Πέμπτη 20 Ιουνίου 2024

Αιθέριες αγάπες…

 Αιθέριες αγάπες…

Την είχα δει πολλές φορές να χορεύει στο διαμέρισμά της, πίσω από την κουρτίνα οι κινήσεις της μαγικές, νεραϊδένιες. Την χάζευα για ώρα, έτσι όπως το φως της εξωτερικής λάμπας έπεφτε σαν προβολέας πάνω της.
Κινήσεις κόφτες, θηλυκές, τόσο συγχρονισμένες! Δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω της! Άραγε να ξέρει ότι την θαυμάζουν;
Αέρινη μορφή, μικροκαμωμένη, με ένα διάφανο άσπρο φουστάνι έχει κάνει τον χώρο δικό της. Χαμένη στην μελωδία και τον ρυθμό δεν την απασχολεί τίποτα. Έχει τα μάτια κλειστά και αναδύει τα συναισθήματα της στιγμής από μέσα της.
Τα μάτια μου χορεύουν δίπλα της, να μπορούσα Θεέ μου να άγγιζα το κορμί της, να βρισκόμουν δίπλα της να την αφήσω να με οδηγήσει μέσα στον ρυθμό του εσωτερικού της κόσμου!
Έχει τα μαλλιά ψηλά πιασμένα, καστανά, τούφες μικρές πέφτουν στο πρόσωπό της.

Ερωτεύτηκα την κίνησή της, την άνεσή της και το πάθος της. Μπορώ να κάτσω μέχρι το πρωί να την χαζεύω, μέχρι το πρώτο φως του ήλιου να καλύψει το παράθυρο και να χαθεί για μια ακόμα φορά από μπροστά μου.
Μήπως κάθε βράδυ ονειρεύομαι; Μήπως τίποτα δεν είναι αληθινό;
Τότε είναι που στέκομαι στο παράθυρο, μια γνώριμη μελωδία με κάνει να παραλύω, σηκώνω τα μάτια μου στο απέναντι μπαλκόνι και την βλέπω να με κοιτάζει.
Σαστίζω, χάνω την μίλια μου, για πρώτη φορά με κοιτάζει μέσα στα μάτια. Μου κόβεται η ανάσα, δεν ξέρω πώς να αντιδράσω…
Βγαίνει στο μπαλκόνι με το αέρινο φουστάνι της, ο αέρας της χαϊδεύει το κορμί και πόσο θα ήθελα να ήμουν άνεμος να τυλίγω το κορμί της! Να παραδίνεται στα χάδια μου και να χορεύει στην αγκαλιά μου!

Τολμώ να βγω στο δικό μου μπαλκόνι, μου χαμογελάει και ο χορός ξεκινάει, εκεί έξω χωρίς ίχνος ντροπής το κορμί της γίνεται αεράκι δροσερό. Οι δονήσεις του κορμιού της φτάνουν μέχρι εμένα.
Δεν χορταίνω να την θαυμάζω σαν μια αιθέρια ύπαρξη, μια αιθέρια αγάπη που ήρθε από το πουθενά.
Κάθε βράδυ δίνουμε ραντεβού για έναν χορό, εκεί από μακριά οι επιθυμίες μας γίνονται ένα, δεν τολμώ να πάω κοντά της μην χαθεί αυτή η μαγεία που κάνει την ψυχή μου να ανατριχιάζει…
Ίσως στο μέλλον να τολμήσω… Τώρα θέλω να απολαμβάνω την κίνηση του κορμιού της στον αέρα, ένα χορό που γίνεται κάθε βράδυ μόνο για μένα.


https://thewomen.gr/
Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/

Συντάκτης

  • Άνδρεα Αρβανιτίδου

    Ερωτευμένη με την γραφή. Από μικρή έγραφα στίχους, η ζωή με πήγε σε άλλα μονοπάτια και έτσι άφησα το όνειρο. Η ασθένεια όπλισε την πένα μου και μου θύμισε την μεγάλη μου αγάπη την συγγραφή. Τώρα είμαι αρθρογράφος ψυχής και συγγραφέας , έχω εκδώσει το πρώτο μου βιβλίο και συνεχίζω. Γιατί ποτέ δεν είναι αργά για τα όνειρα . Όλα είναι δυνατά. Μεγαλωμένη Θεσσαλονίκη και τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα γράφω για να μεταφέρω τον κόσμο στο δικό μου όμορφο ταξίδι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εικόνες εγκατάλειψης στη σιδηροδρομική γραμμή Λάρισας Βόλου. Οκτώβριος 2024.

Αποκαλυπτικό βίντεο: Εικόνες εγκατάλειψης στη σιδηροδρομική γραμμή Λάρισας – Βόλου Η σιδηροδρομική γραμμή βάσει του χρονοδιαγράμματος αναμέν...