Μείνε ακόμα ένα βράδυ…
Μέσα στα δικά μου σκοτάδια σε γυρεύω. Τα μάτια καρφωμένα στην πόρτα, αγωνιώ να ακούσω τον ήχο του κλειδιού σου, αυτόν τον ήχο που άλλοτε με πλημμύριζε με όμορφα συναισθήματα και μια αγωνία γλυκιά, που τώρα αποζητώ σαν το οξυγόνο που αναπνέω.
Άλλο ένα βράδυ πάντα θα ζητάω και ξέρω ότι ποτέ δεν θα είναι αρκετό. Ποτέ δεν θα χορτάσει την δίψα μου για τον έρωτά σου, ακόμα κι αν περάσουν χίλια βράδια. Αλλά αυτή την στιγμή, ξαπλωμένη πίσω από την πόρτα, το χρειάζεται αυτό το ένα και μοναδικό βράδυ.
Μια αγκαλιά εδώ στο κρύο που υποφέρω, ένα ζεστό σου φιλί γυρεύω για να μπει λίγη ζεστασιά μέσα μου. Να λάμψει ξανά αυτή η ελπίδα που έσβησε με τον χαμό σου.
Εικόνες ξεπηδάνε μπροστά μου σε εκείνο το βράδυ που σου είπα ότι σήμερα είναι η τελευταία φορά που τα κορμιά μας καίγονται από πόθο.
Σαν τότε να έβλεπα το μέλλον, αυτό το βράδυ ήταν όντως το τελευταίο. Τα φιλιά μας ήταν φιλιά για το δικό μας αντίο. Μια αγκαλιά τόσο διαφορετική και μια ένωση που πέρασε στην αιωνιότητα.
Ένα βράδυ σαν αυτό ζητάω, να χαϊδεύει η αγκαλιά σου τις πληγές μου που εδώ και χρόνια αιμορραγούν.
Να έρθει το φιλί σου να δώσει ζωή στην νεκρή ψυχή μου. Μια ψυχή που ταξιδεύει κάθε βράδυ για να έρθει να σε βρει.
Σε αναζητάει όλο μου το είναι. Δάκρυα πνίγουν τον λαιμό μου, εκεί στο κρύο πλακάκι που άφησα απόψε το κορμί μου να ξαπλώσει. Σαν την καρδιά μου παγωμένη.
Ένα βράδυ ζητάω, με ακούς;
Ένα βράδυ που θα με κάνει να χαθώ ξανά σε όνειρα που κόλλησαν σαν του ρολογιού τους δείκτες σε ρολόι χαλασμένο.
Ένα βράδυ να νιώσω ξανά ζωντανή, να αισθανθώ αγάπη, αυτή που πότισες μέσα μου και δεν ξεπλένει ούτε με το αίμα από τις πληγές μου.
https://thewomen.gr/
Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου