Η ηχώ της ελπίδας μου
GynaikaEimai
Σαν πολύχρωμη νεράιδα ερχόμουν στα όνειρά σου, μα εσύ μου αφαίρεσες τα φτερά και με παγίδευσες στις ανασφάλειές σου.
Εγκλωβισμένη στο σώμα, δίχως αντίδραση, με άφηνες να αργοπεθαίνω στην κάποτε πολλά υποσχόμενη αγκαλιά σου.
Εσύ, ο απρόσκλητος επισκέπτης, να κάνεις κατάληψη στις σκέψεις μου και εγώ να χάνομαι ανάμεσα στη λογική και το συναίσθημα.
Όλα γύρω μου θολά και εσύ, να μου προσφέρεις απλόχερα το μήλο της Χιονάτης «κοιμίζοντας» τη συνείδησή μου, στα χέρια σου.
Οι γεύσεις των λέξεών σου, πικρές και επώδυνες, να εξαπλώνονται γοργά στο αδύναμο πια σώμα μου.
Άγευστα τα χείλη σου, το ίδιο και οι αγκαλιές σου που αιχμαλώτιζαν τις αναπνοές μου, παγιδεύοντας το οξυγόνο της ψυχής μου.
Μάτια ψυχρά στο ημιφωτισμένο χαμόγελό σου, με σπρώχνουν στα μανιασμένα κύματα της σκοτεινής σου αγάπης και οι τρικυμίες γκρεμίζουν τον φάρο της ελπίδας μου.
Χαμένη στο σκοτάδι, αισθάνομαι τον φόβο, «αισθάνομαι» εσένα.
Φωνάζω, φωνάζω δυνατά, καθώς ολοένα βυθίζομαι στα παγωμένα νερά της μονόχρωμης αγάπης σου.
Τα χείλη μουδιάζουν από το ψύχος της καρδιάς σου και ο σκοτεινός βυθός σου, σιγά σιγά αγκαλιάζει το κορμί μου.
Τα χέρια αναζητούν την ελπίδα στο λιγοστό φως της επιφάνειας και το κάλεσμά μου, ενεργοποιεί την αντίστροφη μέτρησή της.
Η ηχώ της ελπίδας μου με ελευθερώνει από τα σκοτεινά δεσμά σου και ο ανεμοδείκτης της ψυχής μου διώχνει την παρουσία σου από τη ζωή μου.
Ζεστές ελπίδες τα χείλη μου που τώρα πια νιώθουν αυτά που στερήθηκαν…
https://gynaikaeimai.gr/
Sasa Ken
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου