Ερευνητές στις Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν κύτταρα από το μάγουλο και ανέπτυξαν ένα επιγενετικό ρολόι με την ονομασία CheekAge, το οποίο μπορεί να υπολογίζει τη βιολογική ηλικία.

Οι επιγενετικοί δείκτες είναι χημικές αλλαγές στο DNA που δεν αλλάζουν τον γενετικό κώδικα, αλλά μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο λειτουργίας των γονιδίων.

Μια τέτοια αλλαγή είναι η μεθυλίωση, η οποία συνδέεται με τη γήρανση.

Οι ερευνητές απέδειξαν ότι το CheekAge μπορεί να εκτιμήσει αξιόπιστα τον κίνδυνο θνησιμότητας, ακόμη και όταν χρησιμοποιούνται επιγενετικά δεδομένα από διαφορετικούς ιστούς. Αντί για την πραγματική ηλικία ενός ατόμου, το CheekAge αναλύει την ηλικία των κυττάρων.

«Δείχνουμε ότι συγκεκριμένες θέσεις μεθυλίωσης είναι ιδιαίτερα σημαντικές σε αυτή τη συσχέτιση, αποκαλύπτοντας πιθανούς δεσμούς μεταξύ συγκεκριμένων γονιδίων και διεργασιών και της ανθρώπινης θνησιμότητας που καταγράφεται από το βιολογικό μας ρολόι», δήλωσε ο Δρ. Μαξίμ Σοκίρεφ, κύριος συγγραφέας της μελέτης.

Οι ερευνητές δοκίμασαν τη μέθοδό τους για να αξιολογήσουν την αποτελεσματικότητα του εργαλείου να προβλέπει τη συνολική θνησιμότητα ενός ατόμου από οποιαδήποτε αιτία. Η μέθοδος δοκιμάστηκε σε 1.513 γυναίκες και άνδρες που γεννήθηκαν το 1921 και το 1936. Αυτοί οι συμμετέχοντες ήταν μέρος του προγράμματος Lothian Birth Cohorts (LBC) του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου και παρακολουθούνταν καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

Η ανάλυση αποκάλυψε ότι οι αλλαγές στο DNA συνδέονταν σημαντικά με τη θνησιμότητα. Οι συμμετέχοντες στην υψηλότερη ομάδα CheekAge είχαν 148% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν εκείνο το έτος σε σύγκριση με εκείνους που βρίσκονταν στη χαμηλότερη ομάδα.

Σύμφωνα με τη μελέτη, κάθε αύξηση της τυπικής απόκλισης στο CheekAge οδήγησε σε αύξηση 21% στην αναλογία κινδύνου για τη θνησιμότητα από όλες τις αιτίες, υποδεικνύοντας μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ του CheekAge και του κινδύνου θανάτου σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.

Οι ερευνητές εξέτασαν προσεκτικά τις θέσεις μεθυλίωσης που συνδέονται στενότερα με τη θνησιμότητα, εντοπίζοντας γονίδια κοντά σε αυτές τις τοποθεσίες που θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο στη διάρκεια ζωής ή στον κίνδυνο εμφάνισης ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία.

Μεταξύ αυτών ήταν το PDZRN4, το οποίο δρα ως καταστολέας του όγκου, και το ALPK2, ένα γονίδιο που έχει σχετιστεί με τον καρκίνο και την καρδιαγγειακή υγεία σε μελέτες σε ζώα. Εντοπίστηκαν επίσης γονίδια που έχουν συνδεθεί με παθήσεις όπως ο καρκίνος, η οστεοπόρωση, η φλεγμονή και το μεταβολικό σύνδρομο.

«Θα ήταν ενδιαφέρον να προσδιορίσουμε εάν γονίδια όπως το ALPK2 επηρεάζουν τη διάρκεια ζωής ή την υγεία σε ζωικά μοντέλα», δήλωσε στο δελτίο Τύπου ο Δρ. Αντίβ Τζόνσον, συν-συγγραφέας της μελέτης και Επικεφαλής Επιστημονικών Υποθέσεων και Εκπαίδευσης στο Tally Health.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Frontiers in Aging.

https://www.onmed.gr/