Δεν έχω μάθει να τα παρατάω
Σε ήθελα.
Με έδιωχνες.
Με ήθελες.
Σε έδιωξα.
Χρόνια πολλά κράτησε αυτή η φυλακή των συναισθημάτων που τελικά δεν ευδοκίμησαν ποτέ.
Αγαπήσαμε και μισήσαμε ο ένας τον άλλον.
Είχαμε πάθος πολύ. Πάθος δυνατό και πολλές φορές επικίνδυνο, όχι για τους άλλους, για εμάς τους ίδιους.
Απομακρύνθηκαν πρώτα τα σώματα κι ύστερα οι ψυχές μας. Όμως μέσα απ’ όλα αυτά, εγώ βγήκα αλώβητη στον χρόνο.
Δεν έχω μάθει να τα παρατάω. Όταν θέλω κάτι το διεκδικώ. Όμως στην δική μας περίπτωση, άφησα τον χρόνο να μπει ανάμεσά μας.
Τα σημάδια στην ψυχή δεν έκλεισαν ακόμη. Η καρδιά μπορεί να πάγωσε, το μυαλό μπορεί να σταμάτησε να σε σκέφτεται, όμως την αλήθεια μου για σένα δεν θα την μάθεις ποτέ.
Κι αν κάποτε έκανα το λάθος να σου ανοίξω την καρδιά μου, το έκανα γιατί πίστευα πως ίσως να είχες αλλάξει.
Μαζί με εμένα, πέθανε και η ελπίδα που σου είχα. Μια ιστορία αγάπης μονόπλευρης. Μια ιστορία αγάπης που την έζησα μόνη μου. Εσύ απλώς ήσουν θεατής της.
Ποτέ δεν ένιωσες.
Ποτέ δεν πίστεψες.
Ποτέ δεν προσπάθησες ουσιαστικά για μένα.
Ευθυνόφοβος ήσουν.
Έναν άντρα που θα είναι στα δύσκολα για μένα ήθελα. Δεν ήσουν εσύ.
Όχι. Έκανα λάθος. Μεγάλο.
Στην μονόπλευρη αυτή η ιστορία, η ήττα μου ήταν από την αρχή δεδομένη.
Όμως εγώ ό,τι έκανα, το έκανα επειδή ένιωσα.
Επειδή σε αγάπησα.
Εσύ;
https://thewomen.gr/
Χρυσάνθη Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου