Νίκος Γυφτόπουλος: Μπότες γερμένες
Νίκος Γυφτόπουλος Μπότες γερμένεςΑΝΩ σ’ ἕνα πάγκο στὴν Ἱερὰ Ὁδό, ὄχι μεγαλύτερο ἀπὸ δύο μέτρα, στέκεται τοποθετημένο ἕνα ψάθινο καλάθι με μπαταρίες Sony ἀχρησιμοποίητες, τέσσερα ρολόγια τοίχου ποὺ τὸ καθένα δείχνει ὥρα ἄλλης χώρας, δύο ξυπνητήρια πλαστικὰ σὲ σχῆμα σφαίρας, πέντε ραδιοκασετόφωνα, ἕνας σιδερένιος τυμπανιστὴς ποὺ κουνάει τὰ χέρια ὅταν τοῦ πατήσεις τὸ κεφάλι, δυὸ πλαστικὰ σκυλάκια ρὸζ μὲ γλῶσσες κρεμασμένες —λὲς κι ἔτρεχαν συνέχεια—, μιὰ ξανθιὰ κούκλα μὲ μπλὲ φόρεμα ἀσημοκεντημένο στὸ κουτί της, τρία ἡμερολόγια παρελθόντων ἐτῶν, μιὰ σβούρα τυχερὴ «πάρ' τα ὅλα», ἕνα χαρτόκουτο γεμᾶτο ζάρια, λευκά, μαῦρα, κόκκινα —λαμπύριζαν καθὼς ἔπεφτε τὸ φῶς τοῦ ἥλιου πάνω στὶς πλευρές τους—, πιὸ πέρα μερικοὶ μαρκαδόροι μαῦροι, στοιχισμένοι, κι ἕνα πουλὶ ἀπὸ γυαλὶ μὲ καφετιὰ φτερὰ ἕτοιμο νὰ πετάξει, βλέπω, βλέπω δυὸ ζευγάρια μπότες, καουμπόϊκες μὲ φθαρμένο δέρμα, γερμένες στὸ πλάϊ, κι ἔτσι ὅπως εἶχαν τοποθετηθεῖ πάνω στὸ πάγκο, ἔδειχναν τὸ σπίτι στὴν γωνία τῆς ὁδοῦ Χαρτεργατών, πρὸς τὸ μοναδικὸ δωμάτιο ποὺ ἀπ΄ τὸ παράθυρο, ἂν κοιτοῦσες, τὶς φοροῦσαν πόδια γυμνά, ἀκουμπισμένα σ’ ἕνα σκαμνὶ δίπλα ἀπὸ μιὰ σόμπα, καὶ τρίβονταν ἁπαλὰ τὸ ἕνα μὲ τὸ ἄλλο μέχρι ν’ ἀκουστοῦν οἱ ἀναστεναγμοὶ καὶ τὰ βογγητά, κάτω ἀπὸ τὸ φῶς μιᾶς λάμπας, βράδυ, κάθε βράδυ, ἕως τὴ νύχτα ποὺ πετάχτηκαν ἔξω, κι ὁ θόρυβός τους στὰ σκαλιὰ ἔσκισε τὴν ἐρημιά, παρατημένες, ἀχρείαστες πιά, στὸ σκοτάδι. ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ.ΝΙΚΟΣ ΓΥΦΤΟΠΟΥΛΟΣ (ΑΘΗΝΑ, 1965). ΖΕΙ ΣΤΙΣ ΚΟΥΚΟΥΒΑΟΥΝΕΣ ΑΤΤΙΚΗΣ. ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΣΤΟ ΕΚΕΒΙ. ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΤΗΣ BOOKPRESS.ΦΩΤΟΚΙΝΟ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΤΙΛΗΣ, ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟΝ ΕΛΑΙΩΝΑ (02.12.2023)https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου