Γεννηθήκαμε άνθρωποι και κάνουμε λάθη
GynaikaEimai
Αν δεν μπεις στο χορό, να χορέψεις και με τα βήματα, να θελήσεις να επανορθώσεις τυχόν ατέλειές σου, δεν έχεις ζήσει τίποτα.
Αν δεν καταφέρεις να πετάξεις τις παρωπίδες και να δεις, ακόμα και με τα μάτια της ψυχής σου, τότε σίγουρα θα ‘σαι σε λανθασμένες λεωφόρους, πάθους, λάθους και ξεχασμένων θησαυρών ζωής.
Αν θελήσεις να δεις μέσα από σένα για σένα, χωρίς να συγκρίνεις, ακόμα και να παραλληλίσεις κόσμο και κοσμάκη, να ‘σαι σίγουρη πως οι κρίσεις και οι επικρίσεις σου θα θελήσουν να ανταποκριθείς με την πρέπουσα και αμοιβαία απέναντί τους σοβαρότητα και συνθήκη ζωής.
Στέκεσαι σε μια γωνιά, αφότου απέλπιδες απέβησαν οι προσπάθειές σου, για επανένταξη και επαναπροσδιορισμό, αλλά δεν πειράζει.
Γεννηθήκαμε άνθρωποι, για να κάνουμε λάθη και μέσα απ’ αυτά να επαναπροσδιορίζουμε τις τυχόν ατέλειες και ανασφάλειές μας.
Κι όμως, η μόνη βέβαιη αποκλειστικότητα είναι να νιώσουμε και να απεγκλωβιστούμε απ’ τα δεινά και φθαρμένα εκείνα κιλίμια της επικίνδυνης ακόμη πιο πολύ, τετριμμένης πραγματικότητας.
Με τη συνέχεια να δοθεί στα έδρανα της περιοχής των διεκδικήσεών μας, μακριά απ’ τις αίθουσες των δικαστηρίων, μα με σύμμαχο τη Νέμεση και δη τη Θέτιδα στο πλευρό μας.
Άννα Ζανιδάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου