Θα θυμάμαι πάντα το πρώτο και το τελευταίο μας φιλί…
Φιλιά πολλά δόθηκαν, κάποια αληθινά, κάποια της προδοσίας και κάποια από συνήθεια.
Αν κοιτάξω το βιβλίο της ζωής, θα βρω φιλιά αμέτρητα που πονάνε μα το ένα και μοναδικό και αληθινό επισκιάζει ό,τι άσχημο θυμάμαι σε φιλί.
Πάντα το πρώτο φιλί, αυτό της προσμονής, το θυμάσαι σαν κάτι τόσο σημαντικό…
Θέλεις να γευτείς το συναίσθημα που θα κάνει το κορμί σου να ριγήσει στην στιγμή.
Μέσα από το πρώτο φιλί θα δεις αν μπορείς να λιώσεις από έρωτα, αν αξίζει να χαθείς σε μια μέχρι τότε άγνωστη αγκαλιά.
Αχ αυτό το πρώτο φιλί που αν είναι και το αληθινό, θα το καταλάβεις μόλις τα χείλη ενωθούν, το ρεύμα που θα σε διαπεράσει δεν θα το έχεις νιώσει ποτέ.
Μια ζέστη θα σε τυλίξει και η ψυχή σου θα φτερουγίσει στο πρώτο δευτερόλεπτο.
Ένα τέτοιο φιλί μου άνοιξε τα μάτια μια κρύα μέρα του χειμώνα, μου γέμισε την άδεια μου ψυχή και ζέστανε την καρδιά που από καιρό είχε παγώσει.
Γεύτηκα την γλύκα του παραδείσου μαζί με την δροσιά του παγωμένου αέρα.
Παρέλυσα σε εκείνο τον παγωμένο υπόγειο σταθμό, με μίας χάθηκαν όλοι γύρω μου, υπήρχαμε μόνο εμείς.
Σκοτάδι γύρω μας και η αρχή του έρωτα να φωτίζει κάθε σκοτεινό κομμάτι του παρελθόντος.
Μα τι φιλί Θεέ μου απόλαυσα! Πόσο τυχερή που με ένα πρώτο φιλί που σαν τυφώνας με σήκωσε ψηλά και μου χάρισε ένα άστατο καιρικό φαινόμενο, αισθάνθηκα και πάλι ζωντανή! Γιατί μόνο ένα τέτοιο φιλί μπορεί να σε επαναφέρει σε μια ζωή που πριν από αυτό δεν είχε νόημα.
Χάνομαι και οι αισθήσεις μου γεμίζουν χρώμα, ακουμπάνε τα χείλη μας και ήδη γνωρίζω, αυτό το φιλί δεν έχει δοθεί ξανά.
Όπως το πρώτο, έτσι και το τελευταίο φιλί είχε την ίδια αξία. Αξέχαστα έγραψαν μέσα μου με ανεξίτηλο στυλό.
Τίποτα δεν μπορεί να σβήσει την αρχή και το τέλος. Ένα φιλί βαθύ γεμάτο έντονα συναισθήματα που πέρασε στην αιωνιότητα. Μια αρχή μέσα στην χαρά και ένα τέλος που ράγισε τους δείκτες του χρόνου.
Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου