120+1 ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟΥ

Γνωρίζεις τι κάνει αυτό το κουμπί στο πληκτρολόγιο;- Μάθε άλλα 120 μυστικά…

Για να εργαστείτε στον υπολογιστή για μεγάλο χρονικό διάστημα θα πρέπει να γνωρίζετε μερικές συντομεύσεις που θα κάνουν την δουλειά...

Για να εργαστείτε στον υπολογιστή για μεγάλο χρονικό διάστημα θα πρέπει να γνωρίζετε μερικές συντομεύσεις που θα κάνουν την δουλειά σας ακόμα πιο εύκολη….

Η ομάδα μας δημιούργησε αυτό το σκονάκι για να το έχετε στα αγαπημένα σας και να το διαβάζετε όταν το έχετε ανάγκη

Για λειτουργικό σύστημα Windows

1.Ctrl+C — Για αντιγραφή. Για να δείτε τα περιεχόμενα του προχείρου στο MS Office, πατήστε Ctrl + C δύο φορές.

2.Ctrl+N — για να δημιουργήσετε ένα νέο έγγραφο.

3. Ctrl+O — άνοιγμα.

4.Ctrl+S — για να αποθηκεύσετε.

5. Ctrl+V — εισαγωγή.

6.Ctrl+W — για να κλείσετε το παράθυρο.

7. Ctrl+X — Αποκοπή.

8.Ctrl+Y — για να επαναλάβετε τη δράση που αναιρέθηκε.

9.Ctrl+Z — για να αναιρέσετε την τελευταία αλλαγή.

10.Ctrl+Home —για να μεταβείτε στην αρχή του εγγράφου.

11.Ctrl+End — για να μετακινηθείτε στο τέλος.

12.Windows+E — Explorer για να τρέξει τα Windows (Εξερεύνηση).

13.Windows+D — κλείστε όλα τα παράθυρα κάνοντας κλικ στην επιφάνεια εργασίας, ή επαναφέρετε το παράθυρο.

14.Windows+U — απενεργοποιεί του υπολογιστή.

15. Alt+Tab — σας επιτρέπει να κάνετε εναλλαγή μεταξύ των ανοικτών παραθύρων. Κρατήστε πατημένο το Alt, πατήστε επανειλημμένα τοTab, επιλέξτε το παράθυρο της εικόνας και αφήστε το πλήκτρο. Επιπλέον, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον συνδυασμό των Windows + Tab.

16.Alt+Tab+Shift Windows+Tab+Shift –μετακινηθείτε από το παράθυρο προς την αντίθετη κατεύθυνση.

17. Shift+F10 –ανοίξτε το μενού περιβάλλοντος του τρέχοντος αντικειμένου και επιλέξτε την ενότητα που θέλετε χρησιμοποιώντας τα βέλη πάνω / κάτω. Ο συνδυασμός αυτός αντικαθιστά το δεξί πλήκτρο του ποντικιού.

18. Ctrl+Shift+Esc — Task Manager.

MS Word

19.Ctrl+Space — καταργεί τη μορφοποίηση από την επιλεγμένη περιοχή. Αλλάζει τη μορφοποίηση της εισόδου στο περισσότερο κείμενο.

20.Ctrl+0 — αλλάξετε τις αποστάσεις μεταξύ των παραγράφων.

21.Ctrl+1 —καθορίζει το διάστιχο μεταξύ των γραμμών.

22.Ctrl+2 — θέτει διπλό διάστημα μεταξύ των γραμμών.

23.Ctrl+5 — καθορίζει την απόσταση της γραμμής.

24.Alt+Shift+D — εμφανίζει την τρέχουσα ημερομηνία.

25.Alt+Shift+T — εμφανίζει την τρέχουσα ώρα.

MS Excel

26.F2 — ανοίγει το κελί και επιτρέπει την επεξεργασία.

27.Ctrl+ Διάστημα – επιλέξτε τη στήλη.

28.Ctrl+Enter — για να γεμίσει τα επιλεγμένα κελιά με τα ίδια δεδομένα.

29.Shift+Διάστημα— για να επιλέξετε έναν αριθμό.

30.Ctrl+Home — για να μεταβείτε στην αρχή του εγγράφου, το κελί A1 είναι ενεργό.

31.Ctrl+Page Up — να μεταβείτε στην επόμενη σελίδα του βιβλίου.

32.Ctrl+Page Down — μεταβείτε στη προηγούμενη σελίδα του βιβλίου.

33.Ctrl+1 — ανοίξτε την μορφοποίηση του κελιού.

34.Ctrl+Shift+4 (Ctrl+$) — εφαρμόζει την μορφή του νόμισματος με δύο χαρακτήρες μετά την υποδιαστολή.

35.Ctrl+Shift+5 (Ctrl+%) — εφαρμόζει το ποσοστό.

36.Ctrl+: (Ctrl+άνω κάτω τελεία) — Εμφανίζει την ώρα.

37.Ctrl+; (Ctrl+ερωτηματικό) – εμφανίζει την τρέχουσα ημερομηνία.

38.Ctrl+» (Ctrl+ διπλά εισαγωγικά) – το πρώτο αντίγραφο στο τρέχον κελί.

Google Chrome

39.F6, Ctrl+L ή Alt+D — θα κινηθεί προς τα διαθέσιμα στοιχεία από την περιοχή του πληκτρολογίου και προσδιορίζει το περιεχόμενό τους, για παράδειγμα, στη γραμμή διευθύνσεων.

40.F11 — ανοίξτε την τρέχουσα σελίδα σε λειτουργία πλήρους οθόνης, για να βγείτε από αυτή τη λειτουργία θα πρέπει να πατήσετε ξανά F11.

41.Alt+Home — η αρχική σελίδα ανοίγει στην τρέχουσα καρτέλα.

42.Backspace ή Alt+αριστερό βέλος — επιστροφή στην προηγούμενη σελίδα του ιστορικού.

43.Shift+Backspace ή Alt+δεξί βέλος –μεταβείτε στην επόμενη σελίδα του ιστορικού.

44.Ctrl+Shift+Delete — εμφανίζεται το παράθυρο διαλόγου «Διαγραφή ιστορικού».

45.Ctrl+Enter — προσθέτει το www. Πριν από την εισαγωγή στην γραμμή διευθύνσεων και .com μετά.

46.Ctrl+Shift+N — ανοίγει ένα νέο παράθυρο σε κατάσταση ανώνυμης περιήγησης.

47.Ctrl+Tab ή Ctrl+Page Down — μετάβαση στην επόμενη καρτέλα.

48.Ctrl+Shift+Tab ή Ctrl+Page Up — Μεταβαίνει στην προηγούμενη καρτέλα.

49.Ctrl+Shift+T — άνοιξε εκ νέου την τελευταία καρτέλα που κλείσατε.

50.Ctrl+Shift+J — ανοίγει ένα εργαλείο για την ανάπτυξη, όπου μπορείτε να δείτε τον πηγαίο κώδικα της σελίδας.

51.Shift+Alt+T — μετάβαση στη γραμμή εργαλείων του προγράμματος περιήγησης-βέλη – μετακίνηση μεταξύ εργαλείων, Enter – εργαλείο επιλογής.

52.Shift+Esc — ανοίγει την «Διαχείριση Εργασιών».

53.Ctrl++ (+) — αυξάνει το μέγεθος της σελίδας.

54.Ctrl+— (-) — μειώνει το μέγεθος της σελίδας.

55.Ctrl+0 — αποδίδει το τυπικό (100%) μέγεθος της σελίδας.

56.Ctrl+1—Ctrl+8 — πηγαίνετε στην καρτέλα με τον αντίστοιχο σειριακό αριθμό.

57.Ctrl+9 — πηγαίνετε στην τελευταία καρτέλα – αναζήτηση με την προεπιλεγμένη μηχανή αναζήτησης.

58.Ctrl+D — αποθηκεύστε την τρέχουσα σελίδα ως σελιδοδείκτη.

59.Ctrl+F ή Ctrl+G — πλαίσιο κειμένου αναζήτησης.

60.Ctrl+H — ανοίγει το ιστορικό μας.

61.Ctrl+J — Ανοίγει τη σελίδα λήψης.

62.Ctrl+K ή Ctrl+E — κινείται στη γραμμή διευθύνσεων.

63.Ctrl+N — ανοίγει ένα νέο παράθυρο.

64.Ctrl+O — προκαλεί ένα παράθυρο για να ανοίξετε ένα αρχείο.

65.Ctrl+P — ξεκινά την εκτύπωση της τρέχουσας σελίδας.

66.Ctrl+R ή F5 — ανανεώνει την τρέχουσα σελίδα.

67.Ctrl+S — αποθηκεύει την τρέχουσα σελίδα.

68.Ctrl+T — ανοίγει μια νέα καρτέλα.

69.Ctrl+U — ανοίγει μια σελίδα με την πηγή του. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η είσοδος στη γραμμή διευθύνσεων του «προβολή-πηγή»: η διεύθυνση της σελίδας» ανοίγει επίσης την πηγή της σελίδας.

70.Ctrl+’ ή Ctrl+F4 κλείσετε το αναδυόμενο παράθυρο ή την τρέχουσα καρτέλα.

Mozilla Firefox

71. F5 — ανανεώνει τη σελίδα.

72.Space— μετακινηθείτε προς τα κάτω στη σελίδα.

73.Shift+ space — μετακινηθείτε προς τα πάνω στη σελίδα.

74.Alt-Home — ανοίγει την αρχική σελίδα.

75.Ctrl+Shift+T — άνοιξε εκ νέου την τελευταία καρτέλα που έκλεισες / – Ανοίγει το πλαίσιο αναζήτησης καθώς πληκτρολογείτε.

76.Ctrl++ (+) — αυξάνει το μέγεθος της σελίδας.

77.Ctrl± (-) — μειώσει το μέγεθος της σελίδας.

78.Ctrl+D — αποθηκεύει την τρέχουσα σελίδα ως σελιδοδείκτη.

79.Ctrl+F — προκαλεί πλαίσιο αναζήτησης κειμένου.

80.Ctrl+K — μετάβαση στην γραμμή αναζήτησης.

81.Ctrl+L — άλμα στη γραμμή διευθύνσεων.

82.Ctrl+T — ανοίγει μια νέα καρτέλα.

83.Ctrl-W — κλείνει μια νέα καρτέλα.

Gmail

84.Tab+Enter — στέλνει ένα e-mail

85.A — γράψτε την απάντηση προς όλους.

86.C — δημιουργήστε ένα νέο έγγραφο.

87.F — για να στείλετε ένα e-mail.

88.K — Ανοίγει την προηγούμενη συζήτηση, ή μετακινεί τον κέρσορα στην προηγούμενη επαφή.

89.J — ανοίγει την επόμενη συνομιλία, ή μετακινεί τον κέρσορα στην επόμενη επαφή.

90.M — κρύβει μια συνομιλία μετέπειτα η αλληλογραφία δεν πάει στα εισερχόμενά σας.

91.N — ανοίγει την ακόλουθη επιστολή στη συνομιλία.

92.P — Ανοίγει το τελευταίο γράμμα της αλυσίδας.

93.R — Αποστολή απάντησης στην επιστολή.

94.X — επιλέγει μια συνομιλία και μπορείτε να την διαγράψετε, να αποκρύψετε ή να εφαρμόσει μια διαφορετική δράση από την αναπτυσσόμενη λίστα.

95.G+C — Ανοίγει μια λίστα επαφών.

96.G+I — ανοίγει το φάκελο εισερχομένων.

97.G+S — πηγαίνει στην λίστα με ετικέτα μηνυμάτων.

98.Y+O — αποθηκεύει την τρέχουσα κλήση και ανοίγει την ακόλουθη επιστολή #+O – καταργεί τη συνομιλία και ανοίγει την ακόλουθη επιστολή.

99.Ctrl+S — αποθηκεύει το μήνυμα ως πρόχειρο.

Λειτουργικό σύστημα Mac

100.Option+Cmd+D — εμφανίζει ή αποκρύπτει τον πίνακα.

101.Dock Cmd+Option+H κρύβει όλα τα προγράμματα εκτός από εκείνο στο οποίο εργάζεστε.

102.Cmd+W — κλείνει το παράθυρο που είναι ανοιχτό.

103.Option+Cmd+W — κλείνει όλα τα παράθυρα.

104.Option+Cmd+δεξί βέλος — ανοίγει τον κατάλογο ή / και τον υποκατάλογο στον κατάλογο του Finder.

105..Cmd+[ — πηγαίνει στον προηγούμενο φάκελο.

106.Cmd+] — πηγαίνει στον επόμενο φάκελο.

107.Cmd+Shift+3 — αντίγραφο της οθόνης στο πρόχειρο.

108.Cmd+Shift+4 — μόνο αντίγραφο της οθόνης στο πρόχειρο.

109. Shift+Option+Cmd+Q — Άμεση πρόσβαση.

110.Shift+Cmd+Q — μετά από 2 λεπτά.

111.Shift+Cmd+Delete — αδειάζει τον Κάδο Ανακύκλωσης.

112.Cmd+T — ανοίγει ένα νέο παράθυρο στο Safari.

113.Cmd+K — ανοίγει μια σύνδεση με το διακομιστή.

114.Shift+Cmd+? — Προκαλεί ένα παράθυρο βοήθειας.

115. С —DVD- CD-ROM, USB-drive.

116.Cmd+Option+I — «Επιθεώρηση» ανοίγοντας ένα παράθυρο.

117.Cmd+Option+Esc — επιλέγει ένα πρόγραμμα για την υποχρεωτική ολοκλήρωση.

118.Cmd+ Option+ Κουμπί τροφοδοσίας – θέτει τον υπολογιστή σε κατάσταση αναστολής λειτουργίας.

119.Cmd+Сtrl+ κουμπί τροφοδοσίας – αναγκαστική να επανεκκίνηση τον υπολογιστή σας.

120.Cmd+Option+Сtrl+ ισχύς – κλείσετε όλα τα προγράμματα και τερματίστε τη λειτουργία του υπολογιστή.

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2017/02/%ce%b3%ce%bd%cf%89%cf%81%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%b9-%ce%ba%ce%ac%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%bc%cf%80%ce%af-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%80.html#ixzz4XuG2uLIf

ΟΜΙΧΛΗ του ΓΙΩΡΓΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ

Γιῶργος Ἰωάννου: Ὁμίχλη

Posted on 13 Ἰουνίου 2010 by planodion

Γι­ῶρ­γος Ἰ­ω­άν­νου

Ὁ­μί­χλη

ΕΝ ΞΕΡΩ πιὰ τί γί­νε­ται μὲ τὴν ὁ­μί­χλη κι ἂν ἐ­ξα­κο­λου­θεῖ νὰ πέ­φτει τό­σο πη­χτὴ ἢ μή­πως χά­θη­κε ὁ­λό­τε­λα κι αὐ­τή, ὅ­πως ἡ πά­χνη πά­νω ἀ­π’ τὰ πρω­ι­νὰ κε­ρα­μί­δια. Βλέ­πον­τας τὴν παρ­θε­νι­κὴ πά­χνη νὰ γυ­α­λί­ζει παν­τοῦ, λέ­γα­με: «Εἶ­χε κρύ­ο τὴ νύ­χτα» ἢ «τὰ λά­χα­να θὰ γί­νουν μὲ τὴν πά­χνη πιὸ γλυ­κά, πρέ­πει νὰ κά­νου­με ντολ­μά­δες».

         Ὅ­ταν ἐρ­χό­ταν ὁ και­ρὸς τῆς ὁ­μί­χλης, εἶ­χα πάν­τα τὸ νοῦ μου σ’ αὐ­τήν. Μέ­ρα μὲ τὴ μέ­ρα πε­ρί­με­να νὰ μὲ σκε­πά­σει κι ἐ­γὼ νὰ χώ­νο­μαι ἀ­θέ­α­τος μέ­σα της. Θλι­βό­μουν ὅ­μως πο­λύ, ὅ­ταν ἔ­πε­φτε τὶς κα­θη­με­ρι­νές, τὴν ὥ­ρα ποὺ βα­σα­νι­ζό­μουν μὲ τὰ χαρ­τιὰ στὸ γρα­φεῖ­ο. Πα­ρα­κα­λοῦ­σα νὰ κρα­τή­σει ὣς τὸ βρά­δυ, συ­νή­θως ὅ­μως γύ­ρω στὸ με­ση­μέ­ρι δι­α­λυ­ό­ταν ἀ­πὸ ἕ­ναν ἥ­λιο ἰ­δι­αί­τε­ρα δυ­σά­ρε­στο.

        Μά, κα­μιὰ φο­ρά, ὅ­ταν ξυ­πνών­τας τ’ ἀ­πό­γευ­μα, τὴν ὥ­ρα ποὺ ἔ­λε­γα ἂν θὰ πά­ω στὸ σι­νε­μὰ ἢ στὸ κα­φε­νεῖ­ο, ἔ­βλε­πα ἀ­να­πάν­τε­χα ἀ­π’ τὸ πα­ρά­θυ­ρο τὸ ἀ­πέ­ραν­το θέ­α­μα τῆς ὁ­μί­χλης, ἄλ­λα­ζα ἀ­μέ­σως σχέ­δια καὶ πο­ρεῖ­ες. Σή­κω­να τὸ για­κὰ τῆς καμ­παρ­ντί­νας, κα­τέ­βαι­να μὲ σι­γου­ριὰ τὰ σκα­λιὰ κι ἔ­φευ­γα γιὰ τὴν πα­ρα­λί­α, χω­ρὶς τα­λαν­τεύ­σεις. Ἡ ὁ­μί­χλη εἶ­ναι γιὰ νὰ βα­δί­ζεις μέ­σα σ’ αὐ­τήν. Δι­α­σχί­ζεις κά­τι ποὺ εἶ­ναι πυ­κνό­τε­ρο ἀ­πὸ ἀ­έ­ρας καὶ σὲ στη­ρί­ζει. Ἀλ­λὰ καὶ κά­τι ἀ­κό­μα· ὁ­μί­χλη χω­ρὶς λι­μά­νι εἶ­ναι πράγ­μα ἀ­ταί­ρια­στο.

        Ἡ ὁ­μί­χλη ἦ­ταν ἀ­κό­μα πιὸ γλυ­κιά, ὅ­ταν τὴν ψι­λο­κεν­τοῦ­σε ἐ­κεί­νη ἡ βρο­χή, ἡ πο­λὺ ψι­λὴ βρο­χὴ τοῦ οὐ­ρα­νοῦ μας. Αὐ­τὴ ποὺ δὲ σὲ βρέ­χει, μὰ σὲ πο­τί­ζει μο­νά­χα καὶ φυ­τρώ­νουν πιὸ λαμ­πε­ρὰ τὰ μαλ­λιά σου τὴν ἄλ­λη βδο­μά­δα. Καὶ τό­τε ἔ­παιρ­ναν νό­η­μα τὰ φῶ­τα καὶ τὰ τρὰμ καὶ τὰ κορ­να­ρί­σμα­τα. Ἀ­κό­μα κι οἱ πο­λυ­κα­τοι­κί­ες γί­νον­ταν ἑλ­κυ­στι­κὲς μὲς στὴν ἀ­χνά­δα.

        Κι ὕ­στε­ρα ἔ­φτα­να στὸ κα­φε­νεῖ­ο τοῦ λι­μα­νιοῦ, αὐ­τὸ ποὺ ἀ­πὸ χρό­νια εἶ­ναι γκρε­μι­σμέ­νο, νὰ ξα­να­βρῶ τὴν πα­ρέ­α μου. Κι ὅ­ταν δὲν ἦ­ταν ἐ­κεῖ —καὶ δὲν ἦ­ταν πο­τὲ ἐ­κεῖ— κα­θό­μουν ὧ­ρες καὶ καρ­τε­ροῦ­σα. Πί­σω ἀ­π’ τὰ τζά­μια δι­ά­βαι­ναν ἀ­ρά­δα οἱ σκι­ὲς αὐ­τῶν ποὺ τώ­ρα ἔ­χουν πε­θά­νει. Κολ­λοῦ­σαν τὸ μοῦ­τρο τους γιὰ μιὰ στιγ­μὴ στὸ θαμ­πὸ τζά­μι κι ἄλ­λοι ἔμ­παι­ναν μέ­σα, ἐ­νῶ ἄλ­λοι τρα­βοῦ­σαν ἀ­να­το­λι­κὰ γιὰ τὸν Πύρ­γο τοῦ Αἵ­μα­τος. Κι ἂν δέ μοῦ ἔ­γνε­φε κα­νείς, ἔ­βγαι­να κι ἀ­κο­λου­θοῦ­σα μιὰ σκιά, ποὺ πο­τὲ δὲν μπο­ροῦ­σα νὰ προ­φτά­σω.

        Δὲ θυ­μᾶ­μαι ἀ­πὸ ποὺ ἐρ­χό­ταν ἐ­κεί­νη ἡ ὁ­μί­χλη, μᾶλ­λον κα­τέ­βαι­νε ἀ­πὸ ψη­λά. Τώ­ρα, πάν­τως, ξε­κι­νά­ει βα­θιὰ ἀ­π’ τὰ ὄ­νει­ρα. Αὐ­τὰ ποὺ χρό­νια μέ­να­νε σκε­πα­σμέ­να μ’ ἕ­να βα­ρὺ κα­πά­κι, ποὺ ὅ­μως πῆ­ρε ἀ­π’ τὴν πί­ε­ση γιὰ κα­λὰ νὰ πα­ρα­με­ρί­ζει.

        Πέ­φτει πολ­λὴ ὁ­μί­χλη, γί­νο­μαι ἕ­να μ’ αὐ­τήν, καὶ ξε­κι­νά­ω. Ἀ­κο­λου­θῶ ἄλ­λες σκι­ὲς ὀ­νο­μα­τί­ζον­τάς τες. Περ­πα­τῶ κοι­τά­ζον­τας τὸ λι­θό­στρω­το. Αὐ­τὸ σὲ πολ­λοὺς δρό­μους καὶ δρο­μά­κια ἀ­κό­μα δι­α­τη­ρεῖ­ται. Δὲν ὑ­πάρ­χει, βέ­βαι­α, ἀ­νά­με­σα στὶς πέ­τρες τὸ χορ­τα­ρά­κι, ποὺ φύ­τρω­νε τό­τε. Ὅ­λα ἔ­χουν γκρε­μί­σει ἢ ξε­ρα­θεῖ. Κα­νέ­νας θά­να­τος δὲν εἶ­ναι κα­λός. Ὤ, καὶ νά ‘­ταν ἀ­λή­θεια, αὐ­τὸ ποὺ λέ­νε, πὼς θὰ τοὺς ξα­να­βροῦ­με ὅ­λους.­..

        Ἀ­κο­λου­θών­τας τὶς σκι­ὲς μπαί­νω πάν­τα στὸν ἴ­διο δρό­μο. Τὰ δέν­τρα καὶ τὰ φυ­τὰ θε­ρι­εύ­ουν μὲς στὴ μο­να­ξιὰ καὶ τὴ θο­λού­ρα. Γί­νον­ται σὰν κά­στρα τε­ρά­στια. Φτά­νω στὸ ἀ­γέ­ρω­χο σπί­τι, τὸ τυ­λιγ­μέ­νο μὲ κισ­σοὺς καὶ φυλ­λώ­μα­τα. Πα­ρ’ ὅ­λο ποὺ οἱ σκι­ὲς κον­το­στέ­κον­ται καὶ σὰν νὰ μοῦ γνέ­φουν, ἐ­γὼ δὲν πλη­σιά­ζω κὰν στὴν Πορ­τά­ρα. Θαρ­ρῶ πὼς μό­νο ἀ­γα­πη­μέ­νο πρό­σω­πο θὰ μὲ πεί­σει κά­πο­τε νὰ τὴν πε­ρά­σω.

        Φεύ­γω καὶ ξα­να­χά­νο­μαι στὰ τράμ, τὰ φῶ­τα καὶ τὴν κί­νη­ση. Ὁ νοῦς μου εἶ­ναι κολ­λη­μέ­νος στὴν ὁ­μί­χλη καὶ σ’ ὅ­λα ὅ­σα εἶ­δα μέ­σα σ’ αὐ­τήν. Προ­σπα­θών­τας νὰ ξε­χα­στῶ περ­πα­τῶ πο­λὺ τὶς ὁ­μι­χλι­α­σμέ­νες νύ­χτες. Αἰ­σθά­νο­μαι κά­ποι­α ἀ­να­κού­φι­ση μὲ τὸ βά­δι­σμα. Τὰ με­γά­λα βά­σα­να κα­τα­στα­λά­ζου­νε σι­γὰ σι­γὰ στὸ κορ­μὶ καὶ δι­ο­χε­τεύ­ον­ται ἀ­π’ τὰ πό­δια στὸ ὑ­γρὸ χῶ­μα.

Πη­γή:  Ἡ με­τα­πο­λε­μι­κὴ πε­ζο­γρα­φί­α. Ἀ­πὸ τὸν πό­λε­μο τοῦ ’­40 ὡς τὴ δι­κτα­το­ρί­α τοῦ ’­67, Τό­μος Β΄, Ἐκ­δό­σεις Σο­κό­λη, Ἀ­θή­να, 1989. Ἀ­πὸ τὴ συλ­λο­γὴ δι­η­γη­μά­των Ἡ μό­νη κλη­ρο­νο­μιά, «Ἑρ­μῆς», Ἀ­θή­να, 1974.

 

Γι­ῶρ­γος Ἱ­ω­άν­νου  (ψευδώνυμο τοῦ Γι­ώρ­γου Σο­ρο­λό­πη, Θεσ­σα­λο­νί­κη 1927-Ἀ­θή­να, 1985). Ποι­ητής, πεζογράφος, δοκιμιογράφος. Ἐρ­γά­στη­κε ὡς φι­λό­λο­γος στὴ Μέ­ση ἐκ­παί­δευ­ση. Πρῶ­τα του βι­βλί­ο: Ἡ­λι­ο­τρό­πια (1954, ποί­η­ση), Γιὰ ἕ­να φι­λό­τι­μο (22 πε­ζο­γρα­φή­μα­τα, Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1964).

ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Τηλεπικοινωνίες στην αρχαία Ελλάδα

Οι αρχαίοι Έλληνες μπορούσαν να ανταλλάσσουν χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και σε γρήγορο χρόνο πληροφορίες, τόσο κατά την περίοδο των πολέμων όσο και σε περίοδο ειρήνης. Με το εφευρετικό τους μυαλό είχαν κατορθώσει να σχεδιάσουν ένα σύστημα από μηχανισμούς που τους επέτρεπαν να φτάσει στο τελικό δέκτη οποιοδήποτε μήνυμα ήθελαν, διανύοντας ακόμα και 700 χλμ. σε περίπου μία ώρα.

Ας δούμε με ποιο τρόπο γινόταν αυτό.
Ημεροδρόμοι

Το πρώτο σχέδιο των Ελλήνων για τη μεταφορά πληροφοριών αποτελεί η χρήση των ημεροδρόμων. Ήταν άνθρωποι γνωστοί για τις ικανότητές τους στο τρέξιμο στους οποίους εμπιστεύονταν τη μεταφορά μηνυμάτων σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο πιο γνωστός ημεροδρόμος που έμεινε και στην ιστορία ήταν ο Φειδιππίδης, ο οποίος πήγε από την Αθήνα στο Μαραθώνα και μετά πάλι πίσω στην Αθήνα το μήνυμα της νίκης χωρίς καμία στάση και πέθανε από εξάντληση.
Οι ημεροδρόμοι είχαν αποκτήσει το σεβασμό και κοινωνική καταξίωση σε σημείο να τους έχουν αφιερωθεί και ναοί (Τάλβυθος ημεροδρόμος του Αγαμέμνονα στον οποίο οι Σπαρτιάτες αφιέρωσαν ναό). Ενδέχεται κάποιοι από τους ημεροδρόμους να ήταν έφιπποι ειδικά όταν ήταν να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις. Αυτή ήταν η αρχική μορφή του συστήματος των ημεροδρόμων που στη πορεία αναβαθμίστηκε και βελτιώθηκε με τη δημιουργία σταθμών στους οποίους οι αγγελιαφόροι πλέον άλλαζαν τα άλογά τους και ξεκουράζονταν ή άλλαζε και ο αγγελιαφόρος.

Τηλεβόας
Ο Μ. Αλέξανδρος ήταν ο πρώτος που συνέλαβε τη ιδέα της αναπαραγωγής ήχων μέσω του ακουστικού τηλέγραφου ο οποίος μπορούσε να μεταφέρει τους ήχους μέσω του αέρα σε μακρινές αποστάσεις. Αποτελούνταν από ένα τρίποδο ύψους τεσσάρων μέτρων ενωμένο στη κορυφή, από την οποία ξεκινούσε ένα σκοινί που συγκρατούσε ένα στρογγυλό ηχητικό κέρας μεγάλου μεγέθους.

Οι φρυκτωρίες
Η φωτιά και κατ' επέκταση το φως ήταν βασική προϋπόθεση για να μεταφερθεί το μήνυμα σύντομα και σε μεγάλη απόσταση. Η χρήση φωτεινών σημάτων κυρίως χρησιμοποιήθηκε στο πόλεμο για να μεταφέρουν τις διαταγές των ανωτέρων. Τα οπτικά σήματα μπορούσαν να αναπαράγουν πληροφορίες μεγάλης ποικιλίας. Για παράδειγμα η Μήδεια, υψώνοντας ένα αναμμένο πυρσό ειδοποίησε τους Αργοναύτες να σπεύσουν στη Κολχίδα.

Για τη μετάδοση των οπτικών σημάτων με έντονους καπνούς ή στήλες καπνού ήταν απαραίτητη η κατασκευή ειδικών κτισμάτων σε υπερηψωμένα σημεία, τα οποία ονομάζονταν φρυκτωρίες. Για τα φωτεινά σήματα που ανταλλάσσονταν μέσω των φρυκτών (πυρσών) είχαν συμφωνήσει εκ των προτέρων και οι δύο πλευρές για τη μετάφραση των μηνυμάτων.
Όπως εκτιμούν οι μελετητές, ο πρώτος που χρησιμοποίησηε τηλεπικοινωνιακούς πύργους για τη μετάδοση μηνυμάτων ήταν ο Ηρακλής, ο οποίος σε δύο κωμοπόλεις της Δυτικής Μεσογείου, την Αβύλη και την Κάπλη, έστησε τις γνωστές Ηράκλειες Στήλες, που έπαιζαν το ρόλο φάρου στα διερχόμενα πλοία. Από τα γνωστότερα παραδείγματα μετάδοσης μηνυμάτων με σήματα φωτιάς ήταν η είδηση της πτώσης της Τροίας στον εκπληκτικό χρόνο ρεκόρ για την εποχή της μιας ημέρας. Το μήνυμα ταξίδεψε από την Τροία στο Ερμαίο της Λήμνου, από κει στον Άθω, στις κορυφές του Μακίστου στην Εύβοια και στη κορυφή του Κιθαιρώνα. Από κει το μήνυμα μεταφέρθηκε στη λίμνη Γοργώτη, στο Αγίπλαγκτο (Μέγαρα) και στη συνέχεια η φωτεινή λωρίδα υπερπήδησε το Σαρωνικό κόλπο κι έφτασε στο Αραχναίον κοντά στις Μυκήνες κι από κει ημεροδρόμοι το μετέφεραν στο ανάκτορο των Ατρειδών.

Τηλέγραφος του Αινεία
Ο Αινείας ο Τακτικός συνδύασε τους πυρσούς και τη μηχανική έτσι ώστε η επικοινωνία μεταξύ του αποστολέα και του δέκτη να περιέχει σαφείς πληροφορίες, όπως, για παράδειγμα, «πεζικό με βαρύ οπλισμό» κ.α. Βασική προϋπόθεση για τη σωστή μετάδοση του μηνύματος ήταν οι υδραυλικοί τηλέγραφοι να είναι όμοιοι. Θα έπρεπε επίσης τα κεραμικά αγγεία να έχουν το ίδιο μέγεθος σε πλάτος και βάθος. Τις ίδιες διαστάσεις είχαν και οι φελλοί, στους οποίους στηρίζονταν μεταλλικές ράβδοι, οι οποίοι ήταν χωρισμένοι σε ίσα μέρη, τριών δαχτύλων το καθένα. Εκεί υπήρχε ευκρινής διαχωρισμός και σε κάθε ράβδο αναγράφονταν τα κυριότερα και τα γενικότερα που συνέβαιναν στους πολέμους.

Επίσης μια ακόμα βασική προϋπόθεση για να διαβαστεί σωστά το μήνυμα ήταν οι τρύπες των αγγείων να έχουν την ίδια διάμετρο έτσι ώστε να φεύγει η ίδια ποσότητα νερού. Οι υδραυλικοί τηλέγραφοι βρίσκονταν πάντα σε υψόμετρα, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η καλύτερη οπτική επαφή. Η απόσταση που είχαν μεταξύ τους δύο ή περισσότεροι τηλέγραφοι δεν ήταν σταθερή, παρ” όλα αυτά μπορούμε να πούμε ότι συνήθως ξεπερνούσε τα δεκάδες χιλιόμετρα.

Όταν όλα ήταν έτοιμα, οι χειριστές του τηλέγραφου άναβαν πυρσούς. Όταν η μία πλευρά ήθελε να δώσει κάποιο μήνυμα κατέβαζε τον πυρσό και συγχρόνως οι δύο άνοιγαν τη διαρροή του νερού. Όταν η ράβδος όπου αναγράφονταν οι πληροφορίες που ήθελαν να μεταβιβαστούν έφτανε στο στόμιο του αγγείου έκλειναν τη ροή και ξανασήκωναν τον πυρσό. Τότε και οι απέναντι έκλειναν τη διαρροή του νερού και διάβαζαν το σημείο στο οποίο είχε σταματήσει η δική τους ράβδος.
Αλφαβητικός Κώδικας
Όταν οι χρήστες του υδραυλικού τηλέγραφου με την πάροδο του χρόνου διαπίστωσαν δυσκολίες στην ακριβή περιγραφή των πληροφοριών όπως αναφορά σε αριθμητικές δυνάμεις του εχθρού, ήρθε ή ώρα που οι Κλεόξενοςκαι Δημόκλειτος παρουσίασαν την «Πυρσεία» ή αλλιώς «οπτικό τηλέγραφο».

Η λειτουργία του είχε ως εξής: αρχικά διαίρεσαν το αλφάβητο σε πέντε μέρη ανά πέντε γράμματα τα οποία αναγράφονταν σε πινακίδες τις οποίες θα έπρεπε να έχουν μαζί τους όσοι θα συνομιλούσαν. Πριν εγκαταστήσουν και τα υπόλοιπα εξαρτήματα του τηλέγραφου υπήρχε η συνεννόηση ότι οι πρώτοι -δύο στον αριθμό- πυρσοί που θα σηκώνονταν θα ήταν από εκείνον που ήθελε να αναγγείλει κάτι. Η μεταφορά των πληροφοριών θα ξεκινούσε αν κι από την απέναντι πλευρά σηκώνονταν δύο πυρσοί.

Όταν κατέβαιναν όλοι οι πυρσοί, τότε εκείνος που ήθελε να αναφέρει κάτι σήκωνε τους πρώτους πυρσούς από τα αριστερά, δηλώνοντας με αυτό το τρόπο στο δέκτη ποια πινακίδα έπρεπε να εξετάσει. Αν για παράδειγμα σήκωνε τον πρώτο πυρσό , εννοούσε τη πρώτη πινακίδα κ.ο.κ. Η δεύτερη ομάδα πυρσών χρησιμοποιούνταν για να υποδείξουν τα γράμματα που θα σχημάτιζαν τη λέξη του μηνύματος. Για την καλύτερη καταγραφή των εναλλασσόμενων πυρσών οι χρήστες χρησιμοποιούσαν κατάλληλες διόπτρες. Για την αποφυγή λαθών, εκείνος που θα σήκωνε ή θα κατέβαζε τους πυρσούς, ήταν πίσω από ένα πρόχειρα κατασκευασμένο τοίχο με σύνηθες ύψος τα δέκα μέτρα. Επειδή η συμπλήρωση ενός πλήρους μηνύματος απαιτούσε χρόνο, οι χρήστες αναγκάστηκαν να βρουν τις λέξεις με τα λιγότερα γράμματα, χωρίς όμως να χάνει το πληροφοριακό της περιεχόμενο η πρόταση.

Για να επιτευχθεί σωστά και γρήγορα η μετάδοση του μηνύματος, οι χρήστες της Πυρσείας, οι οποίοι ήταν πολίτες με άριστη γνώση ανάγνωσης, γραμματικής και ορθογραφίας, εκπαιδεύονταν καθημερινά ώστε να συνηθίσουν στον τρόπο γραφής και μετάδοσης των μηνυμάτων. Με την πάροδο του χρόνου κάποιοι βελτίωσαν τον οπτικό τηλέγραφο κάνοντας στην αρχική μορφή κάποιες παρεμβάσεις, αλλάζοντας τα γράμματα των πλακών έτσι ώστε να αποφευχθεί η υποκλοπή του μηνύματος.

ΠΗΓΗ: cna.gr

ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΔΕΙΧΝΑΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΤΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ-ΕΚΘΕΣΗ ΜΕ 150 ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ

Όταν η αρχαίοι έδειχναν το δρόμο στην τεχνολογία- Μια έκθεση με 150 εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων

150 εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων που υπήρξαν ο προάγγελος της σύγχρονης τεχνολογίας, έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά όσοι επισκεφθούν τη μοναδική έκθεση που πραγματοποιείται στο Εκθεσιακό Κέντρο Αγυιάς στα Χανιά. 

Πρόκειται για ένα ταξίδι στον χρόνο για μικρούς και μεγάλους, που πραγματικά προκαλεί έκπληξη για τα επιτεύγματα των αρχαίων Ελλήνων σε τεχνολογικό επίπεδο.

Πρόκειται για το αυθεντικό μουσείο «της αρχαίας Ελληνικής τεχνολογίας» του Κώστα Κοτσανά, που εδρεύει στο Κατάκολο και το οποίο για ένα μήνα, θα μεταφερθεί για πρώτη φορά στην Κρήτη με όλα του τα εκθέματα, στον Εκθεσιακό χώρο της Αγυιάς.

Από την Παρασκευή 06 Δεκεμβρίου και μέχρι τις 06 Ιανουαρίου, μικροί και μεγάλοι θα ζήσουν ένα μαγευτικό ταξίδι στο χρόνο και τη φαντασία, με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό στο επίκεντρο, διασκεδάζοντας παράλληλα με happenings και παιχνίδια.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε σε αυτή τη σελίδα στο Facebook

Παρακάτω το Flashnews.gr παρουσιάζei μερικά μόνο από τα εκθέματα που θα συναντήσετε στην έκθεση:

Η πυροσβεστική αντλία του Ήρωνος (η πρώτη εμβολοφόρα καταθλιπτική αντλία της ανθρωπότητας)



Πρόκειται για μια δίδυμη καταθλιπτική εμβολοφόρα αντλία συνεχούς ροής ύδατος που χρησιμοποιούνταν για πυρόσβεση και εξακολουθούσε απαράλλακτη να έχει την ίδια χρήση μέχρι πρόσφατα.

Αποτελούνταν από δύο έμβολα που παλινδρομούσανν αντίθετα με τη βοήθεια ενός αρθρωτού κοινού χειρομοχλού εντός δύο κατακόρυφων κυλινδρικών δοχείων βυθισμένων στην (πιθανότατα τροχοφόρα) υδατοδεξαμενή. 

Οι ανεπίστροφες βαλβίδες εισαγωγής ύδατος βρίσκονταν στον υπερυψωμένο πυθμένα των δοχείων και ανεπίστροφες βαλβίδες εξαγωγής ύδατος βρίσκονταν στη βάση των σωλήνων εξαγωγής ύδατος.

Οι σωλήνες συνέκλιναν σε έναν κοινό κατακόρυφο αγωγό. Ο αγωγός στο άκρο του έφερε μια ευφυή (οριζόντια και κατακόρυφα) περιστρεφόμενη διάταξη σωληνίσκου με ακροφύσιο που επέτρεπε την ακριβή προσβολή του στόχου.

Το φλογοβόλο των Βοιωτών



Πρόκειται για το πρώτο φλογοβόλο της ιστορίας και χρησιμοποιήθηκε από τους Βοιωτούς στον Πελοποννησιακό πόλεμο για την καύση των τειχών του Δηλίου.

Αποτελούνταν από ένα σιδηρόφρακτο κοίλο (σκισμένο κατά μήκος και ξαναενωμένο) κορμό που έφερε ένα φυσητήρα στο οπίσθιο άκρο του και ένα κρεμασμένο με αλυσίδες καζάνι στο εμπρόσθιο άκρο του. 

Ένας λυγισμένος σωλήνας από το αεροστεγές στόμιο του κορμού κατέβαινε στο καζάνι που περιείχε αναμμένα κάρβουνα, θειάφι και πίσσα. 

Με τη λειτουργία του φυσητήρα δημιουργούνταν τεράστιες φλόγες που κατέκαιγαν τα ξύλινα τείχη και απομάκρυναν τους υπερασπιστές τους. 

Αργότερα χρησιμοποιήθηκε για την προσβολή πέτρινων οχυρώσεων προκαλώντας ρήγματα στους λίθους λόγω της υψηλής θερμοκρασίας και της παράλληλης έγχυσης ξυδιού, ούρων ή άλλης διαβρωτικής ουσίας σε αυτούς.

Ο πολυβόλος καταπέλτης του Διονυσίου (η πρώτη εφαρμογή της επίπεδης αλυσοκίνησης παγκοσμίως)



Πρόκειται για έναν αυτόματο επαναληπτικό ευθύτονο καταπέλτη που είχε τη δυνατότητα να εκτοξεύει διαδοχικά βέλη και αποτελεί το κορυφαίο επίτευγμα της αρχαιοελληνικής καταπελτικής μηχανικής. 

Ο καταπέλτης που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό των Ροδίων ήταν εξοπλισμένος με έναν περιστρεφόμενο κύλινδρο που έφερε δυο εγκοπές (μια διαμήκη και μια ελικοειδή) και μια ξύλινη θήκη που έφερε τα προς εκτόξευση βέλη. 

Επίσης εκατέρωθεν της «σύριγγος» έφερε ζεύγος πεντάγωνων αλυσοτροχών που συνδέονταν με ξύλινη αλυσίδα. Ένας πείρος από κάθε αλυσίδα συνδεόταν στο ίδιο σημείο με την ολισθαίνουσα «διώστρα» του καταπέλτη. 

Η «διώστρα» έφερε ένα λυγισμένο αξονίσκο με την άκρη του να εισέρχεται στο ελικοειδές αυλάκι του υπερκείμενου κυλίνδρου. Με την δεξιόστροφή περιστροφή από το χειριστή του όπλου των χειρομοχλών των οπίσθιων αλυσοτροχών η «διώστρα» κινούνταν αυτόματα μπροστά, ο κύλινδρος περιστρεφόταν αυτόματα αριστερόστροφα ώσπου η διαμήκης εγκοπή του ευθυγραμμιζόταν με το αντίστοιχο άνοιγμα της θήκης των βελών και τότε ένα βέλος έπεφτε στην εγκοπή του κυλίνδρου. 

Παράλληλα η χορδή εισερχόταν αυτόματα στην αρπάγη της «διώστρας» και ένας σταθερός πείρος έσπρωχνε αυτόματα τη σκανδάλη και ασφάλιζε την αρπάγη. 

Με την αριστερόστροφη περιστροφή των αλυσοτροχών η «διώστρα» κινούνταν αυτόματα πίσω, ο κύλινδρος περιστρεφόταν αυτόματα δεξιόστροφα ώσπου η διαμήκης εγκοπή του ευθυγραμμιζόταν με το αυλάκι της «διώστρας» και το βέλος έπεφτε αυτόματα σε αυτό. 

Παράλληλα ένας σταθερός πείρος πίεζε αυτόματα τη σκανδάλη και η αρπάγη ανασηκωνόταν. Τότε η χορδή ελευθερωνόταν αυτόματα και το βέλος εκτοξευόταν. 

Με τη συνεχή κίνηση πίσω μπροστά των χειρομοχλών με αυτόν τον τρόπο και σε ελάχιστο χρόνο ο χειριστής εκτόξευε διαδοχικά όλα τα βέλη της φαρέτρας.

Η «σιδηρά χειρ»



Εντυπωσιακή αμυντική πολεμική μηχανή που επινόησε ο Αρχιμήδης για την αντιμετώπιση των ρωμαϊκών πεντηκοντόρων στην πολιορκία των Συρακουσών. 

Αποτελούνταν από μία μακριά αρθρωτή δοκό που στηριζόταν σε μια περιστρεφόμενη κατακόρυφη δοκό ή πλατφόρμα. Στο ένα άκρο της η δοκός έφερε μία αρπάγη («σιδηρά χειρ») που αιωρείτο μέσω αλυσίδας και στο άλλο άκρο της ένα ολισθαίνον αντίβαρο. 

Η μηχανή σε ηρεμία ήταν τοποθετημένη κατά μήκος του τείχους σε οριζόντια θέση (ώστε να μην είναι ορατή από τη θάλασσα) τανυσμένη και ασφαλισμένη μέσω σχοινιού και χειροκίνητου βαρούλκου (για την εξισορρόπηση του αντιβάρου). 

Όταν ένα σκάφος πλησίαζε το τείχος οι χειριστές έριχναν την αρπάγη εναντίον του και περιστρέφανε την κατακόρυφη δοκό (μέσω οριζόντιων χειρομοχλών). 

Όταν η αρπάγη προσκολλιόταν πάνω στο σκάφος οι χειριστές με το τράβηγμα μιας ειδικής λαβής («κατακλείς») απελευθέρωναν το σχοινί εξισορρόπησης του αντιβάρου και το άκρο της δοκού που έφερε το αντίβαρο χαμήλωνε προς το έδαφος ενώ το άκρο που έφερε την αρπάγη σηκωνόταν ανατρέποντας ή ανυψώνοντας το αγγιστρωμένο πλοίο. 

Με την κλίση της ράβδου το αντίβαρο ολίσθαινε προς τα πίσω εξασκώντας ακόμη μεγαλύτερη ροπή και κλίση στη δοκό. 

Όταν το ολισθαίνον αντίβαρο έφθανε στο τέλος της διαδρομής του και αφού σταθεροποιούνταν η δοκός οι χειριστές έκοβαν το σχοινί συγκράτησης της αλυσίδας της αρπάγης ώστε το αιωρούμενο πλοίο τσακιστεί στο νερό ή τα παρακείμενα βράχια.

Ανυψωτική μηχανή αμφίπλευρης ανύψωσης



Αποτελούνταν από μια κυλιόμενη (πάνω σε κατρακύλια) πλατφόρμα και ένα αρθρωτό κατακόρυφο πλαίσιο τύπου «Π» που έφερε στην κορυφή του πολύσπαστο και στη βάση του ακτινωτό βαρούλκο για την ανύψωση του φορτίου. 

Εκατέρωθεν της πλατφόρμας ήταν προσαρμοσμένα βαρούλκα για τον έλεγχο της κλίσης του πλαισίου. Ήταν ιδιαίτερα κατάλληλη για την φορτοεκφόρτωση πλοίων αλλά και για την κατασκευή μόλων όπως μαρτυρείται από την ανασκαφική έρευνα της ομάδας του Jean-Yves Empereour στο λιμάνι Αμαθούντος της Κύπρου. 

Ο λίθος προσδενόταν (από τις πλευρικές υποδοχές του σχήματος «U») στο οπίσθιο τμήμα της πλατφόρμας, κατόπιν ανυψωνόταν με τη βοήθεια του κεντρικού βαρούλκου και στη συνέχεια μεταφερόταν στο προβολικό εμπρόσθιο τμήμα της πλατφόρμας με τη συνδυασμένη έλξη και χαλάρωση του εμπρόσθιου και οπίσθιου βαρούλκου αντίστοιχα. 

Κατόπιν ο λίθος καταβιβαζόταν με τη βοήθεια του κεντρικού βαρούλκου (και αφού περιστρεφόταν) τοποθετούνταν στη θέση του εντός της θαλάσσης.

Η πλατφόρμα προωθούνταν συνεχώς κατά μήκος του κτιζόμενου μόλου. (Με δύο όμοιους μηχανισμούς κτίζονταν οι δύο παράλληλες παρειές κάθε μόλου και το κενό γέμιζε με ακατέργαστους λίθους).

Πυρσεία και φρυκτωρίες



Ιδιοφυής μέθοδος οπτικής μετάδοσης μηνυμάτων (γράμμα - γράμμα) μεταξύ υψωμάτων που απείχαν αρκετά χιλιόμετρα με συνδυαστικό σύστημα πυρσών που επινόησαν οι Κλεόξενος και Δημόκλειτος τον 3ο π.Χ. αιώνα. 

Το σύστημα μπορεί να χαρακτηριστεί ψηφιακό (πενταδικό των δύο bits), προδρομικό της σημερινής τεχνολογίας και μοναδική στο είδος του καταγεγραμμένη πρόταση παγκοσμίως μέχρι τον 16ο μ. Χ. αιώνα. 

Με απλοϊκή χρήση «πυρσείας» (προσυμφωνημένου μηνύματος) και δικτύου φρυκτωριών που επινόησε ο Παλαμήδης έγινε γνωστή, από το βοηθό του Σίνωνα, σε μια νύκτα η άλωση της Τροίας στις Μυκήνες (Αισχύλος, «Αγαμέμνων»).

Σε κατάλληλα επιλεγμένα υψώματα κτίζονταν οι «φρυκτωρίες». Κάθε φρυκτωρία περιλάμβανε «δύο τοίχους με ύψος αναστήματος ανδρός» και τη δυνατότητα ανάρτησης πέντε πυρσών στον καθένα.

Μεταξύ των τοίχων υπήρχε ειδική «διόπτρα» (σκοπευτική διάταξη δύο αυλίσκων) για τη διάκριση από το «φρυκτωρό» των δεξιών ή αριστερών πυρσών της απέναντι φρυκτωρίας. 

Επίσης οι φρυκτωροί διέθεταν από πέντε πινακίδες με αναγραμμένα τα γράμματα του αλφαβήτου χωρισμένα σε πεντάδες. 

Οι αριστεροί πυρσοί από το μέρος του «πομπού» φρυκτωρού αναφέρονταν στον αριθμό της πινακίδας, ενώ οι δεξιοί στη σειρά του γράμματος της συγκεκριμένης πινακίδας. 

Η έναρξη της διαδικασίας αποστολής γινόταν με την ανάρτηση δύο πυρσών από τον «πομπό», την επιβεβαίωση με την ανάρτηση δύο πυρσών από το «δέκτη» και το κατέβασμα των πυρσών και από τους δύο.

Ηχητικός συναγερμός



Πρόκειται για μια ηχητική διάταξη που ενεργοποιούνταν από το άνοιγμα της θύρας που προστάτευε. Αποτελούνταν από μια σάλπιγγα προσαρμοσμένη σε κοίλο ημισφαιρικό δοχείο που αναρτιόταν από μια αρθρωμένη ράβδο. 

Με το άνοιγμα της θύρας ένα σχοινί επέτρεπε την κλίση της ράβδου και επομένως την κάθοδο της σάλπιγγας. 

Το ημισφαιρικό δοχείο βυθιζόταν σε ένα δοχείο με νερό και ο εγκλωβισμένος αέρας σε αυτό ανάγκαζε τη σάλπιγγα να ηχήσει.

Ο μαγικός χορός



Αποτελούνταν από ένα βωμό με ένα διαφανές βάθρο εντός του οποίου υπήρχε ένας κυκλικός δίσκος με χορεύτριες. 

Ο άξονας περιστροφής του δίσκου εδραζόταν στη βάση του βάθρου, διαπερνούσε το βωμό και στην κορυφή του έφερε ένα ανεστραμμένο χωνοειδές κάλυμμα με προσαρμοσμένες σε ακτινική διάταξη οριζόντιες λυγισμένες σωλήνες. 

Τα καυσαέρια του βωμού κινούνταν ανοδικά, εισέρχονταν στη χοάνη και εξέρχονταν από τις λυγισμένες σωλήνες προκαλώντας λόγω αντίδρασης την αντίστροφη περιστροφή του δίσκου και επομένως το χορό των φιγούρων.

Flashnews.gr

ΕΝΑΣ ΑΡΧΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ....ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΣΠΑΝΙΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ

Ένας αρχαίος ελληνικός υπολογιστής… μέσα από σπάνια εκθέματα

Posted on Φεβρουαρίου 7, 2017by ellas

Η νέα ενότητα της έκθεσης «Πλεύσις».

Με μια νέα ενότητα, αφιερωμένη στις εκατοντάχρονες ερευνητικές προσπάθειες κατανόησης του Μηχανισμού των Αντικυθήρων, εμπλουτίζεται από την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2017 η έκθεση «Πλεύσις – Ναυπηγική και Ναυσιπλοΐα των Ελλήνων από την αρχαιότητα έως τους νεότερους χρόνους». Μέσα από σπάνια, πρωτοεμφανιζόμενα εκθέματα, πρώιμα και σύγχρονα ομοιώματα του Μηχανισμού, επεξηγηματικά κείμενα, σχέδια και φωτογραφίες, το Μουσείο Ηρακλειδών παρουσιάζει στο ευρύ κοινό σημαντικούς σταθμούς της έρευνας του πιο σύνθετου μηχανισμού της αρχαιότητας (2ος-1ος αι. π.Χ.), με στόχο την ανάδειξη της εξελιγμένης επιστημονικής γνώσης των αρχαίων Ελλήνων, τις μαθηματικές και τεχνολογικές τους κατακτήσεις και κυρίως, το καινοτόμο πνεύμα τους.

Ανάμεσα στα άλλα, τα νέα αποκτήματα του Μουσείου Ηρακλειδών περιλαμβάνουν:

—Το ιστορικό, πρώιμο ομοίωμα του Μηχανισμού, που κατασκεύασε τη δεκαετία του ’50 από ένα κουτί πούρων και χαρτόνι ο Βρετανός φυσικός, μαθηματικός και ιστορικός των επιστημών, Derek de Solla Price – ο οποίος απέδειξε ότι δεν είναι αστρολάβος, όπως πίστευαν μέχρι τότε οι επιστήμονες, αλλά «το παλαιότερο δείγμα επιστημονικής τεχνολογίας που διασώζεται μέχρι σήµερα και αλλάζει τελείως τις απόψεις µας για την αρχαία ελληνική τεχνολογία» (περ. «Scientific American», 1959).

—Ένα από τα τρία αριθμημένα ορειχάλκινα ομοιώματα των μοντέλων του Μηχανισμού, που κατασκεύασε το 1980 ο Αμερικανός καθηγητής Γεωφυσικής και Αστροφυσικής Robert Deroski, βασισμένος στις μελέτες του Price (ο οποίος δώρισε ένα από αυτά και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο).

—Αδημοσίευτα τεχνικά σχέδια του Μηχανισμού του Derek de Solla Price.

Επιπλέον, στη νέα ενότητα της «Πλεύσης», θα εκτεθούν:

—Η νεότερη ανακατασκευή του Μηχανισμού, που κατασκευάστηκε με την επιμέλεια των καθηγητών δρος Γιάννη Σειραδάκη και δρος Κυριάκου Ευσταθίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με τις ανακαλύψεις της διεθνούς έρευνας, καθώς και

—μια σειρά από ραδιογραφίες του Μηχανισμού και άλλα αδημοσίευτα ντοκουμέντα του Πυρηνικού Φυσικού στον «∆ηµόκριτο», Χαράλαμπου Π. Καράκαλου, ο οποίος συνεργάστηκε στενά και βοήθησε αποφασιστικά τον Price στις μελέτες του στα μέσα του προηγούμενου αιώνα.

Στο πλαίσιο της νέας ενότητας «Ένας αρχαίος ελληνικός υπολογιστής», θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά και μια σχεδιαστική επεξηγηματική αναπαράσταση του αρχαίου εργαστηρίου των άγνωστων δημιουργών του Μηχανισμού των Αντικυθήρων από τον αρχαιολόγο Γιάννη Νάκα σε συνεργασία με τον Γιάννη Σειραδάκη.

Τέλος, την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017, στις 19:00, στο κτίριο της Ηρακλειδών 16 (Θησείο), ο Γιάννης Σειραδάκης, Ομότιμος Καθηγητής Αστρονομίας ΑΠΘ, θα δώσει διάλεξη με τίτλο «Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων: Γενική περιγραφή και πρόσφατα ερευνητικά αποτελέσματα». Είσοδος ελεύθερη. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την έκθεση «Πλεύσις» πατήστε εδώ και εδώ. Πηγή

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΓΑΖΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΠΡΙΝ ΜΠΕΙΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.

Γιατί πρέπει να βγάζεις πάντα τα παπούτσια πριν μπεις στο σπίτι 

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://www.seleo.gr 

lifehack

    Σου έχει τύχει να βρεθείς καλεσμένος σε κάποιο σπίτι, όπου ο οικοδεσπότης σου ζητά να βγάλεις τα παπούτσια σου πριν περάσεις την πόρτα της εισόδου; Αν είσαι και εσύ από εκείνους που έχουν αισθανθεί άβολα και προσβεβλημένη από την υποχόνδρια απαίτηση, δύο έρευνες αμερικανικών πανεπιστημίων μπορεί να σου αλλάξουν γνώμη. Φαίνεται πως οι σόλες των παπουτσιών μας αποτελούν τρομακτικές εστίες μολύνσεων, καθώς σε αυτές ενδέχεται να βρουν πρόσφορο έδαφος εκατοντάδες χιλιάδες βακτήρια.

Το "δύσκολο" βακτήριο

    Ερευνητές του πανεπιστημίου του Χιούστον των ΗΠΑ, ανακάλυψαν πως 4 στα 10 παπούτσια μεταφέρουν το ύπουλο βακτήριο C. diff, που αποτελεί συντομογραφία για τον επιστημονικό όρο "δύσκολο κλωστηρίδιο".   Η έρευνα ανέδειξε επίσης πως ο τύπος αυτός βακτηρίου μπορεί να εμφανιστεί σε τουαλέτες, επιφάνειες και οικιακή σκόνη, ενώ μπορεί να επιβιώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

    Το βακτήριο αυτό μοιάζει ιδιαίτερα ανθεκτικό στα περισσότερα αντιβιοτικά, με αποτέλεσμα να καθίσταται πιο δύσκολη η ανάρρωση για τον ασθενή. Επιτίθεται στις πτυχώσεις του εντέρου προκαλώντας συχνά κολίτιδα.

Εκατοντάδες χιλιάδες βακτήρια κάτω από τα παπούτσια σου

    Το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα αποφάσισε να ερευνήσει το πλήθος των βακτηρίων που μπορούν να βρεθούν στη σόλα του παπουτσιού και καταμέτρησε 431.000 μονάδες. Από αυτά εντοπίστηκαν 9 διαφορετικοί τύπου βακτηρίων, μεταξύ αυτών ορισμένα ικανά να προκαλέσουν φλεγμονές στα μάτια, τους πνεύμονες και το στομάχι. Δύο από τα πιο διάσημα από αυτά είναι τα e.coli, με ορισμένα από αυτά να ενδέχεται να προκαλέσουν σοβαρές στομαχικές και εντερικές διαταραχές, με συνέπεια εμέτους και διάρροια.

    "Δυνητικά βλαβερά βακτήρια μπορούν να επιβιώσουν στα παπούτσια σου για μέρες ακόμη και εβδομαδες" σημειώνει ο μικροβιολόγος του πανεπιστημίου Δρ. Ρέινολντς κάνοντάς μας να βλέπουμε τα αγαπημένα μας παπούτσια με φρίκη.

    Ένας άλλος τύπος που βρέθηκε ήταν η κλεμπσιέλλα της πνευμονίας που φαίνεται να μπορεί να προκαλέσει σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα, ακόμη και πνευμονία. Οι επιστήμονες αναφέρουν πως το ποσοστό θνησιμότητας από αυτά τα βακτήρια ανέρχεται το 50% και μπορεί να έχει 100% θνησιμότητα σε περίπτωση που ο άνθρωπος πάσχει από αλκοολισμό.

    Φαίνεται πως ο ιαπωνικός πολιτισμός είχε προβλέψει εδώ και αιώνες το μυστικό της απόλυτης υγιεινής και της προστασίας της υγείας, επιβάλλοντας την αλλαγή παπουτσιών

Αναρτήθηκε από Ανδρεας στις 3:00 π.μ. 

ΠΗΓΗ : "  http://roykoymoykoy.blogspot.gr   "