Δεν ανήκεις εδώ. Ποτέ δεν ανήκες…
GynaikaEimai
Μια ψυχή τόσο διάφανη σαν την δική σου γεννήθηκε σε λάθος εποχή ή μήπως γενικά σε λάθος κόσμο…
Χαμογελούσες σε κάθε κακία και έπνιγες μέσα σου τον πόνο. Στην δυστυχία απαντούσες με χαμόγελο, εκείνο το λαμπερό, το αληθινό που έβγαινε μέσα από την ψυχή σου. Δύο μάτια γεμάτα αγάπη μετέδιδαν ό,τι πιο όμορφο σε όποιον ήταν τυχερός να σταθεί δίπλα σου.
Μια καρδιά γενναιόδωρη που το μόνο που έκανε ήταν να δίνει όλο του το είναι χωρίς ποτέ να ζητήσει ένα ψίχουλο πίσω. Όσο κι αν αναζητούσε αγάπη, ποτέ δεν απαίτησε να πάρει πίσω συναισθήματα, αγκαλιές και φιλιά.
Δεν ανήκες σε έναν κόσμο τόσο άσχημο, εσύ ήσουν άγγελος που χάθηκε στην διαδρομή.
Μα ίσως για κάποιο λόγο ήρθες σε τούτη την ζωή. Για να χαρίσεις την δική σου καρδιά κάπου που θα αξίζει, κάπου που η αγάπη σου ήταν μάθημα.
Δεν ανήκεις εδώ, μα ανήκες δίπλα μου και σε όποιον ήξερε να κοιτάζει μέσα στα μάτια σου την διάφανη ψυχή σου. Που ήξερε να ξεχωρίζει την δική σου αλήθεια. Μέσα από τα μάτια σου, τα ταξίδια ήταν γεμάτα αγάπη και ειλικρίνεια και μαθήματα σεβασμού.
Σεβασμός… πόσο σημαντικός σε μια εποχή που η ασέβεια δίνει και παίρνει, πλέον θεωρείται κάτι συνηθισμένο. Μα σε μια σχέση, οποιαδήποτε σχέση, εκτός από την επικοινωνία και την αγάπη, πολύ σημαντικό στοιχείο είναι ο σεβασμός, κάτι που ξεχνάμε.
Όσο κι αν ήξερες ότι δεν ανήκες εδώ, σε έναν κόσμο σκοτεινό, εσύ ήρθες πατώντας πάνω σε αγκάθια, μάτωνες σε κάθε βήμα, έπνιγες τον πόνο για να μοιραστείς το φως που είχες μέσα σου.
Τίποτα δεν μας ανήκει σε αυτή την ζωή, μόνο η ψυχή μας να μένει καθαρή, να γεμίζει στιγμές σημαντικές, όμορφες, ακόμα και δύσκολες, που να μας θυμίζουν ότι ζήσαμε, δεν τα παρατήσαμε και κάναμε τα όνειρά μας αληθινά. Ότι ο σκοπός για τον οποίο γεννηθήκαμε, εκπληρώθηκε.
Τώρα πια που η ψυχή σου πέταξε ψηλά, ανήκεις σε όλο τον κόσμο, μα η καρδιά σου έμεινε στα δικά μου χέρια να την κρατώ.
https://gynaikaeimai.gr/
Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου