Γράφω, άρα υπάρχω…
Συνηθισμένο απόβραδο Τετάρτης και ενώ παρακολουθώ τα χρώματα να εναλλάσσονται στον ουρανό καθώς περπατώ τον ανηφορικό δρόμο της επιστροφής, αναρωτιέμαι… «Άραγε, γιατί γράφω;».
Όλο λέω πως δεν έχω κάτι να πω κι όμως τότε είναι που το μυαλό μου περιτριγυρίζεται από σκέψεις. Σκέψεις ανούσιες, σημαντικές, γελοίες, απόκρυφες. «Τι είναι αυτό που με οδηγεί στη γραφή και ποια ανάγκη μου καλύπτει;».
Δεν ξέρω τι να απαντήσω και αρκούμαι στο να ανοίξω το σημειωματάριο, εκεί στα μισά του δρόμου και να γράψω ό,τι εξουσιάζει το νου μου. Πριν ξεκινήσω να αρθρογραφώ, μου φαινόταν περίεργο πώς τόσοι άνθρωποι βρίσκουν νόημα σε τούτη την ασχολία. Είναι απερίγραπτο, αλλά πραγματικά δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί γράφω. «Τι θέλω να ξορκίσω; Τι θέλω να κρύψω; Τι θέλω να επικοινωνήσω; Ποια ανάγκη με ωθεί εκεί;». Δεν ξέρω τι να απαντήσω.
Γνωρίζω όμως ότι πολλές φορές νιώθω ελεύθερη. Πως όταν βλέπω καθαρές τις σκέψεις μου ολογράφως στο χαρτί ή σε μια οθόνη υπολογιστή, το μπερδεμένο κουβάρι του μυαλού μου βρίσκει την άκρη. Μπορεί να μην καταφέρνει πάντα να ξεφεύγει από τη δυσκολία αλλά ανακαλύπτει την αρχή.
Κάτι τέτοιες σκέψεις κάνω σε ανύποπτο χρόνο, την ώρα που περπατώ, που διαβάζω, που κάνω ντους, που παρακολουθώ μια ταινία, πριν πιώ την πρώτη γουλιά καφέ(;).
Αυτά και άλλα πολλά με ωθούν να επικοινωνώ τη δική μου γνώμη. Το πώς νιώθει και αισθάνεται ο καθένας σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής του είναι κάτι τόσο λεπτό, τόσο προσωπικό που δεν παίρνει περιθώρια κριτικής και ανάλυσης.
Βέβαια, είμαστε υπέρ αναλυτικά όντα από τη φύση μας και δε θέλουμε να ηρεμήσουμε τις φωτιές που ξεσπούν ανά διαστήματα μέσα μας.
Να ξέρετε όμως, ότι κάποιες φορές πρέπει να επιλέγουμε τις μάχες που θα δώσουμε.
Δεν είναι όλες οι καταστάσεις άξιες των προσπαθειών μας. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι υποχρεωμένοι να μείνουν δίπλα μας.
Κάποιες φορές θα πρέπει να κάνουμε πίσω και να ρίξουμε τις άμυνές μας.
Για σκέψου, αξίζει ο κόπος;
Αξίζει η ψυχική σου γαλήνη;
Μήπως ήρθε η στιγμή να επιλέξεις για ποια μάχη θα παλέψεις ή μήπως ήρθε η ώρα να καταθέσεις τα όπλα για το καλό σου;
https://gynaikaeimai.gr/
Αικατερίνη Χριστοδούλου
https://oneirwnpenes.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου