Mexican jumping beans = πηδηχτά φασόλια του Μεξικού, μεξικάνικα πηδηχτά φασόλια.

 Υπάρχουν τα μεξικάνικα φασόλια που πηδάνε ή είναι μύθος; Βεβαίως υπάρχουν. Πρέπει να είχα δει τέτοια και σε κάποια λονδρέζικη έκθεση πριν από δεκαετίες. Το «φασόλι» (καρπός ενός μεξικάνικου θαμνόδεντρου της ερήμου) πηδάει όταν η κάμπια που έχει βρει καταφύγιο εκεί μέσα ζεσταίνεται πολύ και προσπαθεί να μετακινήσει το φασόλι σε πιο δροσερό μέρος. Λεπτομερής εξήγηση στη Wikipedia:

A Mexican jumping bean is an incience native to Mexico, where it is known as Frijoles saltarines. Από σωματική άποψη, τα μεξικάνικα φασόλια μοιάζουν με μικρά φασόλια, με καστανά έως καφέ χρώμα. Είναι ένας λοβός σπόρου μέσα από τον οποίο έχει μασήσει η προνύμφη ενός μικρού σκόρου. Το φασόλι "πηδά" γιατί όταν μπαίνει σε ένα ζεστό μέρος η προνύμφη χτυπά το σώμα της ελπίζοντας να κυλήσει σε ένα πιο δροσερό μέρος. Τα φασόλια προέρχονται από έναν θάμνο που συχνά αναφέρεται ως το φασόλι που πηδήξει

Μετά την εκκόλαψη του αυγού, η προνύμφη τρώει το εσωτερικό του φασολιού, φτιάχνοντας ένα κοίλο μέρος για τον εαυτό της. Προσκολλάται στο φασόλι με πολλές μεταξωτές κλωστές.

Η προνύμφη μπορεί να ζήσει για μήνες μέσα στο φασόλι με ποικίλες περιόδους λήθαργου. Εάν η προνύμφη έχει επαρκείς συνθήκες υγρασίας και θερμοκρασίας, θα ζήσει αρκετά ώστε να περάσει σε στάδιο νύμφης. Κανονικά, την άνοιξη, ο σκόρος θα βγει έξω από το φασόλι μέσα από μια στρογγυλή "πόρτα παγίδας", αφήνοντας πίσω το περίβλημα της νύμφης. Ο μικρός, ασημί και γκρι σκόρος θα ζήσει μόνο για λίγες μέρες.

Οι προνύμφες πηδούν ως μέτρο επιβίωσης προκειμένου να προστατευτούν από τη θερμότητα, η οποία μπορεί να τις προκαλέσει ξήρανση. Η θερμότητα από τον ήλιο τα διεγείρει να πηδούν, ακόμη και σε χαμηλές θερμοκρασίες. Ωστόσο, αφήνοντας τα φασόλια στον ήλιο για παρατεταμένες περιόδους, θα τα αφυδατώσει και θα τα σκοτώσει.
http://en.wikipedia.org/wiki/Mexican_jumping_bean

Υπάρχει και βιντεάκι του BBC:

https://www.lexilogia.gr/