Ξέρεις γιατί σ’ αγαπώ;
Ρώτησέ με γιατί σ’ αγαπώ…
Και τα λόγια φτωχά να περιγράψουν όσα λέει η καρδιά, που μόνη της πάλι αποφάσισε να στήσει χορό, λες και δεν της έφτασαν όσα πέρασε…
Το μυαλό δικαίως αποσύρθηκε και είπε “κάνε ό,τι νομίζεις, εγώ κουράστηκα!”.
Ρίσκο και πάλι, αλλά ζει κανείς χωρίς αυτό;
Και εσύ εκεί στην άλλη γραμμή, χωρίς καμία εικόνα. Βλέπω την ζωή μου ταινία σε κάθε σου λέξη, και ενώ ξέρω ότι δεν θα βγει πουθενά, δεν αποχωρώ… Εκεί κάπου το έργο γνωστό, ένας καφές, ένα σεξ και ένα αδιάβαστο μήνυμα, είναι μόδα τα τελευταία χρόνια…
Και τι έγινε; Δεν μας έμεινε και καρδιά, άρα γιατί όχι…
Η ζωή έχει όμως αλλά σχέδια…
Στο “ποτέ” και στο “πάντα” γελάει. Γελάει δυνατά, σατανικά…
Και ήρθε ο καφές… και ήρθε και ο δεύτερος καφές και άρχισαν τα τηλέφωνα και το μυαλό άρχισε να σκέφτεται, η καρδιά κουτσά στραβά πήρε μπρος…
Και μετά η αγκαλιά, αυτή η αγκαλιά που σαν φάρμακο έδωσε την έναρξη, για να φτάσει το πρωί και με το άνοιγμα των ματιών να είσαι πρώτη σκέψη, και το χαμόγελο δεν άργησε. Ο καθρέφτης όμως έδειχνε την αλήθεια, ένας φόβος και μια αγωνία μην τυχόν έρθει το λάθος…
Και ξέρεις τι είναι να κοιτάς την εισερχόμενη κλήση με τόση ευτυχία;
Και στη φωνή αυτή βρίσκεις ηρεμία, ακούς όσα εσύ έχεις μέσα σου.
Καμία προσδοκία για αρχή, αφήνεις τον χρόνο να κυλά, τον ακολουθείς και φέρνει την χαρά, τον θαυμασμό, το “νοιάζομαι” και το “σε χρειάζομαι στη ζωή μου”. Δεν μου ανήκεις, όχι, θα ήταν λάθος, απλά είσαι εδώ γιατί θες και το δείχνεις.
Η ζωή σου έχει κάτι από παραμύθι, κάτι που είναι απαραίτητο να συμβεί στα αλήθεια!
Ομοιότητες και συνθήκες ίδιες, δύο διαφορετικοί κόσμοι, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά είναι δίπλα δίπλα, ποιος ήρθε να συναντήσει ποιον;
Και περνάει ο καιρός και ήρθε η ώρα να πεις αυτή τη λέξη που είναι τόσο σημαντική και έχει γίνει σκουπίδι στο στόμα κάποιων που ούτε ξέρουν τι σημαίνει… και διστάζεις γιατί το μυαλό, η καρδιά και το σώμα θυμήθηκε…
Τον πόνο, την απόρριψη, το ψέμα…
Η σκέψη “αν…;”. Οι πράξεις όμως το είχαν πει νωρίτερα…
Σ’ αγαπώ για τις στιγμές που γελάς!
Σ’ αγαπώ για τα λίγα λόγια…
Σ’ αγαπώ για την δύναμή σου…
Για τα μαλλιά σου, τα μάτια σου, τα λυμένα κορδόνια σου και την ψυχή σου, για τα λάθη που κάνεις.
Σ’ αγαπώ όταν περιμένω να σε ακούσω, σ’ αγαπώ για τον χρόνο που μου δίνεις μέσα στο χάος της ημέρας, σ’ αγαπώ που άκουσα την καρδιά μου να χτυπά.
Σ’ αγαπώ για όταν θα φύγεις και θα ξέρω ότι έζησα ξανά.
Γιατί η αγάπη δεν έχει χρόνο και δεν διαλέγει επαγγελματίες, γιατί ακυρώνει σχέδια και φτιάχνει άλλα, γιατί η ζωή μαζί της είναι όμορφη.
Γιατί όποιος αγαπά έχει λόγο να αναπνέει.
Γιατί η αγάπη όλους τους βρίσκει
Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ΕΣΥ!!!
Για τον Αλαντίν 
https://gynaikaeimai.gr/
Κατερίνα Ηλέκτρα (Κ.Η.
)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου