Για εκείνα τα “σε λίγο” που ποτέ δεν κάναμε πράξη…
“Σε λίγο…”, πόσο συχνά το ξεστομίζουμε; Αύτη την ένδειξη αναβλητικότητας που έχει πλέον γίνει κομμάτι μας.
Πόσο εύκολα το λέμε, λες και εξουσιάζουμε το χρόνο… Σάμπως και μπορούμε να τον ελέγξουμε.
“Σε λίγο…” θα το κάνουμε, θα πάμε, θα ξεκινήσουμε, θα… θα… θα…
Μα το σε λίγο δεν έρχεται και σχεδόν τίποτα δεν γίνεται. Γιατί όλο το ξεχνάμε, όλο βαριόμαστε, όλο κάτι άλλο μας αποσπάει την προσοχή. Και χρόνος δεν απομένει. Ίσως δε μας φτάνει κιόλας ο χρόνος. Και απολογούμαστε πως δεν προλαβαίνουμε. Αυτό λέμε στον εαυτό μας πρωτίστως, πως δεν αρκούν οι ώρες της ημέρες για όλα. Ασχέτως αν εμείς καθορίζουμε το χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας: εμείς τον οργανώνουμε και εμείς τον διαχειριζόμαστε. Μα αυτό δεν θα το παραδεχτούμε ποτέ.
Γιατί μετά, πώς αλλιώς θα δικαιολογηθούμε για όσα (δεν) κάνουμε;
«Σε λίγο…», μα αυτό το ‘σε λίγο’ δεν παίρνει ζωή ποτέ.
Και μένουμε με την πικράδα της μεταμέλειας για τις πράξεις που δεν κάναμε και αντιθέτως γεμίζαμε το χρόνο με δικαιολογίες για να τις αναβάλουμε.
Για αυτό το ‘σε λίγο’ που ουδέποτε πράξαμε…
https://thewomen.gr/
Μαρία-Χριστίνα Δουλάμη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου