Το αξίζεις τελικά το… κελεπούρι που ψάχνεις;
Θα ξεκαθαρίσω κάτι απ’ την αρχή. Αυτό θα είναι ένα κείμενο με ωμές αλήθειες -τις δικές μου αλήθειες. Δεν θα χαϊδέψω αυτιά, άρα αν δεν αντέχεις ν’ αντιμετωπίσεις γυμνές αλήθειες, καλύτερα να μην προχωρήσεις στην ανάγνωση, μιας και σκοπεύω να μοιραστώ αληθινές σκέψεις, αγανακτισμένες σκέψεις, σκέψεις που μπορεί να πονέσουν, να ενοχλήσουν, μα ειλικρινά έχουν σκοπό μόνο να αφυπνίσουν.
Και το θέμα μας: “Ποιος νομίζεις πως είσαι;”.
Ακούω συνεχώς ανθρώπους που δυσκολεύονται να βρουν έναν άνθρωπο να συνυπάρξουν. Άντρες και γυναίκες, απογοητευμένους με το άλλο φύλο. Απογοητευμένους που δεν βρίσκουν κάποιον να πλησιάζει ούτε κατά προσέγγιση τα standards τους. Απογοητευμένους που δεν βρίσκουν κάποιον να καλύψουν έστω στο ελάχιστο τα θέλω τους. Γυναίκες και άντρες που εντέλει καταλήγουν να “τσουβαλιάζουν” τους “απέναντι” και να επιλέγουν τη μοναξιά.
Ποια είναι όμως αλήθεια τα standards πολλών απ’ τους απογοητευμένους-μόνους ανθρώπους;
Υπάρχει η κυρία “ο-άντρας-πρέπει-να-βγάζει-πολλά-χρήματα”. Και πολλές φορές πίνει τον καφέ της με το χαρτζιλίκι που της έδωσε ο μπαμπάς (στα 30 της).
Υπάρχει ο κύριος “η-γυναίκα-πρέπει-να-μην-έχει-πάει-με-πολλούς”. Και πολλές φορές είναι αυτός που “ζευγαρώνει” άφιλτρα με ό,τι βρεθεί μπροστά του (τη Σάρα, τη Μάρα και το κακό συναπάντημα ενίοτε).
Υπάρχει η κυρία “δεν-βγαίνω-με-άντρα-που-μένει-με-τη-μαμά-του”. Και πολλές φορές κοιμάται ακόμη στο εφηβικό της κρεβάτι (ναι, ναι, στο πατρικό της, δίπλα στην κρεβατοκάμαρα της δικής της μαμάς).
Υπάρχει ο κύριος “η-γυναίκα-πρέπει-να-είναι-πάντα-στην-τρίχα”. Και πολλές φορές μοιάζει με διασταύρωση ιγκουάνα με πτερόσαυρο (bonus tip το λαδωμένο t-shirt – Εξατμίσεις Κένταυρος – not sponsored).
Υπάρχει η κυρία “τι-να-τον-κάνεις-τον-άντρα-χωρίς-6pack”. Και πολλές φορές προσπαθεί ν’ ανασάνει μέσα στον θεόστενο κορσέ της, την ώρα που παλεύει να κουμπώσει το xxl φόρεμά της.
Υπάρχει ο κύριος “η-γυναίκα-πρέπει-να-έχει-αναλογίες-μοντέλου” (μην αναφέρω όλα τα -άρα που λένε πως πρέπει να έχει). Και πολλές φορές πρώτα προχωράει το μπυροκοίλι και μετά το υπόλοιπο σώμα του.
Υπάρχει η κυρία “ο-άντρας-οφείλει-να-έχει-αυτοκίνητο”. Και πολλές φορές έχουν στο πορτοφόλι τους κάρτα απεριορίστων διαδρομών για τα ΜΜΜ.
Υπάρχει ο κύριος “δεν-βγαίνω-με-παντρεμένες-με-παιδιά”. Και πολλές φορές στο κάτω συρτάρι του γραφείου του, είναι χαντακωμένο το διαζευκτήριο και 2-3 εξώδικα για μη κατάθεση διατροφής για τα παιδιά του.
…Υπάρχουν αυτοί, υπάρχουν κι αυτές και πολλές φορές ακούγοντάς τους, σκέφτομαι… “αλήθεια τώρα;;;”. Πραγματικά, είναι τόσο δύσκολο να κοιτάξουμε τον καθρέφτη μας (αυτόν του μπάνιου, αλλά και τον εσωτερικό μας) και να συνειδητοποιήσουμε πως τα θέλω μας θα πρέπει να συναντούν κάπου και τα μπορώ μας; Είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθούμε πως ίσως οι χωρίς ταβάνι απαιτήσεις μας και τα αμέτρητα προαπαιτούμενά μας, είναι αυτά που μας βυθίζουν στην απογοήτευση κι εντέλει στη μοναξιά; Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε πως το κελεπούρι που έχουμε στο μυαλό μας, μπορεί να χρειάζεται περισσότερα απ’ όσα “βάζουμε εμείς στο τραπέζι”; Γιατί αυτό είναι μια πικρή, αλλά μεγάλη αλήθεια: δεν πρέπει να κοιτάς μόνο “τι βάζει ο άλλος στο τραπέζι”, αλλά και το τι βάζει εσύ. Γιατί, ok, κι εγώ μπορεί να ήθελα τον Brad Pitt, αλλά δεν είμαι πολύ σίγουρη πως εκείνος θα καλυπτόταν με μένα -τουλάχιστον κρίνοντας απ’ τη λίστα των πρώην του, βλέπε Angelina Jolie, Jennifer Aniston κτλ.
Σε απλά ελληνικά, ίσως δεν πρέπει να κοιτάς μόνο το τι ζητάς, αλλά και το τι προσφέρεις. Και φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως θα πρέπει να μηδενίσεις τα ζητούμενά σου, αλλά να προσπαθήσεις να τα ισοσκελίσεις με τα προσφερόμενα. Ίσως γιατί οι εξωπραγματικές σου απαιτήσεις είναι ο λόγος που παραμένεις μόνος κι απογοητευμένος. Ίσως γιατί μόνο αν συνειδητοποιήσεις ποιος πραγματικά είσαι, καταφέρεις να ξεφύγεις απ’ το μοτίβο του “malακα” ή της “karioλας” που στο τέλος απλά σου ραγίζει την καρδιά. Ίσως τότε, αν καταφέρεις να δεις λίγο παραπέρα από τον γεμάτο τραπεζικό λογαριασμό/τα σούπερ στητά στήθη/το μουράτο αυτοκίνητο/τα καλοσχηματισμένα ζουμερά χείλη, να καταφέρεις να βρεις μια αληθινή αγκαλιά, μια όμορφη ψυχή, μια πλούσια καρδιά. Και πού ξέρεις… μπορεί τελικά ν’ αντιληφθείς πως αυτά είναι που έχουν πραγματική σημασία!
https://gynaikaeimai.gr/
Κική Γιοβανοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου