Παιχνίδι στρατηγικής
Πάντα μου άρεσαν τα παιχνίδια. Αφιέρωνα ώρες ολόκληρες να παίζω με αυτά. Επιτραπέζια, πάζλ, παιχνίδια στρατηγικής…
Η σχέση μας. Ήταν κι αυτή ένα παιχνίδι. Με δυο παίκτες. Ένα παιχνίδι που ξεκίνησε από το πουθενά.
Παίξαμε πολλούς γύρους. Τα ζάρια έριξαν πολλές φορές διαφορετικούς συνδυασμούς αριθμών, που κανένας δεν έμοιαζε με την προηγούμενη παρτίδα.
Σκέφτηκα πολύ αν η σχέση αυτή ήταν σκάκι ή τάβλι.
Αν και πολλές φορές έμοιαζε με πάζλ.
Τελικά ήταν ναυμαχία. Μια μάχη ανάμεσα σε δύο παίκτες που ένας βύθισε τα πλοία του άλλου.
Ποιος όμως είναι ο νικητής αυτής της παρτίδας;
Ποιος χρησιμοποίησε την καλύτερη στρατηγική;
Ποιος εκδικήθηκε για τα χαμένα πλοία;
Αυτή ήμουν εγώ.
Παιχνίδι στρατηγικής η συμβίωση μαζί σου.
Δεν ήταν εκδίκηση, όχι. Ήταν ξεχρέωση λογαριασμών. Ήταν δικαίωση.
Δεν σε εκδικήθηκα. Όχι. Σε απαξίωσα.
Σε απαξίωσα με τέτοιο τρόπο που δεν θα μπορέσεις να με ψάξεις ξανά.
Σε τίποτα. Ούτε σε αναμνήσεις, μήτε σε θάλασσες κυνηγώντας τον εαυτό μου.
Ως εδώ ήταν λοιπόν.
Δεν ήσουν καλός παίκτης.
Δεν ήσουν καλός σε τίποτα.
Αλλά δεν φταις εσύ. Όχι. Έτσι έμαθες. Να είσαι εγωιστής.
Αντίο για πάντα.
Εμείς οι δυο τελειώσαμε.
Οριστικά πια.
https://thewomen.gr/
Χρυσάνθη Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου