Απέλπιδες
Προσπάθειες που δεν έλεγαν να δουν και να συγκαταλεχθούν, μ’ αυτές, της ημερομηνίας λήξεων. Στάσεις έντονης διαμαρτυρίας, που ήθελαν να δούνε και να αποφασίσουνε κομμάτια του εαυτού μας, αφού σύμφωνα μ’ αυτά, πάντα θα γινόταν και από καμιά φορά επίσημη αναφορά και ανακοίνωση έκδοσης συγχωροχαρτιού. Μα τίποτα δεν προμηνύει όπως λένε, καταστροφικές επιδρομές της θέλησης εκείνης που δε συνομολογεί, παρά αντιδρά και κατακτά τίτλους τιμής, δικής μας κι όχι της άτιμης κι άνανδρης άλλης υπόστασης, ύπαρξης.
Απέλπιδες πάντα εκείνες οι προσπάθειες, έστεκαν άλλοτε ουραγοί κι άλλοτε πασιφανέστατοι αντιδραστικοί και κρατήρες ενός ηφαιστείου που δεν έλεγε να καταλαγιάσει. Εκείνης της λάβας, που είχε νιώσει και είχε διαισθανθεί και το παραμικρό μας κύτταρο, μ’ αποτέλεσμα να συνέλθει και να συμπράξει με την δική του ίσως κατά μια έννοια, ιδεατή και ποθητή εξέλιξη μεν, αλλά στάσιμη στα δικά μου τα μάτια δε. Τι να μας πει και τι να μας κάνει μια αποδοχή, μια συγχώρεση, μια συγνώμη, όταν δεν είναι αληθινή και ένα παραπάνω, όταν δε θέλει ο άλλος να την κάνει κατανοητή, παρά γίνεται, για να γίνεται, για “τα μάτια του κόσμου” που λένε. Η απογοήτευση του καθενός και της καθεμιάς μας, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά εκείνη ξέρετε, η προσδοκία, πως όλα θα συμβούν, κατά τα δικά μας μέτρα και σταθμά, σύμφωνα με τα δικά μας γίγνεσθαι.
Εκεί είναι που έρχεται και δρα συγκλονιστικά και αποτρόπαια, στη γαλήνη και την ηρεμία της δικής μας της ψυχής, καθώς αποδιοπομπαίοι τράγοι πάντα, μας αναζητούν, για εναποθέσουν τις δικές τους απαλλακτικές μεθόδους ανευθυνότητας απέναντί τους και της δικής μας μετατόπισης, με θράσος και επιδεικτική ανανδρία. Απαιτείται τόλμη και θάρρος, παρά θράσος και ανέντιμες εκτιμήσεις δικών μας εξηγήσεων, κατά το δικό τους “βολεύεσθαι”, ώστε να αποδειχθεί για μια φορά ακόμη ένα θέατρο παραλόγου και μια σκηνή απότομης και ποτέ συγκλινόμενης προς την αλήθεια μας μεριά. Μια μετατόπιση και ένα λοξοδρόμισμα, που μόνο όσοι το πράττουν το νιώθουν και το αισθάνονται, χωρίς να το διαιωνίζουν, παρά αποτελούν υποστηρικτές τους και ιδεαλιστές τους.
https://thewomen.gr/
Άννα Ζανιδάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου