Οι κενές καρέκλες των γιορτών
Εγκάρδιες ευχές και χρωματιστά λαμπάκια.
Σφιχτές αγκαλιές και λαμπερά φώτα.
Πολύχρωμα δώρα και μυρωδιές πορτοκαλιού και κανέλας.
Και μοιάζει τόσο άκαιρο να μην χαμογελάς αυτές τις γιορτινές μέρες.
Μοιάζει τόσο παράταιρο να μην χαίρεσαι.
Και προσπαθείς σκληρά να μην το δείχνεις, να μην χαλάς το κέφι των γύρω σου, μα αυτή η κενή καρέκλα στην καρδιά σου, τρυπάει σαν αγκάθι.
Κι ίσως μετράς αντίστροφα… να έρθει η στιγμή που θα κλειστούν τα χριστουγεννιάτικα στολίδια στο πατάρι, που θα πάψουν οι μουσικές, που θα χαμηλώσουν τα φώτα.
Ίσως εκεί, στην καθημερινότητα μοιάζουν όλα πιο εύκολα.
Ίσως όλα είναι πιο εύκολα όταν η αγάπη δεν γιορτάζει.
Γιατί ακόμη κι αν όλες οι καρέκλες γύρω σου είναι γεμάτες με δικούς σου ανθρώπους, στην ψυχή σου ίσως υπάρχει αυτή η μία άδεια καρέκλα που κάνει την καρδιά να βουρκώνει.
Γεμάτες καρδιές μπροστά από γεμάτα τραπέζια.
Οικογένειες και φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι ν’ ανταλλάσσουν ευχές για καλή χρονιά, την ώρα που κάποιοι προσεύχονται κρυφά για κάποια Ανάσταση…
https://gynaikaeimai.gr/
Κική Γιοβανοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου