Ο δαίμονας μέσα μου
Γράφω αυτό αυτό κείμενο μετά από καιρό που είχα σταματήσει να κάνω κάτι που αγαπάω… Το γράφω, όχι σε χαρτί, αλλά απευθείας με την ψυχή μου… Εύχομαι να βοηθήσει όποιον το διαβάσει και εύχομαι ποτέ άνθρωπος να μην περάσει απ’ τα χέρια ναρκισσιστή!
Σταμάτησα πολλά από αυτά που αγαπούσα, που με γέμιζαν… έγινα μια μαριονέτα στα χέρια του ανθρώπου που αγάπησα και που ορκιζόταν πως μ’ αγαπάει και εκείνος. Έφτασα στο σημείο να μη μου δίνει χαρά τίποτα, τίποτα πέρα απ’ τα ψίχουλα που μου πρόσφερε κατά καιρούς.
Όλα ξεκινούν με εσένα ανέμελη, να τρέχεις στο ρυθμό ζωής που έχεις φτιάξει, να έχεις βρει τον εαυτό σου μετά από πολλά χτυπήματα της ζωής. Είσαι δυναμική, όμορφη, περπατάς και τρίζουν τα πεζοδρόμια απ’ τον βηματισμό σου, μιας και τα ψηλοτάκουνά σου, παρέα με τον αεράτο βηματισμό σου, θυμίζουν καλπασμό, με το κεφάλι ψηλά και φωτιές να πετάγονται απ’ το βλέμμα σου, που μαγνητίζει… το βλέπεις, δεν είσαι ψώνιο… Ένα μήνυμα φτάνει, κάποιος που δεν γνωρίζεις και θέλει να σε γνωρίσει, “why not?” λες και απαντάς…
Η αρχή του τέλους.
Μιλάτε πού και πού, κρατάς επιφυλάξεις και έρχεται η μέρα που δέχεσαι να βγεις μαζί του. Τέλειο ραντεβού, πολύ γλυκός, με συμπόνια, με χιούμορ… καθαρός άνθρωπος. Βρε λες; Και κάπως έτσι προχωράει… αυτός τρελός και παλαβός. Όταν έρχεται η ώρα να προσδιορίσεις τι έχετε, η απάντηση ξεκάθαρη… σχέση. Με τους δικούς του όρους, που έρχονταν ένας ένας, σιγά σιγά. Με εσένα να κλωτσάς, γιατί δεν θα υπήρχαν κάποια απλά και φυσιολογικά. Κλωτσάς, αλλά για λίγο…
Σε βομβαρδίζει με εκδηλώσεις θαυμασμού, με βλέμματα αγάπης, με άπειρες ώρες ηδονής (και ακριβώς όπως το θες, σαν να διαβάζει το μυαλό σου). Λες, έχω ψυχική επαφή… με δυσκολία δέχεσαι σιωπηλά τους όρους κάθε φορά.
Μέχρι που τολμάς να μιλήσεις για κάτι που θες, για ένα παράπονο, για έναν προβληματισμό που όλοι θεωρούμε λογικό να συζητήσουμε με τον “άνθρωπό” μας… Φωνές. Εξευτελισμός. Κατηγορίες. Εξαφάνιση.
Γυρίζει και σε ζητάει πίσω. Το περίμενες πώς και πώς… Γυρνάς αφήνοντας το σοκ, προσπαθώντας να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα, με πρόφαση τη δύσκολη φάση της ζωής του και τα παιδικά τραύματα απ’ το σπίτι του. Λίγο καιρό ανάσα, αγάπη, έρωτα.
Και τολμάς να ξανανοίξεις το στόμα σου…
Φωνές. Εξευτελισμός. Εξαφάνιση. Και ξανά και ξανά και ξανά…
Ένας φαύλος κύκλος, ένας κύκλος που δεν αντιλαμβάνεται τι μπορεί να σου κάνει…
Κάποιος σε ξυπνάει και σου λέει έχεις να κάνεις με ναρκισσιστή. Εμμμ… τι ‘ναι αυτο; Ενδιάμεσα συνεχίζει τον βομβαρδισμό αγάπης, εξευτελισμού, εξαφάνισης..
Μέχρι που κάποια μέρα ο εξευτελισμός είναι τέτοιος, που εξαφανίζεσαι εσύ. Διαβάζεις… διαβάζεις πολύ γι’ αυτό το νέο είδος ανθρώπου που έχει γίνει μάστιγα στις μέρες μας και γεμίζουν τον κόσμο με ψυχολογικά.
Θα στο πω με απλά λόγια… είναι κυριολεκτικά και με κάθε έννοια “συναισθηματικά βαμπίρ”! Τρέφονται απ’ τον πόνο σου! Δεν νιώθουν τίποτα για εσένα! Ενδεχομένως έχουν και άλλες ταυτόχρονα, αλλά εσύ είσαι η βασική τροφή… Επένδυσε καιρό να σε κάνει όπως τον βολεύει για να αντλεί αυτό που θέλει, οι άλλες θέλουν κι εκείνες εκπαίδευση και γιατί να μπει στον κόπο; Τσιμπάει τον μεζέ και έρχεται σε σένα να πάρει ό,τι χρειάζεται το εγώ του…
Ένα απάνθρωπο, ανθρωπόμορφο τέρας επί γης! Γυρνάει κάθε φορά πολλά υποσχόμενος, μέχρι που είσαι σαν ναρκομανής και εσύ και ψάχνεις τη δόση σου… το σώμα σου, το μυαλό σου, οι ορμόνες σου έμαθαν να δουλεύουν και να παράγουν συγκεκριμένες ουσίες απ’ τα απανωτά σοκ-αγάπη, σοκ-αγάπη, που τον δέχεσαι κάθε φορά. Ξέρεις ότι είναι με άλλη και ξαναέρχεται. Φυσικά ορκίζεται ότι είσαι η μία και μοναδική…
Μη μασάς… αυτοί πότε δεν έχουν μια πηγή τροφής! Γιατί αυτό είσαι, μια πηγή τροφής. Ε και κάθε μέρα παστίτσιο, το βαριέσαι…
Δεν μπορώ να γράψω τα πάντα… Μήνες κακοποίησης! Ξυπνήστε! Εμένα με ξύπνησαν, διάβασα, διαβάζω..
Μακριά απ’ αυτά τα τέρατα! Μακριά απ’ την κακοποίηση! Μακριά απ’ ό,τι σε κάνει να χάνεις τον εαυτό σου και την αξιοπρέπειά σου!
https://thewomen.gr/
Τζο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου