( Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ )
Δώδεκα αφηγήσεις του τσιγγάνου
(Απόσπασμα)
Ούτε σπίτια ούτε χωριουδάκια
σε σταμάτησε ποτέ
ποτέ δεν μπλόκαρε το αιώνιό σου
και ανεμπόδιστο μονοπάτι,
τσιγγάνοι, αταίριαστοι άνθρωποι
τριήρεις της γης μου:
ιδού αδάμαστα μουλάρια.
Έχετε σκηνές για πανιά
κοιτάξτε τα παλάτια τους και
οι ναοί τους που είναι χτισμένοι
εν ριπή οφθαλμού, σηκώνονται
και πέφτουν όπως στέκονται
αφού ολοκληρωθούν ως
το μυαλό σας τα δημιουργεί εδώ
και δεν είσαι ο τσιγγάνος σκλάβος
καθώς το σπίτι σου είναι φτερωτό όπως εμείς
και ακολουθεί, αφοσιωμένος ως έχει
στον κύριό του και όχι αυτός σε αυτό.
Κι εγώ, ο εξαιρετικός, μεταξύ
όλοι εσείς οι εξαιρετικοί:
ούτε σπίτι ούτε χωριουδάκι
ούτε σκηνή με ελέγχει
κάτω από το κύριο παλάτι της φύσης
οι ουρανοί είναι η μόνη μου κατοικία
και το κενό στον κορμό ενός δέντρου
αρκετά για να περάσω τη νύχτα μου
το πόδι ενός ογκόλιθου είναι πάντα
ασφαλές να επιβραδύνει το τρέξιμο
της ζωής μου για λίγο και
ένα γκρεμισμένο σπίτι είναι αρκετό
να περάσω τον ύπνο μου με όνειρα
το πιο χρυσό μου όνειρο,
και ένα χαράκωμα βαθιά στη γη,
στο οποίο αναπαύω το σώμα μου και
στο οποίο βρίσκω φρεσκάδα και
ζεστασιά μόνο για να ατενίζεις την αυγή
με άγια ανέμελα μάτια και
να τραγουδήσει το καλοκαιρινό μεσημέρι
σαν τζίτζικας με γλυκιά φωνή.
https://www.lulu.com/account/projects/gjgv4ee https://www.amazon.com/dp/B0D3LP7NW6
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου