Δεν ήμασταν φίλοι ποτέ εμείς οι δυο
GynaikaEimai
Από την αρχή της γνωριμίας μας, ήθελα να σου μιλάω.
Να περνάω χρόνο μαζί σου, να σε μαθαίνω.
Να γνωρίζω τις συνήθειές σου, τα όνειρά σου.
Να σου μιλάω για μένα, για αυτά που με στεναχωρούν.
Για όλα εκείνα που με χαροποιούν.
Τις ανησυχίες μου.
Τα θέλω μου.
Όλα εκείνα που φέρνουν δύο ανθρώπους κοντά.
Προσπάθησα να διαμορφώσω αυτή την σχέση.
Έτσι ώστε να είμαστε καλά.
Δυστυχώς όμως ο χαρακτήρας σου δεν βοήθησε σε όλο αυτό.
Παντού και πάντα ένα αόρατο τοίχος.
Καυγάδες. Ζήλιες, εγωισμοί.
Αυτό δεν ήταν σχέση ήταν ένα μαρτύριο.
Δεν με ξεχώρισες ποτέ.
Πάντα με έβλεπες σαν μια ακόμη στο βιογραφικό σου.
Λυπάμαι, αλλά δεν ήμασταν φίλοι ποτέ εμείς οι δύο.
Δεν ήμασταν ούτε καν εραστές.
Μια συνθήκη ψυχολογικής τρέλας πέρασα κοντά σου.
Δεν είναι ψέμα.
Δεν ήμασταν φίλοι.
Δεν ήμασταν εραστές.
Δεν είχαμε σχέση.
Τότε γιατί είχαμε αυτή την επικίνδυνη έλξη ο ένας για τον άλλον;
Γιατί γυρνούσαν οι στιγμές μας μέσα στο μυαλό μου;
Τι παράξενα παιχνίδια που μου έπαιξε ο νους;
Αφού δεν με ήθελες ποτέ, γιατί όλη αυτή η ταλαιπωρία;
Αφού δεν ήμασταν φίλοι ποτέ, γιατί ήθελα τόσο πολύ να σου μιλάω για μένα;
Αφού δεν ήμασταν εραστές, γιατί σε σκεφτόμουν παθιασμένα;
Θα σου πω γιατί.
Γιατί σ’ αγάπησα άνευ όρων.
Γιατί δεν με ένοιαζε το πού, το πώς και το γιατί.
Δεν με ένοιαζε το “τι θα πει ο κόσμος”.
Με ενδιέφερε μόνο το μαζί, κόντρα σε όλα και όλους.
Αυτό με ενδιέφερε.
Γι’ αυτό πάσχισα κάποτε.
Δεν τα κατάφερα μαζί σου.
Ούτε ως φίλη.
Ούτε ως σχέση.
Ούτε ως ερωμένη.
Να είσαι καλά.
Να είσαι καλά και ας μην σε δω ποτέ ξανά.
Οι μονόπλευροι έρωτες πάντα καταλήγουν όπως ξεκίνησαν.
Μόνοι.
https://gynaikaeimai.gr/
Χρυσάνθη Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου