Το παιδί που αγάπησαν δύο γυναίκες
Ήταν ένα “μούλικο” για τον σύντροφο που δεν περίμενε με τίποτα πως μία στιγμή πάθους θα ήταν ικανή να τον δέσει με ευθύνες μία ζωή. Ήταν μία “άτυχη στιγμή” για μία κοπέλα που δεν περίμενε ότι μία φορά που θα αφηνόταν ανεύθυνα θα αρκούσε να τη φέρει αντιμέτωπη με σύλληψη και εν τέλει, εγκυμοσύνη.
Θα ήταν το “μπάσταρδο” του χωριού, διότι κανείς από τους δύο δεν ήταν συναισθηματικά διαθέσιμος, ψυχικά έτοιμος, οικονομικά ανεξάρτητος για να επωμιστεί το μεγάλωμα ενός παιδιού. Δεν ήθελαν καν παιδιά, ήθελαν απλώς να ζουν έντονες ερωτικές στιγμές, δίχως όμως να σκεφτούν ότι δεν μπορεί να περνάει πάντοτε κάποιος από έναν ποταμό δίχως ποτέ να βραχούν τα πόδια του.
Αυτό το “μούλικο” που δεν το ήθελε κανείς, βρήκε στο σπιτικό δύο γυναικών την αγκαλιά και τη θαλπωρή που τόσο πολύ είχε ανάγκη. Το μεγάλωσαν, το νανούρισαν, ποτέ δεν το έκαναν να αισθανθεί διαφορετικό επειδή μεγαλώνει από μία αγάπη ολίγον διαφορετική από τα συνηθισμένα πρότυπα που συναντάμε.
Πού είναι το κακό να μεγαλώσουν, ειλικρινά, παιδιά με ομόφυλους γονείς; Τι λιγότερο θα διδαχθούν από όλους εμάς; Που μεγαλώσαμε παραδοσιακά και κουβαλάμε μέσα μας όλων των λογιών τα τραύματα, τα συμπλέγματα και τις νευρώσεις;
Στα τριάντα μου, έχω συναναστραφεί με πάρα πολλά άτομα, είχα την ευλογία να γνωριστώ με τεράστιο αριθμό ανθρώπων. Πολλοί από αυτούς βρήκαν αγάπη στα πιο απρόσμενα, απροσδόκητα μέρη, από τους ανθρώπους που δεν περίμενε κανείς. Και όχι από αυτούς που διατείνονται μερικοί ότι χρειάζονται τόσο πολύ.
Δε μας ενδιαφέρει αν για τα μυαλά ορισμένων ένας γονιός είναι “αδερφάρα”, αλλά αν έχει αποθέματα αγάπης, όπως βεβαιώνουν Επιστήμονες και ειδικοί εδώ και δεκαετίες.
Τώρα μας πήρε ο πόνος για τα παιδιά; Έχουμε, αλήθεια, την ψευδή βεβαιότητα ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με μαμά-μπαμπά περνάνε τέλεια, ρόδινα, υπέροχα; Όταν τα παιδιά λιποθυμούν από την πείνα, είναι έρμαια στο σαδιστικό ένστικτο κάθε παιδόφιλου, δεν έχουν μέλλον σε μία χώρα που όλα βρίσκονται υπό κατάρρευση, πού είναι το ενδιαφέρον;
Σταματήστε, επιτέλους, να φωνάζετε μόνο “μαμά, μπαμπάς, παιδί συνιστά οικογένεια”. Προσβάλλετε εμένα που μεγάλωσα με μαμά και γιαγιά, χιλιάδες παιδιά που μεγαλώνουν με έναν γονιό, άλλα τόσα παιδιά που μεγαλώνουν με αδέλφια, γιαγιά και παππού.
Τα παιδιά περνάνε καλά εκεί που τα φροντίζουν και το φύλο είναι δευτερευούσης σημασίας. Δε χρειαζόμαστε καν ειδικούς να το πουν αυτό, η ίδια η ζωή μας το βεβαιώνει καθημερινά…
https://thewomen.gr/
Μαρία Σκαμπαρδώνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου