100 χρόνια αργότερα το μεγαλύτερο θηλαστικό της ξηράς επανεμφανίζεται – οι επιστήμονες το περιγράφουν ως ιστορικό γεγονός για την ανθρωπότητα

 100 χρόνια αργότερα το μεγαλύτερο θηλαστικό της ξηράς επανεμφανίζεται – οι επιστήμονες το περιγράφουν ως ιστορικό γεγονός για την ανθρωπότητα

Η ιστορία της βιοποικιλότητας είναι γεμάτη εκπλήξεις.

Με την πάροδο των αιώνων, πολλά είδη έχουν χαρακτηριστεί ως εξαφανισμένα λόγω της έλλειψης παρατηρήσεων εκπροσώπων τους ή της καταστροφής των βιοτόπων τους. Ωστόσο, μερικές φορές, η φύση μας υπενθυμίζει ότι εξακολουθεί να κρύβει απροσδόκητα μυστικά... την ανθεκτικότητα της ζωής. 

Και μετά από 100 χρόνια χωρίς επιβεβαιωμένες καταγραφές στην περιοχή, οι κάμερες του Κρατικού Ινστιτούτου Περιβάλλοντος του Ρίο ντε Τζανέιρο (INEA) κατέγραψαν μια εκπληκτική στιγμή: την επανεμφάνιση του νοτιοαμερικανικού τάπιρος (Tapirus terrestris), του μεγαλύτερου χερσαίου θηλαστικού της Νότιας Αμερικής, στην περιοχή Costa Verde.

Μια απροσδόκητη επιστροφή

Είχε περάσει ένας αιώνας από την τελευταία καταγεγραμμένη παρατήρηση αυτού του είδους στην περιοχή, που χρονολογείται από το 1914, όταν εθεάθη στο Εθνικό Πάρκο Serra dos Órgãos. Έκτοτε, η επέλαση της αστικοποίησης και το ανεξέλεγκτο κυνήγι το έσπρωξαν στα πρόθυρα της τοπικής εξαφάνισης... Για πολλές δεκαετίες πίστευαν ότι είχε εξαφανιστεί, αλλά νέες εικόνες και βίντεο που καταγράφηκαν στο Κρατικό Πάρκο Cunhambebe (PEC), ένα καταφύγιο βιοποικιλότητας 38.000 εκταρίων, δείχνουν τρεις τάπιρους να περπατούν μέσα στη βλάστηση του Κρατικού Πάρκου, μεταξύ των οποίων και μια μητέρα με το μωρό της.

Τι είναι το κρατικό πάρκο Cunhambebe (PEC);

Πρόκειται για ένα κρυμμένο φυσικό κόσμημα στην πολιτεία του Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας. Εκτάρια καθαρής βιοποικιλότητας, είναι ένα καταφύγιο όπου το δάσος του Ατλαντικού ξεδιπλώνεται σε όλο του το μεγαλείο, προστατεύοντας είδη που δεν συναντώνται σε καμία γωνιά του κόσμου.

Δημιουργήθηκε το 2008 και καλύπτει τις περιοχές Angra dos Reis, Rio Claro, Itaguaí και Mangaratiba. Το όνομά της αποτελεί φόρο τιμής στον Cunhambebe, έναν θρυλικό ηγέτη των ιθαγενών Tupinambá που πολέμησε κατά των Πορτογάλων αποικιοκρατών τον 16ο αιώνα.

Πέρα από τον οικολογικό του πλούτο, το πάρκο αποτελεί καταφύγιο για ζώα που απειλούνται με εξαφάνιση και ένα μέρος όπου η επιστήμη συνεχίζει να βρίσκει εκπλήξεις, όπως η επανεμφάνιση του ταπίρ!

Ένας θρίαμβος για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας

Η επανεμφάνιση του τάπιρος κατέστη δυνατή χάρη στις προσπάθειες διατήρησης του INEA και της εταιρείας Vale, οι οποίες εγκατέστησαν στρατηγικά κάμερες για την παρακολούθηση της άγριας ζωής. Αυτό είναι ένα σαφές παράδειγμα ότι τα προγράμματα προστασίας των οικοτόπων λειτουργούν άριστα.

Τι είναι οι τάπιροι;

Είναι μεγάλα θηλαστικά με κοντά πόδια και στρογγυλεμένο σώμα, με ένα είδος εύκαμπτου κορμού. Κάποιοι λένε ότι μοιάζουν με διασταύρωση γουρουνιού και μικροσκοπικού ελέφαντα, αλλά στην πραγματικότητα έχουν στενή συγγένεια με τους ρινόκερους και τα άλογα.

Οι τάπιροι είναι οι κηπουροί της ζούγκλας: καθώς περπατούν μέσα στο πυκνό δάσος, τρώνε φρούτα και στη συνέχεια διασπείρουν τους σπόρους με τα "φυσικά τους λιπάσματα", βοηθώντας στην αναγέννηση των δασών. Είναι ντροπαλά, νυκτόβια και πολύ αθόρυβα πλάσματα, γεγονός που τους έχει χαρίσει τον τίτλο των μετρ του καμουφλάζ.

Προστατευόμενα είδη αλλά εξακολουθούν να κινδυνεύουν με εξαφάνιση

Αν και η ανακάλυψη αυτή είναι σπουδαία είδηση, τα ταπίρ της Νότιας Αμερικής παραμένουν σε κίνδυνο, επειδή οι λόγοι που οδήγησαν στην "εξαφάνισή" τους εξακολουθούν να υφίστανται: η αποψίλωση των δασών, η επέκταση των πόλεων και η λαθροθηρία.

Ποιος είναι ο αντίκτυπος αυτού του ζώου στο οικοσύστημα;

Αυτό το θηλαστικό, το οποίο μπορεί να ζυγίζει έως και 250 κιλά, όχι μόνο βοηθά στην αναγέννηση του δάσους, αλλά αποτελεί και δείκτη της υγείας του οικοσυστήματος. Όταν αυτά τα μικρά ζώα περιπλανώνται στο δάσος, οι στιβαρές πατούσες τους δημιουργούν φυσικά μονοπάτια που επιτρέπουν την ανάπτυξη νέων φυτών (επειδή όταν πατούν, το αποτύπωμα είναι αρκετά βαθύ και επιτρέπει στο φως να φτάσει στο έδαφος). Ουσιαστικά, είναι σαν να διαμορφώνουν το τοπίο κατά το δοκούν! Επιπλέον, αποτελούν μέρος του τροφικού κύκλου των θηρευτών, όπως τα τζάγκουαρ και τα πούμα, συμβάλλοντας στη διατήρηση της ισορροπίας της τροφικής αλυσίδας.

Η επανεμφάνιση του τάπιρος της Νότιας Αμερικής είναι η απόδειξη ότι η φύση μπορεί να ανακάμψει αν της δοθεί η κατάλληλη προστασία, και είναι σπουδαία νέα για τη διατήρηση των τροπικών δασών του Ατλαντικού!

https://www.iefimerida.gr/