Ίχνος φωτός…
Κάθε που η ψυχή σου βουτάει μέσα στο σκοτάδι, πάντα θα αχνοφαίνεται μια ηλιαχτίδα φωτός κάπου στο βάθος.
Όσα σκοτάδια κι αν σε τυλίξουν και κάποιες στιγμές χαθείς στο άπλετο μαύρο, πάντα θα υπάρχει μια χαραμάδα, έστω και μικρή, από όπου θα εισβάλει λίγο φως και αν δεν μπορείς να το διακρίνεις αμέσως, κάποια στιγμή θα κοιτάξεις προς τα εκεί.
Αυτή η μικρή χαραμάδα θα σου δώσει αυτή την μικρή ελπίδα που χρειάζεσαι για να σηκωθείς.
Τότε που το φως θα αρχίζει να μπαίνει όλο και πιο πολύ και θα χαϊδεύει το πρόσωπό σου, αυτή η ηλιαχτίδα θα αρχίσει να ζεσταίνει το μέσα σου. Τότε η επιθυμία σου θα είναι να προσευχηθείς για αυτό το ίχνος φωτός, γιατί με πίστη το φως πάντα θα σε ακολουθεί.
Το χαμόγελο εμφανίζεται όταν το φως αρχίζει να σε τυλίγει, ακόμη κι αν ζεις μέσα στο σκοτάδι, γιατί νιώθοντας ότι υπάρχει, ξέρεις ότι τίποτα δεν τελείωσε.
Κοιτώντας προς το φως, αναρωτιέμαι αν ό,τι πέρασα άξιζε την προσοχή και τον πόνο, αν ο κάθε άνθρωπος που πέρασε από την ζωή μου έπρεπε να έρθει. Αν αυτοί που δεν άξιζαν μου έδωσαν μαθήματα ή απλά άφησαν πληγές ανοιχτές στην ψυχή μου.
Ακόμα ψάχνω μέσα μου το φως της ψυχής μου, ψάχνω αυτή την χαραμάδα που θα φωτίσει όλο μου το είναι, αυτό το ίχνος φωτός που θα μου θυμίσει τι σημαίνει ζω και απολαμβάνω.
Πολλές φορές κρυβόμαστε μέσα στο σκοτάδι είτε γιατί φοβόμαστε, είτε γιατί έχουμε πλέον κουραστεί και κάποιες φορές όλο και πιο βαθιά κρυβόμαστε.
Πάγωσε αυτή η εικόνα μέσα μου, η μορφή μου μέσα στο σκοτάδι να αναζητάει αυτό το μικρό ίχνος λάμψης, αυτό που θα με κάνει να πιστέψω ξανά σε μια ζωή γεμάτη με μικρές στιγμές ευτυχίας.
Την έχασα την ευτυχία, για αυτό το σκοτάδι εδώ και καιρό με έχει αγκαλιάσει και με κάνει να αναρωτιέμαι, άξιζε που έμεινα στην γη, αξίζει ο πόνος για στιγμές κενές;
Μπορώ τελικά να φτάσω σε αυτό το ίχνος φωτός; Έχω μείνει απλά να κοιτώ και να αφουγκράζομαι αν αξίζει αυτή η προσπάθεια…
https://gynaikaeimai.gr/
Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου