Εύκολα μπιφτέκια λαχανικών!!

Εύκολα μπιφτέκια λαχανικών!!

Sotiria amor

Υλικά -2 πατάτες -3 κολοκυθάκια -1 πιπεριά κόκκινη -1 ντομάτα -1/2 κούπα μαϊντανό -2κτσ. φρέσκο δυόσμο -1/2 κούπα φρυγανιά τριμμένη -1 μεγάλο κρεμμύδι ξερό -1 φρέσκο κρεμμύδι -αλάτι, πιπέρι

ΕΡΕΥΝΑ: Γιατί οι ευφυείς είναι πιο ευτυχισμένοι όταν είναι μόνοι τους;

«Η μονοτονία και η μοναξιά μιας ήσυχης ζωής, διεγείρει το δημιουργικό μυαλό» Αϊνστάιν

Ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ (o 32χρονος δημιουργός του Facebook) δήλωσε σε συνέντευξή του στους New York Times ότι θεωρεί τον εαυτό του ντροπαλό και εσωστρεφή και προτιμά να κάνει παρέα μόνο με όμοιούς του.

Μια νέα μελέτη αποκάλυψε ότι τα άτομα με υψηλό IQ έτειναν να ξοδεύουν λιγότερο χρόνο με στενούς φίλους και αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην κοινωνικές τους επαφές.

Εξελικτικοί ψυχολόγοι από τη Σιγκαπούρη και το Λονδίνο διαπιστώσαν ότι οι ευφυείς άνθρωποι δυσκολεύονται να συμμετάσχουν στην κοινωνική αλληλεπίδραση, ακόμη και με τους στενούς τους φίλους.

«Τι κάνει ευτυχισμένους τους ανθρώπους σήμερα;» – Πως μετριέται η ευτυχία;

ΕΡΕΥΝΑ: Γιατί οι ευφυείς είναι πιο ευτυχισμένοι όταν είναι μόνοι τους; – Μαρίνα Μόσχα, Photo by Daria Shevtsova

Οι Satoshi Kanazawa του London School of Economics & Political Science, και Norman Li της Διοίκησης Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης, ήθελαν να δώσουν απάντηση στο ερώτημα: «Τι κάνει ευτυχισμένους τους ανθρώπους σήμερα;»

Οι μελετητές υποθέτουν ότι ο τρόπος ζωής των προγόνων μας που ήταν κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες, αποτελεί το θεμέλιο λίθο της αντίληψης της σημερινής ευτυχίας.

Μελέτησαν λοιπόν 15.000 ανθρώπους, με ηλικίες από 18 έως 28 ετών. Το ζευγάρι διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που κατοικούν σε περιοχές που είναι πυκνοκατοικημένες, ήταν πιο πιθανό να αναφέρουν μικρότερη ικανοποίηση από τη ζωή τους, σε σχέση με εκείνους που κατοικούσαν σε πιο αραιοκατοικημένες περιοχές. Όσο δηλαδή μεγαλύτερη είναι η πυκνότητα του πληθυσμού, τόσο λιγότερο ευτυχισμένοι ανέφεραν ότι ήταν οι συμμετέχοντες.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η μεγαλύτερη αλληλεπίδραση των ερωτηθέντων με τους στενούς τους φίλους, τους έδινε περισσότερη χαρά.

Εφάρμοσαν λοιπόν την έννοια της «Θεωρίας της ευτυχίας» (The Savanna Theory of Happiness) για να εξηγήσουν τα ευρήματά τους. Τα αποτελέσματα όμως τους εξέπληξαν καθώς οι συσχετισμοί για τους ευφυείς ανθρώπους, αντιστράφηκαν.

Προτιμώ μόνος μου!

Η ομάδα μέτρησε τη νοημοσύνη και την ευφυία  των ανθρώπων, παρά το γεγονός ότι δεν αποκάλυψαν τα ακριβή επίπεδα του δείκτη νοημοσύνης τους (IQ των ερωτηθέντων).  Οι δύο επιστήμονες διαπίστωσαν πως η επίδραση της πυκνότητας του πληθυσμού στην ικανοποίηση από τη ζωή, ήταν πάνω από δύο φορές μεγαλύτερη για τα άτομα με πιο χαμηλό δείκτη νοημοσύνης σε σχέση με τα άτομα με υψηλό IQ.

Στην πραγματικότητα, τα πιο ευφυή άτομα μάλιστα ήταν λιγότερο ικανοποιημένα από τη ζωή τους, όταν αναγκάζονταν να κοινωνικοποιηθούν, ακόμα και με τους πιο στενούς τους φίλους.

Με άλλα λόγια: οι ευφυείς άνθρωποι τείνουν να χρειάζονται περισσότερο χρόνο και απομόνωση. Αν ξοδεύουν πάρα πολύ χρόνο με τους φίλους, αισθάνονται λιγότερο ικανοποιημένοι με τη ζωή τους.

Η Carol Graham από το Brookings Institution, εμπειρογνώμονας που μελετά τα οικονομικά της ευτυχίας, δίνει την παρακάτω εξήγηση:

«Τα ευρήματα εδώ δείχνουν – και δεν αποτελεί έκπληξη – ότι τα άτομα με μεγαλύτερη ευφυΐα και την ικανότητα να την χρησιμοποιήσουν … είναι λιγότερο πιθανό να ξοδεύουν τόσο πολύ χρόνο στην κοινωνικοποίηση, επειδή επικεντρώνονται σε κάποιους άλλους μακροπρόθεσμους στόχους».

Θα μπορούσε δηλαδή το πιο ευφυές άτομο να προτιμά να περνάει το χρόνο του με το να εξελίξει την επιστήμη του ή τις γνώσεις ή ακόμα και με το να παίρνει μέρος σε οργανώσεις που έχουν όμως στόχους, παρά να νιώθει ότι χάνει το χρόνο του με την κοινωνικοποίηση, που όχι μόνο δεν του προσφέρει τίποτα, εφόσον δεν εξελίσσεται μέσω αυτού του τρόπου, αλλά αντίθετα του βάζει εμπόδιο καθώς κάνει κατάχρηση στον «χρήσιμο» χρόνο του που θα μπορούσε να είναι πολύ πιο δημιουργικός.

Η σχέση με τους προϊστορικούς προγόνους μας

Παρόλα αυτά, η εξήγηση που δίνουν οι Kanazawa και Li στη «θεωρία της ευτυχίας» είναι η ακόλουθη:

Ξεκινούν με την παραδοχή ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος εξελίχθηκε για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του τότε πρωτόγονου περιβάλλοντος στην αφρικανική σαβάνα, όπου η πυκνότητα του πληθυσμού ήταν παρόμοια με αυτή του πληθυσμού στην αγροτική Αλάσκα, με λιγότερο από ένα άτομο ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.

Οι προϊστορικοί πρόγονοί μας που ήταν κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες, ζούσαν σε μικρές ομάδες των 150 ατόμων, όπου για να μπορέσουν να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν έπρεπε να έχουν μεταξύ τους όσο πιο φιλικές σχέσεις μπορούσαν.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο ότι είναι πιθανό οι ευφυείς άνθρωποι μπορεί να είναι καλύτερα εξοπλισμένοι για να αντιμετωπίσουν τις εξελικτικές αλλαγές του σύγχρονου τρόπου ζωής ζώντας σε μια περιοχή με μεγάλο πληθυσμό, με το να έχει όλο και μικρότερη επίδραση αυτή η πολυκοσμία στη συνολική διάθεση και στην ευημερία τους.

Εν τω μεταξύ, η μελέτη αναφέρει πως καθορίζει την ευτυχία από την άποψη της αυτο-αναφερόμενης ικανοποίησης και όχι από την πιο αντικειμενική αίσθηση της ευημερίας ή της ευτυχίας, μέσα από προτάσεις, όπως για παράδειγμα: «πότε ήταν η τελευταία φορά που το άτομο γέλασε» ή «πόσες φορές θύμωσε την περασμένη εβδομάδα», εφόσον δεν έχει σημασία αυτός ο καθορισμός για την θεωρία τους. Η Savanna Theory of Happiness δεν δεσμεύεται σε συγκεκριμένο ορισμό καθώς είναι συμβατή με οποιαδήποτε λογική αντίληψη της ευτυχίας, με την υποκειμενική ευημερία και ικανοποίηση από τη ζωή.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο British Journal of Psychology.

Μαρίνα Μόσχα

Δυο ιστορίες του Χαλίλ Γκιμπράν

Δυο ιστορίες του Χαλίλ Γκιμπράν

Posted on 5 Νοεμβρίου 2019by Άιναφετς

Τα τρία μυρμήγκια

Τρία μυρμήγκια συναπαντήθηκαν πάνω στη μύτη κάποιου που ήταν ξαπλωμένος και κοιμότανε στον ήλιο.
Κι αφού αλληλοχαιρετίστηκαν, καθένα σύμφωνα με τα έθιμα της φυλής τους, στάθηκαν να κουβεντιάσουν.
Το πρώτο μυρμήγκι είπε:
«Αυτοί οι λόφοι κι οι πεδιάδες είναι οι πιο γυμνόκαρπες απ’ όσες έχω δει ποτές μου.
‘Εψαχνα ολημερίς για ένα – οποιοδήποτε – σποράκι και δε βρήκα τίποτα».

Κι είπε το δεύτερο μυρμήγκι:
«Κι εγώ τα ίδια, τίποτα δε βρήκα, κι έφαγα κάθε γωνιά και ξέφωτο.
Αυτή ‘ναι θαρρώ, κείνη που λένε οι συμπατριώτες μου:
«Μαλακή και κινούμενη γη που σε δαύτη τίποτα δεν ξεφυτρώνει».

Τότε, το τρίτο μυρμήγκι, σήκωσε το κεφάλι του κι είπε:
«Φίλοι μου, στεκόμαστε αυτή τη στιγμή πάνω στη μύτη του Υπερμύρμηγκα,
του πανίσχυρου κι άπειρου Μυρμηγκιού, που το στόμα του είναι τόσο μεγάλο που εμείς να μην μπορούμε να το δούμε, που η σκιά του είναι τόση – σ’ απεραντοσύνη –
που να μην μπορούμε να τη σκιαγραφήσουμε, που η φωνή του είναι τόσο βροντερή που να μην μπορούμε να την ακούσουμε· κι είναι αυτός ο πανταχού παρόν».
Όταν το τρίτο μυρμήγκι μίλησε έτσι, τ’ άλλα μυρμήγκια αλληλοκοιτάχτηκαν και γέλασαν.

Και την ίδια εκείνη στιγμή ο άνθρωπος κουνήθηκε στον ύπνο του, σήκωσε το χέρι του κι έξυσε τη μύτη του, και τα τρία μυρμήγκια γίνηκαν λιώμα.

.

Τα τέσσερα βατράχια

Τέσσερις βάτραχοι κάθονταν πάνω σε ένα κορμό δέντρου, που επέπλεε πιασμένος στην άκρη ενός ποταμού. Ξαφνικά ελευθερώθηκε και σιγά-σιγά άρχισε να παρασύρεται προς τα κάτω, στη ροή του ποταμού. Οι βάτραχοι ήταν ενθουσιασμένοι καθώς ποτέ δεν είχε τύχει να νιώσουν τη χαρά της κίνησης πάνω στο νερό.
Κάποια στιγμή, ο πρώτος βάτραχος είπε:
«Πράγματι,  είναι ένας θαυμάσιος κορμός. Κινείται σαν να είναι ζωντανός. Δεν ήξερα ότι μπορεί να υπάρχει ένας τέτοιος κορμός».

Μετά από λίγο ο δεύτερος βάτραχος μίλησε και είπε:
«Όχι φίλε μου, ο κορμός είναι σαν όλους τους άλλους κορμούς και βέβαια δεν κινείται. Είναι το ποτάμι που πηγαίνει προς τη θάλασσα και μεταφέρει εμάς και τον κορμό μαζί του».

Και μετά ο τρίτος βάτραχος μίλησε και είπε:
«Δεν είναι ούτε ο κορμός, ούτε το ποτάμι που κινείται. Η κίνηση είναι στη σκέψη μας. Γιατί χωρίς τη σκέψη, τίποτα δεν κινείται.»

Και έτσι οι τρεις βάτραχοι ξεκίνησαν να διαπληκτίζονται, σχετικά με το τι είναι αυτό που τελικά κινείται. Μάλιστα σε λίγο η διαφωνία τους έγινε καυγάς αληθινός, μη μπορώντας καθόλου να συμφωνήσουν.
Αφού είδαν κι απόειδαν, στράφηκαν τελικά στον τέταρτο βάτραχο, που μέχρι εκείνη τη στιγμή καθόταν ήσυχος και τους άκουγε προσεχτικά και ρώτησαν τη γνώμη του.

Κι εκείνος τους είπε:
«Ο καθένας σας έχει δίκιο, και κανένας σας δεν είναι λάθος. Η κίνηση είναι στον κορμό, στο νερό και στην σκέψη μας επίσης».
Οι τρεις βάτραχοι έμειναν για μερικά δευτερόλεπτα ακίνητοι και μετά ξέσπασαν σε κραυγές εξαγριωμένοι, γιατί κανείς δεν ήθελε να παραδεχτεί ότι η δική του αλήθεια δεν ήταν η ολόκληρη αλήθεια, και ότι οι άλλοι δύο δεν ήταν τελείως λάθος.

Και τότε κάτι πολύ παράξενο έγινε : Οι τρεις βάτραχοι ενώθηκαν προς στιγμήν και έσπρωξαν τον τέταρτο βάτραχο και τον πέταξαν στο ποτάμι…

Χαλίλ Γκιμπράν

.

Ο Χαλίλ Γκιμπράν είναι απ΄τους αγαπημένους μου ποιητές και συγγραφείς και συχνά αναρτώ κείμενα του, όπως και πίνακες της ζωγραφικής του, παρακάτω μπορείτε να δείτε τα αφιερώματα μου.

https://ainafetst.wordpress.com/2017/11/02/%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bf%ce%bc%ce%bf%cf%81%cf%86%ce%b9%ce%ac

https://ainafetst.wordpress.com/2016/04/14/%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%ce%ba%cf%8c/

https://ainafetst.wordpress.com/2016/02/11/%ce%bd%ce%b1-%ce%b1%ce%b3%ce%b1%cf%80%ce%b9%ce%ad%cf%83%cf%84%ce%b5/

https://ainafetst.wordpress.com/2015/09/05/drole-de-vie/

https://ainafetst.wordpress.com/2015/07/19/to-be-sorry/

.

Μην ανησυχείτε για εκείνο που έγινε
και για εκείνο που θα γίνει.
Υπάρχει μια παροιμία που λέει:
«Το χθες είναι μια ιστορία.
Το αύριο είναι ένα μυστήριο,
αλλά το σήμερα… είναι ένα δώρο,
γι αυτό και λέγεται παρόν».

Χαλίλ Γκιμπράν

https://ainafetst.wordpress.com/

Η ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΩΣ ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Η ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΩΣ ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

• Posted by - gynaikaeimai
 
• On - 14 Απριλίου, 2020
 

Σαν άνθρωπος του κόσμου εδώ και πολλά χρόνια, τον τελευταίο καιρό ξαναβρήκα μια εκδοχή μου που είχα ξεχάσει. Εκείνη που ζούσα με τον εαυτό μου. Τότε που τον γνώρισα καλύτερα, τότε που τον αποδέχθηκα, τότε που τον κατάλαβα, τότε που τον εκτίμησα και πήρα απόφαση πως πρέπει να ασχοληθώ μαζί του όσο δεν είχα ασχοληθεί ποτέ. Αυτό τον καιρό όμως, ασχολήθηκα ακόμα περισσότερο και βρήκα κομμάτια του που δεν είχα εντοπίσει ούτε τότε που είχα απομονωθεί μαζί του! Η διαφορά είναι πως τώρα, μου επιβλήθηκε, ενώ τότε το είχα επιβάλει εγώ…

Στην αρχή αρνήθηκα να το κάνω, αλλά όσο περνούσαν οι μέρες κατάλαβα πως δεν είχα εναλλακτική. Έτσι εκμεταλλεύτηκα αυτή την ευκαιρία. Το αποτέλεσμα ήδη είναι από λυτρωτικό έως τρομακτικό! Το εύρος των καταστάσεων που βιώνω είναι τεράστιο και δεν εστιάζει μόνο σε συναισθηματικά, αλλά περνάει και από ψυχολογικά, πρακτικά, οργανωτικά, δημιουργικά και πολλά άλλα.

Δεν είναι μόνο η έλλειψη ανθρώπων και καταστάσεων, που για μένα ήταν πάντα σημαντική, αλλά είναι και η εκτίμηση απλών πραγμάτων που σε άλλες περιπτώσεις κανείς μας δεν δίνει σημασία. Ναι… μου λείπουν οι φίλοι μου, μου λείπει ο άνθρωπος που μοιράζομαι πολλά, μου λείπει η οικογένειά μου, μου λείπει ακόμα και η δουλειά μου και η επικοινωνία με τον κόσμο.

Δεν μου λείπει ο εαυτός μου… Σε λίγο καιρό δεν θα έχω πια τίποτα κρυφό από αυτόν, ούτε αυτός από εμένα. Ξέρω πια τι μπορώ να στερηθώ και τι όχι. Έμαθα τι δεν αντέχω και τι δεν αντέχω… χωρίς. Από όλη αυτή την κατάσταση θα βγούμε όλοι διαφορετικοί, ακόμα κι εκείνοι που θα κάνουμε τα στραβά μάτια και πως δεν τρέχει τίποτα… πως ήταν κάτι περαστικό.

Από ένα σημείο και μετά, ακόμα και τα κοινωνικά δίκτυα με κουράζουν, όσο κι αν είναι μεγάλη υπόθεση που τα έχουμε στο πιάτο, αλλά είναι μια παρηγοριά. Το τηλέφωνο σαν επικοινωνία ποτέ δεν με ενθουσίαζε, αλλά όταν ακούς μια φωνή που σου λείπει… το θες, άλλο αν αυτό σε πονάει περισσότερο γιατί μένει μόνο εκεί. Σου λείπει μια αγκαλιά, εκείνη που μέσα της μπορούσε να κλείσεις όλο τον κόσμο. Σου λείπουν τα μάτια που έβλεπες σε συνδυασμό με τα λόγια που έβγαιναν από ένα στόμα, έναν υπέροχο κόσμο. Σου λείπει το άγγιγμα… εκείνο που όταν το ένιωθες, έκλεινες τα μάτια και ταξίδευες. Σου λείπει μια ζωή που ξεκίνησες και τώρα την βλέπεις να φεύγει αχνά, χωρίς να μπορείς να κάνεις τίποτα.

Εκείνο που συνειδητοποιείς είναι πως έπρεπε να έχεις κάνει πολλά. Αυτά που αν είχαν γίνει, τώρα τα πράγματα στην “απομόνωση” θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Χρειάστηκε να συμβεί όλο αυτό, για να καταλάβεις το λάθος σου και την αργοπορία σου, να βάλεις τα πράγματα σε τάξη νωρίτερα. Η ζωή ποτέ δεν ξέρεις τι σου κρύβει και για άλλη μια φορά, το timing της ήταν τρομερά διδακτικό και ανελέητο.

“Ας πρόσεχες, αλλά μάθε από αυτό!”…

Του Θωμά Τριάντη

https://gynaikaeimai.com/

  😂🤣Στην αποστολή ευλογημένων αναπτήρων στρέφεται η Εκκλησία μετά την απαγόρευση διανομής του Αγίου Φωτός04/2020

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Στην αποστολή εκατομμυρίων ευλογημένων αναπτήρων bic στρέφεται η Εκκλησία της Ελλάδος μετά την απαγόρευση από την κυβέρνηση της διανομής του Αγίου Φωτός στα σπίτια των πιστών.

Σύμφωνα με πηγές της Ιεράς Συνόδου, η Εκκλησία σκοπεύει να διανείμει ειδικά ευλογημένους αναπτήρες bic σε όλη την επικράτεια, όπως έχει κάνει στο παρελθόν με τα ευλογημένα στυλό στις Πανελλήνιες.

Η απόφαση της Εκκλησίας, ωστόσο, έχει ήδη προκαλέσει αντιδράσεις μεταξύ των πιστών της χώρας, καθώς δεν πιστεύουν ότι ένας αναπτήρας μπορεί να υποκαταστήσει μια φλόγα που ανάβει μόνη της στα Ιεροσόλυμα και διανέμεται σε όλες τις εκκλησίες της επικράτειας ταυτόχρονα κάθε Πάσχα.

Απαντώντας στις αντιδράσεις των πιστών, η Ιερά Σύνοδος σε ανακοίνωση της τονίζει πως ‘και τους αναπτήρες ο Θεός τους έφτιαξε’, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Ο Θεός έδωκε την γνώσιν της φωτιάς εις τον άνθρωπο και ούτος την μετέτρεψεν εις τσακμακόπετραν και αργότερα εις αναπτήραν Μπικ» αναφέρει η ανακοίνωση.

https://tovatraxi.com/

ON Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

Η θεραπευτική δύναμη της νηστείας

Νηστεία ονομάζουμε την αποχή μας από το φαγητό ή ακόμη κι από ορισμένα φαγητά, συνήθως τα ζωικά αφού έχουν άμεση σχέση με φόνο και εκμετάλλευση, πράξεις οι οποίες έχουν αρνητική αύρα καθώς και πράξεις που δεν θέλουμε να τις κάνουν σε εμάς. Επίσης υπάρχει κι η πνευματική νηστεία που σημαίνει να κάνεις αποχή από αρνητικές σκέψεις. Και στις δύο περιπτώσεις κάνοντας νηστεία αποφεύγουμε να εισάγουμε σε σώμα και νου ενέργεια χαμηλής και αρνητικής δόνησης.

Οι περισσότεροι λαοί έχουν τη νηστεία ως παράδοση η οποία είναι συνήθως θρησκευτικού περιεχομένου, ενώ σπανίως αναφέρεται το πόσο καλό κάνει στην υγεία και το πως έχει χρησιμοποιηθεί και συνεχίζεται να χρησιμοποιείται ως θεραπεία. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, λαοί νήστευαν και νηστεύουν για να συμμετέχουν σε θρησκευτικές τελετές ή να τιμήσουν κάποιο θεό. Πολλές φορές η νηστεία θεωρήθηκε και ως δοκιμασία στην προσέγγιση του ανθρώπου με τη «θέωση», με άλλα λόγια για να νιώσουν την ένωσή τους με το «όλον».

Υπάρχουν και λαοί, όπως οι Εβραίοι, που νηστεύουν χωρίς να υπάρχει θρησκευτικός λόγος, απλά το έχουν στην κουλτούρα τους. Κάποιοι λαοί νηστεύουν για να ζητήσουν τη «θεία» βοήθεια, ενώ άλλοι όπως οι Κινέζοι και οι Ιάπωνες νηστεύουν όταν πλήττονται από μεγάλες συμφορές. Παρατηρούμε λοιπόν πως άνθρωποι και λαοί συσχετίζουν την πνευματική τους ένωση με το να έχουν ένα ενεργειακά καθαρό σώμα και νου, με αυτό να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όσο καλύτερη είναι η λειτουργία σώματος και πνεύματος, βρισκόμαστε σε καλύτερη θέση να συνειδητοποιήσουμε ποιοι ήμαστε και τη σύνδεσή μας με ό,τι πιστεύουμε ότι έχει την ικανότητα να μορφώνει ή να διαμορφώνει τη ζωή μας, καθώς και να νιώσουμε τη θεϊκή αυτή δύναμη μέσα μας.

Αναλύοντας σε μεγαλύτερο βάθος το πως λειτουργεί το σώμα μας, εστιάζουμε στο ότι αποτελείται από τρισεκατομμύρια κύτταρα και οργανισμούς τα οποία ενώ είναι αυτόνομα, ταυτόχρονα συνεργάζονται μεταξύ τους. Η υγεία μας λοιπόν φανερώνει το πόσο καλή είναι η συνεργασία των οργανισμών αυτών, ή αν την εμποδίζουμε, όπως και τα συναισθήματα μας φανερώνουν την καλή ή μη συνεργασία των σκέψεων μας. Όσο πιο αγνές τροφές και σκέψεις εισάγουμε μέσα μας, τόσο λιγότερο εμποδίζουμε αυτήν την συνεργασία, η οποία βελτιώνεται άμεσα όταν νηστεύουμε από όλα τα φαγητά, ή όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση διαλογισμού, όπου σταματάμε τη σκέψη και γινόμαστε παρατηρητές της ροής της σκέψης.

Νηστεία μπορεί να θεωρηθεί κι η κατανάλωση φρούτων και μούρων, ή νηστεία χυμών, μιας και τα φρούτα είναι η πιο ευκολοχώνευτη τροφή που δεν κουράζει το σώμα ενώ βοηθάει στη γρήγορη αποτοξίνωση και επαναφορά της καλής λειτουργίας του. Για κάποιους αυτή η διατροφή είναι τρόπος ζωής, με τους περισσότερους από αυτούς τους ανθρώπους να νιώθουν υγιέστατοι, καθώς πολλοί έχουν θεραπευτεί από ασθένειες, μιας και οργανισμός σε περίοδο νηστείας αποτοξινώνεται και επανέρχεται. Αλλά ακόμη κι οι άνθρωποι που νηστεύουν ανά κάποια διαστήματα λόγω θρησκείας, αναφέρουν το πόσο καλύτερα αισθάνονται στο σώμα και στο πνεύμα κι αυτό τους ωθεί να το επαναλάβουν, ακόμη κι αν πιστεύουν ότι το αποτέλεσμα αυτής της προόδου είναι πνευματικό, ταυτόχρονα είναι και πρακτικό. Βέβαια λόγω κουλτούρας και περιβάλλοντος συνήθως ξαναγυρνάνε στην προηγούμενη διατροφή τους.

Είτε η νηστεία εφαρμόζεται ως τρόπος ζωής, είτε χρησιμοποιείται για θεραπεία και αποτοξίνωση του σώματος, είτε για πνευματικούς λόγους, τα οφέλη της είναι φανερά κι όπως είπε κι ο φιλόσοφός μας, Πλάτωνας, «Το σώμα είναι ο ναός της ψυχής». Αξίζει λοιπόν να του φερόμαστε με σεβασμό και να του προσφέρουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε κι όχι ό,τι έχουμε συνηθίσει να καταναλώνουμε από συνήθεια, ή ό,τι μας έχει πλασάρει η αγορά για δικά τους συμφέροντα, είτε είναι προϊόντα ζωικά, είτε επεξεργασμένα με συντηρητικά, είτε είναι δυσκολοχώνευτη τροφή για το σώμα. Διότι το σώμα μας, μας δείχνει τι του αρέσει (κι όχι μόνο γευστικά) και με ποιες τροφές νιώθει ζωντάνια και ενέργεια, όπως επίσης και τα συναισθήματά μας, μας δείχνουν ποιες σκέψεις μας αρέσουν και κάνουν καλό στη ψυχή μας και ποιες μας επιβαρύνουν.

Η ψυχή μας ρέει μέσα από το σώμα και μαζί συνεργάζονται, πρωταγωνιστές της αντίληψης όπου αποτελούνται από άπειρους κόσμους που συνεργάζονται μεταξύ τους και μεταλλάσσονται συνεχώς. Το θαύμα της ζωής, όπου σε κάθε στιγμή το αφήνουμε να συμβεί ή το εμποδίζουμε και μπορούμε να καταλάβουμε τι κάνουμε από τον τρόπο που νιώθουμε. Ο καθένας μας έχει την ικανότητα να θεραπεύσει τον εαυτό του σωματικά και νοητικά και η νηστεία είναι ένα άριστο βοηθητικό εργαλείο για την επίτευξη της θεραπείας.

Πηγή: https://www.blackstate.gr/koinonia-ugeia/482-therapeftiki-dynami-tis-nisteias.html

14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, 2020    GEOPELA

https://georgepelagia.wordpress.com/

Απολαμβάνοντας καφέ με γεύση «θέα» στο Πήλιο!

Απολαμβάνοντας καφέ με γεύση «θέα» στο Πήλιο!

Posted on 27 Ιανουαρίου 2019by twinmirrors

Μαγευτικό Πήλιο, ονειρική Πορταριά του Πηλίου, παραδεισένιο Mirtillo !!

Όταν είστε αρκετά τυχεροί να βρεθείτε σε ένα τέτοιο μέρος, το λιγότερο που πρέπει να κάνετε είναι να το μοιραστείτε με άλλους.

Το παραδοσιακό χωριό Πορταριά είναι χτισμένο 13 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης του Βόλου. Ένα καταπράσινο ορεινό χωριό στα 650μ. Πήρε το όνομά του από τη Μονή της Παναγίας Πορταρέας, που χρονολογείται από το 1273.

Γραφικά πλακόστρωτα δρομάκια, καταπράσινα τοπία, τρεχούμενα νερά (αναζητήστε τη διάσημη κρήνη Adamean στις βόλτες σας) αποτελούν τη γενική μυθική αίσθηση που υπάρχει στο βουνό των Κενταύρων, ιδανικός προορισμός για λίγες ώρες ή ημέρες για τους τυχερούς, από χαλάρωση.

Φτάνοντας στο βουνό, κάντε μια στάση καφέ στο Mirtillo. Ένα μέρος για κάθε εποχή του χρόνου. Η πανοραμική θέα του Βόλου που φτάνει στη θάλασσα σε συνδυασμό με το φυσικό περιβάλλον θα σας ανταμείψει προσδίδοντας την ηρεμία και την ομορφιά σας.

Οι υπεύθυνοι φρόντισαν να έχουν κιάλια, ώστε να μπορείτε να απολαύσετε όλες τις λεπτομέρειες του τοπίου. Μια πρόταση για τους ντόπιους που θέλουν μια εναλλακτική λύση από τις καφετέριες της πόλης, χωρίς να χρειάζεται να ανεβούν ψηλά στο βουνό. Μόλις 15 λεπτά από το κέντρο της πόλης.

Μην ξεχάσετε να πατήσετε like και να ακολουθήσετε τον ιστότοπό μας! Ανυπομονούμε για τα σχόλιά σας ως συνήθως!

https://twinmirrors.wordpress.com/

12 Απριλίου: Σαν σήμερα το 1941 οι Ναζί βυθίζουν το πλωτό νοσοκομείο «Αττική»

• 

Ένα από τα πιο στυγερά και αποτρόπαια εγκλήματα των Γερμανών, κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου στην Ελλάδα, διαπράχθηκε κοντά στις ακτές της Άνδρου. Δυστυχώς μέχρι σήμερα έμεινε στο περιθώριο της ιστορίας και δεν τιμωρήθηκε κανείς, παρά το γεγονός ότι όσοι συνήργησαν σε αυτό παρέβησαν όλες τις διεθνείς περί πολέμου συμφωνίες, τις παγκόσμιες ναυτικές παραδόσεις, κάθε νόμο της θάλασσας και κάθε έννοια ανθρωπισμού.

Ανοίγουμε το φάκελο «πλωτό νοσοκομείο Αττική» για να θυμίσουμε εκείνη την άγρια νύχτα της 12ης Απριλίου του 1941 και τα όσα διαδραματίστηκαν στην παραλία του Φελλού, του Πισωλιμνιώνα, της Φάσσας και του Άγιου Σώστη, αλλά και στις ακτές της Εύβοιας.

Το πλωτό νοσοκομείο «Αττική» έπλεε κατάφωτο με τα διακριτικά του Ερυθρού Σταυρού κατακόκκινα στις τσιμινιέρες και τα καταστρώματα, μεταφέροντας τραυματίες από το μέτωπο, νοσοκόμες και γιατρούς. Κατευθυνόταν αργά από την Καβάλα αρχικά στη Σύρο για να αποβιβάσει ιατρικό προσωπικό και στη συνέχεια στον Πειραιά απ’ όπου οι τραυματίες πολεμιστές θα μεταφέρονταν στα νοσοκομεία.

Οι διεθνείς νόμοι και κανονισμοί σε περίοδο εχθροπραξιών είναι σαφείς και κατηγορηματικοί. Ποτέ δεν προσβάλλεται ένα πλοίο που έχει εμφανή σήματα νοσοκομείου, είναι άοπλο και μεταφέρει τραυματίες.

Το πλωτό νοσοκομείο «Αττική» με εμφανή τα διακριτικά του Ερυθρού Σταυρού (φωτ.: ΕΕΣ)

Κι όμως, ενώ το «Αττική» έπαιρνε αργά στροφή από τον Κάβο Ντόρο στην Άνδρο με κατεύθυνση τη Σύρο, στις 11:25 τη νύχτα δέχθηκε άνανδρη επίθεση.

Σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής:

«Οι Γερμανοί αεροπόροι εβομβάρδισαν προχθές την νύκτα και εβύθισαν πλωτόν νοσοκομείον, την “Αττικήν”, προερχόμενον εκ Μακεδονίας και μεταφέρον ασθενείς και υγειονομικόν προσωπικόν των νοσοκομείων Δράμας και Καβάλας. Η εγκληματική επίθεσις εγένετο την 11:30 νυκτερινήν της προχθές Παρασκευής, παρά τον φανόν “Φάσσα” της Ανδρου.

»Η “Αττική” κυβερνωμένη από τον πλοίαρχον Μελετόπουλον είχε πλεύσει εις Θάσον, όπου εν τω μεταξύ μετεφέρθησαν οι ασθενείς του νοσοκομείου Δράμας και το υγειονομικόν προσωπικόν των νοσοκομείων Δράμας και Καβάλας, ολίγον προ της καταλήψεως από τον γερμανικόν στρατόν των δύο εγκαταλειφθεισών πόλεων. Οι ασθενείς ανήρχοντο εις 11, μετ’ αυτών δε ήσαν 17 υγειονομικοί αξιωματικοί ιατροί, 28 αδελφαί νοσοκόμοι και πλήρωμα 110 ανδρών…

»Ενώ το πλωτόν νοσοκομείον ευρίσκετο εις το στενόν του Καφηρέως, εδέχθη ανηλεή επίθεσιν εκ μέρους γερμανικού βομβαρδιστικού, το οποίον κατελθόν εις χαμηλότατον ύψος, έρριψεν εναντίον του αλληλοδιαδόχως τρεις βόμβας. Μία εξ αυτών έπληξε την πρώραν της “Αττικής”, προκαλέσασα τον θάνατον αρκετών μελών του πληρώματος, άτινα ευρίσκοντο την στιγμήν εκείνην εις το διαμέρισμά των. Ετέρα βόμβα πεσούσα επί της γεφύρας του σκάφους, κατέστρεψε το παν επ’ αυτού, προκαλέσασα και νέα θύματα. Η τρίτη βόμβα πλήξασα άλλο τμήμα του πλοίου, ολοκλήρωσε την καταστροφή και κατέστησε άμεσον τον κίνδυνο της βυθίσεώς του.

»Κατόπιν τούτου ο πλοίαρχος διέταξε την εγκατάλειψη του σκάφους. Κατεβιβάσθησαν αι σωσίβιοι λέμβοι και ήρχισεν η επιβίβαση όλων των επιβαινόντων, αρχής γενομένης από τους ασθενείς, τας αδελφάς νοσοκόμους και τέλος τους ιατρούς και το πλήρωμα. Τελευταίος εγκατέλειψε το σκάφος ο κυβερνήτης Μελετόπουλος. Το δράμα των ναυαγών επαυξάνατο από την επικρατούσαν σφοδρά θαλασσοταραχή…

»Το γερμανικό βομβαρδιστικό κατελθόν και πάλιν εις χαμηλό ύψος, άρχισε να βάλλει με το πολυβόλο του κατά των ναυαγών… Εις τον τόπον του ναυαγίου έφθασε το αντιτορπιλικό μας “Κουντουριώτης”, το οποίον παραλαβόν τους ναυαγούς και περισυνέλλεξαν όσους ευρίσκοντο εις την θάλασσαν, μετέφερε αυτούς εις ασφαλές μέρος, οπόθεν ούτοι έφθασαν χθες εις Αθήνας. Εκ του πληρώματος και των επιβατών του πλωτού νοσοκομείου, το οποίον μετά τρίωρων εβυθίσθη, ελλείπουν 23».

Οι παραλίες της Άνδρου γέμισαν από κομματιασμένα πτώματα και συντρίμμια του πλοίου. Οι κάτοικοι των γύρω χωριών παρακολούθησαν όλη την νύχτα την επίθεση, τον βομβαρδισμό και το έγκλημα. Κι όμως, ποτέ δεν τιμωρήθηκε κανείς…

• Πηγή: enandro.gr / Δημήτρης Σταυρόπουλος.

http://www.pontos-news.gr/