Ούτε να το σκέφτεσαι να επιστρέψεις σε τοξικές καταστάσεις
GynaikaEimai
Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα, λέμε και ξαναλέμε, μα πολλές φορές η συναισθηματική φόρτιση, δε λέει να μας αφήσει να πράξουμε, όπως η ψυχή μας η ίδια και η διαίσθησή μας το επιτάσσει.
Πόσες φορές δεν ήρθαμε αντιμέτωποι με τέτοια διλήμματα, αλλά έχοντας υπόψιν μας το τι μέλλει γενέσθαι, αν κι εφόσον έχουμε πλήρη επίγνωση των καταστάσεων που λαμβάνουν χώρο, θα ‘πρεπε να δώσουμε στον εαυτό μας το καλύτερό μας κομμάτι του.
Να τον αγαπήσουμε τον εαυτό μας και να του δώσουμε την ίδια την ευκαιρία, όχι για μια επαναπροσδιοριστική κατάσταση, παρά για ένα σίγουρο, σύντομο και εποικοδομητικό διάλογο, με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Νοιαζόμαστε για μας και θέλουμε να μας βλέπουμε μέσα στη χαρά και όχι στην επιτακτική του άλλου τοξικότητα και αναμασώμενες καταστάσεις και συνθήκες απομάκρυνσής μας, απ’ την ομαλή ροή και επιρροή, συστημάτων για μας, ασφάλειας και δημιουργίας.
Ποτέ ξανά στον επαναπατρισμό της ψυχής, του νου και της καρδιάς, σ’ αφιλόξενες κλίνες, σε ξένα στρωσίδια και ιδίως, σε παγωμένες, θερμοκρασίας Ανταρκτικής, αγκαλιές και αναισθησίες.
Για μας, για το καλό μας, μα και για το καλό του συντρόφου εκείνου, που δεν το βλέπουμε τώρα πια ως εχθρό μας, παρά ως εχθρό του ίδιου του εαυτού, που καταφερόμενος εναντίον μας, ίσως ή και σίγουρα να χάνει και τη δική του δικαιοδοσία στην αλήθεια του.
Με εμφανέστατα τα σημάδια της νοθείας, έρχεται και επανέρχεται σε συστατικά αλλοιωμένα, αν όχι παραλλαγμένα, της ίδιας του της ιδιοσυγκρασίας και του ανάλογού του ψυχικού χώρου, είτε άδειου και κενού απ’ την ευαισθησία που θα ‘πρεπε να διέπει τα λόγια και τις πράξεις του.
Άννα Ζανιδάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου