ΑΓΡΟΟΙΚΟΛΟΓΙΑ : ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ; -- Agroecology explained to children....parents can watch

                     Αγροοικολογία: 

             Το μέλλον της γεωργίας;

 apenanti oxthi

Γεωργία και οικολογία: δύο διαφορετικά περιβάλλοντα, επομένως δύο χωριστά πεδία μελέτης, σωστά; Ή μήπως όχι…. Η ενσωμάτωση αυτών των δύο πεδίων είναι αυτό που ονομάζουμε "αγρο-οικολογία" και με τη βοήθεια της επιστήμης μπορούμε να κατανοήσουμε και να επωφεληθούμε από τις 
αλληλεπιδράσεις των εδαφών μας, των καλλιεργειών και των ζώων, με τον αέρα, το νερό, το κλίμα και την άγρια ​​ζωή. Αυτό που κάνει την αγρο-οικολογία τόσο διαφορετική είναι ότι συνδυάζει τα καλύτερα από δύο δοκιμασμένα στο χρόνο πεδία, τηνοικολογία και τη γεωργία, για να επιδιώξουν λύσεις για έναν πιο υγιεινό κόσμο. 

Αν και κάποιοι μπορεί να θεωρούν περίεργο να συμπεριλάβουν τη γεωργία στην οικολογία, θα πρέπει να εξηγήσω ότι οικολογία ορίζεται η επιστήμη που «αντιμετωπίζει την αλληλεπίδραση μεταξύ των οργανισμών και του περιβάλλοντος τους ως ολοκληρωμένου συστήματος».

Τα αγροκτήματα περιέχουν οργανισμούς (π.χ. μικροοργανισμούς εδάφους, σκουλήκια, μέλισσες, ζιζάνια, χόρτα, καλλιέργειες, ζώα, ανθρώπους) καθώς και το περιβάλλον τους (π.χ. τοπία, έδαφος, αέρα, νερό, καιρός και κλίμα). Είναι συνεπώς λογικό να ερευνηθούν και να κατανοηθούν οι σχέσεις μεταξύ όλων αυτών των μερών; Ειδικά σε μια εποχή που όλα φαίνεται να κινούνται ταχύτερα από πριν (σκεφτείτε μέλισσες που εξαφανίζονται , την καταστροφική ξηρασία , τις καταστροφικές πλημμύρες ).

Η σύγχρονη γεωργία είχε μια θεαματική εξέλιξη τον τελευταίο αιώνα . Οι τεχνολογικές εξελίξεις στην αναπαραγωγή φυτικού γενετικού υλικού, την αγρονομία, τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα τον 20ο αιώνα ήταν τεράστιες και βοήθησαν να αντιμετωπιστούν οι σοβαρές ελλείψεις σε τρόφιμα του προηγούμενου αιώνα . Από την άλλη πλευρά, αυτή η επιτυχία μας έδωσε νέα προβλημάτα, μερικά από τα οποία είναι σχεδόν αντίθετα από την έλλειψη τροφίμων: πλεονάσματα τροφίμων, απόβλητα τροφίμων και επιδημία παχυσαρκίας. Ακόμη χειρότερα, πολλές από τις καινοτόμες πρακτικές και τεχνολογίες δημιουργούν άλλα προβλήματα, τα οποία γίνονται πιο απτά, όπως η εκτεταμένη διάβρωση και υποβάθμιση του εδάφους, ζημιές στους υδάτινους πόρους, ατμοσφαιρική ρύπανση, αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, απώλειες στη βιοποικιλότητα και, Γ.Τ.Ο ζιζανιοκτόνα .

Με τον παγκόσμιο πληθυσμό να ανέρχεται σε 8 δισεκατομμύρια , πρέπει επειγόντως να βρούμε τρόπους να καλλιεργούμε τρόφιμα που αποκαθιστούν, αντί να εξαντλούν, τους περιορισμένους πόρους μας και που θα δημιουργούν βιώσιμα και ανθεκτικά οικοσυστήματα. Η επιστήμη της αγρο-οικολογίας αποδεικνύει ότι αυτός είναι ένας εφικτός στόχος

Η αγρο-οικολογία αρχίζει με υγιή εδάφη. Τα υγιή εδάφη υποστηρίζουν τα φυτά παρέχοντας ισορροπία θρεπτικών συστατικών (για παράδειγμα, άζωτο και φώσφορο) και άνθρακα (τροφή για τη διατήρηση των μικροοργανισμών). Έχουν μια υφή που κρατά άφθονο νερό επιτρέποντας την διήθηση του νερού και τη ροή του οξυγόνου βαθιά στις ρίζες. Είναι αρκετά μαλακά για να επιτρέψουν την ανάπτυξη των ριζών, αλλά αρκετά δυνατά για να τα κρατήσουν.

Οι αγρο-οικολόγοι καλλιεργητές χρησιμοποιούν πολλές πρακτικές που θα βρείτε στις βιολογικές καλλιέργειες, αλλά αυτό που τους ξεχωρίζουν είναι ότι σχεδιάζουν για τα χωράφια τους, καλλιέργειες και παραγωγή ζώων με τεχνικές που δε χρησιμοποιούν χημικές ουσίες αλλά αξιοποιούν τα φυτικά απόβλητα και ζωικά απόβλητα εμπλουτίζοντας το έδαφος , η παραγωγή των ζωοτροφών γίνεται τοπικά μειώνοντας το κόστος αλλά και το οικολογικό αποτύπωμα. Χρησιμοποιώντας την βιοποικιλότητα μεαμειψισπορά και συγκαλλιέργεια διατήρούν τη γονιμότητα των χωραφιών τους . Χρησιμοποιούν παραδοσιακές ποικιλίες σπόρων κατάλληλες για το πολύ-λειτουργικό μοντέλο μιας μορφής ήπιας γεωργίας. Ησυγκαλλιέργεια με βότανα και αρωματικά βοηθάει στο καλύτερο επικονιασμό όλης της καλλιέργειας. Η αύξηση της βιοποικιλότητας του χωραφιού αυξάνει την παραγωγικότητα. Αξιοποιούν καλύτερα το νερόπου δέχονται τα εδάφη τους, και σέβονται το περιβάλλον.

http://www.apenantioxthi.com/

ΤΑΛΙΑΤΈΛΕΣ  ΜΕ ΣΆΛΤΣΑ CONTADINA

δημοσιεύθηκε 20 Σεπ 2017από elganspo

Καλημέρα σε όλο τον κόσμο, σήμερα προτείνω μια εύκολη και καλή da ζυμαρικά κάνει ως contadina ταλιατέλες με σάλτσα, ζυμαρικά με κόστος κάτω από ένα γρήγορο χρόνο προετοιμασίας και καλό για κάθε περίσταση ή την ημέρα για να πάει με αυτό το dia.Dicho η συνταγή.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

1. χαμηλή δυσκολία
2. Χρόνος προετοιμασίας 30-35 λεπτά
3. Οι δόσεις για 4 άτομα
4. χαμηλού κόστους

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ:

1. 150 γρ. φασολάκια (κατεψυγμένα ή νωπά, χρησιμοποιείται φρέσκο ​​πρέπει να βράζεται πριν).
2. 150 γρ. μανιτάρι
3. 50 γρ. λιαστή ντομάτα
4. στήθος κοτόπουλου 250
5. μισό ψιλοκομμένο κρεμμύδι
6. 2 σκελίδες λιωμένο σκόρδο
7. 50 ml. ελαιόλαδο
8. πρόστιμο αλάτι και μαύρο πιπέρι είναι απαραίτητη
9. 50 γρ. τριμμένη παρμεζάνα
10. 200 ml κρέμας μαγειρέματος
11. κάποια μαϊντανό για το γαρνίρισμα σγουρά
12. 40 gr. μαϊντανό, ψιλοκομμένο
13. 30 ml. λευκό κρασί

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:

Κόψτε σε λωρίδες ξεκινήσει με το στήθος, σοταρισμένα με ελαιόλαδο και το σκόρδο, ευθυγράμμιση λεπτό αλάτι και μαύρο πιπέρι, μετά από περίπου 5 λεπτά, μία φορά αυτό το χρυσό, σβήνουμε τη φωτιά.

Τώρα μια άλλη Sarte μάγειρας μισό κρεμμύδι με φασολιών (που χρησιμοποιείται κατεψυγμένο μπορεί το θέσω όπως είναι), τα αποξηραμένα ντομάτες περισσότερα μανιτάρια προηγουμένως έχουν καθαρισθεί και κομμένα σε λωρίδες, ευθυγράμμιση άλας βουτιά με λευκό κρασί, παρελθόν περίπου 5-6 λεπτά, προσθέστε το κοτόπουλο αφήνοντας περισσότερο κρέμα στην θερμότητα έως ότου η σάλτσα φθάσει στην επιθυμητή πυκνότητα ή έτσι παίρνει άλλα 5 λεπτά.

Καλά τώρα μαγειρέψουν τις ταλιατέλες σε αλμυρό νερό για 5 -6 λεπτά, θα το αφαιρέσει al dente, ο ρίχνουμε το η Sarte, παραλείποντας όλες σιγοβράσει με ένα νήμα από ελαιόλαδο και μαϊντανό παρμεζάνα, όταν παίρνουμε το κρεμώδης πάστα την κατάσβεση της πυρκαγιάς και εξυπηρετούν διακόσμηση το πιάτο της αρεσκείας μας.

Braves έτοιμα για κατανάλωση, απολαύσετε το γεύμα σας, όπως πάντα, για τυχόν απορίες ή ανησυχίες, μπορείτε να μου στείλετε email σε αυτό το blog, να πάει να αφήσει την εικόνα του τελικού πιάτου, μέχρι την επόμενη συνταγή με μεγαλύτερη καινοτομία και τις νέες πιάτο.

https://cocinaitaly.wordpress.com/

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ NARWHALS ( ΜΟΝΟΚΕΡΟΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ )

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ NARWHALS 

(   ΜΟΝΟΚΕΡΟΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ )

Η narwhal , ή narwhale ( Monodon Monoceros ), είναι μια μεσαίου μεγέθους οδοντωτή φάλαινα.

Συχνά ονομάζονται μονόκεροι της θάλασσας , οι narwhals είναι παράξενα και όμορφα πλάσματα με μακρύς έμβλημα που προεξέχουν από τα κεφάλια τους.

Ζει όλο το χρόνο στα ύδατα της Αρκτικής του Καναδά , της Γροιλανδίας , της Νορβηγίας και της Ρωσίας .

Narwhals μπορεί να ζήσει μέχρι τουλάχιστον 50 χρόνια .

Οι Narwhals έχουν μικρές στρογγυλεμένες κεφαλές, μικρά πτερύγια με αναποδογυρισμένα άκρα και κανένα ραχιαίο πτερύγιο, αλλά μια ανομοιόμορφη ραχιαία κορυφογραμμή κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης.

Τα αρσενικά narwhal διακρίνονται από έναν μακρύ, ευθεία, ελικοειδή μπρόσμιο , ο οποίος είναι ένα επίμηκες άνω αριστερό σκυλί? σε σπάνιες περιπτώσεις έχει παρατηρηθεί ένα αρσενικό με δύο βλεφαρίδες. Τα θηλυκά αναπτύσσουν μερικές φορές έναν μικρό μπρόκολο, αλλά δεν γίνονται τόσο προεξέχοντα όσο τα αρσενικά.

Για τα δύο φύλα, εξαιρουμένου του μπρόσμιου του αρσενικού, το συνολικό μέγεθος σώματος μπορεί να κυμαίνεται από 3,95 έως 5,5 μέτρα  (13 έως 18 πόδια). τα αρσενικά είναι ελαφρώς μεγαλύτερα από τα θηλυκά.

Το μέσο βάρος ενός ενήλικου narwhal είναι 800 έως 1.600 κιλά (1.800 έως 3.500 λίβρες).

Η σπείρα χαυλιόδοντα μπορεί να είναι έως και 3 μέτρα (9 πόδια) μακρύ και ζυγίζει πάνω από 10 κιλά(22 λίβρες).

Οι Narwhals έχουν ένα μαύρο και άσπρο μοτίβο δέρματος στο ραχιαίο μέγεθος και είναι λευκά κάτω από την κοιλιά τους . Οι Narwhals γεννιούνται γκρίζα και με την ηλικία τους γίνονται ασπρόμαυρες. Τα πολύ παλιά narwhals μπορεί να είναι πολύ λευκό με μερικές μαύρες κηλίδες.

Όπως πολλές άλλες φάλαινες , οι narwhals ταξιδεύουν σε ομάδες .

Οι Narwhals κανονικά συγκεντρώνονται σε ομάδες περίπου 5 έως 10 , και μερικές φορές μέχρι 20 .

Το καλοκαίρι , πολλές ομάδες έρχονται μαζί, σχηματίζοντας μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που μπορούν να περιέχουν από 500 έως πάνω από 1000 άτομα.

Narwhals παρουσιάζουν εποχιακές μεταναστεύσεις, με μια υψηλή πιστότητα της επιστροφής στην προτιμώμενη, πάγος -δωρεάν καλοκαιρινά λόγους, συνήθως σε ρηχά νερά. Τους καλοκαιρινούς μήνες κινούνται πιο κοντά στις ακτές, συνήθως σε λοβούς των 10-100. Τον χειμώνα , κινούνται σε υπεράκτια, βαθύτερα νερά κάτω από πυκνό παγωμένο πάγο, που εκτείνονται σε στενές σχισμές στον πάγο της θάλασσας ή οδηγούν.

Όταν τα χειμωνιάτικα νερά τους, τα narwhals κάνουν μερικές από τις βαθύτερες καταδύσεις που καταγράφονται για ένα θαλάσσιο θηλαστικό , καταδύονται σε τουλάχιστον 800 μέτρα πάνω από 15 φορές την ημέρα, με πολλές καταδύσεις φτάνοντας στα 1.500 μέτρα (4.900 πόδια). Οι καταδύσεις σε αυτά τα βάθη διαρκούν περίπου 25 λεπτά, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου που ξοδεύεται στο κάτω μέρος και της διέλευσης προς τα κάτω και πίσω από την επιφάνεια.

Οι Narwhals τρέφονται με ιππόγλωσσα Γροιλανδίας, πολικό και αρκτικό βατόμουρο, σουπιές , γαρίδες και καλαμάρια .

Οι Narwhals κάνουν ένα ευρύ φάσμα κλικ και σφυρίχτρες κάτω από το νερό . Οι ήχοι τους φαίνεται να διαφέρουν το καλοκαίρι και το χειμώνα. Χρησιμοποιούν τα κλικ ή την ανάκληση , για την ανίχνευση αντικειμένων στο νερό (όπως θήραμα), για πλοήγηση και επικοινωνία .

Οι χαυλιές Narwhal είναι γεμάτες με νεύρα και καλύπτονται από μικροσκοπικές τρύπες που επιτρέπουν την είσοδο στο θαλασσινό νερό. Αυτό δίνει στους προστάτες μια ευαισθησία που θα μπορούσε να βοηθήσει narwhals ανιχνεύσει τις αλλαγές στο περιβάλλον τους, όπως η θερμοκρασία ή ακόμα και την αλατότητα του νερού.

Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι για το σκοπό του μαστιγίου , αλλά κάποιοι πιστεύουν ότι είναι προεξέχοντες σε τελετουργίες ζευγαρώματος, ίσως χρησιμοποιούνται για να εντυπωσιάσουν τα θηλυκά ή να αγωνιστούν οι αντίπαλοί τους.

Οι Narwhals φτάνουν σε σεξουαλική ωριμότητα μεταξύ 6-9 ετών, και τα θηλυκά γεννούν έναν μόσχο κάθε τρίτο έτος , κατά μέσο όρο. Η περίοδος αναπαραγωγής είναι στις αρχές της άνοιξης (Μάρτιος-Απρίλιος) στον πυκνό πάγο των λόφων τους. Η περίοδος κύησης είναι περίπου 14 μήνες και γεννιούνται στα τέλη της άνοιξης (Μάιος-Ιούνιος) κατά τη μετανάστευσή τους στο βορρά προς τους θερινούς τους χώρους.

Οι μόσχοι εξαρτώνται από το γάλα για περίπου 20 μήνες. Αυτή η μακρά περίοδος γαλουχίας δίνει στους μόσχους χρόνο για να μάθουν τις δεξιότητες που απαιτούνται για την επιβίωση κατά την ωρίμανση όταν μένουν μέσα σε δύο μήκη σώματος της μητέρας.

Οι Narwhals κυνηγούνται κυρίως από πολικές αρκούδες και orcas. Μπορούν επίσης να κυνηγήσουν νόμιμα αυτήν τη φάλαινα άτομα που έχουν native Inuit.

Τα Narwhals έχουν συλλεχθεί για πάνω από χίλια χρόνια από ανθρώπους Inuit στο βόρειο Καναδά και Γροιλανδία για κρέας και ελεφαντόδοντο.

Συχνά σκοτώνονται από ασφυξία όταν ο πάγος της θάλασσας παγώσει. Μια άλλη αιτία θανάτου, ειδικά μεταξύ των νεαρών φαλαινών, είναι η πείνα.

Ο σημερινός πληθυσμός του narwhal είναι περίπου 75.000, επομένως οι narwhals πληρούν τις προϋποθέσεις για την Near Threatened σύμφωνα με το κριτήριο της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) .

Το επιστημονικό όνομα για το narwhal , Monodon monoceros , προέρχεται από το ελληνικό " ένα δόντι, ένα κέρατο ". Ο ασπρόμαυρος χρωματισμός του δέρματος συνέβαλε στο κοινό τους όνομα " narwhal ". Το παλιό νορβηγικό πρόθεμα " Nar " σημαίνει " πτώμα " και " hval " σημαίνει " φάλαινα ". Έτσι, η " πτώση της φάλαινας " αναφέρεται στο πώς το χρώμα του δέρματός της μοιάζει με αυτό ενός πνιγμένου ναυτικού.

Το narwhal ήταν ένα από τα πολλά είδη που περιγράφονται από τον Carl Linnaeus στη δημοσίευσή του Systema Naturae το 1758.

Ο Narwhal είναι ένα από τα δύο ζωντανά είδη φάλαινας στην οικογένεια Monodontidae , μαζί με την φάλαινα beluga.

Το narwhal ήταν μία από τις δύο πιθανές εξηγήσεις του γιγαντιαίου φαινομένου της θάλασσας που έγραψε ο Jules Verne στο 1870 μυθιστόρημα του είκοσι χιλιάδες πρωταθλήματα κάτω από τη θάλασσα.

Interesting facts about narwhals | Just Fun Facts

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΤΕΡΕΣ

Ενδιαφέροντα γεγονότα για τις φτέρες

Η φτέρη είναι μέλος μιας ομάδας αγγειακών φυτών που αναπαράγονται μέσω σπορίων και δεν έχουν ούτε σπόρους ούτε άνθη.

Ανήκουν στο κατώτερο αγγειακό τμήμα των φυτών Pteridophyta , έχοντας φύλλα συνήθως με συστήματα διακλαδισμένων φλεβών.

Υπάρχουν περίπου 10.560 γνωστά είδη φτέρης .

Οι φτέρες είναι μερικά από τα παλαιότερα φυτά στον κόσμο . Εμφανίζονται αρχικά στα απολιθώματα πριν από 360 εκατομμύρια χρόνια στην ύστερη δεκαετία της δεκαετίας του '80, αλλά πολλές από τις σημερινές οικογένειες και είδη δεν εμφανίστηκαν πριν από περίπου 145 εκατομμύρια χρόνια στην πρώιμη Κρητιδική, αφού τα ανθοφόρα φυτά κατέλαβαν πολλά περιβάλλοντα.

Οι φτέρες διανέμονται σε όλο τον κόσμο , συμπεριλαμβανομένων των τροπικών, εύκρατων και αρκτικών περιοχών, αν και τα περισσότερα είδη βρίσκονται σε τροπικές περιοχές.

Υπάρχουν τέσσερις ειδικοί τύποι οικοτόπων που βρίσκονται οι φτέρες σε : υγρά, σκιερά δάση. ρωγμές σε βράχια, ειδικά όταν προστατεύονται από τον ήλιο. υγροβιότοποι, συμπεριλαμβανομένων των τυρφώνων και των βάλτων. και τροπικά δέντρα, όπου πολλά είδη είναι επιφύκολα.

Η διάρκεια ζωής της φτέρης εξαρτάται από το είδος . Μερικοί τύποι φτέρες μπορούν να ζήσουν έως και 100 χρόνια.

Μόνο σε μέγεθος κυμαίνονται από λεπτά λεπτά φυτά μόνο 2 με 3 χιλιοστά (0,08 έως 0,12 ίντσες) ψηλά έως τεράστιες φτέρες των 10 έως 25  μέτρων  (30 έως 80 πόδια) σε ύψος .

Όπως και άλλα φυτά, οι φτέρες έχουν ρίζες, στελέχη και φύλλα . Αυτά τα μέρη, ωστόσο, έχουν ονόματα που είναι ειδικά για φτέρες. Αυτοί οι όροι είναι σημαντικοί για να γνωρίζουμε πότε εντοπίζουμε τις φτέρες.

Rhizome : Αυτό το τμήμα του εργοστασίου είναι υπεύθυνο για την παραγωγή ριζών, οι οποίες απορροφούν θρεπτικά συστατικά και νερό από το έδαφος. Τα ριζώματα της ράβδου μπορεί να είναι πολύ λεπτές και ερπυστικές, ή παχύρρευστοι. Συχνά φορές το σχήμα του ριζώματος είναι ενδεικτικό της μορφής ανάπτυξης της φτέρης. Οι φτέρες που αναπτύσσονται σε σχηματισμό στεφάνης, με όλα τα φύλλα που προκύπτουν από ένα κεντρικό σημείο, τείνουν να έχουν ριζώματα, ενώ οι φτέρες που στέλνουν μεμονωμένα φύλλα από πολλαπλά μέρη τείνουν να έχουν ριζώματα.

Στέλεχος, Στύπος ή Στέλεχος : Αυτό είναι το τμήμα της φτέρης που συνδέει τη ρίζα του φυτού με τη λεπίδα ή το φυλλώδες τμήμα του φυτού. Η λειτουργία του είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου υποστήριξη, ωστόσο μπορεί επίσης να είναι φωτοσυνθετική.

Frond, Leaf, ή Blade : Αυτό είναι το τμήμα της μελισσοκομίας που φέρει φυλλάδια ή πινέλα. Αυτό το τμήμα του εργοστασίου είναι υπεύθυνο για τη διεξαγωγή φωτοσύνθεσης. Τα νέα φύλλα τυπικά επεκτείνονται με την ξετύλιξη μιας σφιχτής σπείρας που ονομάζεται "κροτίδα" ή "φουρκέτα φιδιού".

Φυλλάδια ή Pinnae : Αυτά είναι τα τμήματα της πρόσοψης που είναι πλήρως χωρισμένα από το μίσχο του μετώπου. Ορισμένα αλλά όχι όλα τα φύλλα φτέρη χωρίζονται σε pinnae. Περαιτέρω διαιρέσεις στην πρόσοψη ονομάζονται ακίδες, όπου τα φυλλάδια χωρίζονται περαιτέρω σε μικρότερα φύλλα που συνδέονται με τον διακλαδισμένο στέλεχος του πτερυγίου.

Άξονας ή Ράχης : Αυτό είναι το τμήμα του στελέχους της φτέρης που αγγίζει τα φυλλάδια της φτέρης. Ουσιαστικά, είναι το τμήμα του στελέχους που αγγίζει το φυλλώδες τμήμα του μετώπου.

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, οι φτέρες δεν παράγουν σπόρους, αναπτύσσονται από σπόρια . Παράγονται σε εξειδικευμένα όργανα - τα σπόρια ή τα σποράγγια. Οι σπόροι συνήθως φαίνονται σαν μικρές κουκίδες στις κάτω πλευρές των φύλλων. Τα φυτά Fern μπορούν να αποθέσουν εκατομμύρια σπόρια στο έδαφος, αλλά μόνο οι λίγοι που βρίσκουν ιδανικές συνθήκες θα αυξηθούν.

Οι φτέρες δεν είναι τόσο σημαντικές οικονομικά όσο οι φυτείες σπόρων, αλλά έχουν μεγάλη σημασία σε ορισμένες κοινωνίες.

Μερικές φτέρες χρησιμοποιούνται για φαγητό , συμπεριλαμβανομένων των φιδιών του Pteridium aquilinum (bracken), του Matteuccia struthiopteris (φτέρη στρουθοκαμήλου) και του Osmundastrum cinnamomeum (φτέρη της κανέλας).

Οι φτέρες κάνουν υπέροχα φυτά εσωτερικού χώρου , αλλά η υγρασία στα σπίτια είναι συχνά πολύ χαμηλή για να φτάσουν μερικές φτέρες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα το χειμώνα, όταν η θερμότητα είναι ενεργοποιημένη.

Η μελέτη των φτερών και άλλων pteridophytes ονομάζεται pteridology . Ένας πατερδολόγος είναι ειδικός στη μελέτη των pteridophytes με μια ευρύτερη έννοια που περιλαμβάνει τα πιο απομακρυσμένα συγγενή lycophytes.

Το Fern-Fever ήταν μια τρέλα για φτέρες . Οι βικτοριανές διακοσμητικές τέχνες παρουσίασαν το μοτίβο της φτέρης στην αγγειοπλαστική, το γυαλί, το μέταλλο, τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, το ξύλο, το τυπωμένο χαρτί και τη γλυπτική, με τις φτέρες "να εμφανίζονται σε όλα, από το βάπτισμα στα ταφικά μνημεία και τα μνημεία".

Οι φτέρνες σχηματίζουν λαογραφία , για παράδειγμα σε θρύλους για μυθικά λουλούδια ή σπόρους.

Στη σλαβική λαογραφία , οι φτέρες πιστεύεται ότι ανθίζουν μία φορά το χρόνο, κατά τη διάρκεια της νύχτας του Ivan Kupala. Αν και φέρεται να είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί, όποιος βλέπει ένα "λουλούδι φτέρη" θεωρείται ότι είναι εγγυημένος για να είναι ευτυχισμένος και πλούσιος για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Ομοίως, η φινλανδική παράδοση υποστηρίζει ότι κάποιος που βρίσκει τον «σπόρο» μιας φτέρης στην άνθιση της νύχτας του καλοκαιριού, θα έχει, με την κατοχή του, καθοδηγούμενη και θα μπορεί να ταξιδεύει αόρατα στις θέσεις όπου το αιώνιο φως το σημείο του κρυμμένου θησαυρού. Αυτά τα σημεία προστατεύονται από μια ξόρκι που εμποδίζει οποιονδήποτε αλλά τον κάτοχο φτέρη να γνωρίζει ποτέ τις τοποθεσίες τους.

Το βιβλίο όπου μεγαλώνει η κόκκινη φτέρη έχει προκαλέσει πολλές ερωτήσεις σχετικά με τη μυθική «κόκκινη φτέρη» που κατονομάζεται στο βιβλίο. Δεν υπάρχει τέτοιο γνωστό φυτό, μολονότι υπήρξε η εικασία ότι μπορεί να αναφερθεί εδώ η αμυγδαλιά, το Sceptridium dissectum, επειδή είναι γνωστό ότι εμφανίζεται σε διαταραγμένες περιοχές και τα φύλλα της μπορεί να κοκκινίσουν τον χειμώνα.

Interesting facts about ferns | Just Fun Facts