Εγώ… ο Φοίνικας… γεννιέμαι από τη στάχτη μου ξανά και ξανά!
GynaikaEimai
Πίστευα για κάποιο λόγο πως δεν είμαι δυνατή. Μάλλον επειδή ήμουν ανέκαθεν υπερβολικά ευαίσθητη. Ίσως γιατί από τότε που με θυμάμαι, άγομαι και φέρομαι από το συναίσθημα και δεν τα βρήκαμε με τη λογική.
Κυλούσε ο καιρός… κυλούσαν τα χρόνια μαζί με τα χαστούκια. Πόνος, δάκρυ, γκρίνια, αυτολύπηση κι όλα τα συναφή κάπου εκεί, στα Τάρταρα. Ωστόσο, στεκόμουν ακόμη αγέρωχη σαν αρχαίο μνημείο, κόντρα σε όλα κι ανέπαφη, παρόλο που έκανα συλλογή από μπαλώματα και δεν προλάβαινα να βάζω επιδέσμους σε πληγές. Συνέχιζα απτόητη πιστεύοντας όντως πως είμαι εύθραυστη.
Κάνω μια στάση κάποια στιγμή κι αναλογίζομαι, πόσο αλήθεια είναι αυτό τελικά; Ε λοιπόν λάθος κυρία μου! ούρλιαξα στον εαυτό μου. Ποιος δεν είναι δυνατός άνθρωπος… εσύ; Μα άντεξες, βρήκες τρόπο και κουράγιο να σταθείς, να φύγεις, να περπατήσεις μπροστά, να αλλάξεις το μέσα σου, το έξω σου, τη ζωή σου όλη. Γεννήθηκες αμέτρητες φορές από τη στάχτη σου κι έκανες καινούρια όνειρα λύνοντας πανιά από τα σίγουρα λιμάνια και βγαίνοντας στον ωκεανό.
Εγώ… ο Φοίνικας… γεννιέμαι από τη στάχτη μου ξανά και ξανά! Απλά γινόταν μηχανικά… από την φύση μου και με ταχύτητες που λόγω και της θλίψης που με τραβούσε σαν κινούμενη άμμο στα βάθη της, δεν έπαιρνα χαμπάρι.
Ναι… μπορεί να γύρευα παρηγοριά, αγάπη και συμπαράσταση από ανθρώπους δικούς μου, να μοιραστώ το βάρος μου, όμως η μόνη αλήθεια είναι ότι ολομόναχη τα πέρασα και τα ξεπέρασα και πήγα και θα ξαναπάω παρακάτω όσες φορές χρειαστεί, με όσες γρατζουνιές ή τραύματα ως παράσημα.
Ναι… εγώ ο Φοίνικας! Είτε τα έκαψα μόνη μου είτε άλλος, το αποτέλεσμα μετράει: στάχτες! Οικείες στάχτες που θεωρητικά είναι το φινάλε, όμως για μένα μόνο μήτρα που με ξαναγεννάει!
Ναι… εγώ εντέλει είμαι δυνατή… απίστευτα δυνατή. Ίσως γι’ αυτό και έρχονται μάχες αδιάκοπα.
Μη ρωτάς φίλη γιατί… δεν υπάρχει γιατί, αυτό κατάλαβα.
Μη ρωτήσεις φίλη ούτε πώς… δεν ξέρω πώς ούτε εγώ.
Και τούτη τη στιγμή που σου μιλώ φίλη, αιμορραγώ, αλλά περπατάω πάλι… πάλι γεννήθηκα από στάχτες!
Πάμε φίλη… μη φοβάσαι τη στάχτη!
Εγώ ο Φοίνικας!
https://gynaikaeimai.gr/
Θώμη Μπαλτσαβιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου