Λουί­τζι Μα­λέρ­μπα (Luigi Malerba): Ἡ μα­φιό­ζα κό­τα

Λουί­τζι Μα­λέρ­μπα (Luigi Malerba): 

Ἡ μα­φιό­ζα κό­τα

Posted on 27 Φεβρουάριος 2025 by planodion

Λουί­τζι Μα­λέρ­μπα (Luigi Malerba)

 

Ἡ μα­φιό­ζα κό­τα

(La gallina mafiosa)

ΙΑ ΚΑΛΑΒΡΕΖΑ ΚΟΤΑ πῆ­ρε τὴν ἀπό­φα­ση νὰ γί­νει μα­φιό­ζα. Ἐπι­σκέ­φτη­κε ἕναν ὑπουρ­γὸ μα­φιό­ζο γιὰ νὰ πά­ρει τὶς συμ­βου­λές του, μὰ ἐκεῖ­νος τῆς εἶ­πε ὅτι δὲν ὑπάρ­χει μα­φία. Πῆ­γε κι ἀπὸ ἕναν δι­κα­στὴ μα­φιό­ζο, ἀλ­λὰ κι αὐ­τὸς τῆς εἶ­πε ὅτι δὲν ὑπάρ­χει μα­φία. Τέ­λος, πέ­ρα­σε κι ἀπὸ ἕναν δή­μαρ­χο μα­φιό­ζο ποὺ καὶ αὐ­τὸς τῆς εἶ­πε ὅτι ἡ μα­φία δὲν ὑπάρ­χει. Ἡ κό­τα γύ­ρι­σε στὸ κο­τέ­τσι καὶ στὶς συν­τρό­φισ­σές της, ποὺ τὴν ρω­τοῦ­σαν, ἀπάν­τη­σε ὅτι δὲν ὑπάρ­χει μα­φία. Τό­τε, ὅλες οἱ κό­τες σκέ­φτη­καν ὅτι ἦταν καὶ ἡ ἴδια μα­φιό­ζα καὶ τὶς κα­τέ­λα­βε τρό­μος.

Πη­γή: Luigi Malerba, Le galline pensierose (Garzanti,1984).

http://​sal​vato​relo​legg​io.​blo​gspo​t.​com/​2012/​01/​la-​gallina-​mafiosa-​di-​luigi-​malerba.​html

Λου­ί­τζι Μα­λέρ­μπα (L­u­i­gi M­a­l­e­r­ba) (B­e­r­c­e­to τῆς Πάρ­μας, 1927 – Ρώ­μη, 2008). Δη­μο­σι­ο­γρά­φος, συγ­γρα­φέ­ας καὶ σε­να­ρι­ο­γρά­φος. Πρῶ­το του βι­βλί­ο Ἡ ἀ­να­κά­λυ­ψη τοῦ ἀλ­φά­βη­του (La s­c­o­p­e­r­ta d­e­l­l’ a­l­f­a­b­e­to, 1963). Ἄλ­λα γνω­στά του βι­βλί­α: S­a­l­to m­o­r­t­a­le, 1968 (βρα­βεῖ­ο M­e­d­i­c­is 1970), Le p­a­r­o­le a­b­b­a­n­d­o­n­a­te, 1977, Il f­u­o­co g­r­e­co, 1990 (με­τα­φρα­σμέ­νο στὰ Ἑλ­λη­νι­κά: Τὸ ὑ­γρὸ πῦρ­), C­he ve­r­g­o­g­na s­c­r­i­v­e­re, 1996. Βλ. πε­ρισ­ό­τε­ρα ἐ­δῶ: Ἀν­τω­νί­α Πα­σχα­λί­δου «Λου­ί­τζι Μα­λέρ­μπα. (Εἰ­σα­γω­γι­κὸ ση­μεί­ω­μα γιὰ τὴ ζω­ὴ καὶ τὸ ἔρ­γο του)».

Με­τά­φρα­ση ἀπὸ τὰ ἰτα­λι­κά:

Πέ­τρος Φούρ­να­ρης (Ἀθή­να, 1963). Δι­ή­γη­μα, με­τά­φρα­ση. Σπού­δα­σε στὴν Ἀνω­τά­τη Γε­ω­πο­νι­κὴ Σχο­λὴ Ἀθη­νῶν. Ζεῖ στὴν Λέ­ρο, τὸ νη­σὶ τῆς κα­τα­γω­γῆς του, ὅπου ἐρ­γά­ζε­ται ὡς γε­ω­πό­νος στὸν Γε­ωρ­γι­κὸ Συ­νε­ται­ρι­σμό του Κοί.Σ.ΠΕ (Κοι­νω­νι­κὸς Συ­νε­ται­ρι­σμὸς Πε­ριο­ρι­σμέ­νης Εὐ­θύ­νης, Το­μέ­ας Ψυ­χι­κῆς Ὑγεί­ας Δω­δε­κα­νή­σου). Πε­ζά του ἔχουν δη­μο­σιευ­τεῖ στὰ πε­ριο­δι­κὰ Ἔκ­φρα­ση Λό­γου καὶ Τέ­χνης, Πλα­νό­διον, Δέ­κα­τα κα­θὼς καὶ στὸ Ἱστο­λό­γιο Ἱστο­ρί­ες Μπον­ζάϊ («Συμ­φι­λί­ω­ση»», «100%», «Κα­λι­γού­λας», «Ὁ βλά­σφη­μος»). Με­τα­φρά­σεις του ὑπάρ­χουν στὴν Ἐπι­θε­ώ­ρη­ση Λε­ρια­κῶν Με­λε­τῶν τοῦ Ἱστο­ρι­κοῦ Ἀρ­χεί­ου Λέ­ρου. Ἀπὸ τὸ Ἰτα­λι­κὸ Μορ­φω­τι­κὸ Ἰν­στι­τοῦ­το βρα­βεύ­τη­κε ἡ με­τά­φρα­ση τῆς συλ­λο­γῆς δι­η­γη­μά­των τοῦ Ντίνο Μπου­τζά­τι Οἱ δύ­σκο­λες νύ­χτες (Le notti difficili). Με­τέ­φρα­σε τὰ ποι­ή­μα­τα τῆς Ἑλ­λη­νο-αυ­στρα­λῆς ποι­ή­τριας Poli Tataraki, Into the moonlit village, the battle of Crete (Στὸ φεγ­γα­ρό­λου­στο χω­ριό, ἡ μά­χη τῆς Κρή­της). Γιὰ τὸ Ἱστο­λό­γιο Ἱστο­ρί­ες Μπον­ζάϊ ἔχει ἐπι­με­λη­θεῖ τὸ ἀφιέ­ρω­μα στὸν Ἰτα­λὸ συγ­γρα­φέα Ντῖ­νο Μπου­τζά­τι καὶ τὸ ἀφιέ­ρω­μα στὸν Ἰτα­λὸ συγ­γρα­φέα Τζιαν­ρί­κο Κα­ρο­φί­λιο. Ἐπι­με­λή­θη­κε μα­ζὶ μὲ τὸν Γιάν­νη Πα­τί­λη καὶ τὸν Κώ­στα Χα­τζηαν­τω­νί­ου τὸ ἐξο­λο­κλή­ρου ἀφιέ­ρω­μα στὸν ποι­η­τὴ Δη­μή­τρη Τσα­λου­μᾶ ποὺ ἔκα­νε τὸ λο­γο­τε­χνι­κὸ πε­ριο­δι­κὸ Κο­ράλ­λι (τεῦ­χος 39-40). Ἔχει ἐκ­δώ­σει τὸ θε­α­τρι­κὸ μο­νό­πρα­κτο Οἱ γρῦπες (Βακ­χι­κον, 2018) καὶ τὴν συλ­λο­γὴ δι­η­γη­μά­των Οἱ γρί­λιες (Βακ­χι­κὸν 2020).

https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/