Οι προσδοκίες που τους άφησες να έχουν από εσένα, είναι βαρύ φορτίο στην πλάτη σου…
Πήρες τον ρόλο του “καλού παιδιού” από νωρίς στην ζωή σου. Τον φέρεις εις πέρας στο έπακρο και σου ανήκει επάξια και δικαιωματικά. Καμιά φορά αναρωτιέσαι βέβαια: στον φόρεσαν αυτόν τον ρόλο; Ή μήπως ταίριαζε με το μέσα σου και τον ενδύθηκες αυθόρμητα; Ίσως και τα δύο… Και τώρα έχει γίνει ένα με το πετσί σου. Σου είναι αδύνατο να τον αποτινάξεις, ακόμα κι αν συνειδητοποιείς πως κάπου, κάπως σε βλάπτει.
Το πρώτο και κύριο που κάνεις ως καλό παιδί, είναι να λες “ναι”. Να ευθυγραμμίζεσαι με τις προσδοκίες των γύρω. Δίνεις χώρο για να οδηγούν οι άλλοι τα βήματά σου. Σημαντικό μοιάζει αυτό που ζητά η οικογένεια, ο σύντροφος, οι φίλοι, το κοινωνικό περιβάλλον… Κάποιοι απαιτούν πολλά. Εσύ λογοδοτείς για τις κινήσεις σου, τρέχεις πίσω από τα “θέλω” τους.
Το πλέον αλλόκοτο είναι ότι αυταπατάσαι και νομίζεις πως όσα σου υποβάλλονται αποτελούν δικές σου ανάγκες. Κυνηγάς ορόσημα και στόχους που στο βάθος δεν σε γεμίζουν. “Μα, δεν μπορώ να τους στεναχωρώ” σκέφτεσαι.
Δεν έμαθες ποτέ σου να λες “όχι”. Συνήθισες την συγκατάβαση. Μεγάλος βραχνάς η ενοχικότητά σου… Αν όμως δεν γίνεις εσύ πρώτα καλή με τον εαυτό σου, δεν θα γίνει κανείς. Σκέφτεσαι καθόλου να βάλεις στοπ σε όσα σε ζορίζουν; Χωρίς ενοχές. Θα δυσαρεστηθούν όσοι συνήθισαν να είσαι βολική. Μα όσοι σε σέβονται ουσιαστικά θα προσαρμοστούν, όπως κι εσύ προσαρμόζεσαι όταν δεν κάνουν αυτό που έχεις στο μυαλό σου.
Ο δρόμος σου είναι απαιτητικός. Φρόντισε να βαδίζεις με όσο το δυνατόν λιγότερα βάρη. Περιττά φορτία οι προσδοκίες των άλλων ανθρώπων, ακόμα κι αυτών που λένε ότι σε νοιάζονται. Αλήθεια, πόσο σε σέβονται όταν δεν υπηρετείς τα ζητούμενά τους;
Κι εν τέλει, μήπως ήρθε η ώρα να χαμηλώσεις τις έξωθεν φωνές και να ορίσεις εσύ και μόνο εσύ, τις αληθινές προσδοκίες σου στην ζωή;
https://thewomen.gr/
StavRoula
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου