με τη ζωή μου… ή τι θα κάνω με αυτήν. Ή πώς να το αντιμετωπίσουμε.

Θέλω απλώς να πάω για μια μεγάλη διαδρομή κάπου. Αλλά δεν λειτουργεί έτσι. Και η πανδημία δεν κάνει τα πράγματα ούτε καλά!

Μεγαλώνει πραγματικά πονάει! Ξέρω ότι η ηλικία μου είναι όπου όλα αισθάνονται συντριπτικά και τρομακτικά. Αλλά δεν μπορώ να το βοηθήσω!

Έχετε νιώσει κάποιος από εσάς; Αν το κάνατε, πώς το ξεπεράσατε; Τι έκανες;

Μοιραστείτε το μαζί μου στα σχόλια.

Μέχρι την επόμενη φορά.

χο χο

https://enchantressclub.wordpress.com/