Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2025

Υποκρινόμαστε πως ζούμε, μα απλά επιβιώνουμε…

Υποκρινόμαστε πως ζούμε, μα απλά επιβιώνουμε…


Ζούμε σε μια κοινωνία που το ψέμα, η κακία και η εικονική πραγματικότητα κάνουν τους περισσότερους να πιστεύουν ότι ζουν ευτυχισμένοι πολλές φορές μέσα από τις ζωές άλλων.
Πολλοί υποκρίνονται την χαρά και την ευτυχία όταν βρίσκονται ανάμεσα σε κόσμο, μα σαν κλείσει η πόρτα του σπιτιού υπάρχουν άνθρωποι μελαγχολικοί, μοναχικοί και καταθλιπτικοί. Μέσα στην μοναξιά τους βλέποντας την μορφή τους στον καθρέφτη, κατανοούν την άδεια τους ζωή και τότε έρχεται η συνειδητοποίηση ότι δεν ζουν στιγμές, απλώς επιβιώνουν σε έναν κόσμο που μόνοι έφτιαξαν σαν θηλιά γύρω από τον λαιμό τους. Οι επιλογές του καθένα μας μας οδηγεί σε μια ζωή ή μια απλή επιβίωση.

Πόσο κρίμα να βλέπω γύρω μου μόνο ανθρώπους να επιβιώνουν, να μην χαίρονται, να μην απολαμβάνουν στιγμές, ενώ έχουν όλο τον πλούτο μέσα τους, την υγεία.
Πόσο λυπηρό άνθρωποι σκυθρωποί να γκρινιάζουν για κάθε ανοησία και άνθρωποι χαμογελαστοί που παλεύουν με τον θάνατο κάθε μέρα να έχουν την ελπίδα μέσα τους και την θέληση τόσο έντονα αναπτυγμένη.
Άνθρωποι που υποφέρουν να γελάνε και να προσπαθούν να ζήσουν και όχι απλά να επιβιώσουν.
Μα πρέπει κάποιος να φτάσει στην καταστροφή για να δει την ζωή αλλιώς;


Η επιβίωση απλά είναι σαν τον αργό θάνατο, δεν χαίρεσαι τίποτα στην πραγματικότητα, υπάρχεις μόνο για τους άλλους και προσπαθείς κάθε μέρα να πείσεις τους άλλους ότι είσαι ευτυχισμένος.
Σε μια ζωή που στηρίζεται στην επιβίωση και μόνο δεν μπορείς να δεις την πραγματική ομορφιά της ζωής.
Το να ζεις πραγματικά, δεν έχει να κάνει καθόλου με την απλή επιβίωση. Ζω σημαίνει χαμογελάω μέσα από την ψυχή μου, απολαμβάνω στιγμές και οι επιλογές μου με πηγαίνουν στην προσωπική μας ευτυχία.

Η ζωή έχει αξία μόνο αν κοιτάμε το δικό μας σκοπό, αν αγκαλιάζουμε όνειρα και στόχους χωρίς να μας νοιάζει τι θα πουν οι γύρω μας. Όταν τα θέλω μας δεν καταπιέζουν τους γύρω μας και δεν προκαλούν κακό, μόνο τότε ζεις και αναπνέεις ελεύθερα. Μια ζωή χωρίς πρέπει, χωρίς συμβιβασμούς και χωρίς απλά “υπάρχω”. Η υποκρισία μόνο σε δυστυχία μπορεί να οδηγήσει. Και αν κάποιος νομίζει ότι με την επιβίωση έκανε τα πάντα για να δημιουργήσει ωραίες στιγμές, τότε έχει χαθεί σε έναν φαύλο κύκλο δυστυχίας και παραίτησης.
Η ζωή αξίζει μόνο όταν ρισκάρεις, όταν χαμογελάς υπό όλες τις συνθήκες και όταν δεν παρατάς την ελπίδα.


https://gynaikaeimai.gr/
Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/

Συντάκτης

  • Συγγραφέας Γνωρίστε την ταυτότητά μου από τις λέξεις, τα συναισθήματα, τα άρθρα και τα βιβλία μου

    Ερωτευμένη με την γραφή. Από μικρή έγραφα στίχους, η ζωή με πήγε σε άλλα μονοπάτια και έτσι άφησα το όνειρο. Η ασθένεια όπλισε την πένα μου και μου θύμισε την μεγάλη μου αγάπη την συγγραφή. Τώρα είμαι αρθρογράφος ψυχής και συγγραφέας , έχω εκδώσει το πρώτο μου βιβλίο και συνεχίζω. Γιατί ποτέ δεν είναι αργά για τα όνειρα . Όλα είναι δυνατά. Μεγαλωμένη Θεσσαλονίκη και τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα γράφω για να μεταφέρω τον κόσμο στο δικό μου όμορφο ταξίδι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Χο­σὲ Βέ­ρα (José Vera): Ὁ ἀλ­λή­θω­ρος κα­θη­γη­τής

Χο­σὲ Βέ­ρα (José Vera): Ὁ ἀλ­λή­θω­ρος κα­θη­γη­τής Posted on  23 Φεβρουάριος 2025  by planodion Χο­σὲ Βέ­ρα (José  Vera) (Ἀφιέρωμα: Ἀναρχ...