Ἀλέξανδρος Ρασκόλνικ: Ἀταξία
Ἀλέξανδρος Ρασκόλνικ ἈταξίαΜΑ ΓΟΝΑΤΙΣΕΙΣ καὶ ψηλαφίσεις τὴν ἄγραφη ταφόπλακα, θὰ νοιώσεις μὲ τ’ ἀκροδάχυλά σου τὰ παιδικὰ γράμματα ποὺ ἔχει χαράξει κάποιος ἄγνωστος μὲ τὸ σουγιᾶ του στὴν πέτρα: «Ντουρούτι». Τὰ φέρανε ἔτσι οἱ Μοῖρες κι ἔγινε ὁ Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι ἕνας σημαντικὸς ἄνδρας τοῦ καιροῦ του. Κάποιοι εἴπανε ὅτι τὸν σκοτώσανε σὰν τὸ λυσσασμένο σκυλὶ οἱ ἴδιοι του οἱ σύντροφοι. Πολλὰ εἰπώθηκαν, σὲ καιροὺς δυστοπικούς. Τί σημασία ἔχει· εἶναι εἰκόνισμα γιὰ τοὺς ρομαντικοὺς ὅλου τοῦ κόσμου ποὺ πιστεύουν στὴν ὑπέροχη οὐτοπία τῆς ἀταξίας. Ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τα μέσα – κι ἡ Ἱστορία μπορεῖ νὰ μὴ δίνει συχωροχάρτια, μ’ αὐτὸς ἔχει πάρει τὸ δικό του ἀπὸ τὴν ἐκκλησία τῶν ἁπανταχοῦ Ἀναρχικῶν. Ἕνας σπουδαῖος Ἅγιος. Δὲν δαφνοστεφανώνεται ὁ ὑπομονετικὸς· εἶναι ὁ παράτολμος ποὺ μνημονεύουν οἱ τροβαδοῦροι. Πηγή: Ἀπὸ τὴν συλλογὴ διηγημάτων 121 λέξεις ἀκριβῶς (ἐκδ. Φερενίκη, 2022).Ἀλέξανδρος Ρασκόλνικ:Εἰκόνα: Στάθης. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου