Ο καθρέφτης της αγάπης
“Στα χρώματα της καρδιάς” απαντώ! Η υπάλληλος με κοιτά με απορία. Της ξαναλέω πιο ευγενικά αυτή τη φορά: “με ρωτήσατε σε τι χρώμα επιθυμώ το ξύλο γύρω από τον καθρέφτη… σας απαντώ στο χρώμα της καρδιάς, αυτό που θυσιάζεται όλος ο κόσμος και του ανήκει μία καρδιά, με αγάπη γεμάτη, μία επίμονη καρδιά που ανταρεύει το μυαλό και τη λογική μαζί. Μία καρδιά διατεθειμένη να τα δώσει όλα για να πάρει μόνο συναισθήματα, όχι από εκείνες τις καταδικασμένες που ζουν στα σκοτάδια. Από τις άλλες, τις ελεύθερες, τις όμορφες που χαμογελούν. Μία καρδιά που παραδίνεται στολισμένη, γυαλιστερές άκρες στον καθρέφτη, το γυαλί περήφανο να ατενίζει το πρόσωπο του ανθρώπου, να αφήνεται στην ομορφιά και να χαμογελά χαρίζοντας λάμψη.
Ένα καθαρό, καλογυαλισμένο, όμορφο τζάμι που σου δίνει ό,τι του δείχνεις. Δεν ονειρεύομαι το άπιαστο αγαπημένε μου καθρέφτη, σε κοιτώ και βλέπω εκείνον να στέκεται πίσω μου, πλάι μου και να μ’ αγκαλιάζει, σου χαμογελώ και σου αφήνω λίγη αγάπη με κόκκινο κραγιόν στη μέση κοντά στη δική σου καρδιά και έπειτα κοιτάζω με χαμόγελο να αγγίζει ο έρωτας το πρόσωπό μου, να ξαναγεννιέμαι χωρίς εγωισμούς χωρίς γύρω να περπατούν άλλοι που αντικατοπτρίζονται μέσα από το γυαλί σου. Αυτή η τύχη όμως δεν σου αξίζει ένα άδειο κουφάρι, μία στεγνή ψυχή. Εσύ μόνο να μου χαριστείς, να γίνεις η ασπίδα μου!
Έχουμε επιλογές, φτάνει να μου τις δωρίσεις και σου υπόσχομαι να σε φροντίσω και να σε κοιτώ με αγάπη! Να λέω καλημέρα με χαρά και ο έρωτας, ναι, ο έρωτας, να στέκεται στο πλάι μου και αυτός να σου αφήνει κόκκινα φιλιά! Ναι, φιλιά, ώστε να μη ζηλεύεις, γιατί ο κόσμος ζηλεύει, ενώ εσύ θα είσαι φίλος για πάντα. Μόνο μη μου σπάσεις, μη με εγκαταλείψεις.
Όλοι σε χρησιμοποιούν, έχουν απαιτήσεις. Σε θέλουν για την απάντηση στην κλασική ερώτηση του παραμυθιού: “καθρέφτη καθρεφτάκι μου, πες μου ποια είναι πιο όμορφη;”. Η ύπαρξή σου αποτιμάται στην φιλαρέσκεια!
Σε πληγώνουν από τη χρήση τους, την κενή χρήση τους! Μετά γδύνονται μπροστά σου για να νιώσουν τα ιδανικά πρότυπα, μα εγώ σε θέλω για την αγάπη!
Θα σε αγκαλιάζω μη φοβηθείς! Όχι, δεν είμαι τρελή, ευαίσθητη είμαι και ρομαντική! Σε θέλω για να βλέπω το πρόσωπό του πλάι μου….”
“Κυρία μου, ο καθρέφτης υπάρχει με το χρώμα που ζητήσατε στα πλαίσιά του, τον θέλετε;”
“Ναι!” γελώ δυνατά “τον θέλω και γρήγορα παρακαλώ!”
Για την καρδιά ενός καθρέφτη!
https://thewomen.gr/
Ευαγγελία Αλιβιζάτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου