Μην φοβάσαι τις πληγές, χαμένος είναι μόνο αυτός που δεν παλεύει καρδιά μου…
Μίλησέ μου για δύσκολα. Μίλησέ μου για παγίδες. Μίλησέ μου για δράκους. Πες μου για όλα αυτά που σε τρομάζουν. Πες μου για όλα αυτά που σε κάνουν να φοβάσαι. Για όλα αυτά που σε κάνουν να κλείνεσαι στον εαυτό σου. Γι’ αυτά που σε κρατούν ξύπνιο τα βράδια, που κάνουν την ανάσα σου να κόβεται.
Μίλησέ μου για τους χειρότερους εφιάλτες σου. Πες μου γι’ αυτά που κάνουν την ψυχή σου να τρέμει. Όνειρα απραγματοποίητα. Δρόμοι με καλοστημένες παγίδες. Απροσπέλαστα εμπόδια. Στημένες παρτίδες. Πόσο φοβάσαι να χάσεις; Πόσο φοβάσαι να ηττηθείς;
Άσε με να σου μιλήσω για πληγές, για πισώπλατα μαχαιρώματα, για τσακισμένα γόνατα. Για πτώσεις χωρίς αλεξίπτωτο, για αχαριστία, για κακία, για αγνωμοσύνη. Άσε με να σου πω για δάκρυα, για αξημέρωτα βράδια, για βαθιά, ατέλειωτα σκοτάδια. Άσε με να σου πω για φόβο…
Άσε με να σου πω πως όλα περνούν. Όλα αλλάζουν. Όλα κερδίζονται. Μην σε τρομάζουν οι πτώσεις. Μην σε τρομάζουν οι μάσκες των ανθρώπων. Μην σε τρομάζει το λάθος. Μην σε τρομάζουν κι ας λυγίζεις καμιά φορά. Λυγίζεις μόνο και μόνο για να μην σπάσεις.
Μην φοβάσαι να πονέσεις, μην φοβάσαι να παλέψεις, μην φοβάσαι να χάσεις. Μόνο τότε δεν πρόκειται να ηττηθείς! Ηττημένος είναι μόνο ο αδρανής. Μην φοβάσαι τις πληγές, χαμένος είναι μόνο αυτός που δεν παλεύει καρδιά μου…
https://thewomen.gr/
Κική Γιοβανοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου