ΠΟΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΥΧΕΝΑ

                                        Πόνος στον Αυχένα. 

Ασκήσεις για την αντιμετώπιση και οδηγίες για ανακούφιση και πρόληψη Του 

Κωνσταντίνου Λούβρου, Μ.D., medlabnews.gr  

Αφήστε για λίγο τον υπολογιστή στο γραφείο ή στο σπίτι και ασχοληθείτε με τον αυχένα σας είτε σας ενοχλεί είτε όχι. 

Το καλύτερο προληπτικό φάρμακο για την πίεση στον αυχένα και την πλάτη, είναι η κίνηση. 
Κάντε συχνά διαλείμματα μακριά από την οθόνη του υπολογιστή και κάντε μερικές ασκήσεις με στόχο τη βελτίωση της κινητικότητας του αυχένα και των άνω άκρων, που πιθανόν να έχουν επηρεαστεί, και την ενδυνάμωση της περιοχής. Eπίσης οι προτεινόμενες ασκήσεις σκοπό έχουν την περαιτέρω ανακούφισή του από τον πόνο και τη χαλάρωση της περιοχής από το μυϊκό σπασμό, με τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος.  

Οι ασκήσεις που θα τον δυναμώσουν 

 Ένας εύκολος και γρήγορος τρόπος για να βελτιώσουμε το εύρος της κίνησης, να αυξήσουμε την ελαστικότητα της περιοχής, καθώς και να μειώσουμε σε μεγάλο βαθμό την εμφάνιση των συμπτωμάτων, είναι η εκτέλεση μερικών ασκήσεων ελαστικότητας και διατάσεων κατά τη διάρκεια της ημέρας, ακόμα και στα διαλείμματα στον χώρο εργασίας μας. 
Ο χρόνος που χρειάζεται για την εκτέλεσή τους είναι ελάχιστος. 
Κατά την εκτέλεση των ασκήσεων, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, ώστε να αποφύγουμε την αναπαραγωγή ή την αύξηση των συμπτωμάτων (αν νιώσουμε κάτι τέτοιο, διακόπτουμε αμέσως την εκτέλεση των ασκήσεων) και να σταματήσουμε την κίνηση όταν νιώσουμε μια ήπια διάταση στην περιοχή. 

Οι Ασκήσεις: 

Αυχενική κάμψη: 

Καθίστε άνετα με τους ώμους πίσω και το κεφάλι να κοιτάει μπροστά. 
Με αργό ρυθμό κινούμε το πιγούνι μας προς τα κάτω και προς τα μέσα, με απώτερο στόχο να μπορούμε να βλέπουμε τα δάχτυλα των ποδιών μας. 
Τοποθετώντας το ένα μας χέρι στην πίσω περιοχή της κεφαλής, βοηθάμε την εκτέλεση της κίνησης. Σταματάμε πάλι την κίνηση μόλις νιώσουμε τη διάταση στην περιοχή και διατηρούμε τη θέση μας για 15΄΄. 
Επιστρέψτε αργά στην αρχική θέση. 
Επαναλάβετε 3 φορές. 
Επίσης Καθισμένος/η σε μια καρέκλα, περάστε μια πετσέτα γύρω από τον αυχένα σας και κρατάτε την από τις 2 άκρες. 
Σκύψτε λίγο μπροστά λυγίζοντας ελαφρά το κεφάλι. Δοκιμάστε να σηκώσετε το κεφάλι σας, προβάλλοντας αντίσταση με την πετσέτα. 
 Επαναλάβετε 10 φορές την άσκηση.  

Στροφές του αυχένα: 

Καθίστε άνετα, με τους ώμους πίσω και το κεφάλι να κοιτάει μπροστά. 
Στρίβουμε αργά τον αυχένα μας κοιτώντας αρχικά πάνω από τον αριστερό μας ώμο. Τοποθετώντας το ένα μας χέρι στο δεξί μας μάγουλο, προσπαθούμε να αυξήσουμε το εύρος της κίνησης. Μόλις νιώσουμε τη διάταση στη δεξιά μας πλευρά, σταματάμε την κίνηση και διατηρούμε πάλι τη θέση μας για 15΄΄. 
Επιστρέψτε αργά στην αρχική θέση και κάντε το ίδιο για την αντίθετη πλευρά. Επαναλάβετε 3 φορές για κάθε πλευρά. 
Αντίστοιχα βήματα ακολουθούμε και για την αντίθετη στροφή.  

Πλάγια κάμψη: 

Καθίστε άνετα, με τους ώμους πίσω και το κεφάλι να κοιτάει μπροστά. 
Κάμψτε αργά το κεφάλι προς τον ένα ώμο και μείνετε σε αυτή τη θέση για 15sec. Επιστρέψτε αργά στην αρχική θέση και κάντε το ίδιο προς τον αντίθετο ώμο. 
Επαναλάβετε 3 φορές για κάθε πλευρά. 

Αυχενική έκταση: 

Με αργό, ελεγχόμενο ρυθμό, κινούμε τον κεφάλι προς τα πάνω, με στόχο να κοιτάξουμε όσο πιο πίσω μπορούμε, π.χ. το ταβάνι του δωματίου. Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε το ένα μας χέρι, τοποθετώντας το στο μέτωπό μας, ώστε να αυξήσουμε λιγάκι το εύρος της κίνησης. Σταματάμε όταν νιώσουμε τη διάταση στην μπροστινή περιοχή του λαιμού μας και διατηρούμε τη θέση αυτή για 15΄΄. 
Αφού εκτελέσουμε τις παραπάνω ασκήσεις χωρίς να παρουσιαστεί κάποια ενόχληση, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε και μερικές ισομετρικές ασκήσεις για να δυναμώσουμε την περιοχή του αυχένα. 
Ισομετρική άσκηση ονομάζεται η άσκηση όπου υπάρχει αντίσταση, αλλά δεν πραγματοποιείται κίνηση, δεν μεταβάλλεται καθόλου δηλαδή η αρχική μας θέση.  

Άσκηση 1: 

Τοποθετώντας το ένα μας χέρι στο μέτωπό μας και διατηρώντας τον αυχένα μας στη φυσιολογική του θέση, προσπαθούμε να κινήσουμε το κεφάλι μας προς τα μπροστά, έχοντας ως αντίσταση το χέρι μας, το οποίο μπλοκάρει την πραγματοποίηση της κίνησης. Η αντίσταση που τοποθετούμε είναι σταθερή και η διάρκεια της άσκησης είναι 15΄΄. 
Μπορούμε να επαναλάβουμε την άσκηση τρεις φορές για καλύτερο αποτέλεσμα.  

Άσκηση 2: 

Διατηρώντας τη φυσιολογική θέση του αυχένα μας, τοποθετούμε στην αριστερή πλευρά της κεφαλής μας το ένα μας χέρι. Προσπαθούμε από αυτή τη θέση να κάμψουμε πλευρικά το κεφάλι μας προς τα αριστερά, ενώ παράλληλα, χρησιμοποιώντας τη δύναμη στο χέρι μας, μπλοκάρουμε την εκτέλεση της κίνησης. Διατηρούμε την αντίσταση σταθερή και τη θέση μας για 15΄΄. Ακολουθούμε αντίστοιχα βήματα για την αντίθετη πλευρά. 
Μπορούμε να επαναλάβουμε την άσκηση τρεις φορές για καλύτερο αποτέλεσμα.

Η διάσημη γυμνάστρια Τάρα Στάιλς (Tara Stiles) μας δείχνει τις τρεις ασκήσεις για το μυϊκό άλγος σε αυχένα και πλάτη. 

Προλαμβάνεται και πώς; 

Αν οδηγείτε για πολλές ώρες η πλάτη του καθίσματος πρέπει να είναι σε όρθια θέση και το κεφάλι να μη γέρνει μαζί με τους ώμους προς τα εμπρός. 
Επίσης, πολλοί οδηγοί λανθασμένα γέρνουν προς το πλάι, έχοντας το χέρι πάνω στις ταχύτητες ή στο παράθυρο, κάτι που επιβαρύνει τον αυχένα. 
Προσαρμόστε την καρέκλα στο γραφείο σας, την οθόνη του υπολογιστή σας, έτσι ώστε ο αυχένας και γενικώς η σπονδυλική στήλη να είναι σε ουδέτερη θέση. Η έκταση του αυχένα (όταν γυρίζει το κεφάλι μας προς τα πάνω) είναι συνήθως η στάση που ενοχλεί. Πρέπει να διατηρείται η οσφυϊκή λόρδωση. Να ακουμπάνε οι γλουτοί στην πλάτη του καθίσματος και το κεφάλι με τον αυχένα να είναι σε μία ευθεία. 
Διακόπτετε την καθιστή θέση κάθε μία ώρα και περπατάτε για μερικά λεπτά. 
Αποφεύγετε να στερεώνετε το τηλέφωνο ανάμεσα στο αφτί και στον ώμο σας, όταν μιλάτε. 
Αποφεύγετε να κοιμάστε μπρούμυτα. Να χρησιμοποιείτε το κατάλληλο για εσάς μαξιλάρι. Αν χρησιμοποιείτε απλό μαξιλάρι, θα πρέπει να προσέχετε ώστε να «γεμίζει» το κενό από το αυτί μέχρι τον ώμο, γιατί όταν το τοποθετείτε από το αυτί και πάνω ο αυχένας δεν έχει τη σωστή στήριξη. 
Ασκηθείτε τακτικά. Γυμνάστε ιδιαίτερα τους θωρακικούς μυς. Οι ασκήσεις για τον αυχένα που θα σας υποδείξει ο ειδικός είναι πολύ σημαντικές για την πρόληψη των πόνων του αυχένα και του αυχενικού συνδρόμου. 
Σταματήστε ή ελαττώστε το κάπνισμα. 
Να σημειώσουμε ότι η πρόληψη καλό είναι να γίνεται με τις οδηγίες ενός φυσιάτρου ή φυσικοθεραπευτή. 
Σε κάθε περίπτωση που ο πόνος δεν σταματά, είναι καθημερινός ή επανέρχεται συχνά ή ακόμα γίνεται χρόνιος, απαιτείται έλεγχος από ειδικό (για να βρεθεί η αιτία του) και ειδική αντιμετώπιση (είτε συντηρητική από φυσίατρο/φυσικοθεραπευτή είτε χειρουργική).  

πηγή

Cheap Offers: http://bit.ly/gadgets_cheap

http://koukfamily.blogspot.gr/

ΙΑΠΩΝΙΑ -- Αγκάθι ή Ρόδο;

ΙΑΠΩΝΙΑ

 

Αγκάθι ή Ρόδο;

13/12/2017

ΟJayant Bhandari είναι ένας Ινδός αρθρογράφος που, πέραν της συγγραφής, ταξιδεύει συνεχώς στον κόσμο με σκοπό να τον ‘κατανοήσει’ και παράλληλα να αναζητήσει επενδυτικές ευκαιρίες.

Ακολουθεί μια πολύ ενδιαφέρουσα περιγραφή για το πώς παρουσιάζεται η Ιαπωνία στα Μ.Μ.Ε. σε σχέση με το προσωπικό του βίωμα. Είναι δύο πολύ διαφορετικές οπτικές του ίδιου νομίσματος: Η αποστασιοποιημένη επικριτική ματιά των Μέσων απ’ τη μια και η ευαισθητοποιημένη θετική ματιά του συγγραφέα, κατά την παραμονή του στη χώρα, απ’ την άλλη.

Ξεκινάει γράφοντας…:

Τις τελευταίες δεκαετίες, αυτό που όλοι γνωρίζαμε για την Ιαπωνία ήταν η στάσιμη οικονομίας της, η πτώση της χρηματιστηριακής της αγοράς και βεβαίως τα τρομερά χαμηλά δημογραφικά της στοιχεία.

Για σχεδόν 3 δεκαετίες, το ΑΕΠ της Ιαπωνίας αυξανόταν με ρυθμό κάτω του 2% ετησίως. Για πολλά χρόνια ο ρυθμός υπήρξε αρνητικός και αρκετές φορές κυμάνθηκε κοντά στο μηδέν. Το συμπέρασμα γενικώς είναι ότι το ΑΕΠ της συνεχίζει να είναι σχεδόν αυτό που ήταν πριν από 25 χρόνια.

Ο δείκτης χρηματιστηριακής αγοράς (Nikkei 225), ο οποίος στις αρχές του 1990 ανερχόταν σε 40.960, είναι τώρα λιγότερο από το ήμισυ, παρά το πέρας 27 ολόκληρων ετών. Οι επενδύσεις μικρής κλίμακας στις Υποδομές και η διακράτηση των μετοχών μεταξύ των εταιρειών, όπως επίσης και ο καπιταλισμός διαπλεκόμενων συμφερόντων, είναι αυτά που κατά κύριο λόγο ευθύνονται για την αποστράγγιση της ανταγωνιστικότητας στην Ιαπωνία. Ο πολιτισμός του Κομφούκιου, με άλλα λόγια, ‘αναλαμβάνει’ την ευθύνη για την έλλειψη δημιουργικότητας και τον σχηματισμό ενός περιβάλλοντος όπου οι αδικίες των ανώτερων αξιωματούχων δεν τίθενται υπό αμφισβήτηση.

Το πραγματικό, όμως, πρόβλημα της Ιαπωνίας είναι η δημογραφική της κατάρρευση. Ο πληθυσμός μειώνεται και το ποσοστό των ηλικιωμένων αυξάνεται. Η διάμεση ηλικία είναι τα 46,9 έτη και βαίνει αυξανόμενη, ενώ ο δείκτης εξάρτησης των ηλικιωμένων είναι 42,7%. Μέχρι το 2050, ο πληθυσμός της Ιαπωνίας αναμένεται να μειωθεί σε 109 εκατομμύρια σε σχέση με τα σημερινά 127 εκατομμύρια, ενώ ο δείκτης εξάρτησης θα συνεχίσει να αυξάνεται.

Η προσωπική ζωή των Ιαπώνων, επίσης, καταδεικνύεται πολύ συχνά από τα Μ.Μ.Ε. ως προβληματική, δημοσιεύοντας αναφορές που δείχνουν ότι μια μεγάλη μερίδα αρνείται να κάνει σεξ και ότι πολλοί 40άρηδες εξακολουθούν να είναι παρθένοι-ες. Η αλήθεια είναι ότι οι "ιδιοτροπίες" της ιαπωνικής σεξουαλικής ζωής ομολογουμένως διασκεδάζουν τους ξένους. Γι’ αυτό και έχουν σχεδιαστεί τα manga(κόμικς) και τα διάφορα anime (κινούμενα σχέδια) που εξάπτουν τη φαντασία, δημιουργώντας εικονικούς κόσμους.

Η κατάσταση έχει ως εξής: Πλήθος Ιαπώνων παίζει μανιωδώς το pachinko (ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι, όπως το φλίπερ, που χρησιμοποιείται καί για τυχερά παιχνίδια) για 18 ώρες την ημέρα. Κορίτσια με χαριτωμένες στολές - πολλά από τα οποία είναι joshi kosei(κορίτσια γυμνασίου) - προσελκύουν πελάτες σε καφετέριες. Άνδρες πληρώνουν χρήματα για να ξαπλώσουν σε ένα κρεβάτι με μια κοπέλα που δεν κάνει τίποτα άλλο από το να τους κρατάει το χέρι. Αυτόματοι πωλητές βγάζουν χρησιμοποιημένα εσώρουχα! κλπ…

Το ποσοστό ανεργίας, από την άλλη, είναι μόλις 3%!

Κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου στην Ιαπωνία, οι περισσότερες εταιρείες μου εξέφρασαν την τεράστια δυσκολία που αντιμετωπίζουν για να βρουν υποψήφιους εργαζόμενους. Αυτό συμβαίνει διότι οι Ιάπωνες αρνούνται να δεχθούν πρόσφυγες ή μετανάστες, μια στάση που - σύμφωνα με πολλούς - τους καθιστά εξαιρετικά ‘στενόμυαλους’ και ιδιαιτέρως ‘προκατειλημμένους’.

Όλα τα παραπάνω εμφανίζονται στα Διεθνή Μέσα Ενημέρωσης ως κάτι πολύ δυσμενές για την Ιαπωνία. Διεθνείς Οργανισμοί ζητούν επίμονα από την Ιαπωνία να αφουγκραστεί την κατάσταση που επικρατεί σε Συρία και Λιβύη για να δείξει την απαιτούμενη συμπόνια. Συχνά υπενθυμίζεται στους Ιάπωνες ότι εάν θέλουν να παρασχεθεί φροντίδα στους ασθενείς και τους ηλικιωμένους τους, πρέπει πρώτα να επιτρέψουν τη μετανάστευση.

Ενώ ο πληθυσμός του Καναδά αποτελείται κατά 21% από μετανάστες πρώτης γενιάς και ο πληθυσμός της Αυστραλίας κατά 26%, η Ιαπωνία εξακολουθεί να είναι κατά 98,5% εθνικά αμιγώς ιαπωνική. Οι δύο μεγαλύτερες εθνικές μειονότητες - Κορεάτες και Κινέζοι - αποτελούν λιγότερο από το 1% του πληθυσμού της.

Η Ιαπωνία πολύ απλά δε θέλει ξένους…

Όταν έκανα το MBA μου στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο κόσμος είχε πολύ θετική άποψη για την Ιαπωνία. Εκ των υστέρων, όμως, βλέπουμε ότι η οικονομική ανάπτυξη της χώρας και ο χρηματιστηριακός της δείκτης σταθεροποιήθηκαν σε ένα σημείο χωρίς να δίνουν σημάδια πιθανής μετακίνησης, ακόμη και σήμερα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα ακίνητα! Τότε, όπως και τώρα, η κοινή γνώμη συνεχίζει να θεωρεί την τιμή τους εξωφρενικά υψηλή. Η εκτιμώμενη αξία του Imperial Palace στο Τόκυο είναι υψηλότερη από αυτήν ολόκληρης της πολιτείας της Καλιφόρνια!

Στα μαθήματα που παρακολούθησα στο MBA ακούγαμε διαλέξεις για το Kaizen και άλλες ιαπωνικές πρακτικές, οι οποίες στις μέρες μας όλο και πιο αραιά αναφέρονται στα Μέσα ενημέρωσης. Μας υπενθύμιζαν συνεχώς πόσο αποδοτικά εργάζονται οι Ιάπωνες σε ομάδες και πώς θα πρέπει αυτό να βρει εφαρμογή καί στη Δύση.

Ποιά, όμως, είναι η αλήθεια;

Η ρομαντική απεικόνιση της δεκαετίας του '90 όταν η Ιαπωνία θεωρήθηκε ως η μέγιστη λύση στα προβλήματα του κόσμου ή η σημερινή ζοφερή καρικατούρα της που οδηγείται στην αυτοκαταστροφή καθότι πρόκειται για κοινωνία σε ταχεία πτώση;

Καί στις δύο περιπτώσεις, κατά την άποψή μου, οι περισσότεροι  προσπαθούν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο εξορθολογιστικά, αντί να αναλύσουν όλα τα επιμέρους ζητήματα σε βάθος.

Εγώ προσωπικά είμαι μεγάλος θαυμαστής της Ιαπωνίας!

Στην Ιαπωνία βλέπω το μέλλον της ανθρωπότητας. Ίσως, η Κορέα και η Κίνα να συμπεριληφθούν καί αυτές σε αυτό το όραμα του μέλλοντος. Εξάλλου, οι Νότιο-Κορεάτες και οι Κινέζοι, που μπορεί επιφανειακά να αντιπαθούν την Ιαπωνία, με μεγάλη μεθοδικότητα αντέγραψαν τους Ιάπωνες. Τα ιαπωνικά προϊόντα πωλούνται σε αφθονία σε Ανατολική και Νοτιοανατολική Ασία. Μέχρι και η Μαλαισία με τη Σιγκαπούρη αναζητούν προϊόντα στην Ιαπωνία και σιγά σιγά καί στη Νότια Κορέα, η οποία κατά βάση μιμήθηκε το οικονομικό θαύμα της Ιαπωνίας.

Το να κατηγορούμε τους Ιάπωνες ότι δεν είναι καινοτόμοι είναι μια παραποίηση της αλήθειας. Ένας Αμερικανός γεωλόγος, με τον οποίο πρόσφατα πέρασα μερικές μέρες στην Ιαπωνία, αποκάλεσε τους νεαρούς Ιάπωνες "νέους Αϊνστάιν", ενώ μου έδειξε ένα καινοτόμο προϊόν που μια μεγάλη ιαπωνική εταιρεία έχει κατασκευάσει. Τα ρομπότ, από τα εργοστάσια μέχρι τα σπίτια, έχουν εισέλθει για τα καλά στην ιαπωνική κοινωνία. Μπορεί, μάλιστα, ακόμη και να εξαλείψουν τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι εταιρείες λόγω της έλλειψης εργαζομένων στη χώρα.

Η Ιαπωνία έχει δημιουργήσει μια καταπληκτική σειρά από διεθνείς μάρκες: Toyota, Sony, Citizen, Canon, Hitachi, Komatsu, Nikon, Panasonic, Toshiba, Honda, Seiko κλπ. Η ποιότητα, η τελειότητα, το πάθος, η αφοσίωση και η νοοτροπία πίσω από αυτούς τους κολοσσούς είναι δύσκολο να νικηθούν. Και δεν είναι μόνο τα εμπορικά σήματα! Η ποιότητα, η καθαριότητα και η προσοχή στη λεπτομέρεια βρίσκεται παντού στην Ιαπωνία. Ελάχιστες χώρες στην Ευρώπη επιδεικνύουν παρόμοια επίπεδα τελειομανίας.

Σε πολιτισμικό, τώρα, επίπεδο η ευγένεια είναι ένας από τους σημαντικότερους πυλώνες. Δείχνει σεβασμό προς τα άλλα άτομα και αντανακλά τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι ζουν, εργάζονται και αλληλεπιδρούν με τους συμπολίτες τους. Οι Ιάπωνες, λοιπόν, είναι από τους πιο ευγενικούς ανθρώπους που μπορεί να συναντήσεις στον κόσμο. Φανταστείτε ότι υπάρχουν επτά πιθανές συζυγίες για τα περισσότερα ρήματα, ανάλογα με το πόσο ευγενικός θέλει ο ομιλητής να είναι.

Έχω ταξιδέψει πολύ σε ιαπωνικά τρένα και δεν υπήρξε ποτέ, ούτε ένας, που να γύρει πίσω τη θέση του πριν ζητήσει πρώτα την άδειά μου. Ρωτάνε, παρά τον άφθονο χώρο που παρέχεται σε αυτά τα τρένα. Και, μάλιστα, όταν φθάνουν στον προορισμό τους, πάντοτε ξανατοποθετούν τις θέσεις τους στην όρθια θέση και οργανώνουν τα περιοδικά όπως ακριβώς τα βρήκαν πριν τα χρησιμοποιήσουν.

Δε θυμάμαι πότε το τρένο μου να καθυστέρησε, ούτε καν για 1 λεπτό. Στην Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, την Ταϊβάν, τη Σιγκαπούρη, το Χονγκ Κονγκ και σταδιακά καί στην Κίνα, σε γεμάτους υπόγειους σιδηρόδρομους, οι άνθρωποι δε χρησιμοποιούν τα καθίσματα στην είσοδο των βαγονιών, έτσι ώστε να είναι πάντοτε διαθέσιμα για εγκύους και ηλικιωμένους. Δε θέλουν να σηκωθούν και να τους προσφέρουν τη θέση τους, μόνο και μόνο για να μην αισθανθούν άβολα.

Κανείς δε μιλά στο τηλέφωνο και κανείς δεν ακούει μουσική, ενοχλώντας τους συνεπιβάτες του. Οι περισσότεροι ούτε καν μιλούν. Επικρατεί απόλυτη ησυχία χωρίς ενοχλητικούς θορύβους.

Κάνω ό,τι μπορώ για να είμαι ευγενικός και παρόλα αυτά οι Ιάπωνες κάθε φορά με ξεπερνούν. Αν εστιάσετε στο εγκεφαλικό και συναισθηματικό έργο που καταβάλλουν στη δουλειά τους και βεβαίως στο σεβασμό που δείχνουν στους πελάτες τους, τότε θα αντιληφθείτε καλύτερα τις δομές της κοινωνίας τους. Η Ιαπωνία ουσιαστικά εξήγαγε δωρεάν τον πολιτισμό της, τον οποίο είναι σε θέση να υιοθετήσουν μόνο οι κοινωνίες που είναι έτοιμες.

Η Ιαπωνία καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και ανασύρθηκε από τις στάχτες της, καθαρά με τη δύναμη της θέλησής της. Είναι μια χώρα με πηγαία ειλικρίνεια, σεβασμό και ακεραιότητα, που με έχουν κάνει να την ερωτευτώ.

Λίγους μήνες μετά το τσουνάμι του 2011, επισκέφθηκα την περιοχή γύρω από την πόλη Sendai, η οποία είχε καταστραφεί πλήρως. Δεν υπήρξε καμιά αναταραχή και καμιά ληστεία! Οι άνθρωποι ούτε καν παρακάλεσαν τους κυβερνώντες για βοήθεια. Μέσα σε λίγους μήνες είχαν βάλει σε τάξη τον τόπο τους. Μπάζα από κατεστραμμένα αυτοκίνητα στέκονταν σε τακτοποιημένους σωρούς. Εκεί όπου κάποτε υπήρχαν σπίτια, είχαν ήδη καθαριστεί τα πάντα. Οι δρόμοι είχαν άμεσα κατασκευαστεί, έτσι ώστε να ξαναστηθεί η πόλη γύρω τους. Μόνο ένας άκαρδος θα μπορούσε να μην κλάψει στη θέα αυτών των περήφανων ανθρώπων να πετυχαίνουν το αδιανόητο μόνοι τους.

Σε όλον τον κόσμο πολλοί είναι αυτοί που διαμαρτύρονται για τις ιστορικές αδικίες που αντιμετώπισαν οι "ίδιοι" (στην πραγματικότητα οι πρόγονοί τους). Το 1945, η Ιαπωνία ταπεινώθηκε και ουσιαστικά καταστράφηκε. Αν ρωτήστε τους Ιάπωνες για το πόσο βασανίστηκαν εκείνες τις μέρες, πιθανότατα θα εισπράξετε ένα κενό βλέμμα. Οι περήφανοι άνθρωποι δεν κατηγορούν το παρελθόν τους για να δικαιολογήσουν το κακό παρόν τους.

Η Ιαπωνία εξακολουθεί να αποτελείται κατά 98,5% από Ιάπωνες. Αυτό δείχνει εσωστρέφεια και ρατσιστική διάθεση; Ή μήπως η ερώτηση είναι εξ αρχής λάθος; Οι πολυεθνικές κοινωνίες ουσιαστικά δεν ‘ευδοκίμησαν’ σχεδόν πουθενά στον κόσμο. Τα άτομα, για παράδειγμα, που έφτασαν στην Ευρώπη πριν από περίπου 1.400 χρόνια - οι τσιγγάνοι Ρομά - εξακολουθούν να είναι μια ξεχωριστή κοινότητα. Δεν είναι μόνο ότι δεν έχουν αφομοιωθεί, δεν έχουν ούτε προσαρμοστεί στον τρόπο ζωής των ντόπιων. Οι άνθρωποι τείνουν να γκετοποιούνται βάσει φυλετικών, θρησκευτικών ή γλωσσικών διαφορών. Αυτή ήταν η ιστορία της Βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης και άλλων περιοχών του κόσμου. Η Ιαπωνία, από την άλλη πλευρά, με αυτήν τη στάση της απέφυγε όλα τα συναφή κοινωνικά προβλήματα - συμπεριλαμβανομένων του εγκλήματος και της τρομοκρατίας - τα οποία δυστυχώς σήμερα πλήττουν τον ανεπτυγμένο κόσμο.

Υπάρχει πιθανότητα να έχει δημιουργηθεί ένα εναλλακτικό αφήγημα από αριστερίζοντες υπερασπιστές της κοινωνικής δικαιοσύνης που ελέγχουν τα Μ.Μ.Ε. για να πιέσουν την Ιαπωνία να προσκαλέσει φιλο-πολυπολιτισμικούς διεθνείς οργανισμούς;

Το έγκλημα, επίσης, είναι σχεδόν ανύπαρκτο στην Ιαπωνία. Κανείς δεν κλειδώνει το ποδήλατό του και οι άνθρωποι συχνά αφήνουν τα περιουσιακά τους στοιχεία - συμπεριλαμβανομένων των πορτοφολιών τους - χωρίς επίβλεψη. Αργά τη νύχτα, βλέπεις νεαρές γυναίκες να περπατούν στους δρόμους μόνες τους, χωρίς συνοδεία, ακόμα και στις περιοχές που ελέγχει η Yakuza (ιαπωνική μαφία). Βλέπεις, επίσης, παιδιά ηλικίας έξι ετών να διασχίζουν το δρόμο μόνα τους.

Η ιαπωνική γραφειοκρατία, από την άλλη, θεωρείται ότι είναι αργή και πραγματικό εμπόδιο στην καινοτομία. Είναι δύσκολο να μετρηθεί πόση περισσότερη γραφειοκρατία υπάρχει στην Ιαπωνία συγκριτικά με άλλα ανεπτυγμένα έθνη, αλλά - σύμφωνα με δείκτες που έχει αναρτήσει το Economist - η Ιαπωνία τίθεται, σε αντίθετη με τις πεποιθήσεις των περισσοτέρων - σε καλύτερη μοίρα σε σχέση με τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Επιπλέον, οι εικόνες των κινούμενων σχεδίων, όπως και η ιδέα να αγοράζεις εσώρουχα κοριτσιών γυμνασίου σε μηχανήματα αυτόματης πώλησης είναι όντως σοκαριστικά. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι η σεξουαλική διαστροφή δεν αποτελεί φαινόμενο που παρατηρείται μόνο στην Ιαπωνία. Στη Δύση για παράδειγμα ο νόμος είναι τόσο αυστηρός που πολλές διαστροφές παραμένουν κρυφές. Απόδειξη το γεγονός ότι πολλοί δυτικοί άντρες πηγαίνουν στην Ταϊλάνδη, στις γύρω χώρες και στη Λατινική Αμερική, ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο.

Αυτό που βρίσκω εντυπωσιακό είναι ότι η Ιαπωνία είναι ακριβώς αυτό που δείχνει χωρίς περιστροφές. Η Ιαπωνία είναι το Άμστερνταμ της Ασίας.

42% των ανδρών και το 44,2% των γυναικών μεταξύ 18 και 34 ετών λέγεται ότι είναι παρθένοι-ες, ένα στατιστικό στοιχείο που εμφανίζεται συχνά στα διεθνή Μ.Μ.Ε. Αλλά το πρόβλημα με αυτήν τη μέτρηση είναι ότι συγκεντρώνει μια ευρεία γκάμα ηλικιών (άρα, είναι πολύ πιθανό ο μεγαλύτερος όγκος των συμμετεχόντων στην έρευνα να είναι 18άρηδες). Με αυτήν τη λογική, δεν υπάρχει τίποτα το ασυνήθιστο - ή ακόμα και λάθος - στο να είναι ακόμη παρθένα τα 18χρονα.

Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι 1 στους 4 Ιάπωνες, ηλικίας άνω των 30 ετών, εξακολουθεί να είναι παρθένος. Αυτό, δυστυχώς, αποδεικνύεται παραπλανητικό επειδή τα δεδομένα στην πραγματικότητα ισχύουν μόνο για τους "άγαμους". Η λέξη, όμως, "άγαμος" συχνά δεν αναφέρεται. Επιπλέον, το 80% των ανδρών και το 89% των γυναικών κάποια στιγμή τελικά παντρεύονται (άρα, παύουν να είναι παρθένοι). Έτσι, η σωστή εκτίμηση των παρθένων Ιαπώνων, ηλικίας άνω των 30 ετών, είναι μικρότερη από 4%, πολύ λιγότερο από ότι υπονοείται στα Μέσα ενημέρωσης.

Μήπως οι ανύπαντρες μητέρες και η σεξουαλική ελευθεριότητα είναι παράγοντες που χαρακτηρίζουν μια κοινωνία καλύτερη από άλλες; Τα δυτικά Μέσα φαίνεται να ισχυρίζονται κάτι τέτοιο. Η πραγματικότητα, όμως, διαψεύδει τέτοιους ισχυρισμούς, διότι φαίνεται ότι υπάρχει πράγματι ένας συσχετισμός μεταξύ ευσυνειδησίας και συστολής στα σεξουαλικά θέματα. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι μόνο το 2% των παιδιών στην Ιαπωνία γεννιέται εκτός γάμου, σε σύγκριση με το 40% στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ.Αυτό θα έπρεπε, λοιπόν, να επαινείται και όχι να γελοιοποιείται.

Όσον αφορά στα δημογραφικά στοιχεία της Ιαπωνίας, τα πράγματα δεν είναι τόσο αφύσικα όσο φαίνονται στην πρώτη ανάγνωση. Το ποσοστό γεννήσεων στη χώρα έχει κοινά χαρακτηριστικά με εκείνο σε άλλες πλούσιες οικονομίες. Το “πρόβλημα” που εντοπίζεται στην Ιαπωνία είναι ότι οι κάτοικοι ζουν πολύ περισσότερο. Η υγεία τους στα μη παραγωγικά έτη τους παρέχει τη δυνατότητα να επιμηκύνουν τον μέσο όρο ζωής τους - εξ ου και ο υψηλός και αυξανόμενος δείκτης εξάρτησης. Αυτό είναι όντως ένα “πρόβλημα”, αλλά είναι “πρόβλημα” επιτυχίας και όχι αποτυχίας.

Δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι αν η Ιαπωνία έχει στις μέρες μας δαιμονοποιηθεί επειδή αρνείται να προωθήσει τη μετανάστευση ή τη σεξουαλική ελευθεριότητα. Κατά την άποψή μου, είναι ίσως η πιο αξιόλογη Μεγάλη χώρα στον ανεπτυγμένο κόσμο - ακριβώς για τους λόγους που έχει δαιμονοποιηθεί, όσο ειρωνικό κι αν είναι αυτό. Οι φίλοι μου οι Ιάπωνες μου περιγράφουν τις αναστολές που αναπτύσσουν τα παιδιά κάτω από την πολύ αυστηρή κοινωνική τους δομή, αλλά για μένα ως ξένος ή αλλιώς gaijin (= “όχι δικός μας”) είναι δύσκολο να κατανοήσω επακριβώς την κοινωνική δυναμική της χώρας τους.

Η Ιαπωνία έχει πράγματι τα προβλήματά της, αλλά αποδυναμώνονται μπροστά στα τόσα θετικά της. Ο πολιτισμός της είναι ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρωπότητας, το οποίο πρέπει να γιορτάζεται όχι μόνο από τους Ιάπωνες αλλά από όλους μας.

Πηγή: Liberty Unbound & Acting Man

http://www.macroskopio.gr/el

Αυστραλία: “Τα άπλυτά μας” εντός των τειχών μας!

Posted on 13/12/2017 by Βεατρίκη Α

Αντιγράφοντας από την ειδησεογραφία της ημέρας (13/12/2017):

“Νέα νομοθεσία τέθηκε ισχύει από την Τετάρτη στην Αυστραλία, με στόχο να εμποδίζει τους παιδεραστές που έχουν καταδικαστεί εκεί να ταξιδεύουν στο εξωτερικό σε μέρη στα οποία μπορεί να «ξανακυλήσουν», σε μια προσπάθεια, σύμφωνα με την Καμπέρα, να προστατευτούν καλύτερα τα παιδιά. 
Βάσει του νέου νόμου, εφεξής θα συνιστά αδίκημα για τους παιδεραστές που έχουν καταχωριστεί ως τέτοιοι από την αστυνομία να εγκαταλείπουν την Αυστραλία χωρίς προηγουμένως να έχουν λάβει την έγκριση των δυνάμεων της τάξης. Αυτοί θα κινδυνεύουν επίσης με ακύρωση του διαβατηρίου τους κατόπιν σχετικού αιτήματος από τις αυστραλιανές αρχές. 
Οι παιδεραστές που έχουν καταχωριστεί από την αστυνομία είναι αυτοί που έχουν καταδικαστεί για σοβαρές αξιόποινες πράξεις. Αυτοί υποχρεούνται να ενημερώνουν την αστυνομία για τις μετακινήσεις τους ή τους απαγορεύεται να ασκούν επαγγέλματα μέσω των οποίων έρχονται σε επαφή με παιδιά. 
«Η Αυστραλία έχει έως και 20.000 παιδεραστές που έχουν καταδικαστεί και έχουν καταχωριστεί στους σχετικούς καταλόγους της αστυνομίας. Αυτοί έχουν εκτίσει την ποινή τους αλλά εξακολουθούν να υπόκεινται σε υποχρεωτικό δικαστικό έλεγχο για να προστατεύεται ο κόσμος», δήλωσε η υπουργός Εξωτερικών Τζούλι Μπίσοπ. 
«Για πολλά χρόνια, αυτά τα αρπακτικά μπορούσαν να πηγαίνουν ινκόγκνιτο στο εξωτερικό και στις χώρες στις οποίες η νομοθεσία είναι λιγότερο αυστηρή, πράγμα που σημαίνει ότι είχαν την ευκαιρία να διαπράξουν αποτρόπαια εγκλήματα», πρόσθεσε. 
Το 2016 συνολικά 800 από αυτούς που έχουν καταδικαστεί ταξίδεψαν στο εξωτερικό, πολύ συχνά σε αναπτυσσόμενες ασιατικές χώρες, και περίπου το 40% από αυτούς ταξίδεψε χωρίς να ενημερώσει προηγουμένως την αστυνομία. «Αυτό θα σταματήσει», σημείωσε η υπουργός…” Πηγή:http://www.tanea.gr/news/world/article/5496707/aystralia-apagoreysh-eksodoy-apo-th-xwra-stoys-paiderastes/

Να,  μια είδηση που μου έκανε εντύπωση.  Ένα κράτος που κρατάει «τα άπλυτά του» εντός των τειχών του για να μην βρωμίσουν άλλους τόπους. Στην προκείμενη περίπτωση το Κράτος της Αυστραλίας για τους καταδικασμένους ως παιδεραστές έφτειαξε νόμο για να τους κρατάει και υπό τον έλεγχόν του εντός των τειχών του, προκειμένου να μην διαπράξουν τα αποτρόπαια εγκλήματά τους και σε παιδιά άλλων χωρών..

Ήξερα, μέχρι τώρα, ότι υπάρχουν οργανωμένα κράτη που- στο πλαίσιο προστασίας των πολιτών τους- πριν επιτρέψουν ανέλεγκτα ή υπό έλεγχο στους μετανάστες- κυρίως τους παρανόμους- δηλαδή εκείνους που εισέρχονται στο έδαφος του κράτους τους χωρίς τα νόμιμα πιστοποιητικά και ταξιδιωτικά έγγραφα-είτε εκείνοι λέγαν πως είναι πρόσφυγες είτε όχι-, ότι   κατ’ αρχήν, ελέγχουν την ποινική τους κατάσταση από την χώρα προελεύσεώς τους και όχι μόνο. Ότι επίσης, ελέγχουν και την κατάσταση της υγείας τους (σωματική, διανοητική και ψυχική) πριν τους αφήσουν να αλωνίσουν στον τόπο τους..Είναι η πρώτη όμως φορά που ακούω για κράτος που δεν επιτρέπει την έξοδο από αυτό σε αποδεδειγμένα κακοποιούς- όπως οι παιδεραστές που κακοποίησαν σεξουαλικώς ανήλικα παιδιά– για να προστατεύσουν από τις αποτρόπαιες πράξεις τους τα παιδιά άλλων χωρών. Μπράβο τους!

Επίσης, πρόσεξα στην είδηση ότι οι Αυστραλοί έχουν νομοθετήσει για τους καταδικασμένους επί παιδεραστία υποχρεωτικό δικαστικό έλεγχο ΜΕΤΑ την έκτιση των ποινών τους, που περιλαμβάνει και την , από τους χαρακτηρισμένους ως  παιδεραστές υποχρεωτική ενημέρωση των  αστυνομικών Αρχών για τις μετακινήσεις τους ή την απαγόρευση σε αυτούς κάθε επαγγελματικής δραστηριότητας που να σχετίζεται με παιδιά.

Αυτά είναι στοιχειώδη για ένα Κράτος Προνοίας και προστασίας των πολιτών του, εκτιμώ..Το ερώτημα είναι που με καίει ..

Εμείς εδώ τι κάναμε πάνω στο θέμα; Τι κάνει το Κράτος μας;

Πράξαμε ως Κράτος παρόμοια με τους Αυστραλούς, δεν πράξαμε ή πράξαμε και συνεχίζουμε να πράττουμε αντιστρόφως ανάλογα;

Κι αν τους αφήνουμε να εξέλθουν οι καταδικασμένοι για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων από τα όρια του Κράτους μας, τουλάχιστον ελέγχουμε αυτούς τους ξένους που μπαίνουν- όπως και αν μπαίνουν- στην χώρα μας αν είναι ή δεν είναι και τι είναι; Αν πάσχουν και από τι πάσχουν; ‘Η τους αμολάμε στον τόπο μας και όποιον πάρει ο Χάρος; Κι ό,τι λάχει;

Κι αν αφήνουμε μετά την έκτιση της ποινής τους καταδικασμένους επί παιδεραστία ελεύθερους να είναι και να κινούνται, τουλάχιστον επιτηρούνται από τις Αρχές και πως;

Ρωτάω: Τι τα κάνουμε τα δικά μας τ’ άπλυτα; Τι κάνουμε με των ξένων μας τ’ άπλυτα;;

Κι αν δεν κάνουμε, έχουμε σκοπό ως Κράτος να κάνουμε κάτι;

Μιλάω για το Κράτος μας που ως Κύριο σκοπό υπάρξεώς του είναι να προνοεί και να προστατεύει τους πολίτες του;

Αν αναρωτιέστε για το κοριτσάκι της φωτογραφίας.. Ε! Αυτό το παιδί  δεν πέθανε από σεξουαλική κακοποίηση. Αυτό το παιδί πέθανε βίαια μες στο αιματοκύλισμα ενός  πολέμου- Σε εκείνον μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστίνης… Πρώτα έζησε τον τρόμο εκείνων που έβλεπε και μετά η μικρούλα έγινε ένα από τα πολλά ανώνυμα θύματά του.

Και, αν το στοιχείο του τρόμου μπρος στον θάνατο είναι κοινό γνώρισμα των παιδιών που θανατώθηκαν σε πόλεμο ή από το χέρι ενός διεστραμμένου παιδεραστή, ο πόνος είναι ανόμοιος..

Άραγες, αυτός ο θάνατος μες σ’ ένα πόλεμο, ως είδος βίαιου θανάτου των μικρών παιδιών νάναι προτιμότερος από μια σεξουαλική κακοποίηση που επέφερε τον θάνατό τους;

Τι αναρωτιέμαι τώρα κι εγώ..  Μ’ αρρωσταίνουν αυτά..

https://beatrikn.wordpress.com/

ΤΑ ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΑ ΣΠΗΛΑΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-- ΓΙΑΤΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ

Τα σφραγισμένα σπήλαια της Ελλάδας - 

Γιατί απαγορεύεται η είσοδος;

1 Greek

H Ελλάδα είναι μία χώρα στην οποία η φυσική ομορφιά και το κάλος των αρχαιοτήτων 

συνυπάρχουν αρμονικά με το παράξενο και το ανεξήγητο που κρύβονται σε μέρη απόμακρα 

κι απρόσιτα όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν, όπως για παράδειγμα στα σπήλαια που 

βρίσκονται βαθιά μέσα στην αγκαλιά της Γης…
Η Ελλάδα, η βραχώδης άκρη της Βαλκανικής χερσονήσου, είναι γεμάτη από σπηλιές, 

άλλες μικρές κι άλλες μεγάλες, άλλες χερσαίες κι άλλες θαλάσσιες, άλλες προσιτές 

κι άλλες απρόσιτες στον ερευνητή.

Πολλές δε απ’ αυτές τις σπηλιές είναι συνδεδεμένες στην λαϊκή παράδοση με αρχαιοελληνικούς 

μύθους, βυζαντινές δοξασίες ή και μυστήρια της νεότερης ιστορίας. Από τα σπήλαια αυτά, 

πολλά σχετίζονται και με παράξενα φαινόμενα τα οποία ως σήμερα αδυνατούμε να 

εξηγήσουμε.
Αν και ‘σεις μαγεύεστε από το μυστήριο και προσελκύεστε από το παράξενο, όντας έτσι 

δυνάμει ερευνητές, ακολουθήστε με σε ένα ταξίδι στα πιο γνωστά από τα σπήλαια αυτά σε 

όλη την Ελλάδα…

1.Το σπήλαιο της Πεντέλης: 

Το σπήλαιο της Πεντέλης είναι ίσως το γνωστότερο από τα σπήλαια της Ελλάδας στα οποία 

λαμβάνουν χώρα παράξενα φαινόμενα λόγω του ότι βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη των 

Αθηνών. Το σπήλαιο ήταν ήδη γνωστό από την αρχαιότητα, από τότε που οι αρχαίοι Αθηναίοι

 έψαχναν το όρος της Πεντέλης για το παγκοσμίου φήμης πεντελικό μάρμαρο. Το συγκεκριμένο 

σπήλαιο αποτέλεσε κατά την αρχαιότητα ιερό του Πανός και των νυμφών. Αυτό συνεπάγεται

 πως οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως στην περιοχή εμφανιζόταν ο τραγόμορφος θεός και οι 

ακόλουθοί του, καθώς και οι νύμφες. Στα Βυζαντινά χρόνια αποτέλεσε ησυχαστήριο

 Χριστιανών μοναχών, ενώ αργότερα χτίστηκαν κοντά στην είσοδό του δύο εκκλησάκια, 

όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή να γίνεται στα μέρη όπου κάποτε υπήρχαν αρχαίοι ναοί 

και ιερά. 

Υπήρχαν δε αναφορές και για ανθρώπους οι οποίοι εξαφανίζονταν στο σπήλαιο εκείνο.

 Αργότερα το σπήλαιο χρησιμοποιήθηκε από τον περιβόητο λήσταρχο Νταβέλη ο οποίος, 

καθώς λέγεται, είχε βρει κρυφές διόδους που τον οδηγούσαν σε διάφορα σημεία του 

λεκανοπεδίου. 

Στην σύγχρονη εποχή, το μεγαλύτερο μέρος τους σπηλαίου έχει σφραγιστεί και, ως εκ τούτου

 είναι απρόσιτο στον ερευνητή ενώ κοντά στο σπήλαιο βρίσκονται στρατιωτικές εγκαταστάσεις. 

Υπάρχουν επίσης αναφορές για εμφανίσεις περίεργων όντων τόσο μέσα, όσο και έξω από το 

σπήλαιο ενώ άλλοι αναφέρουν εμφάνιση εξωγήινων. Το σπήλαιο της Πεντέλης λοιπόν είναι 

ίσως το πιο παράξενο σπήλαιο ολόκληρης της Αττικής.

2.Οι σπηλιές του Ταΰγετου: 

Τα σπήλαια που βρίσκονται στον Ταΰγετο αποτελούν ένα ακόμα παράδειγμα παράξενων 

σπηλαίων. Στην αρχαιότητα πιστευόταν πως εκεί κατοικούσε η κατώτερη θεότητα Ταϋγέτη 

ενώ, από αρχαιολογικές έρευνες έχουν βρεθεί στην περιοχή αναθήματα που χρονολογούνται 

στην Μυκηναϊκή εποχή. 

Το πλούσιο μυθολογικό υπόβαθρο σε συνδυασμό τόσο με το πυραμιδοειδές σχήμα του όρους, 

όσο και με την μυστηριώδη εξαφάνιση του καθηγητή Λιαντίνη μέσα σε ένα από αυτά,

 οδήγησαν στο να λεχθούν πολλά πράγματα για την περιοχή, ως και το ότι εκεί υπάρχουν 

πύλες που οδηγούν σε άλλους κόσμους ή σε άλλες διαστάσεις…

3.Τα σπήλαια του Τσούτσουρα: 

Ο Τσούτσουρας, μία παραθαλάσσια περιοχή της νότιας Κρήτης που βρίσκεται νότια από τα 

Αστερούσια Όρη είναι ένα χωριό κοντά στο οποίο βρίσκονται σπηλιές – άλλες με χερσαίες 

και άλλες με θαλάσσιες εισόδους – στις οποίες λέγεται ότι συμβαίνουν παράξενα φαινόμενα. 

Τα σπήλαια αυτά ήταν κατά την αρχαιότητα αφιερωμένα στην θεότητα Ειλειθυία που ήταν η

 θεά της γονιμότητας. Κάποια άλλα σπήλαια της περιοχής σχετίζονται με τον μύθο του 

Ραδάμανθυ, του γιου του Διός, ο οποίος μπαινόβγαινε στα σπήλαια αυτά με τα νοοκίνητα 

ιπτάμενα πλοία του. 

Η περιοχή του Τσούτσουρα δεν έγινε αντικείμενο έρευνας μέχρι και τον Β΄ Παγκόσμιο 

πόλεμο. Κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής, υπήρξε κάποια αντιπαράθεση μεταξύ 

Ιταλίας και Γερμανίας για το ποια θα έχει τον έλεγχο της περιοχής.

Οι Γερμανοί έκαναν έρευνες στην περιοχή, έχτισαν μία ναζιστική βάση μέσα σε κάποια απ’

 τις σπηλιές και σκότωσαν μεγάλο ποσοστό των ντόπιων κατοίκων – που ίσως είχαν δει 

πράγματα. Μετά τον πόλεμο, κατά τον ερευνητή Ι. Φουράκη, έγιναν έρευνες των Αμερικάνων

 στην περιοχή κατά την δεκαετία του 1960, ενώ οι είσοδοι κλείστηκαν με τσιμέντο μετά το 

τέλος των ερευνών κι αφού πάρθηκαν από μέσα κάποια πράγματα. 

Το θέμα του σπηλαίου αυτού ξαναέγινε γνωστό από την τηλεοπτική εκπομπή «Οι Πύλες του 

Ανεξήγητου», όταν κάποιος Κρητικός, αφού μπήκε στα σπήλαια και είδε, καθώς ανέφερε,

 αρχαία αντικείμενα εξοπλισμένα με υψηλή τεχνολογία, καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση 

με την κατηγορία της αρχαιοκαπηλίας. Οι έρευνες που ακολούθησαν και ιδιαίτερα μία που 

έγινε σε μία θαλάσσια σπηλιά και στην οποία παρατηρήθηκαν διαταραχές στην ροή του 

χρόνου, έκαναν μέσα σε μία δεκαετία το σπήλαιο αυτό ένα από τα γνωστότερα σπήλαια σε 

όλη την Ελλάδα.

Τα τρία αυτά σπήλαια είναι ίσως τα γνωστότερα σπήλαια της Ελλάδας. Η πληθώρα

 των μύθων και των ιστοριών που αναφέρονται σε αυτά συνθέτουν ένα πέπλο μυστηρίου για 

το τι αυτά κρύβουν καλά στα άδυτά τους. Υπάρχουν όμως και άλλα σπήλαια στην Ελλάδα 

που κρύβουν ιστορίες, μύθους ή και κάτι παραπάνω. Θα επανέλθουμε με νέα στοιχεία.

ΠΗΓΗ: Pronews.gr

ΠΗΓΗ: https://greek1.blogspot.com/2017/12/blog-post_22.html#ixzz51AmNC0gh 
®1Greek Σκέψου...δεν είναι παράνομο ακόμη