Ξεθώριασμα στην ομίχλη

Η ζωή αναπηδά και εσύ κρατάς όσο καλύτερα μπορείς για να μην πεταχτείς.

Ως παιδί σχεδίαζε και ονειρευόταν να γίνει αστροναύτης. Το πρώτο πράγμα άφησε τόνους χαρτιού που πέταξα σχετικά πρόσφατα. Για το δεύτερο, δεν μεγάλωσα στο πιο κατάλληλο μέρος.

Αμέσως μετά, ήρθε η ώρα να σκεφτούμε το μέλλον. Δεν ήταν νοητό -στην οικογένειά μου- να σπουδάσω μια καριέρα που δεν ήταν μηχανικός σε κάτι. Στο τέλος έγινε σκάνδαλο γιατί έπεσα στην αρχιτεκτονική. Μετά διόρθωσα και μελέτησα κάτι αντίστοιχο με την Teleco στη βαθιά Αμερική.

Στην πορεία ανακάλυψα ότι μου άρεσε ο προγραμματισμός και ότι ήμουν καλός σε αυτό. Πέρασα στον κόσμο των συστημάτων και των δικτύων όταν βαρέθηκα την κωδικοποίηση. Δεν ευημερούσες οικονομικά αν έμενες σε τέτοιες θέσεις και έπρεπε να γίνω αφεντικό για να κερδίσω κάποια χρήματα.

Με την ηλικία και την εμπειρία κατέληξα να είμαι αφεντικό, κάτι που δεν ήταν αυτό που ήθελα στη ζωή, αλλά ανακάλυψε μια απροσδόκητη ικανότητα μέσα μου. Ο κόσμος με ακολούθησε. Μεταφορικά βέβαια. Στην ομάδα άρεσε να δουλεύω μαζί μου και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ήταν πολύ πιο ικανοποιητικό να είμαι μέντορας παρά να κάνω πράγματα μόνος μου.

Και έτσι, το ένα έργο μετά το άλλο, έμεινα στο κοινωνικό κομμάτι της δουλειάς. Δεν μπορώ να πω ότι έκανα λάθος ακολουθώντας αυτόν τον δρόμο. Ίσως να έχω αφιερώσει πάρα πολλές ώρες και αυτό να έχει καταστρέψει την προσωπική μου ζωή κατά καιρούς.

Μαθαίνεις να καταβάλλεις τον κόπο σου όταν έχεις ήδη αφιερώσει πάρα πολλές ώρες στην επαγγελματική σου δουλειά. Αντιλαμβάνεστε -πολύ αργά- ότι το χρονοδιάγραμμα τρέχει μόνο προς μία κατεύθυνση.

Όταν έχεις μάθει να ζεις λίγο, η ζωή γλιστράει μέσα από τα δάχτυλά σου. Μακάρι όταν γεννήθηκες να σου έδιναν ένα εγχειρίδιο οδηγιών για να μην χρειάζεται να αυτοσχεδιάζεις τόσο πολύ.

Είναι ο νόμος της ζωής. Η γνώση που αποκτήσατε γίνεται ξεπερασμένη και καταλήγει να ξεθωριάζει στην ομίχλη. Μόνο ένα πράγμα αντιστέκεται στον κόσμο της τεχνολογίας: Η γλώσσα COBOL. Προέβλεψαν το τέλος του εδώ και δεκαετίες και δείτε πώς αντιστέκεται ο γιος του Murray Hopper.

Με λίγα λόγια: Δεν παραπονιέμαι στο ελάχιστο. Άλλοι άνθρωποι τα είχαν χειρότερα.

https://excusatio.wordpress.com/