Αν ψάχνεις, αν αναρωτιέσαι, αν αμφιβάλλεις, δεν είναι έρωτας
“Με θέλει, αλλά φοβάται!”, “Είναι ερωτευμένος μαζί μου, αλλά έχει ανασφάλειες!”… σκέψεις που προηγούνται των επίμονων προσπαθειών μας να καταφέρουμε το ζητούμενο. Να κάνουμε το αντικείμενο του πόθου μας να εκδηλωθεί. Αλήθεια όμως… είναι ο έρωτας, απ’ αυτά τα συναισθήματα που πρέπει να τραβήξεις απ’ τα μαλλιά για να βγουν στην επιφάνεια; Μήπως ο έρωτας είναι τόσο εμφανής όταν υπάρχει, που είναι τουλάχιστον βλακώδες απ’ τη μεριά μας να προσπαθούμε να τον κάνουμε να παρουσιαστεί μπροστά μας, με κάθε τρόπο;
Αν σε κάνει να αμφιβάλλεις δεν είναι έρωτας. Αν σε κάνει να αμφιταλαντεύεσαι, δεν είναι έρωτας. Αν σε κάνει να αναρωτιέσαι, δεν είναι έρωτας.
Ο έρωτας απ’ τη φύση του, είναι τόσο φωτεινός, που φαίνεται από μακριά.
Ο έρωτας είναι τόσο δυνατός, που σε ξεκουφαίνει, ακόμη κι αν ο άλλος δεν αρθρώσει λέξη.
Ο έρωτας μυρίζει τόσο έντονα, που γεμίζει τα ρουθούνια και την ψυχή σου, μ’ ένα μόνο βλέμμα.
Πόσες φορές δεν πέσαμε στη λούμπα, του να πείσουμε από μόνοι μας τον εαυτό μας, πως όταν είμαστε ερωτευμένοι με κάποιον, νιώθει κι εκείνος το ίδιο; Πόσες φορές μετά, δεν γονατίσαμε από πόνο καρδιάς, στα συντρίμμια ενός χαμένου έρωτα; Ενός έρωτα που για την ακρίβεια δεν ήταν χαμένος, αλλά ανύπαρκτος απ’ την αρχή. Πόσες φορές δεν παραμυθιάσαμε το ίδιο μας το μυαλό, πως θέλει τρόπο και χρόνο για να ομολογήσει την αλήθεια του; Ότι πεθαίνει κι εκείνος για μας;
Αν ψάχνεις δείγματα στη συμπεριφορά του άλλου, ως απόδειξη πως νιώθει ότι κι εσύ…
Αν ψάχνεις ψήγματα στον τρόπο που σε κοιτάζει, για να δεις την αναμμένη φλόγα που τόσο ποθείς…
Αν ψάχνεις… Μην ψάχνεις… Δεν υπάρχει αυτό που ψάχνεις…
Ο έρωτας, ο αληθινός έρωτας, δεν κρύβεται μωρό μου. Όσο κι αν θέλει να κρυφτεί, σαν ήλιος φωτίζει τα πάντα γύρω του. Στάζουν τα μάτια. Κοκκινίζουν τα μάγουλα. Καμπυλώνουν τα χείλη.
Αν χρειαστεί να ψάξεις, σύντομα θα γονατίσεις μπροστά στα ανύπαρκτα συντρίμμια…
https://thewomen.gr/
Κική Γιοβανοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου