Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 2 Ιουλίου 2019

Πήρε θάρρος ο Ερντογάν μετά τη σύνοδο G20: «Μέσα σε 10 μέρες η πρώτη παράδοση συστοιχιών S-400» – Μπλοκάρει το σχέδιο Τραμπ για Μ.Ανατολή

Πήρε θάρρος ο Ερντογάν μετά τη σύνοδο G20: 

«Μέσα σε 10 μέρες η πρώτη παράδοση 

συστοιχιών S-400» – 

Μπλοκάρει το σχέδιο Τραμπ για Μ.Ανατολή

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί ο πλανητής το ζήτημα των S-400 στην Τουρκία και τις εξελίξεις στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, ενώ μετά τη σύνοδο κορυφής των G20 και την «κωλοτούμπα» Τραμπ, ο Τούρκος πρόεδρος φαίνεται πιο σίγουρος και αναμένει εντός 10ήμερου τους πρώτους S-400.
Παράλληλα, μπλοκάρει το ειρηνευτικό σχέδιο του Ντόναλντ Τραμπ για τη Μέση Ανατολή, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «ποτέ δεν θα ήταν δυνατόν να λάβουμε υπόψιν το αμερικανικό σχέδιο για τη Μέση Ανατολή.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε ότι η πρώτη παράδοση συστοιχιών του ρωσικής κατασκευής συστήματος αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας S-400 θα γίνει μέσα σε δέκα ημέρες, όπως μετέδωσε το τουρκικό τηλεοπτικό δίκτυο NTV το βράδυ της Κυριακής.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει διαμηνύσει ότι η αγορά των S-400 ενδέχεται να πυροδοτήσει την εφαρμογή κυρώσεων, αλλά και να οδηγήσει στην αποπομπή της Τουρκίας από το πρόγραμμα των προηγμένων αεροσκαφών F-35, στην παραγωγή των οποίων συμμετέχει η Άγκυρα, που θέλει να προσθέσει πάνω από 100 τέτοια μαχητικά στον στόλο της Πολεμικής της Αεροπορίας.
Παρόλα αυτά, ο Ερντογάν υποστήριξε το Σάββατο πως ο Αμερικανός ομόλογός του τον διαβεβαίωσε πως δεν θα επιβληθούν κυρώσεις στην Άγκυρα από την Ουάσινγκτον εξαιτίας της αγοράς των S-400.
Μιλώντας σε δημοσιογράφους μετά τη σύνοδο κορυφής της G20 στην Οσάκα της Ιαπωνίας, όπου είχε διμερείς συνομιλίες με τον Τραμπ, ο Ερντογάν τόνισε ότι πιστεύει πως η διένεξη για τους S-400 θα ξεπεραστεί «χωρίς πρόβλημα» και πρόσθεσε πως ο Αμερικανός ομόλογός του συντάχθηκε με την τουρκική θέση όσον αφορά την επίμαχη αγορά.
Ο Ερντογάν υποστήριξε επίσης ότι το ζήτημα της τουρκικής τράπεζας Halkbank, στην οποία έχουν επιβληθεί τιμωρητικά μέτρα αφού καταδικάστηκε από αμερικανικό δικαστήριο για παραβίαση των κυρώσεων σε βάρος του Ιράν, θα επιλυθεί σύντομα.

Το Μεσανατολικό

Επιπλέον, ο Ερντογάν δήλωσε ότι δεν είναι «εφικτό» η Τουρκία να αντιμετωπίσει «ποτέ» θετικά το ειρηνευτικό σχέδιο των ΗΠΑ για το Μεσανατολικό, σύμφωνα με το NTV.
Ο Λευκός Οίκος παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα στο Μπαχρέιν την οικονομική πτυχή του σχεδίου του, που προβλέπει τη δημιουργία διεθνούς επενδυτικού ταμείου για να τονωθεί η οικονομία των Παλαιστίνιων και άλλων αραβικών κρατών με τη δαπάνη 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων τα επόμενα χρόνια και τη δημιουργία ενός διαδρόμου μεταφορών που θα συνδέει τη Δυτική Όχθη με τη Λωρίδα της Γάζας, με άλλα 5 δισεκ. δολάρια.
Οι Παλαιστίνιοι ωστόσο απέρριψαν a priori το σχέδιο των ΗΠΑ.
Ακόμη, ο Ερντογάν ανήγγειλε ότι θα συναντηθεί με τους ηγέτες της Ρωσίας και του Ιράν εντός Ιουλίου για να συζητήσουν τις εξελίξεις στη Συρία.
Εξάλλου, αναφερόμενος στην υπόθεση της δολοφονίας του σαουδάραβα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι τον περασμένο Οκτώβριο στην Κωνσταντινούπολη, ο Ερντογάν δήλωσε πως «κάποιοι» πληρώνουν «πολλά χρήματα» για να θαφτεί το ζήτημα.
Νωρίτερα, κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της G20, ο πρόεδρος της Τουρκίας έκρινε πως ο σαουδάραβας πρίγκιπας διάδοχος Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν πρέπει να αποκαλύψει ποιοι βρίσκονταν πίσω από τη δολοφονία του αρθρογράφου της αμερικανικής εφημερίδας The Washington Post και ότι υπάρχουν ορισμένες διαστάσεις της υπόθεσης που συνεχίζουν ως και σήμερα να αποκρύπτονται.
https://www.pentapostagma.gr/
at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τα τρόφιμα που δεν πρέπει να πλένετε πριν το μαγείρεμα (βίντεο)

Τα τρόφιμα που δεν πρέπει να πλένετε 

πριν το μαγείρεμα (βίντεο)

Από την παιδική ηλικία μαθαίνουμε ότι πρέπει να πλένουμε οτιδήποτε πρόκειται να φάμε για να προστατεύσουμε την υγεία μας.
Λίγοι γνωρίζουν ωστόσο, ότι σε κάποιες περιπτώσεις η συνήθεια αυτή είναι επιβλαβής.
Το πλύσιμο συγκεκριμένων τροφών προκαλεί διασπορά επικίνδυνων βακτηρίων που μπορούν να εισέλθουν στον οργανισμό.
Για παράδειγμα, δεν χρειάζεται να πλένετε τα συσκευασμένα αυγά, καθώς έχουν ήδη πλυθεί πριν διατεθούν στο εμπόριο και έχουν ενισχυθεί με ειδικές ουσίες που τα προστατεύουν από βακτηριακές μολύνσεις.
Όταν πλένετε το κοτόπουλο ή το κρέας, το νερό βοηθά την εξάπλωση των βακτηρίων στα χέρια και τον νεροχύτη.
Δείτε αναλυτικά ποιες τροφές δεν πρέπει να πλένετε προκειμένου να προστατεύσετε την υγεία σας:


https://www.pentapostagma.gr/
at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Εφιάλτης! Οι κατσαρίδες γίνονται ασταμάτητες – Νέα ανησυχητικά στοιχεία

Εφιάλτης! Οι κατσαρίδες γίνονται ασταμάτητες – 

Νέα ανησυχητικά στοιχεία

Οι κατσαρίδες είναι φορείς εξάπλωσης μικροβίων, μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικό άσθμα, ενώ η θέα τους και μόνο -ιδίως το καλοκαίρι- δημιουργεί τρομερό στρες σε αρκετούς ανθρώπους. Αντίθετα με πολλά άλλα ζώα που έχουν βρει το μπελά τους με τα χημικά των ανθρώπων, οι κατσαρίδες δεν δείχνουν να έχουν το ίδιο πρόβλημα.
Επιστήμονες στις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον καθηγητή εντομολογίας Μάικλ Σαρφ του Πανεπιστημίου Πέρντιου της Ιντιάνα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports», σύμφωνα με το «Science», βρήκαν ότι οι κατσαρίδες τείνουν να γίνουν ανθεκτικές σχεδόν σε κάθε είδος χημικού εντομοκτόνου.

Ανθεκτικότητα που… μεταδίδεται από γενιά σε γενιά

Μια θηλυκή κατσαρίδα μπορεί να γεννήσει δεκάδες απογόνους κάθε λίγους μήνες. Επειδή οι κατσαρίδες ζουν λίγο, περίπου 100 μέρες, η ανάπτυξη ανθεκτικότητας μπορεί να εξελιχθεί γρήγορα, με τα πιο ανθεκτικά γονίδια να περνάνε στις επόμενες γενιές. Έτσι, αρκούν να επιβιώσουν λίγες μόνο κατσαρίδες από τα εντομοκτόνα, ώστε η επόμενη γενιά να κάνει… πάρτι. Ακόμη κι αν κανείς αλλάξει εντομοκτόνο, οι κατσαρίδες μάλλον θα είναι εκεί και την επόμενη μέρα.
Οι ερευνητές δοκίμασαν σε τρεις διαφορετικούς πληθυσμούς κατσαρίδων τρία διαφορετικά εντομοκοκτόνα (αμπαμεκτίν, βορικό οξύ και θειαμεθοξάμη) σε βάθος εξαμήνου. Διαπιστώθηκε ότι, άσχετα με το ποιο εντομοκτόνο χρησιμοποιήθηκε, ο αριθμός των κατσαρίδων ουσιαστικά έμεινε σταθερός ή και αυξήθηκε σε βάθος χρόνου, ακόμη και όταν χρησιμοποιήθηκαν τα τρία εντομοκτόνα όχι διαδοχικά, αλλά σε συνδυασμό.
«Είδαμε την αντίσταση να αυξάνεται κατά τέσσερις έως έξι φορές μέσα σε μια μόνο γενιά. Δεν περιμέναμε ότι κάτι τέτοιο μπορούσε να συμβεί τόσο γρήγορα. Καθώς οι κατσαρίδες αναπτύσσουν αντίσταση σε πολλαπλά εντομοκτόνα ταυτόχρονα, ο έλεγχος τους μόνο με χημικά θα γίνει σχεδόν αδύνατος», δήλωσε ο Σαρφ.

Μόνη λύση… η παντόφλα

Είναι ακόμη ασαφές πώς οι κατσαρίδες καταφέρνουν να εξελίσσονται τόσο γρήγορα, ώστε να αντέχουν τα νέα χημικά που τους ρίχνουν οι άνθρωποι. Εν μέρει αυτό οφείλεται στο ότι η μελέτη των βιοχημικών μηχανισμών των κατσαρίδων δεν έχει αποτελέσει μέχρι σήμερα επιστημονική προτεραιότητα.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι στο μέλλον η αντιμετώπιση των κατσαρίδων θα γίνει πιο δύσκολη και θα απαιτεί συνδυαστικές λύσεις, όπως καλύτερο καθαρισμό των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, ειδικές παγίδες και -για όσους δεν μπορούν να κάνουν χρήση της… παντόφλας- ρούφηγμα τους με την ηλεκτρική σκούπα.
Εφιάλτης και όχι μόνο για τις κατσαρίδες…
https://www.pentapostagma.gr/
at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Να πάρω άδεια να ξεκουρ…αχαχαχαχαχα!

Να πάρω άδεια να ξεκουρ…αχαχαχαχαχα!

Δημοσιεύτηκε από τον/την gynaikaeimai στις 
Μάνα – μητέρα – μαμά. Ένα όνομα, χίλιοι ρόλοι, ένα εκατομμύριο υποχρεώσεις! «Απ’ τα χέρια μου περνάνε όλα!» που λέγανε και σε μια διαφήμιση υγρού πιάτων, στα νιάτα μου (κάτι αιώνες πριν). Ο ρόλος της μαμάς, είναι από μόνος του full-time-job. Είναι από μόνος του, μια δουλειά 24 / 7 / 365. Παράλληλα φυσικά, είναι κι απ’ τους πιο όμορφους ρόλους για μια γυναίκα, που παρά την κούραση (στα όρια της εξάντλησης) δεν θα άλλαζε με όλους τους ρόλους του κόσμου! Τώρα, αν αυτή η μάνα, είναι και εργαζόμενη εκτός σπιτιού, το difficulty level ανεβαίνει κατακόρυφα.
Είναι τόσο δύσκολη η καθημερινότητα μιας εργαζόμενης μητέρας, που μια αδειούλα που και που την χρειάζεται (Απ’ τη δουλειά! Απ’ τα παιδιά είπαμε είναι 24 / 7 / 365!). Αν ανήκεις στην κατηγορία των γυναικών, που όταν παίρνουν άδεια, πηγαίνουν για 2 εβδομάδες σε σούπερ λουξ ξενοδοχείο, την πέφτουν στην πισίνα με ένα κοκτέιλ με ομπρελίτσες κι η νταντά κυνηγάει τα βλαστάρια τους για να τα ταΐσει μάνγκο και αβοκάντο, απλά σταμάτα να διαβάζεις το κείμενο! Δεν αναφέρομαι σε σένα! Αν είσαι απ’ τις άλλες… τις κανονικές, μείνε εδώ να συμπάσχουμε!
Γυρνάς λοιπόν στο σπίτι περιχαρής κι ανακοινώνεις στην οικογένεια, πως η μαμά για τις επόμενες 2 εβδομάδες, δεν θα πάει στο γραφείο! Θα μείνει στο σπίτι για να ξεκουραστεί! Το γιατί κάθε χρόνο ξεκινάς με τόση αισιοδοξία, ενώ ξέρεις τι θα ακολουθήσει, δεν θα το καταλάβεις ποτέ. Είναι μάλλον απ’ αυτά τα «ανεξήγητα φαινόμενα» που βιώνουν οι μαμάδες. (Πώς όταν γεννήσεις, ξεχνάς αυτόματα τις αδιαθεσίες της εγκυμοσύνης, τους πόνους της γέννας και το γολγοθά της επαναφοράς; Αυτό!).
Και ξεκινάει η πολυπόθητη άδεια! Και λες… «Θα κοιμηθώ! Θα χαλαρώσω! Θα χαρώ τα παιδάκια μου! Θα κάνουμε βόλτες! Θα πάμε στη θάλασσα! Θα…», λες πολλά, αλλά το «φάντασμα-της-καλής-νοικοκυράς» που κρύβεις μέσα σου, αρχίζει απ’ την πρώτη κιόλας στιγμή να σου βάζει τρικλοποδιές! «Τώρα που θα κάθεσαι, δεν είναι ευκαιρία να καθαρίσεις λίγο το πατάρι / την παπουτσοθήκη / το υπόγειο; Δεν είναι η τέλεια ευκαιρία να κατεβάσεις κουρτίνες / να κάνεις απόψυξη στο ψυγείο / να τακτοποιήσεις τις ντουλάπες;» σου ψιθυρίζει με θελκτική φωνή στο αριστερό αυτί. 
Τα πρωινά, σε βρίσκουν να σκαρφαλώνεις στις ντουλάπες αχάραγα – γιατί σε λίγο θα ξυπνήσουν τα παιδιά και δεν θα σ’ αφήσουν σε χλωρό κλαρί. Τα μικρά σου αρχίζουν να τα «ψιλοπαίρνουν» και απ’ τον εκνευρισμό τους που δεν ασχολείσαι μόνο μαζί τους, αφήνουν την φαντασία τους να οργιάζει, αναφορικά με τις ζαβολιές που θα κάνουν κι εσύ κάθε βράδυ ξαπλώνεις αγκαλιά με τις τύψεις σου, για όσα σας υποσχέθηκες και δεν πρόλαβες να τηρήσεις, για το ότι δεν χάρηκες τα μικρά σου ανθρωπάκια όσο θα ήθελες και γιατί αυτό το «φαντασματάκι» γίνεται ολοένα και πιο απαιτητικό!
Η κατάληξη όλων των παραπάνω, είναι μια μάνα που απ’ τη μια «ταΐζει» με κάθε τρόπο το αχόρταγο casper του μυαλού της, απ’ την άλλη «κόβει το λαιμό της» για να κρατήσει τα μικρά της ικανοποιημένα και φυσικά αφήνει πίσω πάλι τον εαυτό της! Το αποτέλεσμα προδιαγεγραμμένο. Επιστρέφει στη δουλειά ΠΤΩΜΑ! Τις τελευταίες μέρες πριν επιστρέψει, συνήθως προσεύχεται να είχε το μαγικό ραβδάκι που θα κουνούσε τους δείκτες του ρολογιού πιο γρήγορα, ώστε να μπει και πάλι στην κουραστική, αλλά πιο βατή ρουτίνα της. Να μπει και πάλι στην εποχή που το «φάντασμά της» πέφτει σε χειμερία νάρκη, γνωρίζοντας πως ο χρόνος για πολλά – πολλά, είναι ανύπαρκτος. Στην εποχή που τα παιδιά κοιτάζουν λυπημένα απ’το παράθυρο, τη βροχή να πέφτει καταρρακτωδώς και δεν απαιτούν συνεχώς βόλτες!
Φήμες λένε πως όταν τα παιδιά πάψουν να είναι μικρούλια κι απόλυτα εξαρτώμενα, η κατάσταση γίνεται πολύ καλύτερη, αλλά δεν έχω ιδία πείρα για να το επιβεβαιώσω. Μέχρι τότε… το «Θα ξεκουραστώ!», θα παραμένει «Θα ξεκουρ…αχαχαχαχαχα!».

Της Κικής Γιοβανοπούλου
https://gynaikaeimai.com/
at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δευτέρα 1 Ιουλίου 2019

Γιώτα Γιάννα – Αγάπησα τη νύχτα (νέο τραγούδι)

Γιώτα Γιάννα – 

Αγάπησα τη νύχτα (νέο τραγούδι)

Posted on 30 Ἰουνίου 2019


 
 

Αγάπησα τη νύχτα – Γιώτα Γιάννα Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης Στίχοι: Γιούλα Γεωργίου Cd: Επιμένω στη ζωή Ενορχήστρωση: Ανδρέας Αποστόλου – Γιάννης Ζουγανέλης Σκηνοθεσία: Πάνος Ζενίδης Παραγωγή: Αυλός 2018 Στίχοι

Μπήκα στο τραίνο της ζωής και εισιτήριο δεν είχα βρήκα λαθραία αγκαλιά συνεπιβάτη μου τη νύχτα

Ένα τσιγάρο να κρατώ κι όμως ποτέ να μην τ΄ ανάβω τα όνειρα μου πάντα ροκ να μη με νοιάζουνε τα μπράβο

Αγάπησα τη νύχτα και δε μου χάρισε φεγγάρια της έδωσα τα πάντα δεν έκανα παζάρια

Αγάπησα τη νύχτα στιγμή δεν μετανιώνω ακόμα κι όταν ψάχνω να γείρω σ΄ έναν ώμο

Έλα και μέτρα τις γραμμές που χάραξαν το πρόσωπό μου είμαι περήφανη για αυτές είναι το βιογραφικό μου

Μπήκα στο τραίνο της ζωής και εισιτήριο δεν είχα βρήκα λαθραία αγκαλιά συνεπιβάτη μου τη νύχτα

Δημοσιεύτηκε από τον χρήστη 

at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τι είναι το μέρισμα επί της μετοχής;


Τι είναι το μέρισμα επί της μετοχής;


Δημοσιεύτηκε στις με την επένδυση στην ινδική αγορά μετοχών

Ένα μέρισμα ορίζεται ως πληρωμή που πραγματοποιείται από μια εταιρεία στους μετόχους της. Συνήθως αυτές οι καταβολές γίνονται σε μετρητά (αποκαλούμενα " μερίσματα μετρητών"), αλλά μερικές φορές οι εταιρείες θα διανέμουν επίσης μερίσματα μετοχών , με τα οποία θα διανεμηθούν επιπλέον μετοχές στους μετόχους. Τα μερίσματα αποθεμάτων είναι επίσης γνωστά ως διαφορές μετοχών .
Όταν μια εταιρεία δηλώνει μέρισμα, επειδή επιθυμεί να μοιραστεί το κέρδος με τους μετόχους. Θα σας δώσουν είτε μετρητά είτε επιπλέον μετοχές.
Παράδειγμα: αν η τιμή της μετοχής της εταιρείας Χ είναι 1000, η ​​οποία είναι τρέχουσα αγοραία αξία και η ονομαστική αξία είναι 10 rs και η εταιρεία δηλώνει 200% ανά μετοχή, από το μέρισμα = 20 rs / μετοχή.
Λίγες εταιρείες δηλώνουν το μέρισμα τριμηνιαία ή ετήσια. Εξαρτώνται από την εταιρεία.
Έτσι, είναι ένας καλός τρόπος για να κερδίσετε επιπλέον κέρδος με την αγορά μετοχών της εταιρείας που δίνει μέρισμα. Απλά θυμηθείτε ότι πρέπει να κρατήσετε μετοχές εννοώ αν αγοράσετε μετοχές αφού δηλώσουν μερίσματα δεν θα πάρετε κανένα μέρισμα πρέπει να έχετε αγοράσει πριν να δηλώσουν το μέρισμα.
https://investinginsharemarket.home.blog/
at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Κυριακή 30 Ιουνίου 2019

Nεοελληνικό χιούμορ: μεταξύ αυτοσχεδιασμού και αυτοσαρκασμού

Nεοελληνικό χιούμορ: 

μεταξύ αυτοσχεδιασμού και αυτοσαρκασμού

 

*απόσπασμα από το κείμενο του Νίκου Ν. Μάλλιαρη «Ο Τζίμης Πανούσης κι ο υπαρκτός σουρεαλισμός», από το 11o τεύχος του Προτάγματος.

[ … ]

Εδώ η σάτιρα είναι στο αίμα μας. Είμαστε ίσως, από τους λίγους λαούς στην Ευρώπη που χρησιμοποιούμε το χιούμορ ως μέσο αντίστασης. Είναι εξαιρετικά ισχυρό μέσο αντίστασης, το στοιχείο της διατήρησης της εθνικής ταυτότητας του γέλιου μας και του άγραφου κώδικα της σάτιρας.

Χάρρυ Κλυνν

Έστω κι έτσι, η συμβολή του παραμένει θεμελιώδης, πράγμα που καταδεικνύεται από το γεγονός πως ένας τόσο αθυρόστομος και υβριστής των πάντων, που συστηματικά γελοιοποιούσε τα ιερά και τα όσια της Φυλής (από την Εκκλησία, τον Μεγαλέξανδρο και τα παραληρήματα περί εθνικής συνέχειας ως τον Σαββόπουλο, τον Θεοδωράκη και τον Νταλάρα) έγινε σχεδόν λαϊκό ίνδαλμα κατά τον θάνατό του, αναγκάζοντας μέχρι και τον Κουμουτσάκο ή τον Καμίνη να γράψουν εξυμνητικές αναφορές στα σόσιαλ μήδια. Είναι προφανές πως η απήχηση του Πανούση θέτει αντικειμενικά το ερώτημα γύρω από τη φύση της νεοελληνικής παράδοσης και κουλτούρας ως πολιτισμού θεμελιωδώς κι ουσιαστικά αρθρωμένου γύρω από την ατάκα αλλά και το χιούμορ γενικότερα, όπου τίποτε δεν είναι ιερό και όσιο κι όλα μπορούν να γελοιοποιηθούν, λες και δεν υπάρχει κανένα ταμπού.

Όπως σημείωνε κάπου κι ο ίδιος ο αποθανών, «πρέπει να διαθέτει φοβερό χιούμορ ο Έλληνας. […] Έχει μια ιδιαίτερη σχέση με την εξουσία. […] Μια ζωή σε θυμάμαι να σκύβεις –όχι από δουλοπρέπεια και φόβο, αλλά σκασμένος στα γέλια, να διπλώνεσαι στα δύο από συστολή μπροστά στον ξεβράκωτο βασιλιά»[1]. Αυτό συμβαίνει, φυσικά, επειδή στα καθ’ ημάς υφίσταται η εξής ιδιαιτερότητα: ενώ υπάρχει βέβαια η εξουσία, δηλαδή αυτό που στις λατινογενείς γλώσσες και στα αγγλικά καλείται power, pouvoir, potereκ.ο.κ. (προερχόμενο απ’ το λατινικό possum, τη ρίζα του potestas) –τουτέστιν η ανισοκατανομή της δύναμης, που καθιστά κάποιους ισχυρότερους και πιο πλούσιους απ’ τους υπόλοιπους–, λείπει η «αυθεντία», το κύρος που σε κάθε οργανωμένη κοινωνία συνιστά την άλω της εξουσίας: αυτό που στις λατινογενείς γλώσσες και στα αγγλικά καλείται authority, autorité κ.ο.κ. και προέρχεται απ’ το λατινικό auctoritas[2]. Δεν μπορούμε να συζητήσουμε εδώ τα αίτια τούτης της κατάστασης, η οποία πάντοτε εξέπληττε τους Δυτικούς επισκέπτες μας[3]. Οφείλουμε όμως να σημειώσουμε ότι είναι αυτή που μας επιτρέπει να διατηρούμε μια σχεδόν μοναδική δυνατότητα ελευθεροστομίας και κριτικής/γελοιοποίησης των πάντων, αδιανόητη εντός τόσο των πιο οργανωμένων δυτικών κοινωνιών όσο και αρκετών μη δυτικών κοινωνιών που παραμένουν πατριαρχικές ή/και θεοκρατικές.

Γι’ αυτό και μας φαίνεται παράξενο που ένας κωμικός του επιπέδου του Τζέρι Λιούις δήλωνε ότι «ο Πρόεδρος Μπους είναι ο πρόεδρός μου. Δεν θα πω τίποτε αρνητικό για τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Δεν θα το κάνω κι ούτε θα επιτρέψω και στα παιδιά μου να το κάνουν. Αντίστοιχα, όταν έρχομαι στην Αγγλία, μην τολμήσεις να μου κάνεις τίποτε αστεία για τη Βασίλισσα. Πρόκειται για τη Βασίλισσα της Αγγλίας, ηλίθιε! Και ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να ’σαι Βασίλισσα της Αγγλίας;»[4]. Αντίθετα, ήδη από τις απαρχές της διαδρομής μας ως αυτόνομου κρατιδίου, ένας ξένος επισκέπτης συμπέραινε, μιλώντας για τη χαρισματική –κατ’ αυτόν– προσωπικότητα του Καποδίστρια, ότι «Τέτοιες ιδιότητες χρειάζεται να έχει ο κυβερνήτης ενός λαού όπως οι Έλληνες, περισσότερο από την ακαδημαϊκή μόρφωση και την υψιπετή σκέψη. Διατηρώντας τη σατιρική τάση των ξέγνοιαστων προγόνων τους οι σημερινοί Έλληνες γρήγορα ανακαλύπτουν σ’ έναν χαρακτήρα την αστεία ή την αδύναμη πλευρά του και αντί του σεβασμού, που είναι απαραίτητος για την πειθαρχία και την υπακοή, τού συμπεριφέρονται με αστειότητες»[5]. Ο ιδιόμορφος σουρεαλιστικός μηδενισμός του σύγχρονου, παρακμιακού Νεοέλληνα, συνιστά τη σημερινή έκφραση τούτης της συνθήκης, εντός της οποίας η Εξουσία –αλλά κι οι θεσμοί γενικώς– έχουν ελάχιστο κύρος στα μάτια του πληθυσμού και τείνουν με κάθε αφορμή να γίνουν στόχος γελοιοποίησης[6].

Ο Ανρί Μπερξόν τόνιζε ότι «για να κατανοήσουμε το γέλιο, θα πρέπει να το εντάξουμε στον φυσικό του χώρο που είναι η κοινωνία. Πρέπει κυρίως να καθορίσουμε τη χρησιμότητά του, δηλαδή την κοινωνική του λειτουργία. […] Το γέλιο οφείλει ν’ ανταποκρίνεται σε ορισμένες απαιτήσεις της κοινωνικής ζωής»[7]. Μόνο που μιλούσε γενικότερα, σ’ ένα ανθρωπολογικό επίπεδο, ενώ εμείς θα πρέπει να συγκεκριμενοποιήσουμε τούτη την πολύ σωστή προτροπή, αναζητώντας την ιδιάζουσα λειτουργία του γέλιου εντός της εκάστοτε δοσμένης κοινωνίας –εν προκειμένω της νεοελληνικής. Κάτι σαν αυτό που έκανε η Αμερικανίδα λαογράφος, Constance Rourke στο βιβλίο της για το Αμερικανικό χιούμορ[8], μέσα από το οποίο η προσπαθεί, μέσω της ανάλυσης του αμερικανικού χιούμορ, να εμβαθύνει στην κατανόηση του αμερικανικού ανθρωπολογικού τύπου γενικώς.

Θα λέγαμε, λοιπόν, ότι ο νεοελληνικός πολιτισμός είναι έναςπολιτισμός της ατάκας. Διότι εντός μιας κοινωνίας με χρόνια προβλήματα θεσμικής αλλά και δημοκρατικής συγκρότησης, για να πετύχει κανείς οτιδήποτε πρέπει να ’ναι μάγκας, «γάτος», «καπάτσος» και «μαφία» –μιας κι οι επίσημοι θεσμοί δεν λειτουργούν. Ο μόνος τρόπος διάκρισης κι απόκτησης κοινωνικού κύρους για τους μη επιτυχημένους της ζωής είναι η ατάκα και το ευφυολόγημα –τούτες οι εκλάμψεις ευφυίας, οίστρου και διαύγειας που ανατρέπουν για λίγες στιγμές την τάξη του κόσμου.

Αναμφίβολα η νεοελληνική κοινωνία είναι πολιτικώς ξένη προς κάθε μορφή δημοκρατικής συγκρότησης –γι’ αυτό άλλωστε κι οι θεσμοί της δεν λειτουργούν: διότι συνιστά θεμελιώδες στοιχείο κάθε δημοκρατικής κοσμοαντίληψης ο σεβασμός των θεσμών από την πλευρά του πολίτη[9]. Και παρ’ όλα αυτά, σε ανθρωπολογικό επίπεδο είναι εξόχως «δημοκρατική»: καθώς η οθωμανική κατάκτηση δεν ενδιαφέρθηκε να οργανώσει κάποιο ιδιαίτερα περιεκτικό σύνολο ιεραρχικών θεσμών[10], η αναδυόμενη νεοελληνική κοινωνία –μόλις ξεπεταγμένη από τη σταδιακή αποσύνθεση της βυζαντινής κοινωνίας– δεν γνώρισε ποτέ συγκροτημένες ιεραρχικές δομές, οι οποίες χωρίζουν την κοινωνία σε στεγανοποιημένες ομάδες και τάξεις, κι έτσι δεν έμαθε ποτέ να υπακούει «διά δέος» στους εκάστοτε θεσμούς και κρατούντες –υπάκουε μόνο επειδή δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς ή λόγω συμφέροντος. Αυτή η ουσιωδώς αταξική κοινωνία, από ανθρωπολογικής απόψεως, συνιστά τη σκηνή εντός της οποίας μπορεί ο καθένας να παίρνει ισότιμα τον λόγο. Εξ ου κι η σημασία βασικών θεσμών της όπως ο ταξιτζής ή ο περιπτεράς (αλλά και παλιότερα ο καφετζής, ο παντοπώλης κ.ο.κ.), οι οποίοι όχι μόνο συλλέγουν και διακινούν περεταίρω φήμες και απόψεις κάθε είδους –στο πλαίσιο μιας αστικοποιημένης εκδοχής κουτσομπολιού, η οποία δεν ασχολείται πλέον με τα συγκεκριμένα πρόσωπα μιας μικρής κοινότητας– αλλά και δημιουργούν οι ίδιοι πρωτογενές περιεχόμενο με τις ατάκες και τις εμπνεύσεις τους.

Ο έτερος μεγάλος αποθανών, ο Χάρρυ Κλυνν, το είχε δείξει εξαιρετικά με την περίπτωση του ταξιτζή, ο οποίος προσφέρει το ταξί του ως δημόσιο χώρο μείξης διαφορετικών κοινωνικών ομάδων και ιδεολογιών[11], ενώ κι ο Βέγγος είχε κάνει κάτι αντίστοιχο με το καφενείο, παρουσιάζοντάς το ως «λαϊκό πανεπιστήμιο»[12]. Ένα από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα τέτοιας «αγοράς» των τελευταίων ετών είναι φυσικά και το περίφημο «Καφενείο των φιλάθλων» του Γ. Γεωργίου στις ποικίλες του εκδοχές. Πρόκειται για ένα θετικό, ανθρωπολογικώς δημοκρατικό στοιχείο, καθώς βασίζεται στην απουσία κάθε οργανωμένης ολιγαρχίας της γνώσης και της επιστήμης. Εντός αυτού, ο καθείς νιώθει ελεύθερος να πει και ν’ αναπτύξει διά μακρών την άποψή του, μιας και καμία κοινωνική ομάδα «ειδικών» και επαϊόντων δεν διαθέτει το κύρος εκείνο που θα της επέτρεπε να διεκδικεί το μονοπώλιο της γνώσης και της εκφοράς γνώμης. Η τσαρλατανίστικη τροπή που παίρνει συνήθως αυτή η τάση συνιστά το πιο εύφορο έδαφος για την ανάδυση ενός λαϊκού χιούμορ δίχως ιερό και όσιο, στο πλαίσιο του οποίου η αγορά, ως τόπος δημόσιας εμφάνισης, γίνεται κυρίως αντιληπτή ως σκηνή πάνω στην οποία αριστεύει κανείς διά μέσου της ατάκας και του ευφυολογήματος.

[ … ]

[1] Τζ. Πανούσης, Magic Baf…, ό. π., σ. 269.

[2] Σχετικά με τούτη τη θεμελιώδη διάκριση, βλ. το κείμενο της H. Arendt, «Τι είναι αυθεντία», Μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντας, μτφρ. Γ. Μερτίκας, Αθήνα, Λεβιάθαν, 1996.

[3] Χαρακτηριστική η εξής παρατήρηση του Εντμόντ Αμπού: «Η εξουσία δεν ξέρει να γίνεται σεβαστή και μοιάζει να αμφιβάλλει για τον εαυτό της. Με δυο λόγια, όλα συμβάλλουν για να γίνεται ο ελληνικός λαός ο πιο απείθαρχος λαός της γης. […] Ρωτήστε έναν Έλληνα για όλα τα μεγάλα ονόματα της χώρας του. Κανέναν δεν θα αφήσει χωρίς να τον λερώσει με το άγγιγμά του. Ο τάδε έχει προδώσει, ο δείνα έχει κλέψει, ένας άλλος οργάνωσε δολοφονίες» (Η Ελλάδα του Όθωνος [1854], μτφρ. Α. Σπήλιου, Αθήνα, εκδ. Τολίδη, χ.χ., σ. 67).

[4] “My dream is to be perfect”, συνέντευξη στον Guardian, http://www.theguardian.com, 8/4/2004.

[5] Κ. Μ. Μπαζίλι, Ένας Ρώσος στην Ελλάδα του Καποδίστρια. Το Αρχιπέλαγος και η Ελλάδα στα 1830-1831 (1834), μτφρ. Ο. Τσυμπένκο, επ. Κ. Ι. Τσαούσης, Αθήνα, Καλέντης, 2000, σ. 133.

[6] Ο περίφημος συνδικαλιστής της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ με το γυαλί ηλίου, την κομπολόγα και το πόδι πάνω στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, που τόσα σχόλια κι αντιδράσεις προκάλεσε, συνιστά βέβαια μια κίνηση μηδενιστική αλλά και ταυτοχρόνως ουσιωδώς αντιμιλιταριστική κι αντιεθνικιστική.

[7] H. Bergson, Le rire. Essai sur la signification du comique, Œuvres, Παρίσι, PUF, 2001, σ. 390 (ελλ. έκδοση: Το γέλιο. Δοκίμιο για τη σημασία του κωμικού, μτφρ. Β. Τομανάς, Αθήνα, Εξάντας, 1998).

[8] C. Rourke, American Humor. A Study of the National Character (1931), Ν. Υόρκη, NYRB Classics, 2004.

[9] Πρόκειται για το περίφημο «διά δέος» του Θουκυδίδη, από τον Επιτάφιο του Περικλή (Θουκυδίδης, ΙΙ, 37): «σαν πολίτες είναι πιο πολύ από εσωτερικό σεβασμό που δεν παρανομούμε, στους άρχοντές μας κάθε φορά πειθαρχικοί και στους νόμους» (μτφρ. Ι. Θ. Κακριδή).

[10] Βλ. σχετικά, Β. Ι. Φίλιας, Κοινωνία και εξουσία στην Ελλάδα, τ. 1, Η νόθα αστικοποίηση: 1880-1864, Αθήνα, Gutenberg, 1996.

[11] Στην περίφημη «κούρσα» από το Made in Greece με πελάτες τους Κ. Φέρρη, Γ. Κακουλίδη και Δ. Σαββόπουλο.

[12] Στην ταινία Τρελός και πάσης Ελλάδος (1983), όπου, καφετζής ο ίδιος, προεδρεύει κυριολεκτικά επί των συνεδριάσεων του πανεπιστημίου του αυτού.

https://protagma.wordpress.com/

Δημοσιεύτηκε 1 minute ago από τον χρήστη 

https://anhsyxia.wordpress.com/
at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Το πιο γλυκό πρωινό με ατομικές μηλόπιτες

Το πιο γλυκό πρωινό με ατομικές μηλόπιτες

Τα καλοκαιρινά πρωινά στο κρεβάτι θέλουν γεύση και άρωμα από φρούτο. Υπάρχει καλύτερος τρόπος να συνοδεύσετε τον καφέ σας από αυτές τις 4 ατομικές μηλόπιτες;
Υλικά Συνταγής
4 κ.σ. βούτυρο
4 κ.σ. μέλι θυμαρίσιο
4 κ.σ. κρέμα γάλακτος
4 μέτρια μήλα
1/2 πακέτο (125 γραμ.) μπισκότα digestive
1 πρέζα κανέλα
1 πρέζα αλάτι
2 κ.σ ακατέργαστη ζάχαρη
Εκτέλεση
Για τις ατομικές μηλόπιτες, καθαρίζουμε πρώτα τα μήλα και τα κόβουμε σε λεπτές φέτες. Παράλληλα, θρυμματίζουμε τα μπισκότα και τα ανακατεύουμε με την κανέλα.
Θα χρειαστούμε 4 φορμάκια μιας χρήσεως ή 4 ramekin (πυρίμαχα σκεύη για σουφλέ). Βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι το βούτυρο, το μέλι, την κρέμα και το αλάτι. Ανακατεύουμε να διαλυθούν και μόλις πάρουν βράση τα αφήνουμε 3-4΄ ακόμη, να σχηματίσουν χοντρές φουσκάλες.
Ισομοιράζουμε τη μισή γέμιση-σος στα 4 φορμάκια και στη συνέχεια, με τη μισή ποσότητα μήλου, κάνουμε από μία στρώση φρούτου σε κάθε ένα. Συνεχίζουμε με τα μισά θρυμματισμένα μπισκότα κι επαναλαμβάνουμε με τα υπόλοιπα μήλα, 1 στρώση σε κάθε φορμάκι. Τελειώνουμε με μία στρώση από μπισκότα και περιχύνουμε κάθε φορμάκι με τη σος που έχει μείνει.
Βάζουμε τα φορμάκια σε σχάρα και πασπαλίζουμε με την ακατέργαστη ζάχαρη. Τα ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 200°C στις αντιστάσεις για περίπου 20΄ μέχρι να ροδίσουν. Αφήνουμε να σταθούν για 5΄ στα φορμάκια και αναποδογυρίζουμε. Σερβίρουμε με χτυπημένη κρέμα γάλακτος.
https://www.pentapostagma.gr/
at Δεν υπάρχουν σχόλια:
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)

Γρίπη Α και Γρίπη Β: Διαφορές σε συμπτώματα και αντιμετώπιση

  Γρίπη Α και Γρίπη Β: Διαφορές σε συμπτώματα και αντιμετώπιση Bigstock Μιχάλης Θερμόπουλος Πέμπτη, 23 Ιανουαρίου 2025 19:00 Η κοινή γρίπη π...