Πόση αχαριστία θα δείξεις ακόμη;
Να σε ρωτήσω κάτι… σου έδωσαν ποτέ τόσα πολλά; Ένιωσες ποτέ τόσα πολλά; Φυσικά αγάπη μου δε θέλω απάντηση, είμαι τόσο βέβαιη, που είναι ρητορικά τα ερωτήματα. Ειλικρινά δε θα με πείραζε τίποτα και επίσης θα μπορούσα να συνεχίζω να δίνω τόσα κι άλλα τόσα αν δεν έβλεπα κάτι που σιχαίνομαι και με φρενάρει: μια απαράδεκτη κι ανεξήγητη αχαριστία. Μια συμπεριφορά που απέχει έτη φωτός από αυτό που λέγεται εκτίμηση. Ένα αλισβερίσι ανάμεσά μας που δε βασίζεται σίγουρα στην ευγνωμοσύνη.
Να ρωτήσω κάτι ακόμα, προφανώς σε ρητορική βάση επίσης; Νομίζεις ότι για κάποιο λόγο είτε εγώ δε θα στα στερήσω όλα, είτε θα βρεθεί άλλος άνθρωπος να τα προσφέρει; Δε μπορεί να πιστεύεις κάτι από τα δύο, ειλικρινά. Συνεπώς με ποια λογική δείχνεις μια ανεκδιήγητη αχαριστία; Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι είσαι έτσι φτιαγμένος εκ φύσεως, μα και πάλι μου κλωτσάει. Ή κάλλιστα θα μπορούσα να χρεώσω ανθρώπους που δεν σου τα έμαθαν από τότε που ήσουν παιδί. Και πάλι ωστόσο… αν ήθελες, θα άλλαζες με την αυτοβελτίωση που όλοι οφείλουμε στον εαυτό μας.
Το χειρότερο ξέρεις ποιο είναι εντωμεταξύ; Ότι ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνεις πόσο αγνώμων είσαι, δεν μπαίνεις καν σε ερευνητική διάθεση εφόσον στο επισημαίνω. Σου αποδεικνύω με επιχειρήματα μια αχαριστία, μια εικόνα σου που δεν χαρακτηρίζεται από το αίσθημα του ότι νιώθεις τυχερός, κι όμως… δεν παίρνω αναγνώριση, μήτε εύσημα, θεωρητικά ή πρακτικά.
Πολλοί θα ένιωθαν ευλογημένοι στη θέση σου. Ακόμη κι αν το αισθάνεσαι μέσα σου, πρέπει να σου πω πως δεν αρκεί. Είναι όμορφο αλλά και δέον, να το δείξεις. Αλλιώς ακόμη κι αν τελικά δεν είσαι αχάριστος… δείχνεις! Σκέψου πόσα ακόμη προβλήματα μπορεί κάτι τέτοιο να επιφέρει ή τουλάχιστον απάντησέ μου: Πόση ακόμη αχαριστία; Ναι λοιπόν… βαρέλι δίχως πάτο, γι’ αυτό μη δένεις κόμπο ότι θα είναι πάντα έτσι.
https://thewomen.gr/
Θώμη Μπαλτσαβιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου