Ένα υπέροχο παραμυθάκι κινουμένων σχεδίων, για τους μικρούς μας φίλους μεταγλωττισμένο στα ελληνικά.....
Αρέσει πολύ στα παιδιά....Και τα 9 μου εγγόνια το συνιστούν...!!!!!!!
Η άλκη είναι το μεγαλύτερο είδος της οικογένειας των ελαφιών.
Οι άλκες (Moose) ζουν στις βόρειες περιοχές της Βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης και της Ασίας. Επί του παρόντος, οι περισσότερες άλκες βρίσκονται στο Καναδά , την Αλάσκα, τη Νέα Αγγλία, τη Σκανδιναβία, τη Λετονία , την Εσθονία και τη Ρωσία .
Ζουν σε οικοτόπους που περιλαμβάνουν αρκτικά και μικτά φυλλοβόλα δάση, στα εύκρατα και υπο-αρκτικά κλίματα.
Η διάρκεια ζωής μιας άλκης είναι περίπου 15-25 χρόνια .
Κατά μέσο όρο, μια ενήλικη άλκη (έχει ύψος) στέκεται ως 1,4-2,1 μέτρα (04.06 - 06.09 πόδια) ψηλά μέχρι το το ύψος του ώμου. Τα αρσενικά συνήθως ζυγίζουν 380-700 κιλά (838 έως 1543 λίβρες) και τα θηλυκά συνήθως ζυγίζουν 200-490 κιλά (441 έως 1.080 λίβρες). Το μήκος της κεφαλής και του σώματος είναι 2.4 έως 3.1 μέτρα (7.9 - 10.2 ft), με τήν υποτυπώδη ουρά να προσθέτει μόνο ένα επιπλέον μήκος 5-12 εκατοστών (2,0 έως 4,7 ίντσες).
Οι άλκες έχουν μακρά πρόσωπα και φίμωτρα (μουσούδα) που κρέμεται πάνω από τα πηγούνια τους .
Οι περισσότερες άλκες έχουν ένα μενταγιόν από γούνα που καλύπτει το δέρμα , περίπου 30 εκατοστά (12 ίντσες) μακρύ, που ονομάζεται καμπάνα , και κρέμεται από το λαιμό.
Η γούνα της είναι γενικά καφέ ή μαύρη και παρέχει άριστη μόνωση από το κρύο.
Τα μαλλιά της άλκης είναι κούφια , και αυτό τη βοηθά να κρατιέται ζεστή.
Οι αρσενικές άλκες έχουν κέρατα όπως και τα άλλα μέλη της οικογένειας των ελαφιών. Αυτά μπορεί να γίνουν έως και 1,8 μέτρα (5,9 πόδια) από άκρη σε άκρη.
Η Άλκη ταύρος χρησιμοποιεί τα κέρατα για να αποθαρρύνει τον ανταγωνισμό και να κυριαρχει στη πάλη με τους αντιπάλους . Μετά το ζευγάρωμα τα αρσενικά, κατα τη σεζόντου χειμώνα απορρίπτουν τα κέρατα τους για την εξοικονόμηση ενέργειας. Μια νέα σειρά από κέρατα θα αναγεννηθεί την άνοιξη.
Η άλκη είναι ένα φυτοφάγο και είναι ικανό να καταναλώνει πολλά είδη φυτών ή φρούτων.
Moose δεν βόσκουν χορτάρι σαν τα άλλα ζώα, αλλά τρώνε συστάδες θάμνων..
Η άλκη έχει στομάχι που χωρίζεται σε τέσσερις θαλάμους , όπως ακριβώς έχουν και οι αγελάδες. Μπορούν να αναμασούν κάνοντας μερική πέψη των τροφών που ζυμώνονται στον πρώτο θάλαμο, και τα θρεπτικά συστατικά εκχυλίζονται στους επόμενους τρεις.
Αντίθετα με τα περισσότερα διχειλα, οικόσιτα ζώα, oi άλκες δεν μπορoυν να χωνέψουν σανό , και μια τέτοια σίτιση σε μια άλκη μπορεί να αποβεί μοιραία. Η ποικίλη και πολύπλοκη διατροφή των άλκων είναι συνήθως ακριβή για τους ανθρώπους να τους την παρέχουν, και οι άλκες ελεύθερης βοσκής απαιτούν πολλή δασικής έκταση για τη βιώσιμη επιβίωση, η οποία αποτελεί έναν από τους κύριους λόγους που οι άλκες δεν έχουν ποτέ εξημερωθει σε μεγάλη κλίμακα..
Οι Άλκες είναι άριστοι κολυμβητές και είναι γνωστό οτι δε διστάζουν να βουτήξουν στο νερό για να φάνε τα υδρόβια φυτά τόσο πάνω όσο και κάτω από την επιφάνεια.
Οι άλκες αισθάνονται σα στο σπίτι τους μέσα στο νερό, παρά τον εντυπωσιακό όγκο τους . Έχουν δει κολυμβούν αρκετά μίλια σε έναν χρόνο, και ακόμα θα βυθίζονται εντελώς, παραμένοντας κάτω από το νερό για 30 δευτερόλεπτα ή περισσότερο.
Μπορούν να τρέχουν μέχρι 56 χιλιόμετρα (35 μίλια) μια ώρα σε μικρές αποστάσεις, και τρέξιμο σε μεγάλες αποστάσεις, σταθερά στα 32 χιλιόμετρα (20 μίλια) μια ώρα .
Η καμπούρα στη ράχη της άλκης προκαλείται από το μαζεμα των μυών στους ώμους. .
Τα μπροστινά πόδια τους είναι μεγαλύτερα από ό, τι τα πίσω πόδια τους , καθιστώντας ευκολότερο για αυτές να πηδούν πάνω από τα εμπόδια που βρίσκονται στην πορεία τους.
Στις άλκες οι φαρδιέςοπλές τους ενεργούν σαν ενσωματωμένα χιονοπέδιλα, βοηθώντας τις άλκες να κάνουν τη βόλτα τους στο χιόνι.
Οι άλκες έχουν κακή όραση , αλλά έχουν εξαιρετική αίσθηση της ακοής και της όσφρησης .
Οι άλκες είναι κυρίως ημερόβια ζώα .
Σε αντίθεση με τα περισσότερα άλλα είδη ελαφιών οι άλκες είναι μοναχικά ζώα και δεν σχηματίζουν κοπάδια.
Το ζευγάρωμα λαμβάνει χώρα το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο. Τα αρσενικά είναι πολυγαμικά και θα επιδιώξουν να αναπαραχθούν με πολλά θηλυκά.
Μετά από μια περίοδο κύησης 8 μηνών, τα θηλυκά γεννούν ένα μωρό (δίδυμα είναι σπάνια), το οποίο ονομάζεται μόσχος . Αυτοί οι μόσχοι θα αναπτυχθούν γρήγορα και θα ειναι έτοιμοι από τη στιγμή που είναι μόλις πέντε ημερών. Ο νεαρός θα μείνει με τη μητέρα του μέχρι λίγο πριν γεννηθεί το επόμενο μωρό
Στα μέρη που ζουν οι άλκες έχουν λίγους εχθρούς, εκτός απο τη Σιβηρίας που οι τίγρεις τακτικά λυμαίνονται τις ενήλικες άλκες, αλλά και μια ομάδα (πακέτο) των γκρίζων λύκων μπορεί ακόμα να αποτελέσει απειλή, ειδικά για τις θηλυκές άλκες με τους μόσχους. Οι αρκούδες είναι επίσης γνωστό ότι κυνηγουν άλκες σε διάφορα μεγέθη και είναι το μόνο αρπακτικό εκτός από το λύκο πο υ επιτίθεται στην άλκη τόσο στην Ευρασία όσο και τη Βόρεια Αμερική.
Η άλκη, μαζί με τον κάστορα , είναι ένα από τα εθνικά ζώα του Καναδά . Επίσης, θεωρείται το εθνικό ζώο της Σουηδίας και της Νορβηγίας . Στη Νορβηγία συχνά αναφέρεται ως «ο βασιλιάς του δάσους». Οι άλκες είναι η κυρίαρχα ζώα της Αλάσκας και της πολιτείας του Μέιν .
Στην Ευρώπη απο σχέδια σε βράχο και ζωγραφιές των σπηλαίων αποκαλύπτουν ότι οι άλκες έχουν κυνηγηθεί από τη Λίθινη Εποχή .
Οι αλκες θηρεύονται ως είδος παιχνιδιού (σπορ) σε πολλές από τις χώρες όπου βρίσκονται.
Οι άλκες προς το παρόν δεν απειλούνται , παρά το γεγονός ότι θηρεύονται.
Οι άλκες δεν είναι συνήθως επιθετικές προς τους ανθρώπους , αλλά μπορεί αν προκληθεί ή φοβηθεί να συμπεριφερθεί με επιθετικότητα. Από την άποψη των πρώτων αριθμών, επιτίθενται περισσότερο στους ανθρώπους από ό, τι οι αρκούδες και οι λύκοι μαζί, αλλά συνήθως με μικρές μόνο επιπτώσεις. Στην Αμερική, οι άλκες τραυματίζουν περισσότερους ανθρώπους από οποιοδήποτε άλλο άγριο θηλαστικό, σε όλο τον κόσμο, και μόνο ο ιπποπόταμος μπορεί να τραυματίσει περισσότερους.
