Εκείνοι οι άνθρωποι που αν αγαπήσουν, ξέρουν να υποχωρούν, μα αν δεν εκτιμηθούν, ξέρουν και να αποχωρούν…
Είναι κι εκείνοι οι άνθρωποι που ξέρουν ν’ αγαπούν… Εκείνοι που ξέρουν ν’ αγαπούν και να δίνονται ολοκληρωτικά, που το “εμείς” καταπίνει το “εγώ” τους και όταν νιώσουν, ξέρουν να βάζουν εσένα πάνω απ’ όλα κι όλους. Εκείνοι που αν σ’ αγαπήσουν, σε κάνουν κέντρο του κόσμου και της ψυχής τους, που ζωγραφίζουν ήλιους στις συννεφιές σου, που μπορούν να γίνουν βράχος να σε στηρίξουν κι αγκαλιά να σε κοιμίσουν. Είναι κι εκείνοι οι άνθρωποι που ξέρουν να δίνουν, ξέρουν να προσπαθούν, ξέρουν να υποχωρούν, μα αν δεν εκτιμηθούν, ξέρουν και να αποχωρούν…
Ίσως δεν ήσουν έτσι μαθημένος κι αυτός ο άνθρωπος έμοιαζε παράξενος στα μάτια σου, παράταιρος ίσως στο γκρίζο που είχες μάθει να ζεις. Ίσως δεν ήταν εύκολο να καταλάβεις πως τέτοιοι άνθρωποι – τέτοιες αγάπες, δεν έρχονται στη ζωή μας κάθε μέρα. Ίσως δεν κατάφερες να εκτιμήσεις την ευκαιρία που σου έδωσε η ζωή, στέλνοντας κάποιον να σ’ αγαπήσει αληθινά, ουσιαστικά, ανιδιοτελώς. Δεν κατάλαβες, δεν το μπόρεσες να εκτιμήσεις το θησαυρό που κρατούσες στα χέρια σου κι επέλεγες να κυνηγάς άνθρακες. Και πίστευες πως αυτός ο άνθρωπος ήταν κεκτημένο σου κι ισοβίως δεδομένο σου. Μα πόσο λάθος τα υπολόγισες…
Γιατί υποτίμησες αυτό που είχες. Γιατί υπερεκτίμησες αυτό που είσαι. Γιατί κι οι πιο αληθινοί έρωτες, αν δεν ποτίζονται, μαραίνονται, γιατί και τα πιο δυνατά συναισθήματα, αν δεν φροντίζονται, πεθαίνουν, γιατί και οι πιο δυνατές αγάπες, αν δεν εκτιμώνται, αποχωρούν. Αποχωρούν κι αφήνουν πίσω μόνο κάτι σκάρτες αναμνήσεις που τυραννάνε ανελέητα. Αποχωρούν, τιμωρώντας σε με τον χειρότερο τρόπο, αφήνοντάς σε με τις επιλογές σου. Αποχωρούν απόλυτα, ολοκληρωτικά κι “αντρίκια”. Ακριβώς όπως σ’ αγάπησαν
https://gynaikaeimai.com/
Κική Γιοβανοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου