Θέλω το τώρα, εδώ, μπορείς;
Να μένεις κοντά μου, δίπλα μου, πλάι μου, ψιθύρισέ μου όσα θες.
Έχω ανάγκη να στο πω χωρίς ντροπή.
Αυτά τα αληθινά, τα έντονα ερωτικά, φέρε μου τη μαγεία που χρειάζομαι. Μπούχτισε η ψυχή μου στην υποκρισία, στην προσμονή.
Δεν είναι το ξενέρωμα που με θυμώνει, αλλά η αναμονή να αλλάξει η μοίρα μου.
Προσπαθώ, παλεύω για το δύσκολο, μα πάντα τα εμπόδια καλά θα κρατούν.
Ο άνθρωπός μου να είσαι εσύ, ο μοναδικός που μπορεί να με νιώσει.
Να μπεις στο μυαλό μου και να αντιμετωπίσεις τις σκοτοδίνες μου σαν ένα περαστικό σύννεφο.
Μα ακόμα βασανίζομαι τι πάει λάθος! Πες μου εσύ…
Αντέχω την αναμονή με το κλειδί στην πόρτα, αξίζω λίγες συντροφιά και έναν έρωτα για δύο.
Αυτόν που αναπνέεις και γίνεσαι η πυρκαγιά, η φλόγα η κόκκινη… φωτιά. Εξήγησέ μου αν θα ‘ρθεις… ακούγονται παντού φωνές.
Αρώματα μεθυστικά βλέπεις…. ευτυχισμένος κόσμος! Εμείς γιατί;
Έλα κοντά μου μάτια μου!
Ξέχνα το παρελθόν μας, δεν έχει ουσία πια, ζούμε για το παρόν.
Το μέλλον άγνωστο θαρρώ δεν θέλω να το ξέρω.
Θέλω το τώρα, εδώ, μπορείς;
Κάντο λοιπόν και μην αργείς!
https://thewomen.gr/
Ευαγγελία Αλιβιζάτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου