Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 3 Ιουλίου 2018

Συμβουλές από έναν διαρρήκτη: «Εκεί θα κρύψετε τα λεφτά σας»

Συμβουλές από έναν διαρρήκτη: 

«Εκεί θα κρύψετε τα λεφτά σας»

Ένας από τους συντάκτες του Consumerist.com φαίνεται πως είχε μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συζήτηση με ένα άτομο που έτυχε να είναι πρώην διαρρήκτης...

Όπως περιγράφει, η χρονική στιγμή ήταν ιδανική γιατί αναρωτιόμουν αν π.χ. ένα λερωμένο εσώρουχο θα λειτουργούσε ποτέ σαν κρυψώνα χρημάτων.

Συνειδητοποίησα λοιπόν πως αν θες να μάθεις το καλύτερο μέρος για να κρύψεις τα χρήματά σου από έναν διαρρήκτη, το κατάλληλο πρόσωπο να ρωτήσεις είναι ένας πρώην διαρρήκτης.

"Ξεκίνησε με απλές ερωτήσεις και δεν τον εντυπωσίασε η απάντηση σχετικά με το "Πού είναι το καλύτερο μέρος να κρύψεις τα χρήματά σου;" "Στην τράπεζα," είπε ο διαρρήκτης με ένα πνιχτό χαμόγελο. Όταν ο συντάκτης παρέφρασε και ρώτησε πού είναι το καλύτερο μέρος να κρύψεις τα χρήματα και τα πολύτιμα αντικείμενα μέσα στο σπίτι, αν έχει κανείς τέτοια αντικείμενα, η απάντησή του τον εξέπληξε: "Δεν έχει σημασία το πόσο έξυπνος νομίζει κανείς πως είναι ή το πού τα κρύβει μέσα στο σπίτι, αν έχω αρκετό χρόνο, θα καταφέρω να βρω πού βρίσκονται τα τιμαλφή," είπε ωμά.

Έπειτα εξήγησε πως αυτό που είναι πολύ πιο σημαντικό από το ακριβές μέρος που κρύβετε τα χρήματά σας είναι να καταλάβετε τα κίνητρα ενός διαρρήκτη.

Αυτά βασικά είναι δύο:

1. Να κλέψει τα χρήματα και τα πολύτιμα αντικείμενά σας.
2. Να φύγει από το σπίτι όσο πιο γρήγορα γίνεται, μαζί με την περιουσία σας. Αν αρχίσετε να το βλέπετε από αυτή την οπτική γωνία, το σκεπτικό με το οποίο πρέπει να κρύβετε τα χρήματά σας αλλάζει λίγο. Προφανώς, δεν θα αφήσετε όλα τα λεφτά σας στα μέρη που ένας ληστής θα έψαχνε πρώτα: συρτάρια με ρούχα, συρτάρια δίπλα στα τηλέφωνα, γραφεία, ντουλάπες, ένα μη ασφαλές χρηματοκιβώτιο, κουτιά, κοσμηματοθήκες, τσαντάκια κλπ.


Από την άλλη όμως δεν πρέπει να κρύβετε όλα τα χρήματά σας πάρα πολύ καλά για τον εξής λόγο: "Αν δε μπορώ να βρω λεφτά και τιμαλφή στα φυσιολογικά μέρη που τα βρίσκω συνήθως, θα συνεχίσω να κάνω το σπίτι άνω-κάτω μέχρι να βρω κάτι. Θυμηθείτε, ο πρώτος κανόνας είναι να κλέψουμε χρήματα και τιμαλφή.

Θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε μέχρι να βρούμε κάτι." Η καλύτερη στρατηγική, λοιπόν, είναι να αφήνετε στ'αλήθεια κάποια χρήματα σε προφανή μέρη για να τα βρει εύκολα ο διαρρήκτης (το ίδιο ισχύει ακόμα και αν φυλάτε τα χρήματά σας στην τράπεζα). Αυτό μπορεί όχι μόνο να διασώσει τα υπόλοιπα χρήματα που έχετε κρύψει, αλλά ενδεχομένως πραγματικά να κρατήσει το ληστή από το να καταστρέψει το σπίτι σας, καθώς θα ψάχνει να βρει πού τα έχετε κρύψει. Αν πιστέψουν ότι ίσως βρήκαν τα μετρητά που έχετε στο σπίτι, είναι σχεδόν απίθανο να συνεχίσουν να ψάχνουν (θυμηθείτε πως θέλουν να "το σκάσουν" γρήγορα).

Συνεπώς, αν κρύβετε πολύ καλά τα χρήματά σας, μπορεί μεν να νιώσετε κάποια ηθική υπεροχή που δεν αφήσατε το ληστή να τα βρει, αλλά το πιθανότερο είναι πως θα βρείτε το σπίτι σας τόσο διαλυμένο που τελικά θα σας κοστίσει πολύ περισσότερο. Η επόμενη προφανής ερώτηση ήταν "Πόσα χρήματα πρέπει να αφήσει κανείς για να βρει ο διαρρήκτης;" "Εξαρτάται από την περιοχή στην οποία μένετε.

Αν βρίσκεστε σε μία ακριβή περιοχή και αφήσετε μόνο 100 ευρώ, θα υποθέσω ότι έχετε και άλλα και θα συνεχίσω να ψάχνω. Σε κάποιο άλλο σημείο της πόλης τα 100 ευρώ θα με πείσουν πως βρήκα όσα χρήματα υπήρχαν στο σπίτι και θα φύγω." Όταν πρόκειται για το κρύψιμο πολύτιμων ειδών, η συμβουλή του είναι να αφήσετε έναν φάκελο σε ένα εύκολα προσβάσιμο συρτάρι ή στα χαρτιά σας δίπλα στον υπολογιστή με την επιγραφή "Τραπεζική Χρηματοθυρίδα" απ' έξω και μία λίστα από αντικείμενα μέσα.

Αυτό θα κάνει τον διαρρήκτη να νομίσει πως όλα τα πολύτιμα αντικείμενά σας είναι αποθηκευμένα στην τράπεζα και θα τον αποτρέψει από το να ξεσκίσει το σπίτι σας για να τα βρει. Η ερώτηση, ωστόσο, πού είναι τα καλύτερα μέρη να κρύβουμε λεφτά δεν έχει απαντηθεί ακόμα. Η νούμερο ένα πρότασή του για τα λεφτά είναι σε παιχνίδια που βρίσκονται στο παιδικό δωμάτιο. Όπως εξηγεί, τα μικρά παιδιά δεν έχουν χρήματα, έχουν αφθονία από παιχνίδια και οι περισσότεροι γονείς δεν εμπιστεύονται τα χρήματα κοντά τους.

Γι'αυτό οι γονείς πολύ σπάνια κρύβουν λεφτά εκεί.

Επιπροσθέτως, όταν κρύβουν λεφτά, το κάνουν συνήθως προσεγμένα και με ασφάλεια– ένα παιδικό δωμάτιο πολύ σπάνια είναι τακτικό και έτσι αποτελεί ένα απίθανο μέρος για κρυψώνα χρημάτων. Αφήστε που με όλα αυτά τα πράγματα σε ένα παιδικό δωμάτιο, δεν είναι ένα μέρος που ο διαρρήκτης μπορεί να ψάξει γρήγορα ώστε να βγει έξω (κανόνας νο 2).


Αν έχετε χρηματοκιβώτιο πρέπει να είναι ένα επαγγελματικό που να ασφαλίζει καλά και να βιδώνει στο πάτωμα, ώστε να μη μπορεί να μετακινηθεί εύκολα. Αν αφήνετε κάποιο χρηματικό ποσό για τους διαρρήκτες σε μέρη όπου ψάχνουν συνήθως, τότε κάθε μέρος που, υπό άλλες συνθήκες δεν θα φανταζόσασταν σαν κρυψώνα, θα φυλάξει αυτά που θέλετε κρυφά.

Το εσωτερικό από κονσέρβες-σκουπίδια, μέσα στο απορρυπαντικό πλυντηρίου, μέσα σε ψεύτικες συσκευασίες (αλλά μόνο αν η συσκευασία μοιάζει αληθινή και βρίσκεται στο κατάλληλο μέρος- "Όταν βρίσκεις μία κονσέρβα σούπας στην κρεβατοκάμαρα, μπορείς να αντιληφθείς ότι μέσα θα υπάρχουν λεφτά") ήταν ένα από τα παραδείγματα που έδωσε.

"Και η ερώτησή μου για το αν τα λερωμένα εσώρουχα θα ήταν ένα καλό μέρος να κρύψει κανείς λεφτά;", αναρωτιέται ο συντάκτης. Ο διαρρήκτης γελάει. "Δεν το έχω ξανακούσει αυτό, αλλά αμφιβάλω πως θα άγγιζα κάτι τέτοιο αν το έβλεπα." Πρέπει, επίσης, να είστε έξυπνοι σχετικά με το πού κρύβετε τα λεφτά σας.

Ο πρώην διαρρήκτης αφηγείται εκείνη τη φορά που κάποιος είχε κρύψει μασούρια από λεφτά μέσα σε άδειες θέσεις για μπαταρίες, στις ηλεκτρονικές συσκευές όλου του σπίτιου. Το πρόβλημα ήταν πως παρόλο που ο διαρρήκτης δεν βρήκε, στην αρχή, τα κρυμμένα λεφτά, οι ίδιες οι ηλεκτρονικές συσκευές ήταν κάποιας αξίας και έτσι τις πήρε για να τις πουλήσει.

Μόνο όταν γύρισε σπίτι και άρχισε να ελέγχει πως όλα δουλεύουν βρήκε τα κρυμμένα λεφτά. Ο ιδιοκτήτης έκρυψε τα λεφτά του καλά, αλλά όχι στο σωστό μέρος. Μία τελευταία συμβουλή από την προσωπική οικονομική οπτική γωνία του συντάκτη –αν πράγματι κρύβετε χρήματα κάπου μέσα στο σπίτι: "Σιγουρέψτε πως το έτερον ήμισυ (ή κάποιος πολύ οικείος σας) γνωρίζει πού είναι η κρυψώνα σας.

Γιατί αν σας συμβεί ένα ατυχές γεγονός και κανείς δε γνωρίζει πού είναι η μυστική κρύπτη σας, είναι σχεδόν απίθανο να τη βρουν, ειδικά αν ούτε ένας διαρρήκτης μπορέσει. Ακόμα χειρότερα, ανάλογα με το πού είναι τα χρήματα κρυμμένα, προνοήστε γιατί μπορούν μέχρι και να πεταχτούν!" 

πηγή
http://koukfamily.blogspot.com/

Εξέλιξη που αλλάζει όλα τα δεδομένα: Οι επιστήμονες βρήκαν την «αχίλλειο πτέρνα» των καρκίνων

Εξέλιξη που αλλάζει όλα τα δεδομένα: 

Οι επιστήμονες βρήκαν την «αχίλλειο πτέρνα» των καρκίνων

Την «αχίλλειο πτέρνα» του καρκινού, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε θεραπεία ακόμα και περιπτώσεων στις οποίες η ασθένεια έχει εξαπλωθεί σε όλο το σώμα, υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν επιστήμονες. 

Σε μια εξέλιξη που εκτιμάται ότι αλλάζει πλήρως τα δεδομένα οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι όλα τα καρκινικά κύτταρα μεταφέρουν μια «σημαία» που μπορεί να εντοπιστεί από το ανοσοποιητικό σύστημα ανεξάρτητα από την μετάλλαξή τους (σ.σ. των καρκινικών κυττάρων).

Οι μέχρι σήμερα θεραπείες είναι συχνά αναποτελεσματικές γιατί ο καρκίνος εξελίσσεται ταχύτατα αλλάζοντας «μεταμφιέσεις» ώστε να μπορεί να «ξεφεύγει» από τα φάρμακα.

Αυτό που ανακάλυψαν οι ερευνητές από το University College του Λονδίνου και το βρετανικό Cancer Research είναι ότι ακόμα και όταν πρόκειται για μεταλλαγμένο καρκίνο εξακολουθεί να μεταφέρει «μόρια-υπογραφή» που δεν αλλάζουν.

Αυτά τα μόρια είναι αντιγόνα - τοξίνες, δηλαδή, που μπορούν να εντοπιστούν από το ανοσοποιητικό σύστημα. Τα κύτταρα του ανοσοποιητικού που μπορούν να πολεμήσουν αυτά τα αντιγόνα υπάρχουν ήδη στον ανθρώπινο οργνιασμό αλλά σε πολύ μικρές ποσότητες ώστε να είναι αποτελεσματικά.

Ωστόσο με το να «ψαρέψουν» αυτά τα κύτταρα και να τα πολλαπλασιάσουν στο εργαστήριο οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι είναι δυνατό να εξαφανίσουν τον καρκίνο ακόμα και όταν έχει εξαπλωθεί σε όλο το σώμα.

Με την ανακάλυψη αυτή στο μέλλον οι γιατροί θα μπορούν εξετάζοντας το γενετικό προφίλ ενός όγκου να εντοπίζουν τις «σημαίες» αυτές και στη συνέχεια να παράγουν δισεκατομμύρια ειδικά ανοσοποιητικά κύτταρα ώστε να «σκοτώσουν» τους όγκους.

Το ίδιο γενετικό προφίλ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη εμβολίου για να ενισχύσει τις «άμυνες» του οργανισμού κατά του καρκίνου.

Το πιο σημαντικό είναι ωστόσο ότι θα κάνει δουλειά σε καρκίνους που έχουν επεκταθεί σε όλο το σώμα γιατί όλοι αυτοί οι όγκου θα έχουν την ίδια γενετική «σημαία».

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι οι πρώτες δοκιμές θα μπορούν να γίνουν σε ασθενείς μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. 

πηγή
http://koukfamily.blogspot.com/

Τράπεζα της Ελλάδος: Ο πιστός υπηρέτης των μνημονίων αρνείται να πληρώσει φόρους

Τράπεζα της Ελλάδος: Ο πιστός υπηρέτης των μνημονίων αρνείται να πληρώσει φόρους

Από τον Σεπτέμβριο του 2016 το Κέντρο Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων, μέσω της Διεύθυνσης Ελέγχων, έστειλε έγγραφο στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) στο οποίο αναφερόταν ότι πρόκειται να καταλογιστεί έκτακτη εισφορά στην ΤτΕ.
Αντί όμως η διαδικασία να προχωρήσει κανονικά και η τράπεζα να πληρώσει, αφού κανένας εκ των δύο νόμων δεν την εξαιρούσε, ο Γιώργος Πιτσιλής της ΑΑΔΕ, προφανώς για να είναι καλυμμένος δεδομένου ότι ο ιδρυτικός νόμος της ΤτΕ του 1927 αναφέρει πως η τράπεζα απαλλάσσεται παντός φόρου ή τέλους, έστειλε την μπάλα στην εξέδρα υποβάλλοντας ερώτημα προς το ΝΣΚ αν στα κέρδη της ΤτΕ επιβάλλεται η έκτακτη εισφορά που προβλέπεται από τις διατάξεις των προαναφερόμενων νόμων.
Καθοριστικό ήταν βέβαια και το γεγονός ότι ο διοικητής της ΤτΕ, επικαλούμενος αυτόν ακριβώς τον νόμο, είχε καταφέρει επί υπουργίας Γκίκα Χαρδούβελη να εξαιρεθούν τα 29 πανάκριβα ακίνητα της τράπεζας από την υποχρέωση πληρωμής του ΕΝΦΙΑ, φόρο τον οποίο συνεχίζουν να πληρώνουν αγόγγυστα 5,5 εκατομμύρια φορολογούμενοι πολίτες.
Η γνωμοδότηση της ολομέλειας του ΝΣΚ με αριθμό 323 του 2016 απάλλαξε και επίσημα την ΤτΕ από την υποχρέωση καταβολής ΕΝΦΙΑ, με την επισήμανση πάντως ότι «μόνον εφόσον τα ακίνητα αυτά χρησιμοποιούνται για την εκτέλεση των, κύριων ή έστω παρεπόμενων, εργασιών της Τράπεζας κατά την άσκηση των υπό του Καταστατικού της προβλεπόμενων εξαιρετικής φύσεων αρμοδιοτήτων της, ζήτημα πραγματικό, η επί του οποίου έρευνα ανήκει στην αρμοδιότητα της οικείας φορολογικής αρχής».

Με νόμους του 1927 ζητεί απαλλαγή από την έκτακτη εισφορά ο διοικητής της ΤτΕ44,25 εκατ. ευρώ, χωρίς τα πρόστιμα, υπολογίζονται οι οφειλές της ΤτΕ για την έκτακτη εισφορά

Η απόφαση
Ετσι λοιπόν, όπως συνέβη και με τον ΕΝΦΙΑ, την τελική απόφαση για το αν η ΤτΕ θα πληρώσει ή όχι έκτακτη εισφορά θα πάρει πάλι το ΝΣΚ – και μάλιστα η ολομέλεια. Κι αυτό γιατί το β’ τμήμα του ΝΣΚ, το οποίο στη συνεδρίαση της 27ης Ιουνίου ομόφωνα έκρινε ότι η έκτακτη εισφορά θα πρέπει να καταβάλλεται κανονικά από την κεντρική τράπεζα (αριθμός γνωμοδότησης 165/2017), λόγω της σημαντικότητας του θέματος παρέπεμψε την υπόθεση στην ολομέλεια.
Ενδιαφέρον έχει πάντως το σκεπτικό του β’ τμήματος, όπου επισημαίνεται ότι «εάν ο νομοθέτης επιθυμούσε να εξαιρεθεί η Τράπεζα της Ελλάδος από την επιβολή των εν θέματι εκτάκτων εισφορών, θα περιελάμβανε ρητή εξαίρεση, όπως έπραξε σε άλλες περιπτώσεις φορολογιών».
Αυτή η θέση καταρρίπτει τα επιχειρήματα που έχει επικαλεστεί στο παρελθόν ο κ. Στουρνάρας ότι η κεντρική τράπεζα αντί να καταβάλλει φόρους πληρώνει ετησίως μέρισμα, το οποίο καλύπτει όλες τις υποχρεώσεις της προς το δημόσιο, άρα η απαλλαγή της από όποιον φόρο και τέλος είναι δημοσιονομικά ουδέτερη.
Επίσης σύμφωνα με την ερμηνεία του β’ τμήματος του ΝΣΚ, κατά τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), η φορολογική απαλλαγή της ΤτΕ συνδέεται άρρηκτα με τις εργασίες εκείνες που ρητώς και λεπτομερώς αναφέρονται στο καταστατικό της και αποτελούν τον κύκλο των κυρίων ή έστω παρεπόμενων τραπεζικών της εργασιών, μη παρεχόμενη πέραν των ορίων της ειδικής και εξαιρετικής της λειτουργίας, δοθέντος ότι ούτε από την ερμηνεία των οικείων διατάξεων ούτε από τη φύση τους προκύπτει ότι σκοπήθηκε η πλήρης και απεριόριστη απαλλαγή της τράπεζας από κάθε φορολογική επιβάρυνση ή συμμετοχή στα κρατικά βάρη (ΟλΣτΕ 854/1934). «Αλλωστε, έχει συναφώς κριθεί ότι η Τράπεζα της Ελλάδος δεν απαλλάσσεται των δημοτικών τελών (ΣτΕ 447/1982, ΣτΕ 1580/1980, ΣτΕ 3441/1977, ΣτΕ 1645/1958, ΣτΕ 903/1957 κ.λπ.) και ότι με νεότερη διάταξη, εισαχθείσα όμως πριν από την ισχύ του Συντάγματος 1975, νομίμως καταργήθηκε η δασμοφορολογική, κατά την εισαγωγή εμπορευμάτων, απαλλαγή της Τραπέζης (ΣτΕ 2130, ΣτΕ 2131/1978) ως και η ταχυδρομική της ατέλεια (ΟλΣτΕ 1332/1953)», όπως τονίζεται.
Οφειλές άνω των 44 εκατ. ευρώ
Από τον ισολογισμό της ΤτΕ για τη χρήση του 2008 (οικονομικό έτος 2009), που υπογράφει ο τότε διοικητής Γιώργος Προβόπουλος, προκύπτει ότι η κεντρική τράπεζα οφείλει ποσό 21.558.424 ευρώ βάσει του νόμου 3808/2009 «Εκτακτη οικονομική ενίσχυση κοινωνικής αλληλεγγύης, έκτακτη εισφορά κοινωνικής ευθύνης των μεγάλων επιχειρήσεων και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας και άλλες διατάξεις». Χωρίς μάλιστα να υπολογίζονται οι τυχόν προσαυξήσεις ή τα πρόστιμα. Το 2008 τα κέρδη χρήσεως της ΤτΕ ήταν 225.084.241 ευρώ.
Ακόμη 22.690.061 ευρώ πρέπει να καταβάλει η ΤτΕ με βάση το άρθρο 5 του νόμου 3845/2010 «Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη-μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Στη χρήση του 2009 τα κέρδη της ΤτΕ, το προσωπικό της οποίας κατά την 31.12.2016 έφθανε τα 1.840 άτομα, ήταν 228.160.613 ευρώ.
Να σημειωθεί ότι και για τους δύο νόμους εκδόθηκαν διευκρινιστικές εγκύκλιοι (ΠΟΛ.1156/22.12.2009 και ΠΟΛ. 1181/14.12.2010) για την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή των διατάξεων, όπου τονιζόταν ότι δεν εξαιρείται κανένας, ανεξάρτητα αν υπάγεται στις διατάξεις οποιουδήποτε νόμου ή σε οποιοδήποτε φορολογικό καθεστώς (π.χ. Τράπεζα της Ελλάδος), καθόσον οι εισφορές αυτές δεν ήταν φόρος εισοδήματος αλλά ιδιότυπη έκτακτη εφάπαξ επιβάρυνση.
Χιλιάδες επιχειρήσεις πλήρωσαν, όχι όμως η ΤτΕ
Το 2009, με το πρώτο νομοσχέδιο της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, επιβλήθηκε έκτακτη εισφορά κοινωνικής ευθύνης στα μεγάλα κέρδη των επιχειρήσεων (ΑΕ, ΕΠΕ, δημόσιες, δημοτικές και κοινοτικές επιχειρήσεις, συνεταιρισμοί, υποκαταστήματα αλλοδαπών επιχειρήσεων, προσωπικές εταιρείες, κοινοπραξίες κ.λπ.), εφόσον αυτά ήταν μεγαλύτερα από 5 εκατ. ευρώ.
Ο τρόπος υπολογισμού της έκτακτης εισφοράς, που επιβλήθηκε στο συνολικό καθαρό εισόδημα ή στα καθαρά κέρδη, καθοριζόταν με διαφοροποιούμενους συντελεστές, οι οποίοι αυξάνονταν προοδευτικά ανάλογα με το ύψος των συνολικών καθαρών κερδών ως εξής: 5% για καθαρά κέρδη μέχρι και 10.000.000 ευρώ, 7% για κέρδη από 10.000.001 έως και 25.000.000 ευρώ και 10% για κέρδη από 25.000.001 ευρώ και άνω.
Για παράδειγμα, αν μία ΑΕ είχε δηλώσει καθαρά κέρδη 35.000.000 ευρώ, η έκτακτη εισφορά υπολογιζόταν ως εξής: (10.000.000 ευρώ x 5%) + (25.000.000 - 10.000.000) x 7% + (35.000.000 - 25.000.000) x 10% = 500.000 + 1.050.000 + 1.000.000 = 2.550.000 ευρώ.
Η παρέμβαση αυτή, σύμφωνα με τον τότε υπουργό ΟικονομικώνΓιώργο Παπακωνσταντίνου, αφορούσε τις 300 πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις.
Την επόμενη χρονιά με τις διατάξεις του άρθρου 5 του νόμου 3845/2010 για το πρώτο μνημόνιο και με τις υπογραφές 14 υπουργών του ΠΑΣΟΚ επεβλήθη νέα έκτακτη εφάπαξ εισφορά κοινωνικής ευθύνης στο συνολικό καθαρό εισόδημα οικονομικού έτους 2010 (χρήση 2009), εφόσον αυτό ήταν πάνω από 100.000 ευρώ. Την έκτακτη εισφορά έπρεπε να καταβάλουν ημεδαπές ανώνυμες εταιρείες, δημόσιες, δημοτικές και κοινοτικές επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις κερδοσκοπικού χαρακτήρα, συνεταιρισμοί και ενώσεις τους, αλλοδαπές επιχειρήσεις που λειτουργούν με οποιονδήποτε τύπο εταιρείας και κάθε είδους αλλοδαποί οργανισμοί που αποβλέπουν στην απόκτηση οικονομικών ωφελημάτων, ημεδαπές εταιρείες περιορισμένης ευθύνης, ιδιωτικές κεφαλαιουχικές εταιρείες, ομόρρυθμες και ετερόρρυθμες εταιρείες, κοινωνίες αστικού δικαίου που ασκούν επιχείρηση ή επάγγελμα, αστικές κερδοσκοπικές ή μη εταιρείες, συμμετοχικές ή αφανείς και κοινοπραξίες.
Ο τρόπος υπολογισμού της επιβληθείσας έκτακτης εισφοράς περιλάμβανε διαφοροποιούμενους συντελεστές, που αυξάνονταν προοδευτικά ανάλογα με το ύψος των συνολικών καθαρών κερδών ως εξής: 4% για συνολικό καθαρό εισόδημα ή καθαρά κέρδη μέχρι και 300.000 ευρώ, 6% για διαφορά του συνολικού καθαρού εισοδήματος ή καθαρών κερδών από 300.001 έως και 1.000.000 ευρώ, 8% για διαφορά του συνολικού καθαρού εισοδήματος ή καθαρών κερδών από 1.000.001 έως 5.000.000 ευρώ και 10% για διαφορά του συνολικού καθαρού εισοδήματος ή καθαρών κερδών από 5.000.000 ευρώ και άνω.
Την εισφορά αυτή πλήρωσαν περί τις 17.000 επιχειρήσεις.
Οι αραχνιασμένοι νόμοι του 1927 και τα χρυσά ακίνητα
Η ΤτΕ προκειμένου να μην πληρώσει –κάτι που έκαναν όμως χιλιάδες εταιρείες– επικαλέστηκε την απαλλακτική διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 73 του καταστατικού της, το οποίο κυρώθηκε με τους νόμους 3423/1927 και 3424/1927 ως παράρτημα διεθνούς σύμβασης και έχει, συνακόλουθα, υπερνομοθετική ισχύ. Σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη, «η Τράπεζα απαλλάσσεται παντός φόρου ή τέλους». Το ίδιο επιχείρημα είχε επικαλεστεί ο κ. Στουρνάρας, αρχιτέκτονας της εφαρμογής του ΕΝΦΙΑ, για να μην πληρώσει η κεντρική τράπεζα και τα εκατομμύρια του φόρου κατοχής ακινήτων που της αναλογούσε για την ιδιόκτητη περιουσία της.
Οι δραστηριότητες της ΤτΕ αναπτύσσονται στο κεντρικό κατάστημα, σε 17 υποκαταστήματα, πέντε θυρίδες και 32 πρακτορεία, ενώ μόνο για δαπάνες προσωπικού και συνταξιοδοτικών παροχών πλήρωσε 258,6 εκατ. ευρώ το 2016, 1,9 εκατ. ευρώ παραπάνω από το 2015.
Τα 29 ιδιόκτητα κτίριά της αριθμούν δεκάδες χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα, με απόλυτο πρωταγωνιστή το κεντρικό της Πανεπιστημίου, το οποίο καταλαμβάνει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο (Πανεπιστημίου, Εδουάρδου Λω, Σταδίου και Ομήρου), συνολικού εμβαδού 6.025 τ.μ.
Στη θεμελίωση του εντυπωσιακού αυτού κτιρίου, που έγινε μόνο λίγους μήνες μετά το οικονομικό αδιέξοδο του 1932, ο τότε διοικητής της τράπεζας Εμμανουήλ Τσουδερός «απέθεσε χρυσά και αργυρά νομίσματα» από τους πιο μακρινούς της ιστορίας του ελληνισμού μέχρι τους χρόνους του κυβερνήτη Καποδίστρια, αλλά και ένα χρυσό κωσταντινάτο φλουρί που χαρίζουν στα νεογέννητα.
Στην ιδιοκτησία της τράπεζας ανήκει και το νεόδμητο κτίριο στην οδό Αμερικής 3, που εγκαινιάστηκε στις 28 Ιανουαρίου 2004 και αποτελείται από έξι υπόγειους ορόφους, πρώτο και δεύτερο ισόγειο και οκτώ υπέργειους ορόφους, συνολικής επιφάνειας 13.279 τ.μ., καθώς και το ελληνικό εργοστάσιο χρημάτων (Ιδρυμα Εκτύπωσης Τραπεζογραμματίων και Αξιών) στον Χολαργό, έκτασης 19.000 τ.μ., χτισμένο το 1941.
Τα υπόλοιπα κτίρια της ΤτΕ είναι διάσπαρτα σε όλη τη χώρα, από την Ξάνθη, τη Θεσσαλονίκη και την Κέρκυρα –το τοπικό κτίριο χρονολογείται στον 17ο αιώνα– έως τη Ρόδο και τα Χανιά με το απόρθητο κάστρο από μπετόν που χτίστηκε λίγο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ξανθή Γούναρη
Δημοσίευση
14.07.2017 | 07:00
Ανανέωση
25.02.2018 | 21:04
Documento #34
9.07.2017
http://www.documentonews.gr/

Αρχιμανδρίτης Ιερόθεος Κυκκώτης: Η ιστορία της καμήλας

Αρχιμανδρίτης Ιερόθεος Κυκκώτης: 

Η ιστορία της καμήλας

ierotheoskykkotis.jpg
Σήμερα θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα από ένα βιβλίο, του αρχιμανδρίτη Ιερόθεου Κυκκώτη, “Δρόμος μετ’ εμποδίων (1971)”, όπου εμπεριέχει μια πολύ όμορφη ιστορία που έχει να κάνει με τον βίο της Κύπρου μας.
Προτού παραθέσω το απόσπασμα θεώρησα πρέπον να αναφερθώ εν τάχει στον βίο του αρχιμανδρίτη. Ο Ιερόθεος γεννήθηκε στο χωριό Μουτουλλάς το 1905, φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο (1926-1930) και μετέπειτα στην Σχολή Σαμουήλ (1930-1932).
Αμέσως μετά, το 1933, μετέβη για σπουδές στη Θεολογική Σχολή Αθηνών όπου και απελάθηκε το 1936 από το δικτατορικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου λόγω των δημοσιεύσεων του που έκανε στην κυπριακή εφημερίδα “Ελευθερία”.
Μετά την απέλαση του, συνέχισε τις σπουδές του στο King’s College του Λονδίνου όπου υπηρέτησε ως ιεροδιάκονος στην αρχή και εφημέριος στη συνέχεια σε διάφορους ναούς. Στο Λονδίνο, δίδαξε την ελληνική γλώσσα στα παιδιών των αποδήμων αλλά και ανέπτυξε πλούσια συγγραφική δράση. Απεβίωσε το 1972 στο Λονδίνο.
Απόσπασμα
“Ο καθηγητής της φιλοσοφίας με ηρώτησε κάποτε ενώπιον των συμφοιτητών μου αν οι Κύπριοι είναι ευχαριστημένοι από την Βρεττανικήν διακυβέρνησιν. Του απήντησα ότι δεν γνωρίζω κανένα λαόν που είναι ευχαριστημένος υπό ξένην διοίκησιν.
Κάπως στενοχωρημένος από την απάντησίν μου εσυνέχισεν. «Αν σας αφήσωμεν ημείς θα σας πάρει ο Μουσολίνι. Θα το επροτιμούσατε αυτό;»
Του απήντησα ότι «στην Κύπρον λένε ότι ηρωτήθη κάποτε η καμήλα ποίον δρόμον προτιμά, τον ανηφορικόν ή τον κατηφορικόν. Και η καμήλα απήντησεν, ‘μα δεν υπάρχει ίσιος δρόμος;’. Είναι ανάγκη», του είπα, «να είμαστε κάτω από σας ή από τον Μουσολίνι;»
Οι συμφοιτηταί μου εκάγχασαν και εζητούσαν κάθε λίγο να τους είπω την ιστορίαν της καμήλας. Όλον το Κολλέγιον έμαθεν την ιστορίαν της καμήλας και μέχρι προ ολίγων ετών ακόμη, όταν τυχαίως συναντούσα συμφοιτητάς μου, εγελούσαμεν με την ιστορίαν της καμήλας. Ακόμη και ο σχολάρχης την επληροφορήθη”.
https://perithorio.wordpress.com/

ΠΟΙΗΜΑ ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΜΑΛΑΚΑΣΗ ΜΟΙΡΕΣ

Μιλτιάδης Μαλακάσης 

ΠΟΙΗΜΑ ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΜΑΛΑΚΑΣΗ
ΜΟΙΡΕΣ
Αργά, βαρύ και ακόμα σαν βγαλμένα, 
μέσα από τις νύχτες των μακρινών και άγνωστων χρόνων, 
από τα πατώματα που αναδύονται συρμένα, 
κάποια χαμένα βήματα, λησμονευμένα, 
τα μυστικα καταγγελίες των καταγγελιών.
Αδύνατες κορμάκια, απομονωμένες, 
πρόσωπα που δεν φαίνονται με το σκοτάδι, 
ματιά μεγάλα, μαύρα, αραχνοσύνη, 
και στεναγμοί μέσα από τον Άδη, 
φαντάσματα σκυφτά, μαυροντυμένα,
που αφήνετε τους τάφους σας βράδυ στο βράδυ 
και δείχνετε, δεν λέτε, περπατε μόνο, 
με τις βουβές καταγγελίες των καταγγελιών.
ΛΙΠΑΝΤΙΚΑ
Αργά, βαριά βήματα, σαν να είναι από 
αρχαίες νύχτες άγνωστων χρόνων, 
ηχώ από σκαλοπάτια σε λιθόστρωτα, 
χαμένα σκαλοπάτια, μακρύ ξεχασμένο, 
μυστικές θρήνες αφελείς ψυχές,
αδύναμα, μικρά σώματα, ατελή 
πρόσωπα που κρύβονται στο σκοτάδι, 
μεγάλα μάτια, μαύρα, σκιερά, 
στεναγμοί που ανεβαίνουν από τα 
φαντάσματα του Άδη που σκαρφαλώνουν, μαύρα μανδύα,
αφήνετε τους τάφους σας 
νύχτα μετά τη νύχτα, ορατοί αλλά σιωπηλοί, 
περπατώντας μόνο με τις σιωπηλές 
θρήνες απατεώνων ψυχών.
NEO-HELLENE POETS, Μια Ανθολογία της Νεοελληνικής Ποίησης: 1750-2018, Μεταφράστηκε από τον Μανώλη Αλιγεζάκη, Εκδόσεις Εκστάσης / Libros Libertad, 2018

https://vequinox.wordpress.com/

Ο τούρκικος καφές εν ελλάδι

Ο τούρκικος καφές εν ελλάδι



Αποσπάσματα από το ομώνυμο βιβλίου του Ηλία Πετρόπουλου.
Εκδόσεις: Νεφέλη, 1990, σελ. 140, ISBN: 960-211-080-5


Ηλίας ΠετρόπουλοςΑναγνώστη μου, εδώ μην περιμένεις να διαβάσεις την ιστορία του τούρκικου καφέ. Οι παραδόσεις για την ανακάλυψη του τούρκικου καφέ, οι αγώνες για την ελεύθερη επικράτηση του και η εξέλιξη του μέχρι τις σύγχρονες ευρωπαϊκές ποικιλίες του – όλα αυτά, τελοσπάντων – είναι δεόντως καταγραμένα, χρυσοίς γράμμασιν, στα σχετικά εγχειρίδια, αλλά και στις εγκυκλοπαίδειες. Σ’ αυτό το άρθρο επιθυμώ να μιλήσω για τον τούρκικο καφέ όπως τον ξέρουμε εν Ελλάδι. Μπαίνω ευθέως στο θέμα.
Οι τούρκοι, όπου δέον να θεωρούνται πατεράδες των νεοελλήνων, μεταξύ άλλων αγαθών και δεινών πού μας εκληροδότησαν είναι και ο καφές· ο περίφημος τούρκικος καφές. Εν αρχή οι λέξεις καφές / καφενές / καφετζής / ταμπής / γεντέκι / μπρίκι / φλιτζάνι / ντελβές / καβουρντιστήρι / καϊμάκι / τσεσβές / θεριακλής κτλ. -σχεδόν όλες τούρκικης προελεύσεως. Η λέξη καφές [μάλλον συγκερασμός του γαλικού cafe, του ιταλικού caffe, των νεοελληνικών καβές <γκαιβές<καχβές (<τουρκικό kahve}] κυριαρχεί. Η γαλλική λέξη cafe, το 1611, είχε τη μορφή cahoa (<αραβικό kahwa πού δηλώνει το αφέψημα του καφέ, κι όχι τους σπόρους). Ο τύπος γκαϊβές επιζεί στο θέατρο σκιών. Επίσης, συχνά χρησιμοποιούμε τον τύπο γκαϊβές με σκωπτική διάθεση. Ο Καμπούρογλου διασώζει τον ενδιάμεσο (;) τύπο καβές. Η λέξη καφές διαθέτει το υποκοριστικό καφεδάκι και το μεγεθυντικό καφεδούκλα (= εξαιρετικός καφές). Συναντάμε την λέξη καφές και σαν συνθετικό· λογουχάρη στις σύνθετες λέξεις καφεπότηρα, καφέμπρικο, καφεκούτι. ...
Greek coffee
© Photographer: Yiannis Papadimitriou
Agency: Dreamstime.com
Ο ταμπής είναι ο παρασκευαστής των καφέδων, ο ειδικός εκείνος μάστορης που ψήνει τους καφέδες πίσω απ’ τον μπάγκο των καφενείων. Ο ταμπής δουλεύει, όρθιος, μπρος στο γεντέκι (τουρκικό yedek), μεταχειρισμένος με μαεστρία τα μπρίκια (<τουρκικό ibrik), τους τσεσβέδες (<τουρκικό cezve) και τα φλιτζάνια (τουρκικό fincan, ή filcan). Το κάθε καφεδάκι έχει διαφορετικό καϊμάκι (<τουρκικό kaymak) και ντελβέ (ή τελβέ < τουρκικό telve), ανάλογα με τα γούστα του κάθε θεριακλή (θεριακή + κατάληξη -λης, με ταυτόχρονη επίδραση του τούρκικου tiryaki).Τα καφενεία τείνουν στην εξαφάνιση των. Οι θεριακλήδες όλο και λιγοστεύουν. Οι σημερινοί -αδαείς επί του θέματος- νέοι έχουν την εντύπωση ότι υφίσταται μια απειρία ποικιλιών του τούρκικου καφέ. Πλανώνται οικτρώς. Οι ποικιλίες του κατ’ οίκον τούρκικου καφέ είναι εξαιρετικώς περιορισμένες. Οι μανάδες μας ξέρουν να κάνουν, το πολύ-πολύ, ένα γλυκόπιοτο καφεδάκι, ή ένα μέτριο, ή ένα σκέτο. Η αναζήτηση των ποικιλιών του τούρκικου καφέ πρέπει να γίνει επί επαγγελματικού επιπέδου· δηλαδή, στον καφενέ.
Εκεί, το κάθε γκαρσόνι δίνει, φωναχτά, τις παραγγελίες στον ταμπή. Το γκαρσόνι (πολύ περισσότερο ο ταμπής) ποτέ δεν ξαφνιάζεται από την παραγγελία του πελάτη. Συχνότατα, ο πελάτης δεν υπαγορεύει καν την επιθυμία του, διότι το γκαρσόνι ξέρει εκ των προτέρων τα γούστα (ενίοτε, τα βίτσια) του κάθε ταχτικού μουστερή. Μεταχειρίστηκα την λέξη βίτσια όχι τυχαίως· και θα επανέλθω έπ’ αυτού.
Άν, λοιπόν, ακούσει κανείς προσεχτικά τις φωναχτές παραγγελίες των γκαρσονιών θα διαπιστώσει πως οι ποικιλίες του τούρκικου καφέ είναι απολύτως συγκεκριμένες.
Έκαστος καφές έχει το όνομα του. Τα επίσημα ονόματα (της επαγγελματικής αργκό) που ακούγονται περισσότερο είναι: με ολίγη (τρεις κουταλιές καφέ + μισή κουταλιά ζάχαρη· αυτός ο καφές ονομάζεται επίσης: ναι-και-όχι}, βαρήγλυκος (τρεις κουταλιές καφέ + τέσερεις ζάχαρη), πολλά βαρήγλυκος (τέσερεις κουταλιές καφέ + έξι ζάχαρη), ελαφρής γλυκός (μιάμιση κουταλιά καφέ + πέντε ζάχαρη), οθομανικός (τρεις κουταλιές καφέ + έξι ζάχαρη· με πολλές-πολλές φουσκάλες· είναι πιο βραστός απ’ τον γλυκήβραστο), γλυκήβραστος (τρείς κουταλιές καφέ + έξι ζάχαρη· σηκώνεις το μπρίκι για να κάνει ο καφές κάμποσες φουσκάλες), μέτριος (τρεις κουταλιές καφέ + δύο ζάχαρη), μέτριος βαρής (τρεις κουταλιές καφέ + τρεις κουταλιές ζάχαρη), μέτριος βραστός (τρεις κουταλιές καφέ + τρεις ζάχαρη· σηκώνεις το μπρίκι για να γίνουν φουσκάλες· αυτός ο καφές λέγεται και βραστός-και-όχι), βαρής σε μισό (τρεις κουταλιές καφέ + έξι ζάχαρη· σε μισό φλιτζάνι νερό· αυτός ο καφές είναι πηχτός σα γιαούρτι), σκέτος (τρεις κουταλιές καφέ· διόλου ζάχαρη).
Μερικοί πίνουν τον καφέ τους σε κρασοπότηρο. Κάποιοι άλλοι ζητάνε διπλό καφέ, σε χοντρό νεροπότηρο. Πολλοί ναυτικοί πίνουν τον καφέ τους σε ποτήρι, όπου ρίχνουν μέσα κι ένα κονιάκ. Οι σμυρνιοί βάζουν στον καφέ ταχίνι. Η αγιορείτικη παράδοση επιβάλει έναν δικό της καφέ- οι καλόγεροι στάζουν μες στο μπρίκι δυο-τρεις σταγόνες ούζο. Αυτό είναι κάτι πολύ γνωστό. Άλλα ο Ν. Γ. Πεντζίκης το αναφέρει δυο φορές, με αυταρέσκεια. Ο Παπαδιαμάντης, στο διήγημα Η πεποικιλμένη (1909), γράφει: μεγάλην κούπαν καφέ, μοναστηριακόν θαυμάσιον. Ο αγιορείτικος καφές (με άρωμα ούζου) μου θυμίζει, συνειρμικώς, τα μερακλίδικα κεφτεδάκια της Σμύρνης, που στη ζύμη τους (εκτός από άφθονα μπαχαρικά και χόρτα αρωματώδη) βάζουν και ελάχιστο ρακί. Ο κάθε θεριακλής έχει έναν προσωπικό τρόπο πού πίνει τον καφέ του. Άν το χοντρό φλιτζάνι έχει κάνα ραγισματάκι ο καφές επιστρέφεται. Μερικοί θεριακλήδες απαιτούν τον καφέ τους αυτοστιγμεί. Άν αργήσει η παραγγελία ο θεριακλής γκρινιάζει (τι απόγινε μ’ εκείνον τον καφέ;…. κόκαλα έχει;). Άλλοι θεριακλήδες αργούν να παραγγείλουν τον καφέ (άγνωστον διατί). Οι περισότεροι θεριακλήδες ρουφάνε τον καφέ τους αργά, αραιά, γαλήνια, ηδονικά, νηφάλια, στοχαστικά – ώστε να ευφραίνεται η ψυχή τους. Μα υπάρχουν και θεριακλήδες που πίνουν τον καφέ αρπαχτά, για ν’ ανοίξουν τα μάτια τους και να σιάξει ο στόμας τους. Αυτοί, μετά από λίγη ώρα, ζητάνε ένα δεύτερο καφεδάκι. Επίσης, κάποιοι παλιοκαιρίσιοι έπιναν καφέ ανακατωμένο με πολύ γάλα (αναγνώστη μου, μην πάει το μυαλό σου στο café-au-lait, που στην Γαλλία, πλέον, δεν το λένε έτσι).
Καθώς είπα, ο θεριακλής αγαπάει τον βαρή και σέρτικο καφέ. Αυτή η συνήθια γένησε το γνωστό καλαμπούρι: τάχα, ο ταμπής χύνει μες στο φλιτζάνι και λίγα σκάγια για να γίνει ο καφές ακόμα πιο βαρής. Ο βαρής καφές, όταν κατακάτσει, δημιουργεί έναν πάχη ντελβέ. Το κατακάθι ενθουσιάζει τον θεριακλή, αφού οι περισότεροι από δαύτους το τρώνε , είτε γλείφοντας το με τη γλώσα, είτε χώνοντας το δάχτυλο στο φλιτζάνι (- το τοιούτον δεν είναι ντροπή). Πάντως, το εν λόγω έθιμον, σιγά-σιγά, σβήνει. Τέλος, είναι ευκαιρία να θυμηθώ δυο είδη καφέδων που πίνονται ακουσίως: πρώτον, ο περίφημος καφές της παρηγοριάς, και, δεύτερον, ο τόσον προσφιλής στους χωρικούς μας καφές με παραθείον…
Στο βάθος των παλιών καφενέδων υπήρχε -και υπάρχει- ο πάγκος, με τα γλυκά κουταλιού και τις μποτίλιες με ειδικά επιστόμια. Πίσω από τον πάγκο, ακουμπισμένο στον τοίχο, το τζάκι. Αυτού δουλεύει, με γυρισμένες τις πλάτες προς τη σάλα, ο ταμπής. Η δουλιά του ταμπή, ουσιαστικώς, άρχιζε τα μεσάνυχτα. Τότε γινόταν η προετοιμασία του τζακιού για την επομένη. Δηλαδή, ο ταμπής -λίγο πριν κλείσει ο καφενές- καθάριζε επιμελώς το τζάκι, μετά το γέμιζε με κάρβουνα που τα είχε κοπανήσει μ’ ένα τούβλο, μετά έβρεχε τα κάρβουνα πολύ καλά, μετά έβαζε μπρος-μπρος στο τζάκι αρκετά αναμένα κάρβουνα, μετά σκέπαζε όλα τα κάρβουνα (τα αναμένα και τα βρεγμένα) με στάχτη, μετά εκάλυπτε τα πλάγια αυτού του σωρού με δυο χρυσόχαρτα (για να κρυφοδουλεύει η φωτιά), και, μετά έφραζε την μπούκα του τζακιού με μιαν λαμαρινούλα (μην πάρει φωτιά το μαγαζί).
Σύνεργα ψησίματος τούρκικου καφέ
Ο ταμπής έπιανε δουλιά γύρω στις εφτά το πρωί. Πριν απ’ αυτόν πήγαινε στον καφενέ ο ίδιος ο καφετζής. Ο καφετζής άνοιγε τον καφενέ λίγο πριν χαράξει. Η πρώτη δουλιά του καφετζή ήτανε να τραβήξει τη λαμαρινούλα του τζακιού για να ιδεί πώς πάει η φωτιά. Άν τυχόν ερχότανε κάνας αγουροξυπνημένος πελάτης ο καφετζής έψηνε και σερβίριζε μόνος του τον καφέ. Ο ταμπής δούλευε απ’ τις εφτά ως το μεσημέρι. Το μεσημέρι παρέδιδε στον απογεματινό ταμπή. Αυτή η περιγραφή αναφέρεται στην παλιάν εποχή. Σήμερα ο ταμπής δουλεύει κανονικό ωράριο. Όσο για το γεντέκι ζεσταίνει με υγραέριο. Το γεντέκι, βεβαίως, δεν είναι παρά το καζανάκι, του νερού. Η λέξη γεντέκι έχει και μια δεύτερη, λησμονημένη, σημασία. Γεντέκι λέγανε το βοηθητικό άλογο του κάρου, που τόχανε ζεμένο έξω από τον ζυγό. Η τουρκική λέξη yedek έχει αυτές τις δυο σημασίες, καθώς και μερικές άλλες.
Η δουλιά του ταμπή δεν είναι τόσο περίπλοκη όσο δείχνει. Ο ταμπής, ενώ ψήνει καφέδες, έχει τεντωμένα τα αφτιά του στη σάλα, για ν’ ακούει τις παραγγελίες των γκαρσονιών. Ωστόσο, σήμερα, στα εναπομένοντα μεγάλα καφενεία, ο ταμπής προπαρασκευάζει διαφόρων ειδών καφέδες κι όταν έρχεται το γκαρσόνι δεν έχει παρά να παραλάβει μερικούς απ’ αυτούς τους τυποποιημένους καφέδες. Η παρασκευή του καφέ γίνεται μπροστά στο γεντέκι. Το νερό στο γεντέκι είναι πολύ ζεστό, αλλά ποτέ βραστό. Το βραστό νερό κόβει τον καφέ. Ο καφές ψήνεται μες στο μπρίκι. Η τουρκική λέξη ibrik δηλώνει: τον μαστραπά που χρησιμοποιούσαν οι τούρκοι στο απτέσι· το μπρίκι του καφέ· ένα είδος καϊκάκι (το βρίκιον των καθαρευουσιάνων ιστορικών). Υπάρχουν διαφόρων μεγεθών μπρίκια, για έναν, ή δύο, ή τρεις, ή τέσερεις, ή πέντε καφέδες. Τα μπρίκια είναι από τενεκέ κι έχουν μακρί ξύλινο μπράτσο, για να μην καίγονται τα χέρια του ταμπή. Το καφεκούτι είναι δεξιά από το γεντέκι. Τα φλιτζάνια βρίσκονται αριστερά από το γεντέκι. Πλάι στο καφεκούτι ένα ποτήρι· μες στο ποτήρι στέκει το ξυλαράκι πού ανακατώνουν τον καφέ. Το 1840, που ο Andersen βρισκότανε στην Ελλάδα, είδε ένα παιδάκι πού ανακάτευε τον καφέ με ξυλαράκι. Μες στην καφετιέρα είναι πλαγιασμένο το κουταλάκι. Αυτό το κουταλάκι είναι πολύ μικρό, ώστε να δίνει με μεγάλην ακρίβεια τις δόσεις του καφέ και της ζάχαρης.
Το ψήσιμο του καφέ ακολουθεί αυτή τη σειρά: ο ταμπής παίρνει το κατάλληλο μπρίκι>γυρίζει δεξιά και μετράει κουταλιές καφέ και ζάχαρη>στρέφει στο γεντέκι, ανοίγει τη βρυσούλα κι αφήνει να τρέξει στο μπρίκι το ανάλογο νερό ανακατεύει το περιεχόμενο του μπρικιού>χώνει το μπρίκι στην χόβολη>παρακολουθεί το βράσιμο μόλις βράσει (ή φουσκώσει) ο καφές, γυρίζει αριστερά και αδειάζει τον καφέ στο φλιτζάνι. ‘Αν τα φλιτζάνια είναι περισότερα από ένα, ο ταμπής αδειάζει το μπρίκι σε δυο-τρεις δόσεις, ώστε όλα τα φλιτζάνια να πάρουν από λίγο καϊμάκι. Βεβαίως, το μπρίκι έχει ένα σοφά υπολογισμένο σχήμα, που αφ’ ενός, βοηθά το γρήγορο βράσιμο του καφέ, και, αφ’ ετέρου, κάνει να δημιουργείται πολύ καϊμάκι (ή φουσκάλες). Το ύψος απ’ όπου κενώνει ο ταμπής το μπρίκι έχει την σημασία του. Ο ταμπής, μόλις σερβίρει τον καφέ στα φλιτζάνια, πλένει πολύ-πολύ καλά το μπρίκι κι αρχίζει να ετοιμάζει την επόμενη παραγγελία. Το μπρίκι, αν δεν πλυθεί σχολαστικώς, καταστρέφει την γεύση των επόμενων καφέδων. Ο ταμπής πλένει μόνον τα μπρίκια. Τα φλιτζάνια και τα νεροπότηρα τα πλένει ο βοηθός του ταμπή· τουτέστιν, ο παραταμπής. Τα νεροπότηρα τα τρίβουν πρώτα με μια τσόχα, βουτηγμένη σε γλυκάδι, και μετά τα ξεπλένουν με άφθονο νεράκι. Όμως, τα παλιά χρόνια, που δεν υπήρχε τρεχούμενο νερό, έπλεναν τα νεροπότηρα σ’ έναν κουβά κρυμένον κάτω από τον πάγκο (και, επ’ αυτού, δεν χρειάζονται περαιτέρω σχόλια). Όταν το νερό του κουβά παραβρόμιζε, τον έπαιρνε ο καφετζής και τον άδειαζε, σκορπιστά, μπρος στο μαγαζί για να κατακάτσει ο κουρνιαχτός του δρόμου. Όλα αυτά υπό τα αδιάφορα βλέματα της πελατείας.
Το γκαρσόνι πλησιάζει στον πάγκο οσάκις επιστρέφει τα άπλυτα νεροπότηρα και φλιτζάνια, και, ταυτοχρόνως παραλαμβάνει τις νέες παραγγελίες. Τότε ο ταμπής τον ενημερώνει ως προς το είδος των καφέδων που έψησε. Το γκαρσόνι τοποθετεί σε ορισμένες πλευρές του δίσκου τα φλιτζάνια, ταξινομημένα κατά είδος καφέ, για να μην μπερδέψει τις παραγγελίες. Όταν υπάρχει πολλή και βιαστική πελατεία, ο ταμπής για να ξεπετάξει καφέδες, βουτάει το ξυλαράκι (πολύ λίγο, ελάχιστα) σ’ ένα φλιτζάνι με λιωμένη σόδα και μετά ανακατεύει τον καφέ. Αποτέλεσμα: ο καφές φουσκώνει αμέσως, αλλά γίνεται άνοστος. Το κόλπο αυτό δεν έχει πέραση στους θεριακλήδες.
Το ψήσιμο του τούρκικου καφέ έχει βασική σημασία. Ακριβέστερον η βραδύτητα στο ψήσιμο. Δηλαδή, καλός ταμπής είναι ο υπομονετικός ταμπής. Για να γίνει ένας καφές μερακλίδικος πρέπει να ψηθεί σε σιγανή φωτιά, σχεδόν επί είκοσι λεπτά της ώρας. Ταυτοχρόνως, ο ταμπής πρέπει να ανακατώνει, σιγά-σιγά, τον καφέ· άλλοτε γυρίζοντας το ξυλαράκι κι άλλοτε χτυπόντας το, πολύ ελαφρά, στον πάτο του μπρικιού. Τότε μόνον χυλώνει ο καφές. Γιατί, το ψήσιμο του καφέ είναι εξίσου δύσκολο με το ψήσιμο του σαλεπιού.
http://www.netlife.gr/

Δευτέρα 2 Ιουλίου 2018

Θέλετε να ζήσετε περισσότερο; Δείτε τι πρέπει να πίνετε καθημερινά

Θέλετε να ζήσετε περισσότερο; 

Δείτε τι πρέπει να πίνετε καθημερινά

Ο καφές και το τσάι μπορεί ενδεχομένως να βοηθούν ανθρώπους να ζουν περισσότερο, μειώνοντας χημικές ουσίες στο αίμα που μπορούν να προκαλέσουν καρδιακή νόσο, ανακάλυψαν ερευνητές. Ερευνητές του Stanford University πιστεύουν ότι ενδεχομένως ανακάλυψαν μια αιτία που εξηγεί το γιατί αυτά τα ροφήματα είναι ωφέλιμα.
Η καφεΐνη μπλοκάρει χημικές ουσίες στο αίμα που προάγουν τη φλεγμονή. Αγγεία με φλεγμονή είναι πιο πιθανό να γίνουν πιο άκαμπτα- παράγοντας κινδύνου για καρδιοπάθεια. Η φλεγμονή επίσης παίζει σημαντικό ρόλο σε πολλές άλλες νόσους. Εξετάσεις αίματος έδειξαν λιγότερες ουσίες που συνδέονται με τη φλεγμονή και περισσότερη καφεΐνη.
Περαιτέρω έρευνα αποκάλυψε ότι, όπως αναμενόταν, οι συμμετέχοντες αυτοί έπιναν περισσότερο καφέ. Χημική ουσία που περιέχεται στη σοκολάτα, η θεοβρωμίνη, φάνηκε επίσης να έχει αντιφλεγμονώδη δράση, αν και όχι τόσο έντονη όσο η καφεΐνη.
Ο David Furman, δήλωσε ότι περισσότερο από το 90% των μη μεταδοτικών νόσων συνδέεται με τη χρόνια φλεγμονή και πρόσθεσε ότι είναι γνωστό πως η πρόσληψη καφεΐνης συνδέεται με τη μακροζωία. Πολλές έρευνες έχουν δείξει τη σχέση. Ο ερευνητής πρόσθεσε ότι η ερευνητική του ομάδα ανακάλυψε πιθανή αιτία. Ο ερευνητής Mark Davis, πρόσθεσε ότι τα ευρήματα δείχνουν ότι φλεγμονώδης διαδικασία που συνδέεται με τη γήρανση δεν προάγει μόνο την καρδιαγγειακή νόσο αλλά ωθείται από μοριακά γεγονότα, τα οποία ενδεχομένως μπορούμε να στοχεύσουμε και να πολεμήσουμε.
https://www.pentapostagma.gr/

Ο ελληνικός στρατός στα καλύτερά του - Η εκπαίδευση της ΣΜΥ (εικόνες)

Ο ελληνικός στρατός στα καλύτερά του -

Η εκπαίδευση της ΣΜΥ (εικόνες)

Από 04 έως 22 Ιουνίου 2018, η Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών (ΣΜΥ), διεξήγαγε τη θερινή εκπαίδευση των Σπουδαστών της, στην περιοχή Καναπίτσα Λιτοχώρου.
Οπως αναφέρεται και στην ιστοσελίδα του ΓΕΣ το Ανθρώπινο Δυναμικό, είναι ο σημαντικότερος πολλαπλασιαστής ισχύος του Στρατού Ξηράς και η άρτια επαγγελματική και επιστημονική κατάρτισή του, συμβάλει στη μετεξέλιξη του Στρατού.
https://www.pentapostagma.gr/

Μαδέρα: Το εξωτικό νησί που αποκαλούν «Χαβάη της Ευρώπης»

Μαδέρα: Το εξωτικό νησί που αποκαλούν «Χαβάη της Ευρώπης» Το νησιωτικό σύμπλεγμα είναι φημισμένο παγκοσμίως για το κρασί της Μαδέρας   Η   Μ...