Νέα σουηδική μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η τακτική στύση είναι σημαντική για τη συνολική στυτική λειτουργία.

Το κλειδί φάνηκε να βρίσκεται στα κύτταρα του συνδετικού ιστού που ονομάζονται ινοβλάστες.

Είναι γνωστό ότι τα κύτταρα αυτά βρίσκονται στον ιστό του πέους, αλλά ο ρόλος τους παρέμενε ασαφής, εξηγούν οι ερευνητές στο Ινστιτούτο Καρολίνσκα της Στοκχόλμης.

«Οι ινοβλάστες είναι τα κύτταρα που υπάρχουν στη μεγαλύτερη αφθονία στο πέος τόσο των ποντικών όσο και των ανθρώπων, αλλά δεν έχουν μελετηθεί εκτενώς», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης Eduardo Guimaraes, ερευνητής στο τμήμα κυτταρικής και μοριακής βιολογίας του Ινστιτούτου.

«Τώρα μπορούμε να δείξουμε, μέσω μιας πολύ ακριβούς μεθόδου που ονομάζεται οπτογενετική, ότι παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση της ροής του αίματος στο πέος, η οποία είναι αυτή που προκαλεί τη στύση του».

Φυσικά, πολλές μελέτες που διεξάγονται σε ποντίκια, όπως η παρούσα, δεν αφορούν απαραίτητα και τους ανθρώπους. Πέρα από το μέγεθος όμως, τα πέη των ποντικιών και των ανδρών έχουν πολλές ομοιότητες.

«Οι βασικοί μηχανισμοί της στύσης είναι παρόμοιοι σε όλα τα θηλαστικά όσον αφορά την ανατομία, τη δομή των κυττάρων και ούτω καθεξής», εξήγησε ο επικεφαλής ερευνητής Christian Göritz.

«Υπάρχει ωστόσο, μια διαφορά μεταξύ των ανθρώπων και των περισσότερων θηλαστικών - έχουν ένα οστό στο πέος τους. Αυτό σημαίνει ότι η αποτελεσματική ρύθμιση της ροής του αίματος είναι πιθανώς ακόμη πιο σημαντική για την ανθρώπινη αναπαραγωγή», πρόσθεσε ο Göritz, ερευνητής στο τμήμα κυτταρικής και μοριακής βιολογίας στο Ινστιτούτο Καρολίνσκα.

Οι Göritz και Guimaraes ανακάλυψαν ότι οι ινοβλάστες βοηθούν στην τόνωση της στύσης, καθώς προσλαμβάνουν τον νευροδιαβιβαστή νοραδρεναλίνη, ο οποίος με τη σειρά του ανοίγει τα αιμοφόρα αγγεία του πέους.

Και όσο πιο συχνά ένα ποντίκι είχε στύση, τόσο περισσότεροι ινοβλάστες που προκαλούσαν στύση βρίσκονταν μέσα στον ιστό του πέους του.

«Στην πραγματικότητα, δεν είναι και τόσο παράξενο. Αν ασκείσαι πολύ, το σώμα σου προσαρμόζεται. Αν τρέχετε τακτικά, τελικά θα γίνει ευκολότερο να αναπνέετε ενώ τρέχετε», εξήγησε ο Göritz.

Κατά τον ίδιο τρόπο, «μια αυξημένη συχνότητα στύσεων οδηγεί σε περισσότερους ινοβλάστες που επιτρέπουν τη στύση», πρόσθεσε.

Φάνηκε επίσης να ισχύει και το αντίθετο: «Μια μειωμένη συχνότητα στύσης, έχει ως αποτέλεσμα λιγότερα τέτοια κύτταρα».

Θα μπορούσε να ισχύει το ίδιο και για τους ηλικιωμένους άνδρες, οι οποίοι συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα στύσης;

Οι Σουηδοί ερευνητές πιστεύουν ότι είναι πιθανό και ότι οι τακτικές στύσεις μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της στυτικής δυσλειτουργίας, όπως οι προπονήσεις στο γυμναστήριο βοηθούν στη διατήρηση της μυϊκής δύναμης.

Αυτό δεν έχει αποδειχθεί όμως ακόμη.

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν την έρευνα για καλύτερες θεραπείες της στυτικής δυσλειτουργίας, η οποία εκτιμάται ότι επηρεάζει μεταξύ 5% και 20% όλων των ανδρών.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Science.

https://www.onmed.gr/