Δεν είναι δουλειά σου να λύσεις τα ψυχολογικά του…
Δεν είναι δουλειά σου να λύσεις τα ψυχολογικά του…
Δεν είναι δουλειά σου να λύσεις τα ψυχολογικά του…
GynaikaEimai
Σαν να το παράκανες λίγο, κορίτσι μου;
Έχεις ενδυθεί, εδώ και τόσο καιρό, τον ρόλο του ”σωτήρα” και του ”μάρτυρα”, που παλεύει να σώσει ένα δυσλειτουργικό άτομο. Με νύχια και με δόντια αγωνίζεσαι να τον κάνεις να δει το φως. Μάντεψε: δεν θα το δει, γιατί δεν θέλει να το δει. Ίσως και να μην μπορεί… Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας! Το ”πώς” και το ”γιατί” των προβλημάτων του, είναι αντικείμενο των ειδικών. Κι εσύ δεν είσαι ειδικός ψυχικής υγείας.
Τον κρατάς στην ζωή σου για να τον θεραπεύσεις; Δεν έλεγες ότι έψαχνες κάποιον για να προχωρήσετε χέρι-χέρι, να εξελιχθείτε μαζί, να αγαπήσετε ο ένας τον άλλον; Συγνώμη που θα στο ξαναπώ: μόνο αυτό δεν γίνεται!
Το μόνο που γίνεται είναι να ανέχεσαι και να φθείρεσαι, χωρίς κανένα, μα κανένα αποτέλεσμα. Τα ίδια, ξανά και ξανά… “Θα αλλάξω, θα φτιάξω τα ελαττώματά μου, σ’ αγαπάω και θα στο αποδείξω”, σου υπόσχεται. Κι εσύ εκεί, πολεμάς να συναρμολογήσεις την αλλοπρόσαλλη και αναξιόπιστη προσωπικότητά του.
Μειδίασα όταν άκουσα από τα χείλη σου την φράση: “Θα τον στρώσω εγώ, για να τον χαρεί τελικά άλλη”. Δεν θα τον χαρεί, μάλλον θα δυστυχήσει κι εκείνη, γιατί είναι αυτός που είναι. Δεν το βλέπεις;
Στην αρχή σε δικαιολογούσα, δεν ήσουν σίγουρη. Τώρα όμως, μετά από τόσο καιρό και τόσα γεγονότα, θα σε ρωτήσω κάτι. Και αναρωτήσου κι εσύ…
Θέλεις όντως έναν άνθρωπο που θα φέρει λίγη ποίηση στην ζωή σου;
Ή προτιμάς να παριστάνεις τον σωτήρα ενός αγιάτρευτου, καταραμένου ποιητή;
StavRoula
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου